สวัสดีครับ ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนึดนึงว่าผมกับแฟนคบกันมาจะครบ5ปีละครับ กรกฎาปีหน้าก็5ปีพอดี เราคบกันมาตั้งแต่เรียนปีสองในระหว่างที่เราคบกันผมแอบกลับไปคุยกับแฟนเก่าของผมเป็นเวลนานพอสมควรจนเทอจับได้เราก็ทะเลาะกันหนักมาก ผมก็ขอโทษเทอ เทอก็ยอมครับเพราะเทอรักผม แล้วไอแฟนเก่าผมเนี่ยะมันเรียนคณะเดียวกันกับผมแล้วก็แฟนผมด้วยเค้าก็เอาเรื่องเลยที่ผมแอบคุยกับเค้าไปเล่าให้เพื่อนในสาขาฟังไปพูดกับคนนู้นคนนี้ว่าเทอไปแย่งเค้ามาทำให้เทอโดนคนในสาขามองแบบผิดๆเริ่มมีคนไม่ชอบเทอครับ มีแต่คนชอบนินทาเทอ ตอนนั้นเทอไม่สบายใจมากผมก็ได้แค่พูดกับเทอว่าอย่าไปคิดมากสักวันก็ต้องมีคนรู้ความจริงว่าเป็นยังไง(คือแฟนเก่าผมอ่ะแอบไปมีคนอื่นผมก็เลยเลิกกับเค้าไป)เป็นแบบนี้มาตลอดจนจบปีสี่ ปต่เรื่องมันยังไม่จบครับในระหว่างที่คบกันผมก็แอบคุยกับคนอื่นอีกคนนี้คุยได้ไม่นานเทอก็จับได้เหมือนเดิมต้องยอมรับว่าเทอเป็นคนที่มีsenseดีมากๆครับ เทอเสียใจมากครับเพราะมันเป็นครั้งที่สองแล้วที่ผมทำเทอเสียใจเทอเป็นคนเก็บความรู้สึกครับเพราะเทอรักผมมาก จนเรื่องสุดท้ายหลังจากที่เรียนจบเราก็เริ่มทำงานผมทำงานที่เดียวกับเทอครับ พอทำได้ซักเดือนแรกผมแอบเห็นเทอคุยกับคนอื่น(ต่อจากนี้มันเป็นผลจากการกระทำของผมบ้างละครับ)เทอมีนิสัยเปลี่ยนไปแต่ก่อนเราแทบจะอยู่ด้วยกัน24ชั่วโมงครับเราวาดฝันอนาคตไว้ด้วยกันมากมายหลายอย่างทั้งการแต่งงานมีบ้านเลี้ยงหมาไปเที่ยวนู่นนี่นั่นด้วยกันมากมาย แต่พอหลังจากทำงานเทอมีนิสัยเปลี่ยนไปชอบติดโทรศัพท์เทอบอกว่าพ่อกับแม่ของเทออยากให้แยกกันอยู่เทอจึงออกไปอยู่อีกหอนึงทีนี้เราก็ต่างคนต่างอยู่จนทำงานได้ครบสองเดือนเทอบอกกับผมว่าเทอจะกลับไปทำงานที่บ้านเทอขอร้องให้ผมตามเทอไปด้วยผมก็บอกว่าขอทำที่นี่ก่อนได้ไหมเดี๋ยวปีหน้า(58)จะตามไปเทอเสียใจครับที่ผมไม่ยอมตามเทอไปด้วย แต่พอผมรู้ว่าเทอจะกลับไปผมเสียใจมากครับทำงานแทบไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟาย อยู่หลายวัจากนั้นความสัมพันธ์ของเราเริ่งลดลงครับผมก็ได้แต่โทษตัวเองที่ไม่ยอมตามเทอไปจนวันนึงเทอบอกกับผมว่าเราไม่ต้องคุยกันแล้วเลิกกันนะ ผมเสียใจมากเลยครับเพราะตั้งแต่เทอกลับไปผมเหงามากได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานเพราะหวังจะเก็บเงินสร้างครอบครัวกับเทอ เทอเป็นคนดีมากที่ผ่านมาเทอยอมผมมาตลอดไม่ว่าผมจะทำผิดซักกี่ครั้งเทอคอยดูแลผมทำทุกอย่างเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำให้ได้แต่ผมกลับไม่ให้สิ่งเหล่านั้นกับเทอเลยแต่ผมรักเทอนะครับและไม่เคยรักใครเท่าเทอเลย
