story ของผมมันได้เริ่มขึ้นตอนอยู่ ม.3 ผมแอบชอบเพื่อนรุ่นพี่คนหนึ่ง แก่กว่าผมปีเดียวเอง ซึ่งเธอก็เป็นเพื่อนกับคนข้างบ้านผมนี่แหละ ผมชอบเธอมาก เธอน่ารัก ยิ้มแล้วโลกผมสดใสเลยก็ว่าได้ 55 จากนั้นก็เริ่มปฏิบัติการขอเบอร์จากคนข้างบ้าน ตอนแรกก็ไม่กล้าโทรไป แบบว่าเขินอายไรงี้ ก็เลยให้คนข้างบ้าน โทรไปเกริ่นนำ(เพราะเค้าอยู่ก๊กเดียวกัน น่าจะช่วยได้ ผมคิดแบบนั้น)ว่า "เดี๋ยวจะมีคนโทรมาหานะ มันชอบเธอนานแล้ว &%#ฯลฯ" แล้วผมก็เป็นคนโทรไป เธอก็พูดขึ้นมาทันที "พี่ไม่ได้ชอบน้อง ยังไม่อยากมีแฟน รอจบ ม.6ก่อน รอได้ก็รอไป" ไรประมาณนี้ แบบว่าพูดตัดบทให้ผมหยุดคิดแค่นั้น(อาจเพราะผมไม่หล่อด้วยสิตอนนั้น)แล้วผมก็แห้ว
-แล้วเวลาก็ผ่านไป 3ปี (ผมอยู่ ม.6ละ) วันนึงก็ลองค้นหาเฟสเธอเผื่อว่าจะเจอ เพราะผมจำชื่อจริงเธอได้ และแล้วก็เจอจนได้ ผมนี่หน้าบานเลย แล้วจากนั้นก็ได้แอดไปคุย ปรากฏว่าเธอจำไม่ได้เลย ว่าเคยพูดดกับผมยังไงบ้างในวันนั้น แล้วผมก็เริ่มทำการจีบอย่างจริงจัง โดยการเล่าเรื่องที่ผมชอบเธอตั้งแต่ ม.3 ละก็เรื่องที่เธอเคยพูดกับผมเผื่อว่ามันจะช่วยพิชิตใจเธอได้55 จากนั้นเราก็คุยๆกันมาได้นานพอสมควร จนพอจะรู้ว่าเธอเริ่มชอบผมขึ้นมาบ้างแล้ว

มันก็มีเหตุการณ์หนึ่ง คือผมไปแอดเฟสเพื่อนของเค้า ละก็มีการโพสหยอกกันเล่นนิดๆหน่อยๆ เหมือนคนจีบกัน แล้วก็ยังมีสาวๆรุ่นน้อง ต่าง รร.มาโพสให้อย่างงู้นอย่างงี้ จนเธอมาเห็น เธอก็เริ่มเงียบๆไปไม่ค่อยคุยกับผม ผมก็ถามว่าเป็นอะไร เธอตอบมาว่า "ไม่ชอบ ผช หน้าม่อ เกลียดคนนิสัยแบบนี้" แล้วก็ทะเลาะกัน จากนั้นผมก็โดนลบเพื่อน ทำให้ต้องเลิกคุยกันไปเกือบปี ***ในส่วนตรงนี้ผมก็ยอมรับ ว่าตอนนั้นทำตัวเจ้าชู้จริงๆ ใครผ่านเข้ามา เห็นน่ารักหน่อยก็คุยด้วยหมด (ช่วงนั้นรู้สึกว่าตัวเองจะฮอทนิดหน่อย เลยรู้สึกคึกคักละมั้ง=_= ผมแย่จริงๆ**** แต่ก็ยังทำตัวแบบเดิมมาตลอด
แล้วผ่านไปอีกเกือบปี ผมก็ลองแอดเฟสเธอไปอีกครั้ง แล้วก็ส่งข้อความไปขอโทษ เธอก็ตอบว่า ช่างมันเถอะจบๆไป ลืมไปหมดแล้ว เธอก็ยอมพูดดีๆด้วยอยู่นะ เหมือนคนรู้จักทั่วไป แต่ความรู้สึกคงไม่เหมือนเดิมแน่ จากนั้นผมก็ได้คุยกันบ้าง นานๆครั้ง ครั้งนึงก็คุยกันแค่ไม่กี่คำ (จบๆ)
