ตอนเด็กๆผมเกิดมาหน้าตาค่อนข้างดีมากฟังจากคนรอบข้าง และญาติพี่น้อง ครูอาจารย์มีแต่คนเอ็นดูผม พี่สาวถึงกับจะส่งผมไปประกวดเป็นดาราเด็ก

บ้านผมแต่ก่อนฐานะยากจน ผมไป ร.ร ได้ค่าขนมไปโรงเรียนวันละ 3 บาท สมัยก่อนถือว่าซื้อโค๊กแก้วเล็กได้แค่แก้วเดียว ขนมไม่ต้องพูดนานๆครั้งมากคุณแม่จะซื้อให้ทาน ผมต้องกลืนน้ำลายทุกครั้งที่เห็นเพื่อนๆมีเงินซื้อน้ำหวานอร่อยๆ

ด้วยทางบ้านผมฐานะยากจนด้วยความไม่มีอะไรเล่น ผมเลยเล่นกับสัตว์ โดยเฉพาะกับมด ผมฆ่ามดเป็นจำนวนมากด้วยการตัดหัว เผาไฟ กดน้ำจนตาย

จนเมื่อตอนผมอายุได้สิบเอ็ดปี ร่างกายผมเริ่มมีปานที่หัวนมเป็นจุดๆกระจายเป็นหย่อมๆเหมือนมดที่ผมฆ่าไปมากมาย ตอนนั้นผมไม่ทราบสาเหตุแต่ผมรู้สึกอายมากเวลาต้องถอดเสื้อต่อหน้าคนอื่น หรือ จะไปว่ายน้ำที่สระว่ายน้ำ

บวกกับผมมีนิสัยชอบโกหกเพื่อให้ตัวเองดูดี ยิ่งโตขึ้นจากหน้าตาจากที่น่ารักผิวขาวจั๋วรูปหน้าจิ้มลิ้ม เริ่มอัปลักษณ์ขึ้นๆทุกๆวัน จนมีแต่คนรังเกียจ ผมทุกข์ใจมากไม่อยากไป รร ถึงไป รร ก็ไม่ค่อยมีคนอยากคบด้วย เพราะด้วยความที่ผมหน้าตาอัปลักษณ์ เป็นปมด้อยอย่างมาก จนไม่มีสังคมและเริ่มเรียนแย่มากๆเพราะสภาพทางจิตใจ ตอนนั้นฐานะทางบ้านก็ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่เรียกว่าหาเช้ากินค่ำไปวันๆ

และพอผมอายุ 13 เป็นไปตามวัยผมเริ่มอยากรู้อยากเห็นได้กระทำชั่วร้ายมากโดยแอบดูพี่สาวอาบน้ำ กรรมนี้ผมเชื่อว่าทุกวันนี้ทำให้ผมไม่มีคู่ หรือมีแล้วเค้าจะทิ้งผมไปหมด

จนผมเก็บตัวเห็นทุกข์เริ่มสนใจธรรมมะ เริ่มทำบุญทำทาน นอนสมาธิบ้าง เข้าสถานธรรม ผมเริ่มทำบุญไปเรื่อยๆตั้งแต่เรียน ม.2 ตั้งแต่นั้นมา แต่ยังไม่ได้ถือศีลเหมือนเดิมหน้าตาก็ยังเรียกว่าไม่ดีเหมือนเดิม แต่น่าจะดีขึ้นมานิดหน่อยมั๊ง(คิดเอาเอง)

แต่ผลของทานเริ่มให้ผล บ้านผมเริ่มมีฐานะขึ้นๆ จนปัจจุบันเรียกได้ว่าอยู่อย่างไม่ลำบาก เป็นชนชั้นกลางเรียกได้ว่าผมไม่ต้องทำงานก็มีเงินใช้ตลอด

พอมีฐานะผมเหงาด้วยความไม่มีเพื่อนบวกกับได้รับอิทธิพลจากแฟนแฟนก็ขี้เหร่คล้ายๆผม ผมเลี้ยงกระต่าย เลี้ยงปลาคาร์ฟ เลี้ยงปลาหลายๆชนิด เลี้ยงนก ให้อาหารสัตว์เป็นๆแก่ปลากินเนื้อที่ผมเลี้ยง สัตว์ที่ผมเลี้ยงทุกชนิดตายเพราะความไม่ใส่ใจของผม

ไม่นานต่อมาผมได้รับอุบัติเหตุแขนหักสองท่อน ข้อมือหลุดผ่าตัดใหญ่สองรอบ ผ่าตัดเล็กอีกรอบ แขนผมทุกวันนี้ยังใช้งานไม่ได้เหมือนเดิมร้อยเปอร์เซ็นต์

ช่วงหลังผมเริ่มติดตามคุณเจนญาณทิพย์ ผมทึ่งมากว่าเธอรู้และทักกรรมผู้อื่นได้อย่างไรและหันมาเชื่อในกรรม 100 เปอร์เซ็นต์ พยายามถือศีล นั่งสมาธิบ้าง สวดมนต์ ทำทานก็ยังทำเหมือนเดิม

ที่เล่ามาแค่อยากเล่าเป็นอุทรหรณ์ครับ หวังว่าผู้อ่านจะได้ประโยชน์จากเรื่องจริงของผมบ้างแม้จะเล่าทุกรายละเอียดไม่ได้หมดแต่หวังว่าคงจะมีประโยชน์บ้างครับ