ใครเคยเจอแบบนี้บ้างค่ะ กับคำว่า "ช่างภาพมืออาชีพ"

เรื่องมีอยู่ว่าจ้างช่างภาพมาถ่ายรูปงานรับปริญญา 2วัน 8,000 บาท แต่ลดให้ 500บาท จึงเหลือ 7,500 บาท  ในความรู้สึกไม่ซีเรียสเรื่องภาพมากเท่าไหร่ เพราะรู้สไตล์การถ่ายรูปแล้วไม่เหมาะกับเราเท่าไหร่ แต่ก็จ้างเพราะได้รับปากมาเป็นระยะเวลานานเกือบสองปี จึงจำใจต้องจ้าง ด้วยความที่ว่าคิดว่าเป็นคนรู้จักกันจึงไม่ไรมาก ง่ายๆสบายๆ แต่ด้วยคำว่าง่ายๆ สบายๆนี่แหละค่ะ มันทำให้เกิดเรื่องไม่เป็นเรื่องขึ้น เรื่องก็มีอยู่ว่า วันแรกเรานัดช่างภาพมางานตอนเช้างานเริ่มลงทะเบียน ตี5 แต่ช่างบอกว่าไม่ไป จะไปตอนที่เราซ้อมเสร็จ 11โมงเช้า เราก็ถามว่าพี่ไม่มาถ่ายแสงเช้าหรอ เห็นคนอื่นเค้านัดกันเช้าๆ แสงสวยดี ช่างภาพเราบอกว่า ไม่อ่ะ พอเราได้ยินแค่นี้แล้วเราก็เสียความรู้สึกมากค่ะ ในตอนนั้นคิดว่าช่างมันเถอะค่อยถ่ายวันจริงก็ได้ แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเราซ้อมเสร็จวิ่งออกมาจากห้องประชุมอย่างดีใจ เพื่อนๆอยู่กันครบ รอถ่ายรูปด้วยอย่างสนุกสนาน แต่พอถึงสถานที่ที่นัดไว้ช่างภาพก็ยังไม่มา เรานี่โทรถามเลย ว่าอยู่ไหน เสียงตอบกลับมาว่าอยู่บรบือครับ ประมาณ 40นาทีถึง เรานี่อึ้งมากเลย จากที่เฮฮาก็หน้าบูดทันที นั่งรอจนถึง 13:30  ช่างภาพเราก็มาถึง ได้ถ่ายรูปแบบรีบๆเพราะเราต้องไปขึ้นสแตนเพื่อถ่ายรูปรวมกับคณะ ระหว่างนั้นเราสังเกตถึงความขี้เกียจของช่างภาพคนนี้ได้เวลาคือ ไม่บอกให้โพสท่าทาง ไม่จัดมุมอะไรให้ลย คือมีแค่หน้าที่กดชัตเตอร์แค่นั้น นอกนั้นคือหน้าที่เราต้องจัดการเอง! วันแรกจบๆไปแบบช่างๆมันเถอะ วันที่2 คือวันถ่ายนอกรอบที่ช่างภาพบอกว่าแถมฟรี นัดกันบ่าย3 แต่เราไป5โมงเยน เพราะเหนื่อยกับการไปนั่งรอทำผมคิวยาว เลยไปช้าและต้องหารถไปรับช่างภาพผู้ไม่มีรถ ลำบากทั้งที่พัก ทั้งยานพาหะนะ ทั้งๆที่เราแจ้งแล้วว่าเราไม่สะดวกไปรับไปส่งนะแต่ไม่เอารถมา นี่ก็เหนื่อยอีกเรื่อง วันที่2เพราะเรามา5โมงเยนเเสงหมดจึงไม่ถ่ายต่อและบอกว่าหิวข้าว ก่อนไปกินข้าวเราได้เอารูปแนวนึงให้ช่างภาพดูแล้วบอกอยากได้ประมาณนี้ ช่างภาพได้พูดออกมาว่า ไม่ใช่แนวพี่ มันขัดต่อความรู้สึก!! อ่าวนี่คือเจอไปนึงดอกเรานี่เงิบอีกแล้ว เลยพาช่างภาพไปกินข้าวแล้วก็ไปส่งกลับๆไปเหอะ หมดอารมณ์ถ่ายละ วันที่3 นัดตี5 มาตี5กว่าๆ ตรงเวลาอีกแล้ว ระหว่างรอเข้าห้องประชุมก็ได้ตั้งแถวรอ ระหว่างรอก็ถ่ายเล่นไปแบบแอบถ่ายเราเห็นช่างภาพเราแป้บเดียวนะ แล้วก็หยว้าปไปไหนก็ไม่รู้ซึ่งเราจะถ่ายรูปกับเพื่อนระหว่างที่แถวก็ไม่มีใครถ่ายให้เพราะช่างภาพไม่อยู่อีก!!! จุดพีคคือเราฝากโทรศัพท์ไว้ที่ช่างภาพแถมกับรหัสผ่านที่เอาไว้ให้โทรหาพ่อกะแม่ของเราเผื่อท่านโทรมาละไม่ได้รับจะได้โทรกลับได้สะดวก แต่ทันใดนั้น ประมาณเที่ยงกว่าเราออกจากห้องประชุมวิ่งมาหาช่างภาพซึ่งเรานัดไว้จุดนึง แต่กลับไปอยู่อีกจุดนึง แล้วเล่นโทรศัพท์เราจนแบตเหลือ16%  โอ้วแม่เจ้า!!! มารยาทไปไหน?? มีสิทธิ์อะไรมาเล่นโทรศัพท์เรา แถมถ่ายรูปอัพเฟส แล้วลบรูปให้เราด้วย แค่นั้นไม่พอเราเหวี่ยงให้แบบแปดแสนล้านสีหน้าที่เราแสดงออกว่าไม่พอใจนะที่มายุ่งกะของส่วนตัวเรา ช่างภาพคนนั้นก็ไม่แคร์ค่ะ เดินตามค่ะอยากถ่ายรูปก็กวักมือเรียกเอา อยากถ่ายมุมไหนก็เลือกเอาโพสท่าเอง และเราก็เจออีกแล้วค่ะวันสุดท้าย เราบอกว่าถ่ายแบบนี้ให้หน่อยค่ะ ช่างภาพบอกว่า ไม่ได้หรอก โลเคชั่นไม่สวย อ่าวเงิบอีกรอบค่ะ เราได้ฟังแค่นี้เราเดินหนีเลยค่ะ ไม่ถงไม่ถ่ายมันละ เสียความรู้สึกมากค่ะ ใครเคยเจอแบบนี้บ้างค่ะ เนื้อเรื่องแบบคร่าวๆนะค่ะ อีกหลายเรื่องเลยค่ะที่ไม่กล่าวถึง แต่จะฝากภาพไว้ที่คอมเม้นหน่อยนะคะ หลังจากที่ปี๊ดแตกไปในเฟชบุคเพราะเค้าเลื่อนส่งงานหลังจากที่บอกจะส่งงานหลังเสดงาน 2อาทิตย์ วันนี้ครบ2อาทิตย์ แต่ดันมาขอเลื่อนส่งงานอีก รูปที่โดนถ่ายไม่เยอะเลยนะค่ะ รู้สึกว่าโดนถ่ายแค่นิดเดียว แต่ผลัดวันส่งงานเพิ่มอีก แล้วพอเราบอกไปทางตัสตามภาพต่อไปนี้เค้าก็มาโต้ตอบกลับ ช่วยพิจารณาหน่อยค่ะ ว่ามันสมควรแล้วหรอค่ะ ?!?!