มาแย๊วครับ หนีไปพักกายพักจัยบนดอยมาก >//<
ต่อจากนี้เลยนะครับ
http://pantip.com/topic/33018310
จะเล่าให้จบเลยนะครับ อาจจะยาวหน่อย
หลังจากนั้นผมก้อคุยกับน้อง คนนั้น ทุกวัน คุยกันแทบทุกคืน บางคืนที่พี่เขามานอนด้วยก้อไม่ได้คุย ( แต่ผมไม่ได้ บอกน้องเขาเลยว่าผมมีพี่เขาอยู่ ) เราก้อคุยกันมาได้เดือนกว่าๆ มีไปเที่ยว ถนนคนเดินด้วยกันบ้างบางทีน้องเค้าก้อพาไปเลี้ยงข้าวบ้าง ซื้อเค้กหั้ยบ้าง (ผมเคยบอกน้องเค้าว่าผมชอบกินเค้ก) บลาๆ แลดูน้องเค้า เป็น คนดีมากกกกกกก ผมนี่เผลอใจให้เลย พอคุยกันได้ เดือนกว่าๆ เกือบ 2 เดือน พี่เขาก้อเริ่มรู้ว่าผม เปลี่ยนไป (คือแบบ...ไม่ค่อยอยากให้พี่เขามาที่ห้อง) พี่เขาก้อเลยโทมาคุย แล้วก้อถามบลาๆ ๆ แล้วก้อเข้ามาในห้อง ค้นเฟส...ผมนี่นิ่งไปเลย แล้วผมก้อบอกความจริงทั้งหมดไป คืนนั้น เรานอนคุยกันทั้งคืน พี่เขาบอกว่าพี่เขาไม่อยากเสียผมไป พี่เขาบอกว่าอย่าทำแบบนี้ ในตอนนั้น ไม่รั้ ว่าผมคิดอะไร ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมงี่เง่ามากผมบอกพี่เขาไปว่า ผมเบื่อพี่เขาแล้ว เพราะที่ผ่านมา ผมต้องทนกับพี่เขามาตลอด แต่เหมือนว่าพี่เขาพึ่งจะมารู้สึกตอนจะเสียผมไป ตอนนั้นผมคิดไปเองว่า น้องเขาคนนั้นก้อ โอเคกับผม ผมก้อเลยบอกเลิกกับพี่เขาไป(ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเป็นแฟนกันไหม ไม่เคยเรียกกันว่าแฟนไม่เคยตกลงสถานะกัน อยู่กันมาแบบงงๆ) แล้วผมก้อไปคุยกับน้องคนนั้นต่อ...จากนั้นไม่นาน แฟนเก่าของน้องคนนี้เข้ามาตามด้วยพี่รหัสที่หน้าตาดีของเขา... ผมรู้แล้วครับ ผมไม่มีไรดีสู้เขาเลย ผมก้อเลือกที่จะถอย ออกมา...อยู่เป็นโสดได้พึกนึง ก้อมีโอกาศได้ไปคุยกับน้องอิกคนนึง น้องคนนั้นเขาชอบเที่ยวกลางคืน ชอบดื่มเหล้าซึ่งผมไม่ชอบ ผญ กินเหล้าแต่ไม่รู้ทำไม ผมชอบน้องคนนี้ น้องเขาคุยกับผมวันที่ 20 กรกฏา 26 กรกฏาน้องเขาถามผมมาว่า คิดยังไง กะน้องเขา ผมก้อไม่รู้จะตอบไงคือ...มันไวไปที่จะเรียกกันว่าแฟน แต่ผมก้อบอกน้องเขาไปว่าผมก้อชอบน้องเขา ตอนนั้นน้องเขาบอกผมมาเลยว่า"งั้นไม่คิดกับพี่แค่พี่ชายละนะ"และตอนนั้นเองเราก้อเป็นแฟนกัน ผมดูแลเทคแคร์น้องเขา ตลอดน้องเขาชวนออกไปข้างนอกผมก้อไป(ทั้งที่ไม่อยากไป)ชวนไปเที่ยวผับก้อไป(ทั้งที่ไม่อยากไป)ชวนไปกินแม๊กโดนอล ก้อไป(ทั้งที่ไม่มีตัง) แต่พอผมชวนน้องเขามากินข้าวกับผมบ้างในบางครั้งที่ผมไม่มีเพื่อน กิน น้องเขาบอกว่า มันร้อนขี้เกียจออกไป...