ลูกจ้างนะ ไม่ใช่ทาส

ผมเริ่มทำงานครั้งแรกที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างแห่งหนึ่ง บริษัทแห่งนี้เปิดการร่วมลงทุนระหว่างบริษัทรับเหมาที่จีนกับบริษัทใหญ่ของไทยที่ใครๆก็รู้จัก(เจ้าของร้านสะดวกซื้อที่มีเกือบทั่วไทย)

บริษัทแห่งนี้สำนักงานใหญ่ยู่ที่สาทร สีลม  ภายนอกบริษัทแห่งนี้ถือว่าดูดีเลยหละครับ  แต่ทว่าหลังจากมาทำงานที่แห่งนี้ถึงได้รู้ว่าความจริงที่มันโหดร้ายมากๆภายใต้แบรนด์บริษัทใหญ่ที่ใครๆก็อยากเข้ามาทำ

ตอนเริ่มสัมภาษณ์เข้าทำงาน บอสได้ถามผมว่า สามารถทำงานต่างจังหวัด(เป็นนิคมอุตสาหกรรม)และล่วงเวลาได้ไหมได้ไหม  ผมตอบไม่มีปัญหา  ......  หลังจากนั้นไม่นานผมก็ได้เริ่มเข้าทำงาน  รู้สึกภูมิใจนะคับ เพราะถือว่าได้ทำงานสถานที่ใครใครก็อยากมาทำบริษัทแห่งนี้

หลังจากนั้น ไม่นาน  ความจริงก็ปรากฏขึ้น..........

ผมต้องตื่นแต่เช้าหกโมงกว่าา เพื่อไปขึ้นรถบริษัทตอนเจ็ดโมงครึ่ง   และงานของผมคือเป็นล่ามคอยแปลภาษา ผมต้องทำงานหนักขึ้นทุกวัน และเลิกงานอย่างเร็วก็ทุ่มนึง แต่ทุกครั้งจะอยู่ที่ประมาณสองสามทุ่ม  ยิ่งถ้าวันไหนมีงานด่วนก็ปาไปเกือบตีหนึ่ง  (ผมต้องแปลตลอดเวลา ระหว่างคนจีนกับคนไทย ต้องขอบอกว่าไม่มีหยุดพัก เพราะสองฝ่ายพูดมาดเหลือเกิน  และผมต้องรับมือปากคนเป็นสิบๆที่พูดถาโถมมาให้ผมแปล แม้แต่เวลาขี้ผมยังโดนแย่งเลย  และทำงานล่วงเวลาขนาดนี้ยังไม่มีโอทีให้นะครับ) แต่ไม่ว่าจะดึกยังไงพรุ่งนี้เช้าวันไหมก็ต้องมาทำงานให้ทันเจ็ดโมงครึ่ง  ร่างกายผมโทรมขึ้นทุกวันทุกวัน  ตากแดดตากฝน

แต่ตอนนั้นที่ยังทำเพราะ คิดว่าเงินเดือน เกือบสามหมื่นสำหรับเด็กเพิ่งจบอย่างผมถือว่าเยอะมาก ก็เลยสู้ต่อไป  แต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นการคิดผิดอย่างสิ้นเชิง

