ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี 2 นะ เรียนอยู่คณะที่คนซิ่วออกไปแพทย์หรือทันตะพอสมควร ปัญหาที่เราเจอ คือ เรื่องเพื่อนนี่แหละ
..เกริ่นก่อนนะ ตอนปี 1 กลุ่มเรามีสมาชิกทั้งหมด 7 คนที่ไปกินข้าวด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกัน แต่พอเทอม 2 ก็มี 4 คนที่อยากออกไปเรียนแพทย์หรือทันตะ 1 ใน 4 คนนั้นก็มีเราด้วย พวกเรา 4 คนเลยสนิทกันมาก ไม่ค่อยได้เข้าเรียนเพราะมาอ่านหนังสือเตรียมสอบใหม่ เลยห่างๆจาก 3 คนที่เหลือไปบ้าง และที่ชอบที่สุด คือ 4 คนนี้คุยกันได้ทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องที่ซีเรียสที่สุดไปจนถึงเรื่องที่ไร้สาระแบบสุดๆ โดยไม่ต้องกังวลว่าเค้าจะเอาเราไปด่าว่าอะไรลับหลังรึเปล่า รู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด แต่ปรากฏ 3 คนนั้น ติดคณะตามที่หวัง ส่วนเราก็ต้องอยู่กะเพื่อน 3 คนนั้นต่อในคณะเดิม
..พอมาปี 2 เปิดเทอมแรกๆเหมือนมันก็โหวงๆนะเหมือนเพื่อนสนิทหายไป แต่ก็ยังอุ่นใจว่า เออ อย่างน้อยยังมีเพื่อนในกลุ่มอีก 3 คนอยู่ด้วยกัน แต่พออยู่ไปอยู่มา เรากลับรู้สึกว่าไม่ค่อยกล้าปฏิเสธด้วยเวลาเค้ามาขอความช่วยเหลือ และไม่ค่อยกล้าเล่าเรื่องตัวเราให้ 3 คนนี้ฟัง เพราะอยู่ดีๆเราก็รู้สึกว่าเรากลัวว่าเค้าจะเอาเรื่องที่เราเล่าไปเล่าให้คนอื่นฟัง (3คนนี้จะช่างเม้าท์+แรงๆนิดหน่อย) กลัวว่าเค้าจะเกลียดโกรธกลัวว่าเวลาที่เราพูดอะไรไปแล้วจะไม่เข้าหูเค้า เวลาเราหายไปเราก็ไม่บอกใครแต่ดูพวกเค้าก็ไม่ได้อยากรู้ว่าเราหายไปไหน ?? เราก็แอบน้อยใจนิดนึงนะ สักพักมีเพื่อนคนนึงมาขออยู่กลุ่มด้วย เรากลับรู้สึกว่าคนใหม่ที่เข้ามาดูสนิทกับ 3 คนนั้นมากกว่าเราอีก เราเองก็ไม่รู้ว่าทำไม และเราดันเป็นชอบคิดมากด้วย แล้วก็แคร์คนอื่นจนแบบบางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่า ทำไมเราต้องแคร์เค้ามากมายทั้งที่พวกเค้าดูไม่เห็นจะแคร์เราเหมือนที่เราแคร์เค้าเลย ??
...มันเหนื่อยใจมาก บางทีก็คิดว่าถ้าเราหายไปสักคนเค้าจะแคร์เรามั้งมั้ย หรือมันเป็นเพราะเราที่มองพวกเค้าด้านลบมากเกินไป? หรือเพราะเพื่อนไม่อยากได้เราเป็นเพื่อนในกลุ่มแล้ว? แล้วถ้าเป็นเพราะเราไม่ยอมเปิดใจ เราควรจะทำยังไงดี? อยู่แล้วอึดอัดใจมากเลยแต่บางทีมันก็มีความสุข ให้เปลี่ยนกลุ่มก็คงไม่ทันแล้ว TT-TT
เพราะเราหรือเพราะเพื่อนที่ไม่ยอมเปิดใจ??
..เกริ่นก่อนนะ ตอนปี 1 กลุ่มเรามีสมาชิกทั้งหมด 7 คนที่ไปกินข้าวด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกัน แต่พอเทอม 2 ก็มี 4 คนที่อยากออกไปเรียนแพทย์หรือทันตะ 1 ใน 4 คนนั้นก็มีเราด้วย พวกเรา 4 คนเลยสนิทกันมาก ไม่ค่อยได้เข้าเรียนเพราะมาอ่านหนังสือเตรียมสอบใหม่ เลยห่างๆจาก 3 คนที่เหลือไปบ้าง และที่ชอบที่สุด คือ 4 คนนี้คุยกันได้ทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องที่ซีเรียสที่สุดไปจนถึงเรื่องที่ไร้สาระแบบสุดๆ โดยไม่ต้องกังวลว่าเค้าจะเอาเราไปด่าว่าอะไรลับหลังรึเปล่า รู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุด แต่ปรากฏ 3 คนนั้น ติดคณะตามที่หวัง ส่วนเราก็ต้องอยู่กะเพื่อน 3 คนนั้นต่อในคณะเดิม
..พอมาปี 2 เปิดเทอมแรกๆเหมือนมันก็โหวงๆนะเหมือนเพื่อนสนิทหายไป แต่ก็ยังอุ่นใจว่า เออ อย่างน้อยยังมีเพื่อนในกลุ่มอีก 3 คนอยู่ด้วยกัน แต่พออยู่ไปอยู่มา เรากลับรู้สึกว่าไม่ค่อยกล้าปฏิเสธด้วยเวลาเค้ามาขอความช่วยเหลือ และไม่ค่อยกล้าเล่าเรื่องตัวเราให้ 3 คนนี้ฟัง เพราะอยู่ดีๆเราก็รู้สึกว่าเรากลัวว่าเค้าจะเอาเรื่องที่เราเล่าไปเล่าให้คนอื่นฟัง (3คนนี้จะช่างเม้าท์+แรงๆนิดหน่อย) กลัวว่าเค้าจะเกลียดโกรธกลัวว่าเวลาที่เราพูดอะไรไปแล้วจะไม่เข้าหูเค้า เวลาเราหายไปเราก็ไม่บอกใครแต่ดูพวกเค้าก็ไม่ได้อยากรู้ว่าเราหายไปไหน ?? เราก็แอบน้อยใจนิดนึงนะ สักพักมีเพื่อนคนนึงมาขออยู่กลุ่มด้วย เรากลับรู้สึกว่าคนใหม่ที่เข้ามาดูสนิทกับ 3 คนนั้นมากกว่าเราอีก เราเองก็ไม่รู้ว่าทำไม และเราดันเป็นชอบคิดมากด้วย แล้วก็แคร์คนอื่นจนแบบบางทีก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่า ทำไมเราต้องแคร์เค้ามากมายทั้งที่พวกเค้าดูไม่เห็นจะแคร์เราเหมือนที่เราแคร์เค้าเลย ??
...มันเหนื่อยใจมาก บางทีก็คิดว่าถ้าเราหายไปสักคนเค้าจะแคร์เรามั้งมั้ย หรือมันเป็นเพราะเราที่มองพวกเค้าด้านลบมากเกินไป? หรือเพราะเพื่อนไม่อยากได้เราเป็นเพื่อนในกลุ่มแล้ว? แล้วถ้าเป็นเพราะเราไม่ยอมเปิดใจ เราควรจะทำยังไงดี? อยู่แล้วอึดอัดใจมากเลยแต่บางทีมันก็มีความสุข ให้เปลี่ยนกลุ่มก็คงไม่ทันแล้ว TT-TT