ผมก้อเลยได้ไปนั่งกินคนเดียว พอนั่งกินข้าวคนเดียวเท่านั้นแหละครับ ความรู้สึกนั้นก้อกลับมา ความรู้สึกที่ว่าโดนทิ้งให้กินข้าวคนเดียวเหมือนพี่เขาเลย ตอนนั้น น้ำตาแทบร่วงครับ คลอเบ้าคาร้านเลย คิดได้เลยว่า น้องเขาไม่เห้นจะแตกต่างจากพี่เขาเลย หลังจากนั้นไม่นาน วันที่ 12 สิงหา น้องเขาก้อขอเลิกกับผม เขาบอกผมมาว่า น้องเขารู้ตัวว่าไม่เคยดูแลผมไม่เคยแคร์ผมน้องเขาเลยขอว่ากลับไปเป็นเหมือนพี่เหมือนน้องกันดีกว่า...แน่นอนครับ ช่วงเวลาแค่ 18 วัน มันไม่ได้ผูกมัดอะไรมากมาย ผมก้อบอกไปว่า โอเค (หลังจากนั้นมาไม่นานผมก้อ รู้มาว่าพี่รหัวหน้าตาดีของเพื่อนน้องรหัสแอบมาคุยด้วยตอนคบกับผม)หลังจากตอนนั้น ผมก้ออยุ่ตัวคนเดียวได้ระยะหนึ่งก้อได้คุยเฟสกับเพื่อนเก่าที่เคยรู้จักกันผ่านเกมส์ อยู่คนละ จ. เป็น ผญ ที่ดูท่าทางนิสัยโอเค น่ารักมุ้งมิ้ง เราคุยกันทุกวันจนเขารู้สึกชอบผม คุยกันมาได้เดือนกว่าๆ เขาก้อขอความชัดเจน ผมกลัวว่าเขาจะเสียความรู้สึกและเขาอาจจะไม่คุยกับผม...ผมก้อเลย ให้ความชัดเจนเขาไป ด้วยการตกลงเป็นแฟน เราคุยกันได้ไม่นาน....พี่เขาก้อกลับมา...ทักผมมาบ้างในไลน์ ในเฟส ผมก้อตอบพี่เขาไปทุกครั้ง พอนานๆเข้าก้อเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น พี่เขาทักมาบ่อยขึ้น จนความรู้สึกทุกอย่างที่ตอนนั้นผมรักพี่เขามากก้อกลับมา...จนวันนึงมีงานบายเนียร์ของสาขา พี่เขามาขอถ่ายรูปคู่ด้วย(นั่นครั้งแรกรูปแรกที่เคยถ่ายคู่กัน)ผมเลยคิดในใจว่าพี่เขาคงอยากกลับมาหลังจากงานนั้นผมไปต่อกับเพื่อน คืนนั้นผมเมามาก ผมจำได้ว่าโทไปหาพี่เขา แต่ไม่รู้พูดอะรัยออกไปบ้าง พอวันรุ่งขึ้น ผมก้อไม่ค่อยอยากคุยกับแฟน เขารู้เลยว่าผมเปลี่ยนไป เขาถามผมว่ามีอะไรจะบอกเขาไหม ตอนนั้นผมไม่ลังเล ที่จะตอบเลยว่า ผมยังรู้สึกกับพี่เขาอยู่ เราก้อเลยเลิกกัน และผมก้อไปคุยกับพี่เขา....แต่ความรู้สึกทั้งหมดนั้น ผมคิดไปเอง ที่จริงแล้วพี่เขาไม่ได้อยากกับมาหรอก พี่เขาแค่มาคุยเฉยๆ พอรู้แบบนี้ผม รู้สึกเสียใจมาก ผมพูดทุกอย่าง พยายามทำทุกอย่างที่จะ ขอคืนดีพี่เขาแต่...พี่เขาก้อ say no มาทุกครั้ง ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มาก ไม่เป็นอันทำอะไร จะสอบก้อไม่มีอารมอ่านหนังสือ ผมได้แต่คิดถึงเรื่อง ของพี่เขา จนตอนนี้ก้อยังคิดถึงพี่เขาอยู่ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วหั้ยพี่เขากลับมา......
หลังจากลงดอยมา ความรู้สึกมันก้อเบาๆลงบ้าง แต่ก้อยังคิดถึงเขาอยู่ ผมจะทำไงดี T^T
หลังจากนั้น...
