นี่!!!....ไม่ใช่โฆษณาหนังใหม่ของโจวซิงฉือแต่อย่างใด
แต่อยากให้กำลังใจคนตัวเล็กหัวใจใหญ่ทุกๆคน
ในเมื่อเราเชื่อว่าเจมีความเป็นอัจฉริยะพอที่จะไปสู่ระดับเอเซียหรืออาจไปถึงระดับโลกซึ่งอย่างหลังนี้เราได้แต่ฝันมาตลอด
เราจะมีความฝันได้ไหมว่าคนตัวเล็กจะยิ่งใหญ่ได้ แล้วเราอยากให้ฝันนั้นเป็นจริงไหม?
คนตัวเล็กจะสามารถต่อสู้กับคนตัวใหญ่ได้อย่างไร ใช่!! มันต้องมีสิ่งเหล่านี้ คือ ความขยัน, ความแม่นยำ, ความเร็ว, ทักษะความคล่องแคล่ว, ความฉลาดในการเล่น, ความอัจฉริยะที่ได้จากการฝึกฝนซ้ำไปซ้ำมาจนมีความชำนาญอย่างยิ่งยวด, ต้องไม่พลาดในสิ่งที่คนทั่วไปจะพลาด และที่สำคัญ "ต้องไม่ยอมแพ้ อย่างมีสปิริท" นั่นคือทางออกเพียงไม่กี่ทางของนักกีฬาตัวเล็กในการอยู่รอดบนเวทีของพวกเขา
นี่เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของนักกีฬาตัวเล็กที่ต้องต่อสู้ในกีฬาที่มีทั้งความสูงความใหญ่และการเบียดปะทะหนักที่สุดประเภทหนึ่ง
เรานึกสงสัยว่านักกีฬาตัวเตี้ยจะทำยังไงให้สู้กับนักกีฬาที่มีความสูงใหญ่ได้
และนี่อาจเป็นแรงบันดาลใจให้นักกีฬาตัวเล็กสร้างแรงใจและความเพียรพยายามอย่างถึงที่สุด
แล้วเราควรจะมีความหวังกับนักกีฬาตัวเล็กๆของเราในกีฬาฟุตบอลหรือไม่?
"ในเมื่อกีฬาของคนตัวใหญ่อย่างบาสเก็ตบอลลีกที่ดีที่สุดของโลกอย่าง NBA ก็ยังมีคนตัวเล็กไปอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์"
มันคือแรงบันดาลใจให้คนทั้งชาติเชื่อว่า วันหนึ่งลูกหลานตัวเล็กๆของเราจะทำได้ในกีฬาที่ชาติเราเชื่อกันว่าเราก็มีดีพอตัว
และนั่นอาจจะเริ่มอย่างจริงๆจังๆที่ "เจ"
ขอนำท่านสู่เรื่องราวของนักกีฬาที่มีความสูงแบบพอเพียงที่โดดเด่นในกีฬาที่คนทั่วโลกเชื่อว่าคนสูงใหญ่เท่านั้นถึงจะเก่งได้
คนที่ผมจะกล่าวถึงนี้ ถ้าใครเป็นแฟนกีฬาบาสเก็ตบอลในยุคทศวรรษ 90 (ยุคเดียวกับ Michael Jordan) จะต้องรู้จักเขา
เพราะเขาคือนักบาสเก็ตบอล NBA เจ้าของความสูง 158 ซม. เท่าๆกับเจ (บางที่อาจลงประวัติว่า 160 ซม. แต่จริงๆแล้วสูง 158 ซม.)
เขาคนนี้ในวัยเด็กไม่มีใครเชื่อว่าเขาจะเล่นกีฬาคนตัวใหญ่ๆอย่างบาสเก็ตบอลได้
ทั้งชีวิตในวัยเด็กก็เคยโดนมองข้ามว่าเขาตัวเล็กเกินไป เกินกว่าจะเล่นกีฬาได้โดยเฉพาะบาสเก็ตบอล
มันคุ้นๆใช่ไหมครับ มันช่างเหมือนกับสิ่งที่เจเคยโดนมองข้ามในวัยเด็ก (หรือหลายๆคนก็เคยโดน)
แต่นั่นมันไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขา สิ่งที่ยอดคนโตตัวเล็กจะตอบโต้กับการถูกมองข้าม นั่นคือเปลี่ยนมันให้เป็นพลัง
ความพยายาม และต้องผ่านความเจ็บปวดที่มากกว่าคนอื่นหลายเท่าตัว เพื่อการพัฒนาตัวตน จนทำให้ข้ามผ่านสิ่งเหล่านั้นไป
เกริ่นมาก็เยอะ มารู้จักเขากันดีกว่าครับ ชื่อของเขาคือ Tyrone Curtis Bogues หรือ "Muggsy Bogues"
แล้วคุณหลายๆคนอาจจะต้องหันไปมองนักกีฬาตัวเล็กที่คุณรู้จัก ว่าที่แท้จริงพวกเขามีอะไรซ่อนอยู่
เชิญทัศนา
ปล. กระทู้นี้ผมอยากตั้งเพื่อให้กำลังใจเจและโฟกัสในเรื่องนักฟุตบอลนะครับ ดังนั้นขออนุญาติไม่เแท็กห้องบาสนะครับ เพราะที่นั่นเขารู้จักคนๆนี้ดี
คนเล็กหัวใจโต๊โต
แต่อยากให้กำลังใจคนตัวเล็กหัวใจใหญ่ทุกๆคน
ในเมื่อเราเชื่อว่าเจมีความเป็นอัจฉริยะพอที่จะไปสู่ระดับเอเซียหรืออาจไปถึงระดับโลกซึ่งอย่างหลังนี้เราได้แต่ฝันมาตลอด
เราจะมีความฝันได้ไหมว่าคนตัวเล็กจะยิ่งใหญ่ได้ แล้วเราอยากให้ฝันนั้นเป็นจริงไหม?
