คือ เรื่องมันมีอยู่ว่า ทางโรงเรียนจัดให้ไปทัศนศึกษาไปพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์กับสวนสนุกดรีมเวิลด์
เราต้องขอยอมรับว่า เราค่อนข้างติดแฟน(แฟนคบกันมาตั้งแต่ ม.ต้น เคยอยู่ห้องเดียวกันด้วย ตอนนี้เราขึ้น ม.ปลาย กันแล้ว)
แฟนเราก็เหมือนเพื่อนสนิทเราคนหนึ่งแหละ คบกันมา 2 ปีแล้ว ไปไหนก็จะไปด้วยกัน มีอะไรก็จะอยู่ด้วยกัน เล่นด้วยกันตลอด เพื่อนก็ไม่ได้ทิ้งนะ(อดีต)
ถ้าถามว่าขึ้น ม.ปลาย ยังติดกันอยู่ไหม ก็มีเพื่อนใหม่สนิทสนมตามปกติ เขาก็มีเพื่อนใหม่เหมือนกัน เลยทำให้ห่างเหินบ้าง แต่มาโรงเรียนก็มาด้วยกัน
กลับบ้านก็กลับด้วยกัน เอาเป็นว่ายังสนิท แต่น้อยกว่าเดิม โอเคเข้าเรื่องได้แล้วเนอะ (ต้องขอโทษที่บ่นยาวๆด้วยนะคะ )
วันไปทัศนศึกษา เราได้นั่งรถคนละคันกัน เพราะอยู่คนละห้อง(ม.ต้น เคยไปทัศนศึกษาด้วยกันจะนั่งด้วยกันตลอด) อันนี้ก็ทุกข์พอทนเพราะติดกันมาก555
พอไปถึงพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ ทางโรงเรียนให้เวลาประมาน 1 ชม. เราก็ปล่อยเขาให้อยู่กับเพื่อน แต่กลุ่มเรากับกลุ่มเพื่อนเขาจะเดินตามๆกันตลอด ก็เลยปล่อย แต่เราก็มีความรู้สึกอยากเดิน 2 คนกับเขา เพราะเราก็สนใจเรื่องพวกหุ่นยนต์อะไรแบบนี้ แฟนเราชื่นชอบมากๆ ตอนนั้นเดินไปกับเพื่อนเดินไปดูพวกสัตว์ยุคโบราณ ไดโนเสาร์ อะไรแบบนี้ เราเดินออกมานั่งรอข้างนอกก่อนเพราะอยากไปดูหุ่นยนต์ ตอนนั้นพอดีกลุ่มแฟนเราเดินออกมา เขาก็เดินมาหาเรา เราบอกเขาอยากไปดูหุ่นยนต์ แต่เขาบอกประมาณว่า ไปไหมละ แต่เพื่อนรออะไรงี้ เหมือนไม่สนใจเราเลย เราก็เลย อือๆไปกับเพื่อนเลยก็ได้ แล้วเขาก้ไป ตอนนี้เสียความรู้สึกนิดนึง(เพื่อนเราคุยกันแล้วก็ให้ ถ้าจะไปดูหุ่นยนต์กับแฟน เอาเป็นว่าเราขออนุญาตเพื่อนด้วย55) พอเราไปเดินดูอย่างอื่นต่อ เราก็เจอกับเขาอีก แต่ไม่รู้นะ เหมือนเขาทำเป็นมองไม่เห็นเราอะ เราก็โอเคไม่ซี พอหมดเวลา พวกเราได้ไปดรีมเวิลด์ต่อ เราเคยบอกกับเขาอยู่ว่าอยากเล่นด้วยกันซัก 1 เครื่องเล่นก็ได้ แต่เราก็ปล่อยเขาเหมือนเดิมอยู่กับเพื่อนๆ เราก็อยู่กับเพื่อนๆเรา ทางโรงเรียนให้เวลาประมาณ 3 