ต่อจากนี้เลยนะครับ http://pantip.com/topic/33018310
จะเล่าให้จบเลยนะครับ อาจจะยาวหน่อย
หลังจากนั้นผมก้อคุยกับน้อง คนนั้น ทุกวัน คุยกันแทบทุกคืน บางคืนที่พี่เขามานอนด้วยก้อไม่ได้คุย ( แต่ผมไม่ได้ บอกน้องเขาเลยว่าผมมีพี่เขาอยู่ ) เราก้อคุยกันมาได้เดือนกว่าๆ มีไปเที่ยว ถนนคนเดินด้วยกันบ้างบางทีน้องเค้าก้อพาไปเลี้ยงข้าวบ้าง ซื้อเค้กหั้ยบ้าง (ผมเคยบอกน้องเค้าว่าผมชอบกินเค้ก) บลาๆ แลดูน้องเค้า เป็น คนดีมากกกกกกก ผมนี่เผลอใจให้เลย พอคุยกันได้ เดือนกว่าๆ เกือบ 2 เดือน พี่เขาก้อเริ่มรู้ว่าผม เปลี่ยนไป (คือแบบ...ไม่ค่อยอยากให้พี่เขามาที่ห้อง) พี่เขาก้อเลยโทมาคุย แล้วก้อถามบลาๆ ๆ แล้วก้อเข้ามาในห้อง ค้นเฟส...ผมนี่นิ่งไปเลย แล้วผมก้อบอกความจริงทั้งหมดไป คืนนั้น เรานอนคุยกันทั้งคืน พี่เขาบอกว่าพี่เขาไม่อยากเสียผมไป พี่เขาบอกว่าอย่าทำแบบนี้ ในตอนนั้น ไม่รั้ ว่าผมคิดอะไร ผมรู้สึกว่าตอนนั้นผมงี่เง่ามากผมบอกพี่เขาไปว่า ผมเบื่อพี่เขาแล้ว เพราะที่ผ่านมา ผมต้องทนกับพี่เขามาตลอด แต่เหมือนว่าพี่เขาพึ่งจะมารู้สึกตอนจะเสียผมไป ตอนนั้นผมคิดไปเองว่า น้องเขาคนนั้นก้อ โอเคกับผม ผมก้อเลยบอกเลิกกับพี่เขาไป(ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเป็นแฟนกันไหม ไม่เคยเรียกกันว่าแฟนไม่เคยตกลงสถานะกัน อยู่กันมาแบบงงๆ) แล้วผมก้อไปคุยกับน้องคนนั้นต่อ...จากนั้นไม่นาน แฟนเก่าของน้องคนนี้เข้ามาตามด้วยพี่รหัสที่หน้าตาดีของเขา... ผมรู้แล้วครับ ผมไม่มีไรดีสู้เขาเลย ผมก้อเลือกที่จะถอย ออกมา...อยู่เป็นโสดได้พึกนึง ก้อมีโอกาศได้ไปคุยกับน้องอิกคนนึง น้องคนนั้นเขาชอบเที่ยวกลางคืน ชอบดื่มเหล้าซึ่งผมไม่ชอบ ผญ กินเหล้าแต่ไม่รู้ทำไม ผมชอบน้องคนนี้ น้องเขาคุยกับผมวันที่ 20 กรกฏา 26 กรกฏาน้องเขาถามผมมาว่า คิดยังไง กะน้องเขา ผมก้อไม่รู้จะตอบไงคือ...มันไวไปที่จะเรียกกันว่าแฟน แต่ผมก้อบอกน้องเขาไปว่าผมก้อชอบน้องเขา ตอนนั้นน้องเขาบอกผมมาเลยว่า"งั้นไม่คิดกับพี่แค่พี่ชายละนะ"และตอนนั้นเองเราก้อเป็นแฟนกัน ผมดูแลเทคแคร์น้องเขา ตลอดน้องเขาชวนออกไปข้างนอกผมก้อไป(ทั้งที่ไม่อยากไป)ชวนไปเที่ยวผับก้อไป(ทั้งที่ไม่อยากไป)ชวนไปกินแม๊กโดนอล ก้อไป(ทั้งที่ไม่มีตัง) แต่พอผมชวนน้องเขามากินข้าวกับผมบ้างในบางครั้งที่ผมไม่มีเพื่อน กิน น้องเขาบอกว่า มันร้อนขี้เกียจออกไป...