แต่ผมมันไม่จบไง (ตอนนี้อยู่ปี2แล้ว) ยังคิดถึงเค้าอยู่บ่อยๆ ยิ่งนานวันผมก็รู้สึกอยากกลับไปคุยกับเค้า อยากขอโอกาสแก้ไขตัวเอง กับที่ผมเคยพลาดไป แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดี ไม่รู้ว่าเธอยังจะให้โอกาสผมรึปล่าว
*ตอนนี้ผมก็พยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว หักห้ามใจได้บ้างแล้ว ไม่คุยไปเรื่อยเหมือนตอนนั้นแล้ว
**ถ้าใครเคยมีประสบการณ์หรือมีคำแนะนำดีๆ ช่วยหน่อยนะครับ** please
อยากกลับไปคุยกับคนเก่า แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี ใครพอมีประสบการณ์ช่วยมาแชร์ผมหน่อยครับTT
-แล้วเวลาก็ผ่านไป 3ปี (ผมอยู่ ม.6ละ) วันนึงก็ลองค้นหาเฟสเธอเผื่อว่าจะเจอ เพราะผมจำชื่อจริงเธอได้ และแล้วก็เจอจนได้ ผมนี่หน้าบานเลย แล้วจากนั้นก็ได้แอดไปคุย ปรากฏว่าเธอจำไม่ได้เลย ว่าเคยพูดดกับผมยังไงบ้างในวันนั้น แล้วผมก็เริ่มทำการจีบอย่างจริงจัง โดยการเล่าเรื่องที่ผมชอบเธอตั้งแต่ ม.3 ละก็เรื่องที่เธอเคยพูดกับผมเผื่อว่ามันจะช่วยพิชิตใจเธอได้55 จากนั้นเราก็คุยๆกันมาได้นานพอสมควร จนพอจะรู้ว่าเธอเริ่มชอบผมขึ้นมาบ้างแล้ว
แล้วผ่านไปอีกเกือบปี ผมก็ลองแอดเฟสเธอไปอีกครั้ง แล้วก็ส่งข้อความไปขอโทษ เธอก็ตอบว่า ช่างมันเถอะจบๆไป ลืมไปหมดแล้ว เธอก็ยอมพูดดีๆด้วยอยู่นะ เหมือนคนรู้จักทั่วไป แต่ความรู้สึกคงไม่เหมือนเดิมแน่ จากนั้นผมก็ได้คุยกันบ้าง นานๆครั้ง ครั้งนึงก็คุยกันแค่ไม่กี่คำ (จบๆ)
แต่ผมมันไม่จบไง (ตอนนี้อยู่ปี2แล้ว) ยังคิดถึงเค้าอยู่บ่อยๆ ยิ่งนานวันผมก็รู้สึกอยากกลับไปคุยกับเค้า อยากขอโอกาสแก้ไขตัวเอง กับที่ผมเคยพลาดไป แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มยังไงดี ไม่รู้ว่าเธอยังจะให้โอกาสผมรึปล่าว
*ตอนนี้ผมก็พยายามเปลี่ยนตัวเองแล้ว หักห้ามใจได้บ้างแล้ว ไม่คุยไปเรื่อยเหมือนตอนนั้นแล้ว
**ถ้าใครเคยมีประสบการณ์หรือมีคำแนะนำดีๆ ช่วยหน่อยนะครับ** please