ชม. เราก็เล่นได้แค่ไม่กี่อย่างก็ไม่อึดอ่า ไปเจอแฟนเรากำลังต่อแถวเล่นไวกิ้ง เพื่อนๆเราก็ว่าจะเล่นเลยไปต่อแถวต่อจากพวกแฟนเรา แต่เราไม่เล่นเพราะเคยเล่นเเล้วหัวใจจะวาย แม่สั่งห้ามเล่นเด็ดขาด เราก็เลยไปนั่งรอเพื่อน แต่คนมันเยอะ เพื่อนเราเลยออกมาก่อนเพราะกว่าจะได้เล่นก้กินเวลา หลังจากนั้นเราแยกกัน แฟนเรากับเราก็เดินสวนกันบ้างก็ทักๆกัน เราว่าจะคุยกับเขาว่าอยากเล่นด้วยซักอย่าง แต่เขาก็เดี๋ยวไปก่อนนะ ไปเล่นอันนี้กับเพื่อนนะ เราก็ อือๆ ปล่อยไปเช่นเคย ผ่านไป 1 ชม.เกือบ 2ชม. เราโทรหาเขา เขาก็ไม่รับหลายสายมาก เราก็เริ่มโกรธละ ผ่านไปนานๆเขาก็โทรมาบอกกำลังดู 4D อะไรนะ ถามเราว่าอยู่ไหน เราก็บอก เพื่อนๆเราจะไปเล่นแกรนด์แคนยอน เปียกๆเลย และก็จะไปเล่นซูเปอร์สแปลช อยากเล่นด้วยกัน มาเล่นไหม? เขาก็ ถามเพื่อนก่อน เราก็ โอเค วางสาย  ...เราว่าจะเล่นซูเปอร์สแปลชพร้อมกับเขา ถ้าเป็นไปได้เล่นเสร็จอยากไปเล่นเฮอร์ริเคนต่อ(มีความหวังมากๆที่ผ่านมานี่แทบไม่ได้เจอกัน แล้วก็คิดว่าครั้งนี้เป็นครั้งเดียวด้วยที่จะได้มาด้วยกัน) ระหว่างที่เพื่อนกำลังต่อแถวรอเล่นแกรนด์แคนยอนอยู่ เราไม่เล่นก็เลยโทรหาเขา เขารับเเล้วบอก ต่อแถวเล่นซูเปอร์สแปลชกับเพื่อนๆนะ เราเเบบ ห๊ะ!! เออๆ(เริ่มปี๊ด) เขาก็ จะให้รอไหม ไหนจะเล่นด้วย เราก็ เออ เล่นไปเหอะ เพื่อนรออยู่นิ(คิดว่าเพื่อนเราเล่นเสร็จคงไปเล่นด้วยกันทันนะ+ประชดด้วย) เขาก็ โอเค เอาความรู้สึกตอนนั้นไหม ตอนนั้นแบบอยู่ไม่เป็นสุขอะ ทำไมวะ เราไม่สำคัญเหรอ(เราเป็นคนที่คิดมากอยู่แล้ว คิดมากจนหัวสมองจะแตกเอาง่ายๆ ร้องไห้เพราะแฟนบ่อย) พอเพื่อนเราเล่นแกรนด์แคนยอนเสร็จก็เดินมาซูเปอร์สแปลช เราก็ตามความหวังอะนะ แฟนต่อแถวรอเล่นอยู่แน่เลย แต่ไม่ไช่!! เรามองเห็นเขาเดินตัวเปียกอยู่บนสะพานตรงซูเปอร์สแปลช ในหัวเราตีกันแบบ เห้ย ไม่คิดจะรอบ้างเหรอวะ ใจร้ายวะอะไรงี้ แต่เพื่อนเราก็ว่าจะเล่นซูเปอรืสแปลชต่อก็เลยเดินตามๆไป ตอนแรกก็ว่าจะเล่น อยากเล่นมากๆอ่า แต่พอเห็นแบบนี้แล้วไม่อยากเล่นเลย เสียความรู้สึกมากๆ ก็เลยนั่งรอเพื่อนๆเราเล่น ส่วนแฟนเราอะเหรอไปเล่นแกรนด์แคนยอนต่อแล้วมั้ง