ก่อนอื่นก็สวัสดีเพื่อนๆชาว pantip นะครับ วันนี้ผมก็จะมาเล่าประสบการณ์ความรักวัยรุ่น ที่ ....ผมยัง จดจำมันได้เสมอ ถึงแม้มันจะไม่สมหวัง และหวังว่าสักวันเธอคงจะรู้ว่าผมยังคิดถึงเธออยู่เสมอ : )
ผมเชื่อครับว่าทุกคนต้องเคยผ่านประสบการณ์ความรักมากันทุกคน ไม่ว่าจะในรูปแบบไหน หญิง หรือ ชาย จะมีความสุขหรือเศร้าขนาดไหน
เรื่องราวของผมต้องบอกไว้ว่าตอนนี้ผม 20+ แล้ว
...เริ่มจากช่วงที่ผมเข้ามาหาลัย ตอนนั้นผมอยู่ปีหนึ่ง ก็มีการจัดกิจกรรม เฟรชชี่ และพวกรุ่นพี่ให้น้องๆปีหนึ่งจัดกลุ่มเป็นกลุ่มๆ พอเสร็จทุกคนก็ต้องทำความรู้จักกัน ตอนนั้นเอง ผมก็หันไปมองผู้หญิงคนนึง นึกในใจ ''ผู้หญิงคนนี้น่ารักดีแหะ -///- '' แต่ดูเหมือนวันนั้นเธอจะไม่สบาย (มารู้ที่หลังคือมะคืนเธอไปเที่ยวกับเพื่อนมา แฮ้ง!! 555 ตามภาษาเด็กมหาลัยเที่ยวบ้างอะไรบ้าง) แต่ตอนนั้นก็ยังไม่กล้าถามชื่อตรงๆ จนมีเพื่อนในกลุ่มค่อยๆแนะนำตัวทีละคนๆ จนผมได้รู้ชื่อเธอ ''สมมุติว่าเธอชื่อ นัด แล้วกันนะครับ'' แล้วเราก็ทำกิจกรรมรับน้องต่อ วันต่อมามีเรียนปกติเพราะมีกิจกรรมรับน้องตอนเย็น ผมเดินเข้าไปในห้องเรียน หันหาที่นั่ง หันมาเจอนัดนั่งอยู่ คิดในใจ ...เรียนด้วยกันด้วยแอบยิ้มในใจ >0< ตอนแรกผมก็กลัาๆกลัวๆ เพราะว่าข้างๆ เธอมีที่ว่างพอดี แต่ก็ตัดสินใจ เอาวะ! ลองดู ผมก็เดินตรงไปที่โต๊ะข้างๆนัด แล้วถามออกไปว่า ...หวัดดีจำได้ป่ะ อยู่กลุ่มเดียวกัน นัดตอบว่า ...จำได้สิ ผมเลยพูดออกไปทันทีว่า ...มีคนนั่งไหมเรานั่งด้วยนะ เธอบอกว่าไม่มีนั่งเลยๆ (ในใจนี้เต้นไม่เป็นจังหวะเลยครับ) แต่ผมก็เรียนจนหมดคาบแค่ไม่ได้คุยอะไรกัน พอหมดคาบเรียนก็เที่ยงพอดี ผมหันไปถามนัดว่า ...วันนั้นเห็นไม่สบายหายดีรึยัง เธอบอก ...โอเคแล้ว ผมเลยเปิดประเด็นชวนเธอกินข้าวเที่ยง แต่ว่าเธอนัดเพื่อนเอาไว้แล้วผมเลยแห้วไปตามๆกัน = ='' ตกเย็นมามีกิจกรรมรับน้องก็ผ่านไปปกติ หลังจากจบ มีพายกระซิบเดินมาบอกว่ามีเพื่อนในกลุ่มชอบ ผมนี้สตั้นเลยครับ หันไปถาม แต่พายกระซิบจำชื่อไม่ได้เลยถามพักใหญ่ สรุปเธอคนนั้นก็คือนัดนั้นเอง (นี้เป็นจุดเริ่มต้นเมื่อผมจะนัดต่างคนต่างชอบกัน) คุณลองคิดถึงความรู้สึกตอนคุณดีใจกับอารมณ์รักๆดูครับผมอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย หลังจากผมรู้เรื่องผมกลับไปที่หอเลย พอดีมหาลัยจะมีหอของ นศ ด้วย ซึ่งเธออยู่บ้านแต่เพราะกลับเย็นเพราะกิจกรรมจึงต้องนอนกับเพื่อนที่หอ แน่นอนครับ หอ ม. แยก หญิงชาย และวันนี้ที่หอมีของขายใต้หอ บังเอิญผมไปเจอนัดพอดี ถือของกินน้ำขวดน้ำแข็ง เดินอยู่กลับเพื่อน 3 ซึ่งเพื่อนของนัดก็อยู่กลุ่มเดียวกันหมดตอนรับน้อง แล้วเธอก็หันมาผมก็ยิ้ม ผมก็เลยเดินไปถามด้วยมุกสิ้นคิด... อยากกินโค้กจัง ! แล้วก็เอาเข่าไปกระแทกขวดโค้ก เธอหันมาบอกอยากกิน ก็ซื้อซิ ! แล้วก็ยิ้ม (นี้ถ้าเธอไม่ยิ้มนี้ผมก็เงิบเลย) แล้วเธอก็เดินขึ้นหอไป แต่ผมก็ยืนมองเธอเดินไปอยู่ห่างๆ แล้วขณะที่เธอเดินไปเธอก็หันกลับมาพร้อมเพื่อนสองคนเห็นผมมอง ผมก็หลบแทบไม่ทัน แล้วเธอก็หัวเราะกับเพื่อน และเดินไปต่อ ก็บอกเลยครับงงเธอขำอะไร 555 หลังจากนั้นผมก็เดินขึ้นห้อง หันมาเปิดเฟสค้นหาเพื่อนในเฟสและผมก็เจอทั้งของนัดและเพื่อนอีก 3 คน ผมก็ดำเนินการต่อโดยการหาเบอร์นัด แต่ผมไม่กลัาขอตรงๆ เลยไปขอกับเพื่อนนัดอีกคน และ ก็ได้มาแต่ก็โดนแซวว่าชอบเพื่อนฉันใช่ไหม (ที่ให้มาคงเป็นเพราะว่ารู้ว่าเราสองคนชอบกัน) และเพื่อนของนัดก็บอกว่า เดียวจะลงไปข้างล้างไปซื้อของ ผมจึงลงไปนั่งรออยู่แถวๆนั้น เพื่อนทำให้ทำเหมือนบังเอิญเจอกัน พอมานั่งได้พักนึง นัดและเพื่อนก็เดินลงมา ไม่รอช้าครับผมเลยทัก ...เอ้า ! ไปไหนกันหรอ? นัดตอบว่า ...ลงมาซื้อของแล้วเธอล่ะ ผมก็แถไปครับว่า ...อ่อ พอดีว่าจะไป เซเว่น หน้ามอ คุณเชื่อไหมครับเรื่องบังเอิญมีจริงๆ นัดเองก็จะไป เซเว่นเหมือนกัน (มันจะเป็นพรมลิขิตรึเปล่าเหมือนในนิยาย 555) แต่ว่าในมอจะมีรถตู้วิ่งส่งในหอกับหน้ามอให้ ผมจึงพูดถาม ...ไปพร้อมเราไหม? นัดตอบ ...ก็ดีเหมือนกันพอดีเพื่อนเรามีธุระกันพอดีเลยต้องขึ้นห้องก่อน (เข้าทางครับผมเลยมีเวลาอยู่กับนัดสองคน ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยบ่งตง >//<) พอเพื่อนของนัดขึ้นห้องพอจึงชวนเธอเดินไป บอกว่าเดินที่กว่าออกกำลังกายจะได้ไม่อ้วน ! ตามแผนครับวันนั้นเราก็ได้เดินไปด้วยกัน ก็คุยกันปกติถามนั้นถามนี้ เดินได้ครึ่งทางเหมือนว่ารองเท้าของเธอจะกัด ผมจึงบอกไปว่า ใส่ของเราไหม?จะได้โอเคขึ้น นัดบอก ...จะดีหรอ? ผมจะแลกรองเท้ากับเธอใส่ (รู้สึกเขิลสุดๆถามสีรองเท้าฟรุ๊งฟริ๊งมาก 555) แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดี การเริ่มต้นที่ทำให้ผมรู้สึกดีและมีความสุขขนาดนี้ จนเราซื้อของเสร็จจนเดินกลับหอผมเดินไปส่งนัดถึงหน้าหอหญิง แล้วพูดไปว่า พรุ้งนี้ไว้เจอกันนะ... (ยิ้ม) และเธอก็ยิ้มและเดินไป
