เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า...เพื่อนของเรามันเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้ ชอบจีบเด็กที่อายุน้อยกว่าตัวเอง 1-2 ปี โดยประมาณ
แล้วมันจะเป็นปกติมาก...ถ้าเพื่อนของเราจีบผู้หญิง
แต่นี่มันอะไร? ทำไมถึงจีบผู้ชาย...
เราก็เลยถามเพื่อนของเรา
เรา : แกเป็นเกย์เหรอ?
หนึ่ง(นามสมมติ) : ไม่ได้เป็น...แค่เบื่อผู้หญิง เดือนนี้จะเอาผู้ชายเดือนหน้าค่อยเอาผู้หญิง
เรา : ...(เราก็ไปต่อไม่ได้เลยค่ะ)
จนผ่านไปสักพักเพื่อนเราก็หันมาถามเราใหม่ว่า "มินพอจะมีเด็กแนะนำไหม? ขอขาวๆ ปากแดงๆ"
คือเราอึ้งอยู่แล้วต้องอึ้งเพิ่มระดับไปอีก
แกยังกล้ามาถามฉันอีกนะ...
เราก็ไม่ตอบอะไรจนกลับบ้าน แล้วเราก็(เผลอ)เอาเฟสของรุ่นน้องคนนึงให้เพื่อนเรา ลักษณะ ขาว ปากแดง
ตอนแรกคิดว่าเพื่อนของเราคงไม่เอาจริงหรอกมั้ง แล้วน้องเขาก็คงไม่บ้าจี้ไปมีอะไรกับมันหรอก
แต่ที่ไหนได้ วันต่อมาช่วงตอนหัวค่ำประมาณ 20.00 น. เพื่อนเราทักเฟซมา
หนึ่ง(นามสมมติ) : เราได้กินเด็กของเธอแล้วนะ...
เรา : ห๊ะ?! เห้ยแกเอาจริงเหรอ?
หนึ่ง(นามสมมติ) : แน่นอน
แล้วสักพักเพื่อนของเราก็ส่งรูปมาให้เรา เป็นรูปรุ่นน้องของเรากำลังปิดหน้าและกุมเป้าอยู่(ยังดีที่เพื่อนเราเซ็นเซอร์จุดตรงนั้นกับชื่อสถาบัน)
เรา : จะดูแลน้องไหม?
นั้นคือคำถามแรกที่เราถามไปหลังจากเห็นรูป ซึ่งมันก็บอกว่าจบแล้ว มีคนอื่นแนะนำอีกไหม?
ตอนนั้นเราปี๊ดเลยอ่ะ ได้แต่เงียบทำอะไรไม่ถูกเลย
แล้ววันต่อมา เราก็คุยตามปกติไม่พูดถึงเรื่องเมื่อวานจนเพื่อนเรางุดหงิดแล้วถามเรา
**ต่อไปจะมีคำหยาบเล็กน้อยถึงมาก(?)**
หนึ่ง(นามสมมติ) : แกไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ?
เรา : หน้าด้านเนาะ ฟันเขาแล้วทิ้ง น้องเขายอมเพราะรู้เท่าไม่ถึงการหรอก
หนึ่ง(นามสมมติ) : เอาน่า... แต่เมื่อคืนเด็กของแกโทรมาร้องไห้ทั้งคืนเลย รู้สึกรำคาญว่ะ
เรา : น้องเขาก็คนป่ะ? ไปหลอกให้น้องเขาหลง หลอกให้น้องเขาเสียตัวแบบนั้น พอรู้ความจริงก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา อีกอย่างนั้นก็ครั้งแรกของน้องเขาไม่ให้เสียใจสิแปลก
หนึ่ง(นามสมมติ) : เค้าร่านเหรอ? อืม...น่าจะจริง (ดูมันไม่สะทกสะท้าน!)
คือเราเสียความรู้สึกมากค่ะ คนหนึ่งก็เพื่อน อีกคนก็รุ่นน้อง สำคัญพอๆ กัน
แต่เหมือนสองคนนี้จะไปตกลงกันว่าให้ทำเป็นไม่รู้จักกัน
ไอ้เราก็ช่วยอะไรไม่ได้ เราก็ได้แต่โทษตัวเองว่าเป็นความผิดของเรา ถ้าเราไม่ให้ชื่อเฟซของน้องเขาไปเรื่องคงไม่เกิด
ซึ่งตอนนี้เรื่องนี้จบไปแล้วค่ะ แต่ก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี ไปขอโทษน้องเขาเรียบร้อยแล้วด้วย
น้องเขาก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ได้ผิดแค่เราแต่ผิดที่ตัวน้องเขาเองด้วยถ้าไม่ทำตัวง่ายก็คงไม่เกิดเรื่อง
ปล. เรื่องของเพื่อนเราเหมือนนิยายเลยค่ะ...
- เรื่องผี(อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน)
- โดนตามล่า(อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน)
- ครอบครัว
- ดราม่า
- ความรัก(อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน)
คือ ครบรส... ว่างๆเดี๋ยวหาเวลาตั้งกระทู้เล่านะคะ...
ปล 2 . เราแท็กถูกแท็กผิดยังไงก็บอกด้วยเน้อ...