เราก็เป็นคนที่โกรธแรงแล้วนานด้วย แต่รู้ตัวว่าไม่ควรนะ ก็เลยโทรหาเขาแบบรีบๆมาง้อซะ แต่ได้อะไรกลับมา เขาไม่รับสายเราเลย ตั้งแต่เดินบนสะพานซูเปอร์สแปลชอะเอาง่ายๆ เราก็เลยตามเลย โกรธมากๆถึงมากที่สุด เราเลยส่งข้อความไปว่า "บางทีอะเราก็รอ เเต่เธอไม่เคยรอเราเลย" เพื่อนเราก็เล่นเสร็จเรานั่งรอเพื่อนใส่รองเท้า ถุงเท้ากันอยู่ แล้วพวกเพื่อนแฟนเขาเล่นเสร็จก็เดินมา แฟนมันก็โทรหาเรา เราก็ไม่รับกลับซะเลย เขาเห็นเราเเล้วเหมือนจะรู้ตัว ก็รีบเดินแยกมาหา ด้วยความที่โกรธมากๆเลยเดินไปอยู่แต่กับพวกผู้หญิง(แฟนเราไม่กล้ามายุ่งกับพวกเพื่อนเรา) หลังจากนั้นเครื่องเล่นสุดท้ายที่เพื่อนเราจะไปคือ ไวกิ้ง แต่เราก็ไม่เล่นก้เลยนั่งรอกับเพื่อนอีกคนนึงที่ไม่เล่นเหมือนกัน เขาก้ได้โอกาสมานั่งง้อ แต่เราโกรธมากๆ(ครั้งที่แล้วก็ทะเลาะกันแรงมากแต่เราก็ให้อภัยเขาไป แถมตั้งกฎด้วย ว่าจะใส่ใจมากกว่าเดิม จะไม่ทำให้ร้องไห้ อันนี้ไม่ได้บังคับแฟนเพราะแฟนมันเต็มใจกับกฎนี้จริงๆ) เราบอกเขาว่า ไม่มีวันหายงอนหรอก(อารมณ์ชั่ววูป) เราไม่คุยกับเขาเลยหลังจากนั้น ด้วยความที่ว่าเขาบอกจะใส่ใจ เราก็คิดว่าเขาจะพยายามง้อ และก็ทุกข์เหมือนกับเรา เราก็เลยโอเค คงเป็นงั้น ตอนกลับบ้าน เป็นปกติที่บนรถต้องแดนซ์ เขาเป็นคนเงียบๆแล้วเราก็ลืมบอกด้วยว่าเราเป้นคนหึงมากๆ แผนเขาผู้หญิงก็เยอะ ถ้าเขายังดื้อด้านมีความสุขเราก็ว่ามันต้องเต้นแน่ๆ ต้องมีความสุขอยู่แน่ๆเลย พวกผู้หญิงก็ไม่เคยเห็นเขาเต้น เรายอมรับว่าเขาเต้นทีสาวจะกรี๊ด ชอบในท่าที่ไม่เคยเห็น เเล้วอยากเต้นด้วย(จริงๆนะ) คิดไปเองต่างๆนาน เขาก็นั่งแยกกับเราอยู่แล้ว ข้อความเขาก้ไม่ตอบกลับมาเลย เราก็อยู่ไม่สุข เราเลยส่งข้อความไปหาเขาว่า"มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น ใครกันบอกจะใส่ใจ สนุกไม่เคยนึกถึงกันเลย เจ็บนะ ทำไมถึงทิ้งเราไว้ เราไม่มีความสุขเลย เธอ ทิ้ง เรา" เเล้วเขาก็ส่งกลับมาว่า"นึกถึง แต่เล่นชนกัน ไม่ได้ทิ้ง อยากรอ เเต่เพื่อนไม่รอ" แต่เพื่อนไม่รอเหรอ เออ ดีเนอะ เราร้องไห้ตลอดทางเลยจริงๆ 4 ชม.