...ช่วงที่ได้เริ่มรักมันช่างมีความสุข รอยยิ้มของเธอวันนั้นผมไม่เคยลืม ... พรุ้งนี้ผมจะมาเล่ากันต่อ ^^
แม้จะนาน แต่ก็ไม่อาจจะลืม : )
ผมเชื่อครับว่าทุกคนต้องเคยผ่านประสบการณ์ความรักมากันทุกคน ไม่ว่าจะในรูปแบบไหน หญิง หรือ ชาย จะมีความสุขหรือเศร้าขนาดไหน
เรื่องราวของผมต้องบอกไว้ว่าตอนนี้ผม 20+ แล้ว
...เริ่มจากช่วงที่ผมเข้ามาหาลัย ตอนนั้นผมอยู่ปีหนึ่ง ก็มีการจัดกิจกรรม เฟรชชี่ และพวกรุ่นพี่ให้น้องๆปีหนึ่งจัดกลุ่มเป็นกลุ่มๆ พอเสร็จทุกคนก็ต้องทำความรู้จักกัน ตอนนั้นเอง ผมก็หันไปมองผู้หญิงคนนึง นึกในใจ ''ผู้หญิงคนนี้น่ารักดีแหะ -///- '' แต่ดูเหมือนวันนั้นเธอจะไม่สบาย (มารู้ที่หลังคือมะคืนเธอไปเที่ยวกับเพื่อนมา แฮ้ง!! 555 ตามภาษาเด็กมหาลัยเที่ยวบ้างอะไรบ้าง) แต่ตอนนั้นก็ยังไม่กล้าถามชื่อตรงๆ จนมีเพื่อนในกลุ่มค่อยๆแนะนำตัวทีละคนๆ จนผมได้รู้ชื่อเธอ ''สมมุติว่าเธอชื่อ นัด แล้วกันนะครับ'' แล้วเราก็ทำกิจกรรมรับน้องต่อ วันต่อมามีเรียนปกติเพราะมีกิจกรรมรับน้องตอนเย็น ผมเดินเข้าไปในห้องเรียน หันหาที่นั่ง หันมาเจอนัดนั่งอยู่ คิดในใจ ...เรียนด้วยกันด้วยแอบยิ้มในใจ >0< ตอนแรกผมก็กลัาๆกลัวๆ เพราะว่าข้างๆ เธอมีที่ว่างพอดี แต่ก็ตัดสินใจ เอาวะ! ลองดู ผมก็เดินตรงไปที่โต๊ะข้างๆนัด แล้วถามออกไปว่า ...หวัดดีจำได้ป่ะ อยู่กลุ่มเดียวกัน นัดตอบว่า ...จำได้สิ ผมเลยพูดออกไปทันทีว่า ...มีคนนั่งไหมเรานั่งด้วยนะ เธอบอกว่าไม่มีนั่งเลยๆ (ในใจนี้เต้นไม่เป็นจังหวะเลยครับ) แต่ผมก็เรียนจนหมดคาบแค่ไม่ได้คุยอะไรกัน พอหมดคาบเรียนก็เที่ยงพอดี ผมหันไปถามนัดว่า ...วันนั้นเห็นไม่สบายหายดีรึยัง เธอบอก ...โอเคแล้ว ผมเลยเปิดประเด็นชวนเธอกินข้าวเที่ยง แต่ว่าเธอนัดเพื่อนเอาไว้แล้วผมเลยแห้วไปตามๆกัน = ='' ตกเย็นมามีกิจกรรมรับน้องก็ผ่านไปปกติ หลังจากจบ มีพายกระซิบเดินมาบอกว่ามีเพื่อนในกลุ่มชอบ ผมนี้สตั้นเลยครับ หันไปถาม แต่พายกระซิบจำชื่อไม่ได้เลยถามพักใหญ่ สรุปเธอคนนั้นก็คือนัดนั้นเอง (นี้เป็นจุดเริ่มต้นเมื่อผมจะนัดต่างคนต่างชอบกัน) คุณลองคิดถึงความรู้สึกตอนคุณดีใจกับอารมณ์รักๆดูครับผมอธิบายเป็นคำพูดไม่ถูกเลย หลังจากผมรู้เรื่องผมกลับไปที่หอเลย พอดีมหาลัยจะมีหอของ นศ ด้วย ซึ่งเธออยู่บ้านแต่เพราะกลับเย็นเพราะกิจกรรมจึงต้องนอนกับเพื่อนที่หอ แน่นอนครับ หอ ม. แยก หญิงชาย และวันนี้ที่หอมีของขายใต้หอ บังเอิญผมไปเจอนัดพอดี ถือของกินน้ำขวดน้ำแข็ง