คนตัวเล็กจะสามารถต่อสู้กับคนตัวใหญ่ได้อย่างไร ใช่!! มันต้องมีสิ่งเหล่านี้ คือ ความขยัน, ความแม่นยำ, ความเร็ว, ทักษะความคล่องแคล่ว, ความฉลาดในการเล่น, ความอัจฉริยะที่ได้จากการฝึกฝนซ้ำไปซ้ำมาจนมีความชำนาญอย่างยิ่งยวด, ต้องไม่พลาดในสิ่งที่คนทั่วไปจะพลาด และที่สำคัญ "ต้องไม่ยอมแพ้ อย่างมีสปิริท" นั่นคือทางออกเพียงไม่กี่ทางของนักกีฬาตัวเล็กในการอยู่รอดบนเวทีของพวกเขา
นี่เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างของนักกีฬาตัวเล็กที่ต้องต่อสู้ในกีฬาที่มีทั้งความสูงความใหญ่และการเบียดปะทะหนักที่สุดประเภทหนึ่ง
เรานึกสงสัยว่านักกีฬาตัวเตี้ยจะทำยังไงให้สู้กับนักกีฬาที่มีความสูงใหญ่ได้
และนี่อาจเป็นแรงบันดาลใจให้นักกีฬาตัวเล็กสร้างแรงใจและความเพียรพยายามอย่างถึงที่สุด
แล้วเราควรจะมีความหวังกับนักกีฬาตัวเล็กๆของเราในกีฬาฟุตบอลหรือไม่?
"ในเมื่อกีฬาของคนตัวใหญ่อย่างบาสเก็ตบอลลีกที่ดีที่สุดของโลกอย่าง NBA ก็ยังมีคนตัวเล็กไปอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์"
มันคือแรงบันดาลใจให้คนทั้งชาติเชื่อว่า วันหนึ่งลูกหลานตัวเล็กๆของเราจะทำได้ในกีฬาที่ชาติเราเชื่อกันว่าเราก็มีดีพอตัว
และนั่นอาจจะเริ่มอย่างจริงๆจังๆที่ "เจ"
ขอนำท่านสู่เรื่องราวของนักกีฬาที่มีความสูงแบบพอเพียงที่โดดเด่นในกีฬาที่คนทั่วโลกเชื่อว่าคนสูงใหญ่เท่านั้นถึงจะเก่งได้
คนที่ผมจะกล่าวถึงนี้ ถ้าใครเป็นแฟนกีฬาบาสเก็ตบอลในยุคทศวรรษ 90 (ยุคเดียวกับ Michael Jordan) จะต้องรู้จักเขา
เพราะเขาคือนักบาสเก็ตบอล NBA เจ้าของความสูง 158 ซม. เท่าๆกับเจ (บางที่อาจลงประวัติว่า 160 ซม. แต่จริงๆแล้วสูง 158 ซม.)
เขาคนนี้ในวัยเด็กไม่มีใครเชื่อว่าเขาจะเล่นกีฬาคนตัวใหญ่ๆอย่างบาสเก็ตบอลได้
ทั้งชีวิตในวัยเด็กก็เคยโดนมองข้ามว่าเขาตัวเล็กเกินไป เกินกว่าจะเล่นกีฬาได้โดยเฉพาะบาสเก็ตบอล
มันคุ้นๆใช่ไหมครับ มันช่างเหมือนกับสิ่งที่เจเคยโดนมองข้ามในวัยเด็ก (หรือหลายๆคนก็เคยโดน)
แต่นั่นมันไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเขา สิ่งที่ยอดคนโตตัวเล็กจะตอบโต้กับการถูกมองข้าม นั่นคือเปลี่ยนมันให้เป็นพลัง
ความพยายาม และต้องผ่านความเจ็บปวดที่มากกว่าคนอื่นหลายเท่าตัว เพื่อการพัฒนาตัวตน จนทำให้ข้ามผ่านสิ่งเหล่านั้นไป
เกริ่นมาก็เยอะ มารู้จักเขากันดีกว่าครับ ชื่อของเขาคือ Tyrone Curtis Bogues หรือ "Muggsy Bogues"
แล้วคุณหลายๆคนอาจจะต้องหันไปมองนักกีฬาตัวเล็กที่คุณรู้จัก ว่าที่แท้จริงพวกเขามีอะไรซ่อนอยู่
เชิญทัศนา
ปล. กระทู้นี้ผมอยากตั้งเพื่อให้กำลังใจเจและโฟกัสในเรื่องนักฟุตบอลนะครับ ดังนั้นขออนุญาติไม่เแท็กห้องบาสนะครับ เพราะที่นั่นเขารู้จักคนๆนี้ดี