หลังจากวันที่เทอบอกว่าไม่ต้องคุยกันแล้วผมง้อเทอขอร้องอ้อนวอนให้เทอกลับมาอยู่หลายวันครับแต่เทอกลับบอกผมว่ามันไม่มีทางจะเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไปผมเสียใจครับเสียใจมาก จนผมหายจากเทอไป 5วัน ในระหว่างห้าวันนั้นผมก็ไปคุยกับผุ้หญิงคนนึงผมก็บอกว่าชอบเค้าอยากคุยด้วยแต่ไม่ได้คิดที่จะเอามาเป็นแฟนในอนาคตหรอกนะครับตอนนั้นผมแค่เหงาเศร้าแล้วก็เครียดเลยหาใครซักคนคุย ในช่วงเวลาที่ผมคุยกับผู้หญิงคนนี้เทอก็โทรมาหาผมนะครับ ทักไลน์มาส่งข้อความมาแต่ผมกลับเมินเฉยยอมรับว่าตอนนั้นเสียใจยังคิดถึงคำพูดของเทออยู่ตลอด จนวันนึงผมได้คุยกับเทอครับเทอถามว่าผมคุยกับคนอื่นใช่มั้ยผมก็ยอมรับว่าคุยแต่แค่คุยกันเฉยๆเพราะเสียใจที่เทอบอกว่าเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้วเทอบอกผมว่าที่เทอพูดแบบนั้นเพราะเทออยากให้ผมตามไปอยู่ด้วยทำอะไรเพื่อเทอบ้างทีนี้ผมนี่เครียดหนักกว่าเดิมเลยครับเทอบอกว่าเทอรักผมมากขาดผมไม่ได้ ผมก็ขาดเทอไม่ได้เหมือนกันครับจนผมออกจากงานเพื่อความสบายใจของเทอเพื่อที่เทอจะได้ไม่คิดมาก ผมก็กลับมาอยู่บ้านหลังจากวันที่เทอรู้ว่าผมคุยกับคนอื่นเทอก็พยายามหายไปอีกบล็อคเบอร์ผมพยายามทำให้ติดต่อไม่ได้ผมทักไลน์ไปไม่ค่อยตอบหรือบางทีตอบแต่ไม่อ่าน จนมาถึงวันที่ 14/12/14 ผมถามเทอตรงๆครับว่าคุยกับคนอื่นใช่ไหมเทอบอกว่าใช่ดูๆกันมา4เดือนแล้วผมนี่อึ้งเลยครับทำไรไม่ถูกมันเครียดเศร้าทุกอย่างเลยครับความคิดความรู้สึกผิดถึงสิ่งที่ทำกับเทอที่ผ่านมามันวนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลาทำอะไรไม่ถูกครับ บอกตรงๆนะครับเทอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมจะแต่งงานด้วยผมรักเทอมากกว่าผู้หญิงคนไหนๆแล้วผมก็เชื่อว่าไม่มีใครรักผมเท่าเทออีกแล้ว ผมได้แต่ง้อเทอครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเทอบอกว่าเสียใจที่ผมทำลายความฝันของเราแต่เทอบอกว่าเทอยังรักแล้วก็คิดถึงผมเหมือนเดิม ผมทนที่จะอยู่เฉยไม่ได้ครับผมเลยนั่งรถมาตามหาเทอที่เชียงใหม่ผมขอร้องให้เทอมาเจอผมเป็นครั้งสุดท้ายเราได้คุยกันช่วงเวลาสั้นๆผมขอร้องให้เทอกลับมาเป็นเหมือนเดิมร้องขอโอกาสเทอครั้งสุดท้าย
เทอบอกกับผมว่า "โอกาสให้ผมไปหมดแล้วมันไม่เหลือโอกาสแล้วแต่เทอยังรักเหมือนเดิมคิดถึฃผมตลอดๆม่อยากให้ผมหายไปจากชีวิตเทออยากคุยด้วยแต่การที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมมันไม่มีอีกแล้ว"