เดินอยู่กลับเพื่อน 3 ซึ่งเพื่อนของนัดก็อยู่กลุ่มเดียวกันหมดตอนรับน้อง แล้วเธอก็หันมาผมก็ยิ้ม ผมก็เลยเดินไปถามด้วยมุกสิ้นคิด... อยากกินโค้กจัง ! แล้วก็เอาเข่าไปกระแทกขวดโค้ก เธอหันมาบอกอยากกิน ก็ซื้อซิ ! แล้วก็ยิ้ม (นี้ถ้าเธอไม่ยิ้มนี้ผมก็เงิบเลย) แล้วเธอก็เดินขึ้นหอไป แต่ผมก็ยืนมองเธอเดินไปอยู่ห่างๆ แล้วขณะที่เธอเดินไปเธอก็หันกลับมาพร้อมเพื่อนสองคนเห็นผมมอง ผมก็หลบแทบไม่ทัน แล้วเธอก็หัวเราะกับเพื่อน และเดินไปต่อ ก็บอกเลยครับงงเธอขำอะไร 555 หลังจากนั้นผมก็เดินขึ้นห้อง หันมาเปิดเฟสค้นหาเพื่อนในเฟสและผมก็เจอทั้งของนัดและเพื่อนอีก 3 คน ผมก็ดำเนินการต่อโดยการหาเบอร์นัด แต่ผมไม่กลัาขอตรงๆ เลยไปขอกับเพื่อนนัดอีกคน และ ก็ได้มาแต่ก็โดนแซวว่าชอบเพื่อนฉันใช่ไหม (ที่ให้มาคงเป็นเพราะว่ารู้ว่าเราสองคนชอบกัน) และเพื่อนของนัดก็บอกว่า เดียวจะลงไปข้างล้างไปซื้อของ ผมจึงลงไปนั่งรออยู่แถวๆนั้น เพื่อนทำให้ทำเหมือนบังเอิญเจอกัน พอมานั่งได้พักนึง นัดและเพื่อนก็เดินลงมา ไม่รอช้าครับผมเลยทัก ...เอ้า ! ไปไหนกันหรอ? นัดตอบว่า ...ลงมาซื้อของแล้วเธอล่ะ ผมก็แถไปครับว่า ...อ่อ พอดีว่าจะไป เซเว่น หน้ามอ คุณเชื่อไหมครับเรื่องบังเอิญมีจริงๆ นัดเองก็จะไป เซเว่นเหมือนกัน (มันจะเป็นพรมลิขิตรึเปล่าเหมือนในนิยาย 555) แต่ว่าในมอจะมีรถตู้วิ่งส่งในหอกับหน้ามอให้ ผมจึงพูดถาม ...ไปพร้อมเราไหม? นัดตอบ ...ก็ดีเหมือนกันพอดีเพื่อนเรามีธุระกันพอดีเลยต้องขึ้นห้องก่อน (เข้าทางครับผมเลยมีเวลาอยู่กับนัดสองคน ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยบ่งตง >//<) พอเพื่อนของนัดขึ้นห้องพอจึงชวนเธอเดินไป บอกว่าเดินที่กว่าออกกำลังกายจะได้ไม่อ้วน ! ตามแผนครับวันนั้นเราก็ได้เดินไปด้วยกัน ก็คุยกันปกติถามนั้นถามนี้ เดินได้ครึ่งทางเหมือนว่ารองเท้าของเธอจะกัด ผมจึงบอกไปว่า ใส่ของเราไหม?จะได้โอเคขึ้น นัดบอก ...จะดีหรอ? ผมจะแลกรองเท้ากับเธอใส่ (รู้สึกเขิลสุดๆถามสีรองเท้าฟรุ๊งฟริ๊งมาก 555) แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดี การเริ่มต้นที่ทำให้ผมรู้สึกดีและมีความสุขขนาดนี้ จนเราซื้อของเสร็จจนเดินกลับหอผมเดินไปส่งนัดถึงหน้าหอหญิง แล้วพูดไปว่า พรุ้งนี้ไว้เจอกันนะ... (ยิ้ม) และเธอก็ยิ้มและเดินไป
...ช่วงที่ได้เริ่มรักมันช่างมีความสุข รอยยิ้มของเธอวันนั้นผมไม่เคยลืม ... พรุ้งนี้ผมจะมาเล่ากันต่อ ^^