...มุมนี้อารมณ์ดี..."รอวันฟ้าใส...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง" ... 14 ธ ค. 2557...!!!

ยินดีต้อนรับทุกท่าน มีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ  มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom  ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราชดำเนินทุกท่านค่ะ..

..ทู้ที่ 1. http://pantip.com/topic/32973480
...ทู้ที่ 2. http://pantip.com/topic/32977285/comment46-2

...เราก็เล่าให้แม่ฟังว่าเรื่องมันเป็นยังไงถึงได้ไปมีเรื่องกัน
เรื่องอะไรเราจะเล่าว่าเราผิดช่ายมั้ย เราพยายามเล่าว่าเราไม่ผิด
เราพยายามบอกแม่ว่า พี่ ม. 5 โต แล้วยังชอบมาข่มรุ่นน้อง
คนอื่นชักแม่น้ำทั้งสาย สำหรับเราชักแม่น้ำ ปิง วัง ยม น่าน
ไหลมาบรรจบกันจนเป็นแม่น้ำเจ้าพระยา ความพยายามเป็นเลิศ
ที่จะดึงเอาแม่น้ำเจ้าพระยาไหลมารวมกันกับแม่น้ำมูลให้ได้
แต่จะดึงแม่น้ำมากี่สาย ไม้เรียวก็อยู่ในมือแม่อยู่แล้ว เราก็ต้องยอมจำนนฟ้าดิน
ทีนี้ก็เหลือแต่การต่อรอง ว่าจะเอากี่รอย มาคิดคำนวนดูแล้ว อายุก็ยังน้อย
ยังด้อยประสบการณ์ในชีวิต ต่อรองกันไปมา แม่ถามว่าเรียนชั้นไหน เราบอก ม.2
อีกไม่กี่เดือนจะขึ้น ม.3 แม่บอกงั้นจะเป็นสาวแล้วนิ เราบอกยังเด็กอยู่เลยแม่
กว่าจะต่อรองกับแม่ได้ แม่เริ่มง่วงนอนแหล๊ะ แล้วก็ตามระเบียบ เราก็ยืนกอดอกให้แม่ฟาดไม้เรียว
งานนี้โดนไป 2 ที แม่ฟาดเอาน่อง แต่ไม่เป็นไร โดนแม่ตียังดีกว่าโดนครูตี แต่แม่ก็มือหนักเหมือนกันน๊ะ...

...ตื่นเช้ามาจะไปโรงเรียน แม่เอายาหม่องมาให้ทา น่านเห็นมั้ยเราลูกรักซะอย่าง
ก็แม่แหล๊ะทาให้ เราก็แกล้งสำออยนิดๆพอเป็นพิธี แม่แตะไปตรงไหนเราก็โอ๊ย
แต่อันที่จริงไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่หรอก เราแกล้งทำ ต่อไปแม่จะได้เบามือลงหน่อย
แม่ถามเจ็บหรือลูก เราบอกเจ็บดิ แม่มือหนักอ๊ะ แม่ก็เงียบเราก็เงียบ เสร็จแล้ว
เราก็ยกมือไหว้แม่ก่อนไปโรงเรียน ไปถึงโรงเรียนเล่าให้เพื่อนฟังเรื่องแม่ตี
พากันหัวเราะสนุกสนานเรื่องแม่ดี แสนจะภูมิใจบอกเพื่อนว่า แม่ตีไม่เจ็บหว๊ะ
แต่ถ้าเป็นครูตีนี่ แค่คิดก็สยอง แล้วซักหน่อยเสียงออดดังให้เตรียมตัวไปเข้าแถว...

...พากันเดินไปเข้าแถวแบบหน้าระรื่นเลยครัชท่าน ใครจะสุขจะทุกข์ พวกเราสุขอย่างเดียว
หลังจากเคารพธงชาติ สวดมนต์ไหว้พระเสร็จ ครูประกาศให้นักเรียนทุกคนนั่งลง
พวกเราก็นั่งบ้าง ครูพูด นักเรียนคุยกัน แต่ๆๆๆๆ ที่ทำเอาพวกเราเงียบกริบคือ
ครูประกาศเรียกชื่อเราและเพื่อนๆ แว๊กกกกกกก แดดก็ร้อน ตอนนี้เราทำหน้าแบบตายแน่ตรู
หันหน้ามองกันกับเพื่อนๆ เพื่อนเราหน้าสลดหมดแหล๊ะ เรื่องของเรื่องอายค่ะ
เราก็พยายามทำตัวเรียบร้อย แต่อันที่จริงเราไม่เรียบร้อยหรอกค่ะ เราไม่เต็มใจจะออกไป
เรากับเพื่อนๆค่อยเดินออกไปหน้าเสาธง แล้วครูก็ประกาศคุณงามความดี ที่เราทำไว้เมื่อวาน
ให้ทั้งโรงเรียนได้รับทราบกันโดยถ้วนหน้า ณ.เวลานี้อารมณ์เราประมาณอยากย้อนเวลากลับไปเมื่อวาน
แล้วเราจะไม่ทำเรื่องแบบเมื่อวาน แต่ยังไงเราก็ย้อนอดีตไปไม่ได้ ก็ต้องรับกรรมที่ตัวเองก่อ...

