ผมตัดสินใจไปเที่ยวเชียงใหม่ช่วงปิดเทอมเล็ก แบบไม่มีอะไรทำ
ตัดสินใจเดินทางคนเดียว เที่ยวคนเดียว
***** มาอยู่กินกับพี่ชาย (ทำให้ตัดค่ารถค่าเดินทาง และ ค่าที่พัก เหลือแต่เงินใช้กินล้วนๆ)***
จึงเป็นประโยชน์ในการไปที่นุ้นที่นี่ หาที่กินไปเที่ยวไปเรื่อยๆ
จะแนะนำแต่ที่ติดดินๆ ถูกๆอร่อยๆ ชาวบ้านๆให้นะ
และก็สถานที่สวยๆ หรือที่แปลกๆ เพราะผมเอาเงินติดตัวมาไม่มาก
เผื่อใครมาต้องเสียค่าที่พักค่ารถ มาอยู่ได้ไม่กี่วัน แล้วอยากเลือกที่กินอร่อยๆจะได้ตัดสินใจได้
เอาหล่ะ เรามาเริ่มกันเลย ..
*** ถ่ายด้วยกล้อง iphone5s ภาพอาจไม่สวยเหมือนกล้องดีๆ ****

" รถไฟขบวน 407 นครสวรรค์ - เชียงใหม่ "

เดินทางโดนรถไฟฟรี ค่าใช้จ่าย 0 บาท ( แต่นานมาก 8 ชั่วโมง )
เตรียมเปิดโหมด เครื่องร่อน ให้ทางบ้านเป็นห่วงได้เลย เพราะแบตหมดแน่ๆ ถ้านั่งฟังเพลง เล่นเกมไป
ต้องนั่งมองทางภายใต้ความเสียงล้อเหล็กกระทบราง
ช่วงแรกๆ ยังคึกอยู่ เฮอาลมเย็น พอเริ่มผ่านไปสักพัก ชักเริ่มเหงา
เอาไงดีวะ?

" พอมาถึงสถานี 'ตรอน' .. "

แค่ชื่อก็แปลกแล้ว เป็นสถานีนึงใน จ.อุตรดิตถ์ และที่แปลกคือ สถานีนี้อยู่ทางขวามือของรถไฟเที่ยวขึ้น
ทุกสถานีที่ผ่านมาอยู่ทางซ้ายของตัวรถหมดเลย
รถที่สวนมาในภาพนั้นเป็น รถเร็ว จอดเฉพาะสถานีใหญ่ๆ เป็นคนละแบบที่ผมนั่ง
รถที่ผมนั่งนี่ "รถโคตรช้าหวานเย็นพิเศษ" จอดทุกสถานี
ทุกป้ายหยุดรถ(ไม่ใช่สถานีรถไฟ แต่รถไฟฟรีต้องจอด) หลีกทางให้ทุกขบวน 555


"สถานีรถไฟ อุตรดิตถ์ "


เด็กๆ มารอขึ้นรถไฟจาก สถานี อต. ไป ศิลาอาสน์
พนักงานรถไฟและครูช่วยกันพาเด็กขึ้นรถไฟ
คุณลุงนายสถานี "ยกธงแดง" แปลว่า ยังไม่พร้อมปล่อยขบวน .
( ส่งผลให้รถไฟเสียเวลาไปพอสมควร แต่ก็เป็นภาพที่น่ารักดี ผมก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร )

" ออกจากอุตรดิตถ์ "

เหมือนเริ่มจะเห็นภูเขาอยู่ไกลๆ


" เสียงคลายเหงา "


เมื่อออกจากสถานี อต. มาได้สักพัก ความจริงเริ่มปรากฎ การจากบ้านมาไกล มาคนเดียว ความเหงาเริ่มเข้ามา
แต่ก็มีแม่ค้าต่างๆที่ขึ้นมาจากสถานี ศิลาอาสน์ ก็เริ่มส่งเสียงเรียกลูกค้ากันใหญ่
บ้างก็เหมือนทำมานาน คิดมาจากบ้าน เรียงคำมาแล้ว  (ไม่อยู่ในภาพ ได้ยินแต่เสียง ป้าในภาพขายข้าว)
เอ็มร้อย น้ำเปล่า ซาลาเปา กระเพราหมู ปูอัด ยัดไส้ ไข่ต้ม นม ผ้าเย็น ไหมคะะะะะะะ?
คือผมว่า แกขายทุกอย่างจริงๆ การตลาดดีมาก ผูกขาดสุดๆ 5555
(เหอะ ไม่ได้-กูหรอก กูซื้อเหนียวไก่ น้ำเปล่า กับส้มจากบ้านมาแล้ว )
เสียงแม่ค้าเหล่านี้ทำให้คลายเหงา ในการเดินทางคนเดียวไปได้บ้าง ..

" เพราะพิษส้ม "

นั่งมาได้สักพัก ส้มที่กินเข้าไป เริ่มไปต่อสู้กับลำไส้ใหญ่ แต่ไส้ตรงและสมองมันห้ามเอาไว้ ว่า "อย่า"
ตอนเด็กๆ ผมฝังใจกับห้องน้ำรถไฟมาก และคิดว่า ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า ..
แต่เมื่อสถานการณ์มันเกินจุดที่จะไกล่เกลี่ย มันมาถึงจุดที่คำว่า "เอาวะ" เข้ามาในหัว
เมื่อเปิดประตูเข้าไป พ่างงงง
กลับต้องแปลกใจ
เพราะ สมัยผมขึ้นตอน ม.ต้นยังเป็นนั่งยองๆมองเห็นรางอยู่เลย
ก็แปลกใจเหมือนกัน ไม่ได้ขึ้นนานมากแล้ว ตั้งแต่โตมา
พอทำธุระเสร็จก็ไม่ลืมที่จะถ่ายรูปมาฝากเพื่อนๆ ..