สวัสดีค่ะ นี้เป็นกระทู้แรกของเรา
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่เราอยู่ ม.4 จนตอนนี้อยู่ปี 3 แล้วค่ะ แฟนเราแก่กว่า 1 ปีค่ะ จุดเริ่มต้นของการคบกันตอนม.ปลายเราได้อยู่หอพักรั้วเดียวกันค่ะ แต่แยกชายหญิงน่ะค่ะ จริงๆเราก็ชอบเค้าอยู่แต่แรกแล้วค่ะ มีเบอร์เค้าก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว แล้ววันนึงเราก็โทมาจีบ ใจนี้เต้นไม่เปนจังหวะเลยค่ะ แต่ก็แกล้งฟอร์มเนียนๆทำเป็นไม่รู้ ก็คุยกันไปสักระยะก็ตกลงคบกัน
รักแรกอะไรก็ดูหวาน ดูดีไปหมดค่ะ แทบตัวติดกันก็ว่าได้ บอกรักทุกคืน ก่อนนอนคุยโทสับกันจนหลับและเป็นคนแรกของเราแต่หลังจากนั้นแฟนเราเรียนจบและต้องย้ายไปเรียนในกทม . เรื่องราวทั้งหมดก็เกิดขึ้นจากที่เค้าเป็นคนที่อ่อนหวาน ตามใจเราทุกอย่าง มีอะไรไม่เคยปิดบังกัน ทุกอย่างก็กลับกลายเป็นความเบื่อหน่าย และรู้สึกรำคาญ อาจเป็นเพราะเค้าไปเจอสังคมใหม่ๆ เราทะเลาะกันบ่อยมากขึ้น แต่ดูเค้าก็เหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร ยังใช้ชีวิตแบบปกติ ต่างจากเราที่ใช้ชีวิตแบบรู้สึกหดหู่จากสิ่งที่เคยมีกลับกลายเป็นไม่มีอะไรเหมือนเดิม แล้วเราก็เลิกกันค่ะ ระหว่างนั้นแฟนเราก็มีคนคุยแต่ไม่ได้คบกันแบบจริงจังอาจมีบ้างกินข้าว ดูหนัง แต่เราก็ยังไม่มีใคร แต่ก็มีคนเข้ามาค่ะแต่ก็เลิกที่จะรอ เวลาผ่านไปเราเรียนจบและย้ายเข้าไปเรียน กทม.เหมือนกันค่ะ เราเรียนมหาลัยเรียนกันค่ะเราคิดไว้ว่าจะไม่returnเด็ดขาด เราต้องอยู่ได้ที่โดยที่ไม่มีเค้า (ตอนนั้นเริ่มทำใจได้แล้วค่ะ )
เมื่อเค้ารู้ว่าเราจะมาเรียนที่เดียวกับเค้า เค้าก็เริ่มโทมาและพูดเรื่องเก่าๆ ของเรา เราพยายามที่จะไม่ใจอ่อน แต่สุดท้ายเพราะคำว่ารัก ทำให้กลับไปคบกันทุกอย่างผ่านไปตามวันเวลา แล้วสุดความท้ายจริงก็ปรากฎ รุ่นพี่ของเรามาบอกเป็นนัยๆค่ะว่าผู้หญิงคนไหนที่อยู่ใกล้แฟนเราสุด พอมาคิดอีกทีก็พอจะเข้าใจอะไรแล้วค่ะแฟนเรากำลังนอกใจค่ะ เค้าคุยกันมาได้สักระยะแล้วค่ะเริ่มรู้จักกันเพราะกินเหล้าด้วยกันผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนของแฟนอีกที ก็ชงๆกันแฟนเราก็เล่นด้วยค่ะแต่ยังไม่มีความสัมพันธ์เกินเลยค่ะ โง่โดนสวมเขาแต่พึ่งรู้ตัวเพราะความไว้ใจและเชื่อใจแฟนมากค่ะ ทั้งที่จิงเซ็นส์ผู้หญิงมันก็บอกแต่ก็ยังเชื่อ เราหายไปจากชีวิตเค้าจากที่ใส่ใจกลายเป็นเย็นชา และแค้นมากที่สุด เค้ารู้สึกถึงความเปลี่ยนไปของเราก็กลับมาพร้อมคำขอโทษแต่เราเลือกที่จะไป 1 ปีผ่านไปใช้ชีวิตแบบทางใครทางมัน เจอกันก็ไม่ทัก หน้าก้ไม่มอง ทั้งรักทั้งเกลียดก็ว่าได้ ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นเรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่ ตอนนั้นเราอยู่กับเมทค่ะ มีเวลาน้อยมากที่จะอยู่ด้วยกันสองคนจากนั้นเมทเราก็ย้ายไปอยู่กับแฟน เราก็มาอยู่ด้วยกันเรามีความสุขมากที่ตื่นมาเจอหน้าเค้าทุกเช้า นอนกอดเค้าทุกคืน อาจมีบ้างที่เค้านอนกอดเราถึงเค้าจะชอบว่าเราไม่สวยดำ แต่เราก็ไม่เคยโกรธเลย ตลอดเวลาที่คบกันเราไม่เคยกินข้าวข้างนอก ไม่เคยดูหนัง ไม่เคยไปเดินเที่ยวด้วยกัน เราอยู่แต่ห้อง กินข้าวดูหนังในห้องสี่เหลี่ยมๆ ของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ได้ตอนวันเกิดเราตอน ม.5 ไม่มีpw. facebook ไม่มีpw.iphone ไม่ค่อยบอกรัก ไม่ค่อยบอกคิดถึง เรื่องเซ็กส์เราถือว่าพอตัวทั้งคู่ค่ะ เค้าไม่เคยเหนแก่ตัวเรื่องนี้กับเรา เราคบๆเลิกๆกันมานานจนแทบจะเป็นคนๆเดียวกัน ตอนนี้เกือบ 7 ปีได้แล้วค่ะแฟนเราเป็นคนนิ่งๆค่ะ ชอบเล่นเกมส์ ชอบกินเหล้าค่ะเค้ากินเหล้าทุกวันกลับมาห้องก็ตี 3-4 เจอกันแค่ตอนนอนค่ะ ลึกๆเราเป็นห่วงเค้ามากแต่ก็ปนไปด้วยความน้อยใจบางครั้งเราเรียกร้องเค้าจนทำให้เค้ารำคาญ เค้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูงค่ะไม่พอใจเค้าเก็บเสื้อผ้าและกลับไปนอนห้องตัวเองเราห่างกันอีกแล้วค่ะเรารักๆเลิกๆกันบ่อยมาก อีกใจนึงเราเริ่มคิดแล้วค่ะว่าเราจะทนอยู่ต่อไปดีหรือว่าจะหาคนใหม่ เราตัดสินใจเริ่มคุยกับคนใหม่และคบหาทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี เราพลาดกับความคิดชั่ววูบค่ะ แต่แล้วมีอยู่คืนนึงแฟนเก่าเรามาหาที่ห้องค่ะแต่เราไม่เปิดประตูให้เค้าก็รอจนกว่าเราเปิดนานพอสมควร แต่เราก็ไม่เปิดให้ เค้าคิดว่าเรากำลังมีอะไรกับแฟนใหม่เราค่ะจริงๆเราไม่ได้มีอะไรกัน เราพยายามที่จะตัดเค้าออกจากชีวิต และใช้คนใหม่ลบความทรงจำแต่สุดท้ายเราก็แพ้ใจกับแฟนคนเก่าเราทุกครั้งเราเลือกหายไปจากชีวิตคนใหม่
แต่ดูเหมือนความรักของเราและแฟนคนเก่าที่คบมานานมันมีอุปสรรคอยู่บ่อยครั้ง เราต้องย้ายไปเรียนวิทยาเขตอื่น เรียนที่นั้นได้ 3 เดือนตลอดระยะเวลาที่ห่างกันไปเค้าไปอ่านเจอกระทู้ในpantipมาและนึกถึงเราเค้ากลับมาทำดีอีกครั้งและยอมรับว่าไปมีอะไรกับคนอื่นมา และเมื่อไม่นานนี้เราก้เจอกันไปนั่งกินเหล้าด้วยกันมา มีพนักงานเสริ์ฟบอกว่าแฟนเก่าเราไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาด้วยเลยนะ มันทำให้เรายิ่งรู้สึกดีและทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันเรายิ่งรักเค้ามากขึ้นแต่ตอนนี้เรากับแฟนเก่าเรียนคนละวิทยาเขต ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
------------------------------------------
เราอยากรู้ว่าเราควรเดินต่อหรือหยุดแค่นี้ดีค่ะ?
เราให้อภัยกับผู้ชายคนนี้มากไปหรือป่าวค่ะ?
เราอยากรู้ว่าเค้ารักเราบ้างมั้ยค่ะ ?
เรารักผู้ชายคนนี้มากไปใช่มั้ย?
เราควรทำอย่างไงให้เค้าเข้าใจในสิ่งที่ผู้หญิงต้องการจากคนรัก?