...เราโดนไปอีก 5 เพื่อนโดนคนละ 3 ตกลงบวกกับรอยแม่ฝากไว้เราได้ 7 รอย
กำไรเห็นๆ เพื่อนได้แค่ 3 ไอ้เรื่องเจ็บนะไม่เท่าไหร่หรอก ไอ้เดินไปทางไหนมีแต่คนมองนี่ดิ
พอพักเที่ยงครูประกาศชื่อเรากับเพื่อนอีกแหล๊ะ แต่ตอนนี้ประกาศให้ไปซ้อมกีฬาตอนเย็น
พวกเราเริ่มพากันบ่นแหล๊ะ ที่ตีหล๊ะตีโคตรเจ็บ ทีนี้แล้วมาประกาศตามอีก
พอโรงเรียนเลิก เริ่มวางแผนกันกับเพื่อนๆแหล๊ะ เดินไปถึงสนามบาสครูนั่งรออยู่แหล๊ะ
ครูคนนี้แหล๊ะตีเราเมื่อเช้า มีใจดีด้วยนะ ถือยาหม่องติดมือมาฝากพวกเราด้วย...

...คำแรกที่ครูถาม เป็นไงเจ็บมั้ยลูก เช๊อะ ทีงี้แล้วมาเรียกลูก ไม่คิดถึงตอนตีเราเมื่อเช้า
ครูบอก จะมีนักเรียนโรงเรียนอื่นมาเยี่ยมโรงเรียนเรา
ตอนบ่ายก็จะแข่งกีฬากระชับความสัมพันธ์ไมตรีกัน งานนี้พวกเราได้ที
เราคุยกับครูว่า อาจารย์ค่ะ พวกหนูแข่งบาสต้องใส่กางเกงขาสั้น อาจารย์ไม่อายหราค่ะ
(กางเกงกีฬาพวกเราตะก่อนก็สั้นจรองสั้นจัง ที่เขาเรีกสั้นเสมอหูนั่นแหล๊ะ
จำไม่ได้ว่าใครออกแบบชุดกีฬา แต่ที่จำได้คือ เราเป็นคนบอกครูว่าให้เอาชุดนี้ คริ คริ)
ที่นักกีฬาโรงเรียนเรา ขาลายพร้อยด้วยไม้เรียว ถ้ามีคนถามอาจารย์จะว่าไงค่ะ
น่านเราผิดแท้ๆ แต่เราโยนไปให้ครูเฉย เรื่องแบบนี้เพื่อนเราบอกเป็นความสามารถพิเศษ
ไม่มีใครทำได้นอกจากเราคนเดียว แล้วตกลงเพื่อนมันชมหรือมันด่ากันแน่หว่า ฮ่า ฮ่า
ครูนั่งเงียบ เราได้ที  ก็เลยบอกครูว่าวันนี้พวกหนูงดซ้อมค่ะ อ่อ ลืมบอกไป
พวกเราเป็นนักกีฬาทีมโรงเรียนค่ะอันนี้ก็ไม่ได้โม้เหมือนพี่สมรักษ์ คำสิงห์นะ ถ้าเราตัวสูงกว่านี้
เราคงได้เป็นนักกีฬาบาสเก็ตบอลทีมชาติกับเขาแหล๊ะ บุญพาวาสนาส่งทำให้ต้องมานั่งเฝ้าห้องราช
ตั้งแต่ 4 โมงเช้าถึง 4 ทุ่มทุกวัน ปีหน้าจะลองออกไปทำอย่างอื่นดูบ้าง เผื่อจะรุ่ง
นี่ขนาดไม่โม้นะเนี่ย แต่มองขึ้นไปบนหัว แมงโม้บินว่อนไล่ไงก็ไม่ไป...

...ถึงแม้พวกเราจะเฮ๊วขนาดไหน พวกเราก็ไม่โดดเรียน
แล้วยังมีสโลแกนประจำกลุ่มด้วยน๊า ตั้งเองคิดเอง
" กีฬาดี กีฬาเด่น เน้นกีฬา " ประเถทว่าโรงเรียนไม่มา กีฬาไม่เคยพลาด
นอนเป็นไข้อยู่บ้าน เพื่อนไปบอกว่าจะแข่งกีฬา หายป่วยเบยยย...

"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"