สวัสดีครับเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงของผมเองนะครับ
......ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง เรารู้จักกันทางFACEBOOK ตอนแรกเขาไม่ได้ชอบผมหรอกครับ เธอชอบเพื่อนผมน่ะครับ เธอมักจะโทรมาหาผมเพื่อโทรมาถามอะไรๆเกี่ยวกับเพื่อนผม ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลยครับ เราเริ่มคุยกันมากขึ้น...จนในที่สุดเราก็คบเป็นแฟนกันนะครับ (เพื่อนผมมันไม่ได้คิดอะไรกับเธอ ผมกับเพื่อนจึงไม่มีปัญหากัน)
ช่วงแรกที่เราคบกัน ผมก็แอบมีคนอื่นมาตลอดนะครับ เธอก็จับได้ทุกครั้ง พอเธอจับได้ผมก็เลิก แต่พอผ่านไปไม่ได้นานผมก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะผมเป็นคนที่เจ้าชู้มากนะครับ(ยอมรับตรงๆเลย) เราก็ทะเลาะกันแบบนี้ไปจนตลอดๅปีที่คบกัน
.....พอเริ่มเข้าปีที่2เธอก็เริ่มมีปัญหากับพ่อของเธอ จนเธอต้องย้ายไปอยู่กับแม่ที่ชลบุรี แม่ของเธอก็เช่าห้องให้เธออยู่คนเดียว คราวนี้ก็เข้าทางผมน่ะสิครับ ผมก็เลยไปหาเธอที่ชลบุรี(ในใจตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวครับ คือต้องxxxเธอให้ได้ แหม..ก็คบกันมาตั้งจะ2ปีละ)
หลังจากที่xxxเธอได้แล้ว ผมนี่หลงเธออยู่สักพัก ผมอยู่กับเธอประมาณ9วันได้มั๊งครับ คืนสุดท้ายก่อนที่ผมจะกลับเธอก็บอกผมว่าผมเป็นคนแรกของเธอ เธอขอร้องให้ผมเลิกเจ้าชู้ได้มั้ย ผมก็สัญญากับเธอครับว่าจะเลิกเจ้าชู้
หลังจากที่กลับจากชลบุรีผมก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงทุกคนที่คุยอยู่ เลิกเที่ยวกลางคืน เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ จนคนรอบข้างผมนี่อึ้งกันไปหมด ผมกับเธอก็เลยไม่ต้องทะเลาะกันเหมือนเมื่อก่อน ดูเหมือนทุกอย่างจะไปได้ดี แต่แฟนผมเขาจะย้ายไปอยู่กับปู่ที่ต่างประเทศ พอผมรู้น้ำตาลูกผู้ชายนี่ไหลออกมาไม่หยุดเลย ผมต้องยอมให้เธอไปทั้งน้ำตา พอเธอไป...ผมก็ซึมเลยครับ เธอบอกว่าไม่ต้องรอนะ ผมก็พยายามกลับไปเจ้าชู้เหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ทำไม่ได้เลย ผมก็คงทำได้แค่รอเท่านั้น
....พอผ่านไปเกือบปีเธอก็กลับมาหาผม เราก็คบกันต่อจนครบรอบ3ปี เธอก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ผมเหมือนเดิม จากที่เคยคุยกันทั้งวัน ก็เหลือแค่3-4ชั่วโมง แต่ผมก็เข้าใจครับ ที่เธอกลับมาไทยก็เพราะปู่ของเธอเสีย เธอก็ต้องกลับมาอยู่กับย่าแล้วต้องทำงานหลังจากเลิกเรียน ตอนแรกผมก็ว่าจะส่งเงินให้เธอทุกเดือน แต่เธอไม่ยอม เพราะเธอกลัวคนที่บ้านผมหาว่าเธอจะมาหลอกผม(ทางบ้านผมมีฐานะพอสมควร ผมเป็นหลานชายคนเดียวของบ้านน่ะครับ) ผมก็พยายามที่จะไม่ทำให้เธอต้องเหนื่อยใจ คอยให้กำลังใจเธอทุกวัน
ช่วงเดือนปลายเดือนพฤศจิกาของปีนี้เราก็มีปัญหากันเพราะว่าเธอคิดว่าผมไปคบกับเด็กในเฟส ผมก็พยายามอธิบายให้เธอฟัง รหัสเฟสก็ให้ น้องคนนั้นเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว จนวันที่2 ธันวาเธอก็บอกเลิกผม ด้วยเหตุผลที่ว่าคนอย่างผมมันไม่มีทางเลิกเจ้าชู้ได้หรอก ผมนี่ไปไม่ถูกเลย ตลอดเวลาเกือบ2ปีที่ผมเลิกเจ้าชู้มันไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย ผมโทรไปง้อเธอจนเธอบล็อกเบอร์ผม โทรไปหาย่าของเธอก็แล้ว แต่ผมก็ยื้อเธอไว้ไม่ได้ อีกแค่ไม่ถึง3เดือนก็จะครบรอบ4ปีของเราแล้วนะ ทำไมถึงทำแบบนี้.....
>>>>พอผ่านไปได้2วัน เธอก็ไปคบกับผู้ชายคนใหม่ ผมนี่แทบจะฆ่าตัวตายเลย ผมที่คอยเคียงข้างมากตลอดเกือบ4ปีนี่มันไม่มีค่าเลยใช่มั้ย
.
.
.
.
.