จนถึงวันนี้ผมอยู่ที่บ้านของเทอครับผมคิดถึงครอบครัวของเทออยากมาหาพ่อกับแม่ของเทอเพราะรู้อยู่ในใจแล้วว่าโอกาสที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมมันยากมากพ่อแม่ของเทอรักผมมากผมสารภาพความผิดที่ผมทำกับเทอให้พ่อแม่เทอฟังพ่อแม่ของเทอดีมากครับเข้าใจและให้โอกาสผมแต่ท่านบอกว่าทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับเทอด้วยต้องให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์ความรักของเราสองคนอันนี้ผมเข้าใจครับผมทำผิดก็ต้องได้รับโทษแล้วผมก็เข้าใจเทอด้วยที่เทอมีคนใหม่แต่มันทำใจให้ยอมรับมันไม่ได้เลยนี่ก็ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วครับผมก็ยังเครียดแล้วก็เศร้าตลอดเลยแต่อย่างน้อยก็รู้สึกดีที่ยอมรับผิดกับพ่อแม่ของเทอ
สุดท้ายอยากบอกว่าเทอเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดแม้บางทีผมอาจไม่ใส่ใจไม่สนใจเทอบ้างแต่ผมมีความสุขมาตลอดที่มีเทอเป็นแฟนจะสุขจะทุกข์คอยอยู่ข้างผมเสมอผมรู้แล้วว่าใครสำคัญกับผมมากที่สุดแต่กว่าจะรู้ตัวก็คงสายไปแล้วแต่ผมก็จะรอวันที่เทอกลับมา
ปล. ถ้าผมกับเทอได้กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกผมจะขอเทอแต่งงานแล้วก็จะขอดูแลเทอไปตลอดชีวิต
ปล.1.1 เป็นกระทู้ที่เพิ่งเขียนครั้งแรกขออภัยด้วยนะครับกับภาษาการเขียนเน้นเป็นการเล่าเรื่องมากกว่าและขอโทษด้วยหากแท็กผิดห้อง
ปล.2 ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ
ปล.3 ผมควรทำไงดีเพื่อที่จะให้เทอกลับมาเหมือนเดิม
ผมเพิ่งเลิกกับแฟนจะง้อเทอยังไงดี?
หลังจากวันที่เทอบอกว่าไม่ต้องคุยกันแล้วผมง้อเทอขอร้องอ้อนวอนให้เทอกลับมาอยู่หลายวันครับแต่เทอกลับบอกผมว่ามันไม่มีทางจะเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไปผมเสียใจครับเสียใจมาก จนผมหายจากเทอไป 5วัน ในระหว่างห้าวันนั้นผมก็ไปคุยกับผุ้หญิงคนนึงผมก็บอกว่าชอบเค้าอยากคุยด้วยแต่ไม่ได้คิดที่จะเอามาเป็นแฟนในอนาคตหรอกนะครับตอนนั้นผมแค่เหงาเศร้าแล้วก็เครียดเลยหาใครซักคนคุย ในช่วงเวลาที่ผมคุยกับผู้หญิงคนนี้เทอก็โทรมาหาผมนะครับ ทักไลน์มาส่งข้อความมาแต่ผมกลับเมินเฉยยอมรับว่าตอนนั้นเสียใจยังคิดถึงคำพูดของเทออยู่ตลอด จนวันนึงผมได้คุยกับเทอครับเทอถามว่าผมคุยกับคนอื่นใช่มั้ยผมก็ยอมรับว่าคุยแต่แค่คุยกันเฉยๆเพราะเสียใจที่เทอบอกว่าเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีกแล้วเทอบอกผมว่าที่เทอพูดแบบนั้นเพราะเทออยากให้ผมตามไปอยู่ด้วยทำอะไรเพื่อเทอบ้างทีนี้ผมนี่เครียดหนักกว่าเดิมเลยครับเทอบอกว่าเทอรักผมมากขาดผมไม่ได้ ผมก็ขาดเทอไม่ได้เหมือนกันครับจนผมออกจากงานเพื่อความสบายใจของเทอเพื่อที่เทอจะได้ไม่คิดมาก ผมก็กลับมาอยู่บ้านหลังจากวันที่เทอรู้ว่าผมคุยกับคนอื่นเทอก็พยายามหายไปอีกบล็อคเบอร์ผมพยายามทำให้ติดต่อไม่ได้ผมทักไลน์ไปไม่ค่อยตอบหรือบางทีตอบแต่ไม่อ่าน