พวกฟันแล้วทิ้ง...
แล้วมันจะเป็นปกติมาก...ถ้าเพื่อนของเราจีบผู้หญิง
แต่นี่มันอะไร? ทำไมถึงจีบผู้ชาย...
เราก็เลยถามเพื่อนของเรา
เรา : แกเป็นเกย์เหรอ?
หนึ่ง(นามสมมติ) : ไม่ได้เป็น...แค่เบื่อผู้หญิง เดือนนี้จะเอาผู้ชายเดือนหน้าค่อยเอาผู้หญิง
เรา : ...(เราก็ไปต่อไม่ได้เลยค่ะ)
จนผ่านไปสักพักเพื่อนเราก็หันมาถามเราใหม่ว่า "มินพอจะมีเด็กแนะนำไหม? ขอขาวๆ ปากแดงๆ"
คือเราอึ้งอยู่แล้วต้องอึ้งเพิ่มระดับไปอีก
แกยังกล้ามาถามฉันอีกนะ...
เราก็ไม่ตอบอะไรจนกลับบ้าน แล้วเราก็(เผลอ)เอาเฟสของรุ่นน้องคนนึงให้เพื่อนเรา ลักษณะ ขาว ปากแดง
ตอนแรกคิดว่าเพื่อนของเราคงไม่เอาจริงหรอกมั้ง แล้วน้องเขาก็คงไม่บ้าจี้ไปมีอะไรกับมันหรอก
แต่ที่ไหนได้ วันต่อมาช่วงตอนหัวค่ำประมาณ 20.00 น. เพื่อนเราทักเฟซมา
หนึ่ง(นามสมมติ) : เราได้กินเด็กของเธอแล้วนะ...
เรา : ห๊ะ?! เห้ยแกเอาจริงเหรอ?
หนึ่ง(นามสมมติ) : แน่นอน
แล้วสักพักเพื่อนของเราก็ส่งรูปมาให้เรา เป็นรูปรุ่นน้องของเรากำลังปิดหน้าและกุมเป้าอยู่(ยังดีที่เพื่อนเราเซ็นเซอร์จุดตรงนั้นกับชื่อสถาบัน)
เรา : จะดูแลน้องไหม?
นั้นคือคำถามแรกที่เราถามไปหลังจากเห็นรูป ซึ่งมันก็บอกว่าจบแล้ว มีคนอื่นแนะนำอีกไหม?
ตอนนั้นเราปี๊ดเลยอ่ะ ได้แต่เงียบทำอะไรไม่ถูกเลย
แล้ววันต่อมา เราก็คุยตามปกติไม่พูดถึงเรื่องเมื่อวานจนเพื่อนเรางุดหงิดแล้วถามเรา
**ต่อไปจะมีคำหยาบเล็กน้อยถึงมาก(?)**
หนึ่ง(นามสมมติ) : แกไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ?
เรา : หน้าด้านเนาะ ฟันเขาแล้วทิ้ง น้องเขายอมเพราะรู้เท่าไม่ถึงการหรอก
หนึ่ง(นามสมมติ) : เอาน่า... แต่เมื่อคืนเด็กของแกโทรมาร้องไห้ทั้งคืนเลย รู้สึกรำคาญว่ะ
เรา : น้องเขาก็คนป่ะ? ไปหลอกให้น้องเขาหลง หลอกให้น้องเขาเสียตัวแบบนั้น พอรู้ความจริงก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา อีกอย่างนั้นก็ครั้งแรกของน้องเขาไม่ให้เสียใจสิแปลก
หนึ่ง(นามสมมติ) : เค้าร่านเหรอ? อืม...น่าจะจริง (ดูมันไม่สะทกสะท้าน!)
คือเราเสียความรู้สึกมากค่ะ คนหนึ่งก็เพื่อน อีกคนก็รุ่นน้อง สำคัญพอๆ กัน
แต่เหมือนสองคนนี้จะไปตกลงกันว่าให้ทำเป็นไม่รู้จักกัน
ไอ้เราก็ช่วยอะไรไม่ได้ เราก็ได้แต่โทษตัวเองว่าเป็นความผิดของเรา ถ้าเราไม่ให้ชื่อเฟซของน้องเขาไปเรื่องคงไม่เกิด
ซึ่งตอนนี้เรื่องนี้จบไปแล้วค่ะ แต่ก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี ไปขอโทษน้องเขาเรียบร้อยแล้วด้วย
น้องเขาก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่ได้ผิดแค่เราแต่ผิดที่ตัวน้องเขาเองด้วยถ้าไม่ทำตัวง่ายก็คงไม่เกิดเรื่อง
ปล. เรื่องของเพื่อนเราเหมือนนิยายเลยค่ะ...
- เรื่องผี(อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน)
- โดนตามล่า(อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน)
- ครอบครัว
- ดราม่า
- ความรัก(อยู่ในเหตุการณ์ด้วยเหมือนกัน)
คือ ครบรส... ว่างๆเดี๋ยวหาเวลาตั้งกระทู้เล่านะคะ...
ปล 2 . เราแท็กถูกแท็กผิดยังไงก็บอกด้วยเน้อ...