ก็ 4 ชม. ร้องอยู่อย่างนั้น บนรถเราเพลงไม่มันส์ ไฟไม่เปิด ไม่มีความสุขเลย(เรากะว่าจะเต้นระบายทุกข์) แล้วระหว่างทาง เรานั่งติดหน้าต่างร้องไห้ แล้วรถแฟนเราแซง เราเห็นเพื่อนมันเต้น(คนที่ไม่คิดว่าจะเต้น) เราร้องไห้ใหญ่เลย(ปัญญาอ่อนเนอะ)เราคิดมากแบบ มันต้องเต้นแน่เลย ทำไมถึงมีความสุขได้วะ เห้ย ไม่จริง นี่ขนาดไม่เห็นมันเต้น -..- เราก็ส่งข้อความไปหาเขา"คนไม่สำคัญมันไม่ควรใส่ใจอยู่แล้ว เชิญมีความสุขต่อไปเหอะ ไม่มีเราเเล้ว.." แต่ก็ไม่มีอะไรตอบกลับมา พอกลับมาถึงโรงเรียนประมาน 2 ทุ่มครึ่ง รถเรามาถึงก่อน เราเลยกลับหอก่อน(เราอยู่หอนะลืมบอก) กลับไปร้องไห้แบบจนจะขาดใจตายแล้วอ่า พอเขามา เขาก็มาเรียกหน้าหอ เรียกชื่อเราอยู่นั่นแหละ เราไม่อยากเห็นหน้าเขาแล้ว เราปวดหัวใจไปหมด หน้าตานี่ไม่ไหวแล้ว ดวงตาลืมแทบไม่ขึ้น เราเลยส่งข้อความไปว่า"มีความสุขมากนักนิ เราไม่จำเป็นต่อเธอแล้ว" แล้วเขาก็ตอบ จำเป็น จำเป็นนะ เราก้ไม่รู้ละ อยากอยากเห็นหน้า ไม่อยากคุยด้วย แล้วเขาก้กลับไป เขาก้ไม่โทรมา ไม่ง้อด้วย ผ่านไป 1 วัน ก้ยังไม่มีอะไร เขาไม่ง้อเรา เราก็เริ่มคิดได้ละ เออ มันอาจจะไม่เต้นก้ได้นิ เราทุกข์เขาก็น่าจะทุกข์ เราก็เหมือนจะขาดใจตาย ทรมานมากๆ  แล้วพอดีเราเห็นเพื่อนผู้หญิงห้องมันออนเฟส เราเลยไปถามว่า "แกๆ นี่เห็นมันเต้นบนรถไหม" เพื่อนมันก็"เต้นๆ ไม่เคยเห็นเลยอ่า5555" เราก็ทำเป็นแบบเฉยๆอะตอบไปว่า"อื้อๆโอเคๆไม่มีอะไรหรอก" น้ำตาไหลอีกแล้วคะพี่น้อง หัวใจเจ็บปวดมาก เหมือนเขาเอามีดมากรีดหัวใจทีละนิดอย่างทรมาน ทำไมเขาถึงมีความสุขนะ ทำไม ทำไม ทำไม เขาไม่เคยนึกถึงเราเลยเหรอ เขามีความสุขบนความทุกข์ของเราได้ยังไง เอาตรงๆนะ เขาทุกข์ เราก็ทุกข์อะ เราแคร์เขามากๆ ทำไมเขาทำงี้ เขาลืมเราแล้วเหรอ คบกันมา ทะเลาะกันแรงมากๆ ทุกครั้งจะผ่านมันไปได้ เราก็เหมือนจะเจ็บฝ่ายเดียว แล้วก็ง้อเขามากกว่าเขามาง้อเราด้วย ครั้งนี้เจ็บมากๆ หัวใจแตกสลายไปหมด เราไม่เคยเห็นเขามีความสุขบนความทุกข์เราได้ขนาดนี้ เราผิดเหรอ? เราทำแบบนี้เราผิดใช่ไหม? เราควรทำยังไงต่อไปดี? เราไม่รู้จริงๆ เราอยากระบายมากๆ เราควรจะปล่อยเขาไหม? ช่วยบอกเราที ขอบคุณที่อ่านจบด้วยนะคะ ไร้สาระมากเลยเนอะ