บริษัทให้หยุดอาทิดละหนึ่งวันคือวันอาทิตย์  แต่เนื่องจากอยู่ต่างจังหวัด  บริษัทเลยกำหนดให้สองอาทิตย์กลับหนึ่งครั้ง กลับเย็นวันศุกร์ถึงเย็นวันอาทิตย์ต้องนั่งรถกลับมาไซด์งาน  ผมก็เลยขอหยุดอาทิตย์ละสองวันเนื่องจากผมทำงานล่วงเวลาวันละอย่างต่ำก็สองชั่วโมงแล้ว ทำห้าวันก็แปดชั่วโมง  ตอนแรกหัวหน้าผมอณุญาตินะครับ(หัวหน้าผมคนนี้ดี ซี้และคอยช่วยเหลือผม)แต่วันที่บอสใหญ่มา  ผมไม่รู้เค้าเกลียดขี้หน้าผมมาจากไหน  เวลาคุยก็ไม่ค่อยมองหน้า  ผมแปลให้เค้าอย่างตั้งใจแต่ก็โดนด่า  และยิ่งบอสผมรู้ว่าผมขอหยุดเพิ่มเป็นสองวันเท่านั้นแหละครับไม่พอใจเรียกผมมาคุยเป็นการส่วนตัว  และก็ได้ใส่ร้ายผมหาเรื่องว่าผมเข้างานสายบ้างละ(กรุบอกให้มันไปเชคที่สแกนนิ้วได้เลย)  บอกว่าผมชอบแอบหลับบ้างละ(ยิ้มให้เลิกงานดึกขนาดนี้ ยังต้องตื่นเช้ามาทำงานใครไม่หลับก็เทพละ)  สุดท้ายเถียงไม่ออกก็จำยอมให้ผมหยุด  แต่ผมรู้ยิ้มจะจ้องตัดเงินผมชัวร์

แย่มากครับบริษัทรับเหมารายใหญ่แห่งนี้  ทำงานแทบตาย บอกว่าผมเรื่องมากไม่สู้งาน  และในไซด์งานมีผมคนเดียวที่เป็นล่าม คนอื่นมีเวลาพัก  แต่ผมจะถูกตามตัวตลอด  คนนี้พูดเสดอีกคนโทรตามทันที......  และไม่พอยังยัดงานดูแลบัญชี  จัดซื้อจัดจ้างมาให้ผมบอกให้ผมทำ  บางครั้งยังต้อง  จอง รร ขับรถ ซื้อข้าวกล่อง  คือพูดง่ายย สั่งผมทำทุกอย่างแม้แต่ให้ผมลงไปคุมคนง่ายก่อสร้างก็ทำมาแล้ว(ผมเรียนคณะมนุดสาดคับงงมาก)  

ผมเป็นคนไทยที่รู้สึกดีกับคนจีนมากๆเลยเลือกที่จะเรียนจีน แต่บริษัทนี้บอสคนจีน เ.....ี้..ยๆๆๆๆๆๆมาก  ดูถูกคนไทย  ยกตีนชี้หน้า  ด่าว่าต่างๆ  บางทีผมก็ไม่กล้าแปลออกไป  และสงครามภายในบริษัทก้มี พอพลาดอะไรก็มาลงที่ผม  อาทิ ผมแปลตามความจิงกลับบอกว่าผมแปลผิด บัญชีที่ให้ผมดูก็มีปัญหามาก่อนหน้านี้แล้ว  ตอนนี้กลับมาโทษผมเหมือนกับว่าผมอมเงินบริษัทไป ผมเครียดมาก สุดท้ายไม่รู้โชคดีหรือโชคร้าย  อยู่ก็มีจดหมายบอกว่าผมเขียนจดหมายลาออก  ทั้งๆที่ผมไม่ได้เขียน งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงมาก

แต่ก็ดีครับ  มันคงนึกว่าผมจะไปกราบตีนง้อ  เปล่าเลยครับ  ออกก็ออก  ผมไม่ไปเลย

ที่บริษัทแห่งนี้ ฝ่ายบุคคลก็พึ่งพาไม่ได้  มีพี่คนหนึ่งมาสายสิบโมง กลับบ้านเรวมาก วันๆเอาแต่เล่นเกม  ผมก็เลยหยิบยกเค้ามาบอกว่าทำไมไม่คอมเพลนมาคอมเพลนผมคนเดียวทำไม  ฝ่ายบุคคลตอบสั้นๆว่า คนโปรดทำอะไรก็ได้...........  

รู้งี้  วันหลังผมแปลก็ไม่ต้องใส่ใจ  จะแปลให้บริษัทขาดทุน  ยังไม่ทันได้ทำก้ออกมาได้ซะก่อนครับ 55555

แต่ผมอยากรู้จิงๆนะครับ  ทำงานเกินเวลา กดขี่ แถมไม่ให้เงินเราจะฟ้องได้ไหมครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่