ผมก้อเลยได้ไปนั่งกินคนเดียว พอนั่งกินข้าวคนเดียวเท่านั้นแหละครับ ความรู้สึกนั้นก้อกลับมา ความรู้สึกที่ว่าโดนทิ้งให้กินข้าวคนเดียวเหมือนพี่เขาเลย ตอนนั้น น้ำตาแทบร่วงครับ คลอเบ้าคาร้านเลย คิดได้เลยว่า น้องเขาไม่เห้นจะแตกต่างจากพี่เขาเลย หลังจากนั้นไม่นาน วันที่ 12 สิงหา น้องเขาก้อขอเลิกกับผม เขาบอกผมมาว่า น้องเขารู้ตัวว่าไม่เคยดูแลผมไม่เคยแคร์ผมน้องเขาเลยขอว่ากลับไปเป็นเหมือนพี่เหมือนน้องกันดีกว่า...แน่นอนครับ ช่วงเวลาแค่ 18 วัน มันไม่ได้ผูกมัดอะไรมากมาย ผมก้อบอกไปว่า โอเค (หลังจากนั้นมาไม่นานผมก้อ รู้มาว่าพี่รหัวหน้าตาดีของเพื่อนน้องรหัสแอบมาคุยด้วยตอนคบกับผม)หลังจากตอนนั้น ผมก้ออยุ่ตัวคนเดียวได้ระยะหนึ่งก้อได้คุยเฟสกับเพื่อนเก่าที่เคยรู้จักกันผ่านเกมส์ อยู่คนละ จ. เป็น ผญ ที่ดูท่าทางนิสัยโอเค น่ารักมุ้งมิ้ง เราคุยกันทุกวันจนเขารู้สึกชอบผม คุยกันมาได้เดือนกว่าๆ เขาก้อขอความชัดเจน ผมกลัวว่าเขาจะเสียความรู้สึกและเขาอาจจะไม่คุยกับผม...ผมก้อเลย ให้ความชัดเจนเขาไป ด้วยการตกลงเป็นแฟน เราคุยกันได้ไม่นาน....พี่เขาก้อกลับมา...ทักผมมาบ้างในไลน์ ในเฟส ผมก้อตอบพี่เขาไปทุกครั้ง พอนานๆเข้าก้อเริ่มคุยกันบ่อยขึ้น พี่เขาทักมาบ่อยขึ้น จนความรู้สึกทุกอย่างที่ตอนนั้นผมรักพี่เขามากก้อกลับมา...จนวันนึงมีงานบายเนียร์ของสาขา พี่เขามาขอถ่ายรูปคู่ด้วย(นั่นครั้งแรกรูปแรกที่เคยถ่ายคู่กัน)ผมเลยคิดในใจว่าพี่เขาคงอยากกลับมาหลังจากงานนั้นผมไปต่อกับเพื่อน คืนนั้นผมเมามาก ผมจำได้ว่าโทไปหาพี่เขา แต่ไม่รู้พูดอะรัยออกไปบ้าง พอวันรุ่งขึ้น ผมก้อไม่ค่อยอยากคุยกับแฟน เขารู้เลยว่าผมเปลี่ยนไป เขาถามผมว่ามีอะไรจะบอกเขาไหม ตอนนั้นผมไม่ลังเล ที่จะตอบเลยว่า ผมยังรู้สึกกับพี่เขาอยู่ เราก้อเลยเลิกกัน และผมก้อไปคุยกับพี่เขา....แต่ความรู้สึกทั้งหมดนั้น ผมคิดไปเอง ที่จริงแล้วพี่เขาไม่ได้อยากกับมาหรอก พี่เขาแค่มาคุยเฉยๆ พอรู้แบบนี้ผม รู้สึกเสียใจมาก ผมพูดทุกอย่าง พยายามทำทุกอย่างที่จะ ขอคืนดีพี่เขาแต่...พี่เขาก้อ say no มาทุกครั้ง ตอนนั้นผมรู้สึกแย่มาก ไม่เป็นอันทำอะไร จะสอบก้อไม่มีอารมอ่านหนังสือ ผมได้แต่คิดถึงเรื่อง ของพี่เขา จนตอนนี้ก้อยังคิดถึงพี่เขาอยู่ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้ว ไม่รู้จะพูดอะไรแล้วหั้ยพี่เขากลับมา......
หลังจากลงดอยมา ความรู้สึกมันก้อเบาๆลงบ้าง แต่ก้อยังคิดถึงเขาอยู่ ผมจะทำไงดี T^T