คุณเคยตกหลุมรักแฟนเก่าของเราซ้ำๆมั้ยค่ะ ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะ :)
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่เราอยู่ ม.4 จนตอนนี้อยู่ปี 3 แล้วค่ะ แฟนเราแก่กว่า 1 ปีค่ะ จุดเริ่มต้นของการคบกันตอนม.ปลายเราได้อยู่หอพักรั้วเดียวกันค่ะ แต่แยกชายหญิงน่ะค่ะ จริงๆเราก็ชอบเค้าอยู่แต่แรกแล้วค่ะ มีเบอร์เค้าก่อนหน้านั้นอยู่แล้ว แล้ววันนึงเราก็โทมาจีบ ใจนี้เต้นไม่เปนจังหวะเลยค่ะ แต่ก็แกล้งฟอร์มเนียนๆทำเป็นไม่รู้ ก็คุยกันไปสักระยะก็ตกลงคบกัน
รักแรกอะไรก็ดูหวาน ดูดีไปหมดค่ะ แทบตัวติดกันก็ว่าได้ บอกรักทุกคืน ก่อนนอนคุยโทสับกันจนหลับและเป็นคนแรกของเราแต่หลังจากนั้นแฟนเราเรียนจบและต้องย้ายไปเรียนในกทม . เรื่องราวทั้งหมดก็เกิดขึ้นจากที่เค้าเป็นคนที่อ่อนหวาน ตามใจเราทุกอย่าง มีอะไรไม่เคยปิดบังกัน ทุกอย่างก็กลับกลายเป็นความเบื่อหน่าย และรู้สึกรำคาญ อาจเป็นเพราะเค้าไปเจอสังคมใหม่ๆ เราทะเลาะกันบ่อยมากขึ้น แต่ดูเค้าก็เหมือนไม่ทุกข์ร้อนอะไร ยังใช้ชีวิตแบบปกติ ต่างจากเราที่ใช้ชีวิตแบบรู้สึกหดหู่จากสิ่งที่เคยมีกลับกลายเป็นไม่มีอะไรเหมือนเดิม แล้วเราก็เลิกกันค่ะ ระหว่างนั้นแฟนเราก็มีคนคุยแต่ไม่ได้คบกันแบบจริงจังอาจมีบ้างกินข้าว ดูหนัง แต่เราก็ยังไม่มีใคร แต่ก็มีคนเข้ามาค่ะแต่ก็เลิกที่จะรอ เวลาผ่านไปเราเรียนจบและย้ายเข้าไปเรียน กทม.เหมือนกันค่ะ เราเรียนมหาลัยเรียนกันค่ะเราคิดไว้ว่าจะไม่returnเด็ดขาด เราต้องอยู่ได้ที่โดยที่ไม่มีเค้า (ตอนนั้นเริ่มทำใจได้แล้วค่ะ )
เมื่อเค้ารู้ว่าเราจะมาเรียนที่เดียวกับเค้า เค้าก็เริ่มโทมาและพูดเรื่องเก่าๆ ของเรา เราพยายามที่จะไม่ใจอ่อน แต่สุดท้ายเพราะคำว่ารัก ทำให้กลับไปคบกันทุกอย่างผ่านไปตามวันเวลา แล้วสุดความท้ายจริงก็ปรากฎ รุ่นพี่ของเรามาบอกเป็นนัยๆค่ะว่าผู้หญิงคนไหนที่อยู่ใกล้แฟนเราสุด พอมาคิดอีกทีก็พอจะเข้าใจอะไรแล้วค่ะแฟนเรากำลังนอกใจค่ะ เค้าคุยกันมาได้สักระยะแล้วค่ะเริ่มรู้จักกันเพราะกินเหล้าด้วยกันผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนของแฟนอีกที ก็ชงๆกันแฟนเราก็เล่นด้วยค่ะแต่ยังไม่มีความสัมพันธ์เกินเลยค่ะ โง่โดนสวมเขาแต่พึ่งรู้ตัวเพราะความไว้ใจและเชื่อใจแฟนมากค่ะ ทั้งที่จิงเซ็นส์ผู้หญิงมันก็บอกแต่ก็ยังเชื่อ เราหายไปจากชีวิตเค้าจากที่ใส่ใจกลายเป็นเย็นชา และแค้นมากที่สุด เค้ารู้สึกถึงความเปลี่ยนไปของเราก็กลับมาพร้อมคำขอโทษแต่เราเลือกที่จะไป 1 ปีผ่านไปใช้ชีวิตแบบทางใครทางมัน เจอกันก็ไม่ทัก หน้าก้ไม่มอง ทั้งรักทั้งเกลียดก็ว่าได้ ทุกอย่างเริ่มดีขึ้นเรากลับมาเริ่มต้นกันใหม่ ตอนนั้นเราอยู่กับเมทค่ะ มีเวลาน้อยมากที่จะอยู่ด้วยกันสองคนจากนั้นเมทเราก็ย้ายไปอยู่กับแฟน เราก็มาอยู่ด้วยกันเรามีความสุขมากที่ตื่นมาเจอหน้าเค้าทุกเช้า นอนกอดเค้าทุกคืน อาจมีบ้างที่เค้านอนกอดเราถึงเค้าจะชอบว่าเราไม่สวยดำ แต่เราก็ไม่เคยโกรธเลย ตลอดเวลาที่คบกันเราไม่เคยกินข้าวข้างนอก ไม่เคยดูหนัง ไม่เคยไปเดินเที่ยวด้วยกัน เราอยู่แต่ห้อง กินข้าวดูหนังในห้องสี่เหลี่ยมๆ ของขวัญชิ้นสุดท้ายที่ได้ตอนวันเกิดเราตอน ม.5 ไม่มีpw. facebook ไม่มีpw.iphone ไม่ค่อยบอกรัก ไม่ค่อยบอกคิดถึง เรื่องเซ็กส์เราถือว่าพอตัวทั้งคู่ค่ะ เค้าไม่เคยเหนแก่ตัวเรื่องนี้กับเรา เราคบๆเลิกๆกันมานานจนแทบจะเป็นคนๆเดียวกัน ตอนนี้เกือบ 7 ปีได้แล้วค่ะแฟนเราเป็นคนนิ่งๆค่ะ ชอบเล่นเกมส์ ชอบกินเหล้าค่ะเค้ากินเหล้าทุกวันกลับมาห้องก็ตี 3-4 เจอกันแค่ตอนนอนค่ะ ลึกๆเราเป็นห่วงเค้ามากแต่ก็ปนไปด้วยความน้อยใจบางครั้งเราเรียกร้องเค้าจนทำให้เค้ารำคาญ เค้าเป็นคนโลกส่วนตัวสูงค่ะไม่พอใจเค้าเก็บเสื้อผ้าและกลับไปนอนห้องตัวเองเราห่างกันอีกแล้วค่ะเรารักๆเลิกๆกันบ่อยมาก อีกใจนึงเราเริ่มคิดแล้วค่ะว่าเราจะทนอยู่ต่อไปดีหรือว่าจะหาคนใหม่ เราตัดสินใจเริ่มคุยกับคนใหม่และคบหาทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี เราพลาดกับความคิดชั่ววูบค่ะ แต่แล้วมีอยู่คืนนึงแฟนเก่าเรามาหาที่ห้องค่ะแต่เราไม่เปิดประตูให้เค้าก็รอจนกว่าเราเปิดนานพอสมควร แต่เราก็ไม่เปิดให้ เค้าคิดว่าเรากำลังมีอะไรกับแฟนใหม่เราค่ะจริงๆเราไม่ได้มีอะไรกัน เราพยายามที่จะตัดเค้าออกจากชีวิต และใช้คนใหม่ลบความทรงจำแต่สุดท้ายเราก็แพ้ใจกับแฟนคนเก่าเราทุกครั้งเราเลือกหายไปจากชีวิตคนใหม่
แต่ดูเหมือนความรักของเราและแฟนคนเก่าที่คบมานานมันมีอุปสรรคอยู่บ่อยครั้ง เราต้องย้ายไปเรียนวิทยาเขตอื่น เรียนที่นั้นได้ 3 เดือนตลอดระยะเวลาที่ห่างกันไปเค้าไปอ่านเจอกระทู้ในpantipมาและนึกถึงเราเค้ากลับมาทำดีอีกครั้งและยอมรับว่าไปมีอะไรกับคนอื่นมา และเมื่อไม่นานนี้เราก้เจอกันไปนั่งกินเหล้าด้วยกันมา มีพนักงานเสริ์ฟบอกว่าแฟนเก่าเราไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาด้วยเลยนะ มันทำให้เรายิ่งรู้สึกดีและทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันเรายิ่งรักเค้ามากขึ้นแต่ตอนนี้เรากับแฟนเก่าเรียนคนละวิทยาเขต ไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
------------------------------------------
เราอยากรู้ว่าเราควรเดินต่อหรือหยุดแค่นี้ดีค่ะ?
เราให้อภัยกับผู้ชายคนนี้มากไปหรือป่าวค่ะ?
เราอยากรู้ว่าเค้ารักเราบ้างมั้ยค่ะ ?
เรารักผู้ชายคนนี้มากไปใช่มั้ย?
เราควรทำอย่างไงให้เค้าเข้าใจในสิ่งที่ผู้หญิงต้องการจากคนรัก?