จนมาถึงวันที่ 14/12/14 ผมถามเทอตรงๆครับว่าคุยกับคนอื่นใช่ไหมเทอบอกว่าใช่ดูๆกันมา4เดือนแล้วผมนี่อึ้งเลยครับทำไรไม่ถูกมันเครียดเศร้าทุกอย่างเลยครับความคิดความรู้สึกผิดถึงสิ่งที่ทำกับเทอที่ผ่านมามันวนเวียนอยู่ในหัวตลอดเวลาทำอะไรไม่ถูกครับ บอกตรงๆนะครับเทอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมจะแต่งงานด้วยผมรักเทอมากกว่าผู้หญิงคนไหนๆแล้วผมก็เชื่อว่าไม่มีใครรักผมเท่าเทออีกแล้ว ผมได้แต่ง้อเทอครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเทอบอกว่าเสียใจที่ผมทำลายความฝันของเราแต่เทอบอกว่าเทอยังรักแล้วก็คิดถึงผมเหมือนเดิม ผมทนที่จะอยู่เฉยไม่ได้ครับผมเลยนั่งรถมาตามหาเทอที่เชียงใหม่ผมขอร้องให้เทอมาเจอผมเป็นครั้งสุดท้ายเราได้คุยกันช่วงเวลาสั้นๆผมขอร้องให้เทอกลับมาเป็นเหมือนเดิมร้องขอโอกาสเทอครั้งสุดท้าย
เทอบอกกับผมว่า "โอกาสให้ผมไปหมดแล้วมันไม่เหลือโอกาสแล้วแต่เทอยังรักเหมือนเดิมคิดถึฃผมตลอดๆม่อยากให้ผมหายไปจากชีวิตเทออยากคุยด้วยแต่การที่จะกลับไปเป็นเหมือนเดิมมันไม่มีอีกแล้ว"
จนถึงวันนี้ผมอยู่ที่บ้านของเทอครับผมคิดถึงครอบครัวของเทออยากมาหาพ่อกับแม่ของเทอเพราะรู้อยู่ในใจแล้วว่าโอกาสที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมมันยากมากพ่อแม่ของเทอรักผมมากผมสารภาพความผิดที่ผมทำกับเทอให้พ่อแม่เทอฟังพ่อแม่ของเทอดีมากครับเข้าใจและให้โอกาสผมแต่ท่านบอกว่าทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับเทอด้วยต้องให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์ความรักของเราสองคนอันนี้ผมเข้าใจครับผมทำผิดก็ต้องได้รับโทษแล้วผมก็เข้าใจเทอด้วยที่เทอมีคนใหม่แต่มันทำใจให้ยอมรับมันไม่ได้เลยนี่ก็ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วครับผมก็ยังเครียดแล้วก็เศร้าตลอดเลยแต่อย่างน้อยก็รู้สึกดีที่ยอมรับผิดกับพ่อแม่ของเทอ
สุดท้ายอยากบอกว่าเทอเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดแม้บางทีผมอาจไม่ใส่ใจไม่สนใจเทอบ้างแต่ผมมีความสุขมาตลอดที่มีเทอเป็นแฟนจะสุขจะทุกข์คอยอยู่ข้างผมเสมอผมรู้แล้วว่าใครสำคัญกับผมมากที่สุดแต่กว่าจะรู้ตัวก็คงสายไปแล้วแต่ผมก็จะรอวันที่เทอกลับมา
ปล. ถ้าผมกับเทอได้กลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกผมจะขอเทอแต่งงานแล้วก็จะขอดูแลเทอไปตลอดชีวิต
ปล.1.1 เป็นกระทู้ที่เพิ่งเขียนครั้งแรกขออภัยด้วยนะครับกับภาษาการเขียนเน้นเป็นการเล่าเรื่องมากกว่าและขอโทษด้วยหากแท็กผิดห้อง
ปล.2 ขอบคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ
ปล.3 ผมควรทำไงดีเพื่อที่จะให้เทอกลับมาเหมือนเดิม