ถ้ารู้ว่าจะทำกับกูแบบนี้ กูฟันแล้วทิ้งดีกว่า
เลิกเจ้าชู้...แล้วสิ่งที่ได้มาคือความเจ็บ
......ผมคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง เรารู้จักกันทางFACEBOOK ตอนแรกเขาไม่ได้ชอบผมหรอกครับ เธอชอบเพื่อนผมน่ะครับ เธอมักจะโทรมาหาผมเพื่อโทรมาถามอะไรๆเกี่ยวกับเพื่อนผม ช่วงนั้นผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลยครับ เราเริ่มคุยกันมากขึ้น...จนในที่สุดเราก็คบเป็นแฟนกันนะครับ (เพื่อนผมมันไม่ได้คิดอะไรกับเธอ ผมกับเพื่อนจึงไม่มีปัญหากัน)
ช่วงแรกที่เราคบกัน ผมก็แอบมีคนอื่นมาตลอดนะครับ เธอก็จับได้ทุกครั้ง พอเธอจับได้ผมก็เลิก แต่พอผ่านไปไม่ได้นานผมก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะผมเป็นคนที่เจ้าชู้มากนะครับ(ยอมรับตรงๆเลย) เราก็ทะเลาะกันแบบนี้ไปจนตลอดๅปีที่คบกัน
.....พอเริ่มเข้าปีที่2เธอก็เริ่มมีปัญหากับพ่อของเธอ จนเธอต้องย้ายไปอยู่กับแม่ที่ชลบุรี แม่ของเธอก็เช่าห้องให้เธออยู่คนเดียว คราวนี้ก็เข้าทางผมน่ะสิครับ ผมก็เลยไปหาเธอที่ชลบุรี(ในใจตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวครับ คือต้องxxxเธอให้ได้ แหม..ก็คบกันมาตั้งจะ2ปีละ)
หลังจากที่xxxเธอได้แล้ว ผมนี่หลงเธออยู่สักพัก ผมอยู่กับเธอประมาณ9วันได้มั๊งครับ คืนสุดท้ายก่อนที่ผมจะกลับเธอก็บอกผมว่าผมเป็นคนแรกของเธอ เธอขอร้องให้ผมเลิกเจ้าชู้ได้มั้ย ผมก็สัญญากับเธอครับว่าจะเลิกเจ้าชู้
หลังจากที่กลับจากชลบุรีผมก็เลิกยุ่งกับผู้หญิงทุกคนที่คุยอยู่ เลิกเที่ยวกลางคืน เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ จนคนรอบข้างผมนี่อึ้งกันไปหมด ผมกับเธอก็เลยไม่ต้องทะเลาะกันเหมือนเมื่อก่อน ดูเหมือนทุกอย่างจะไปได้ดี แต่แฟนผมเขาจะย้ายไปอยู่กับปู่ที่ต่างประเทศ พอผมรู้น้ำตาลูกผู้ชายนี่ไหลออกมาไม่หยุดเลย ผมต้องยอมให้เธอไปทั้งน้ำตา พอเธอไป...ผมก็ซึมเลยครับ เธอบอกว่าไม่ต้องรอนะ ผมก็พยายามกลับไปเจ้าชู้เหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ทำไม่ได้เลย ผมก็คงทำได้แค่รอเท่านั้น
....พอผ่านไปเกือบปีเธอก็กลับมาหาผม เราก็คบกันต่อจนครบรอบ3ปี เธอก็ไม่ค่อยมีเวลาให้ผมเหมือนเดิม จากที่เคยคุยกันทั้งวัน ก็เหลือแค่3-4ชั่วโมง แต่ผมก็เข้าใจครับ ที่เธอกลับมาไทยก็เพราะปู่ของเธอเสีย เธอก็ต้องกลับมาอยู่กับย่าแล้วต้องทำงานหลังจากเลิกเรียน ตอนแรกผมก็ว่าจะส่งเงินให้เธอทุกเดือน แต่เธอไม่ยอม เพราะเธอกลัวคนที่บ้านผมหาว่าเธอจะมาหลอกผม(ทางบ้านผมมีฐานะพอสมควร ผมเป็นหลานชายคนเดียวของบ้านน่ะครับ) ผมก็พยายามที่จะไม่ทำให้เธอต้องเหนื่อยใจ คอยให้กำลังใจเธอทุกวัน
ช่วงเดือนปลายเดือนพฤศจิกาของปีนี้เราก็มีปัญหากันเพราะว่าเธอคิดว่าผมไปคบกับเด็กในเฟส ผมก็พยายามอธิบายให้เธอฟัง รหัสเฟสก็ให้ น้องคนนั้นเขาก็มีแฟนอยู่แล้ว จนวันที่2 ธันวาเธอก็บอกเลิกผม ด้วยเหตุผลที่ว่าคนอย่างผมมันไม่มีทางเลิกเจ้าชู้ได้หรอก ผมนี่ไปไม่ถูกเลย ตลอดเวลาเกือบ2ปีที่ผมเลิกเจ้าชู้มันไม่มีความหมายเลยใช่มั้ย ผมโทรไปง้อเธอจนเธอบล็อกเบอร์ผม โทรไปหาย่าของเธอก็แล้ว แต่ผมก็ยื้อเธอไว้ไม่ได้ อีกแค่ไม่ถึง3เดือนก็จะครบรอบ4ปีของเราแล้วนะ ทำไมถึงทำแบบนี้.....
>>>>พอผ่านไปได้2วัน เธอก็ไปคบกับผู้ชายคนใหม่ ผมนี่แทบจะฆ่าตัวตายเลย ผมที่คอยเคียงข้างมากตลอดเกือบ4ปีนี่มันไม่มีค่าเลยใช่มั้ย
.
.
.
.
.
ถ้ารู้ว่าจะทำกับกูแบบนี้ กูฟันแล้วทิ้งดีกว่า