1. ทำยังไงก็ได้ให้เกิด SME แปรรูปผลิตภัณฑ์ยางสำเร็จรูป ขึ้นให้ได้.....รัฐปล่อยเงินกู้ ผ่าน sme bank 0 % 5 ปี ไปเลย วงเงินกู้ 5 ล้าน ต่อโครงการ
2. ถ้า sme ทำไม่ได้ ไม่มีใครกล้าก็ให้ อบต. คิดมาแล้วร่างโครงการ ขึ้นศึกษาโอากาสทางการตลาดก่อน... แล้วรับซื้อยางในพื้นที่มาผลิต...หรือสนับสนุนให้เกิดสหกรณ์ขึ้น... ต้องมีการจ้าง ทีมการตลาด ทีมการวางแผน ให้เป็นรูปธรรม..อย่าเอาชาวบ้านที่ไม่มีความรู้มาทำ...เพราะจะได้แต่ผลิตภัณฑ์มาก่อไว้แต่ขายไม่ได้..
3. เลิกนึกถึงปัจจัยปริมาณยางในประเทศไทยได้แล้ว....เพราะ แต่ก่อนไทยเราเอาแต่ส่งออกน้ำยางดิบ ไปให้ชาวบ้านเค้าแปรรูปขาย...ทีนี้ จีนเจ้าภาพที่เคยรับซื้อยางจากเราเป็นอันดับ 1 เค้าก็ไม่ได้โง่รอรับซื้อแต่กับเราประเทศเดียว... เค้าก็เริ่มเพิ่มปริมาณยางดิบในประเทศเองด้วย..ประกอบกับการไปจ้างให้ ประเทศ พม่า ลาว เวียตนาม กัมพูชา ปลูกยางและรับซื้อ 100% ทำให้ต้นทุนค่าขนส่งบางแหล่งถูกกว่าส่งจากภาคใต้ของประเทศไทยเสียอีก.. ยางเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีน้ำหนัก..ทำให้ค่าขนส่งแพงกว่าพวกพืชผักเสียอีก..
4. อย่าไปบ้าจี้โค่นต้นยาง แต่ต้องเปิดตลาดใหม่ๆ ที่ไม่ใช่เอาแต่ขายให้จีน.. ลองไปเปิดตลาดใกล้ๆ อย่างที่ออสเตเลีย อินเดีย ที่สามารถใช้เรือขนส่งได้จะทำให้ต้นทุนค่าขนส่งลดลง ยิ่งเราโค่นต้นยางไปมากเท่าไหร่ จีน พม่า ลาว กัมพูชา เวียตนาม ได้หัวเราะกันฟันร่วงแน่ๆ เพราะพวกเค้าจะยิ่งเร่งกันปลูก เพราะเราดันไปลด supply ในตลาดลง..ราคายางโลกมันก็แพงขึ้น..เค้าก็ขายได้ในราคาที่สูงขึ้นด้วย.... ทางที่ดีจะต้องไปขอจับมือกับประเทศเหล่านี้ก่อนแล้วเจรจาเพื่อสร้างภาคีกำหนดปริมาณยางของโลกให้ได้...เมื่อกำหนดปริมาณการผลิตยางได้แล้ว..จะโค่นจะปลูก็ตกลงกันในแต่ละประเทศภาคีให้ได้....ก่อน ไม่งั้น เราโง่โค่นสวนยาง... พวกก็ลูบปากกระหน่ำปลูกกันสิครับท่านผู้ชมมมมมมมมมมมมมมม
5. รัฐจะต้องสร้างโรงเก็บยางดิบ..โดยให้ชาวสวนสามารถผลิตและนำยางมาฝากเอาไว้โดย ไม่ต้องรับซื้อ!!!!! แต่ให้ชาวสวนจ่ายค่าฝากยางในราคาที่ถูกมากๆ( เช่น 200.- /ตัน/เดือน) เพื่อรอให้ราคายางดีแล้วค่อยเอายางคืนไปส่งขายได้....
6. เน้นที่ไปการแปรรูปเป็นหลัก... สินค้า หรือ วัสดุอะไรที่เคยใช้พลาสติกก็ต้องลองปรับเอายางมาทำ อย่างพวกชิ้นส่วนอะไหล่รถต่างๆที่มีส่วนเป็นยาง ก็ผลิตออกมาแข่งกับ OEM ไปเลย ประมาณของเลียนแบบแต่เกรดดีกว่าอะไรประมาณนั้น... เอาไปทำถนน ก็เป็นแนวคิดที่ดี เพราะจะได้ยางมะตอยผสมยางคุณภาพของถนนก็จะดีกว่าแบบที่ใช้กันอยู่ อายุก็นานกว่า (ที่มาเลย์ ก็ใช้ถนนแบบนี้)
7. ปัญหาการแปรรูปยางอีกอันก็คือ Mole หรือ แบบหล่อขึ้นรูปยางออกมาเป็นวัสดุต่างๆ ซึ่ง mole แต่ละชิ้นที่มีราคาแพงมากๆ เช่น ถ้าจะ ผลิตรองเท้าแตะออกมาสักอัน...จะต้องใช้ Mole 1 ชิ้น แต่ถ้ารองเท้ามีส่วนประกอบ 2 ชิ้นก็ต้องใช้ mole ถึง 2 ชุด ซึ่งมีราคาแพงมาก..แถม Mole แต่ละชิ้นเป็นสมบัติของแต่ละบริษัท เอามาใช้ด้วยกันไม่ได้... ถ้าแบบนั้น ให้รัฐเป็นเจ้าภาพได้มั๊ย ออกแบบ mole มาตรฐานแล้วให้เช่า หรือยืมเอาไปใช้ต่อๆกันได้..
8. ปัญหาของยางไทยไม่ใช่ปริมาณยาง...แต่เพราะ เรายังผลิตสินค้าแปรรูปจากยางเบ็ดเสร็จได้น้อยผลิตภัณฑ์(เมื่อเทียบกับจีน) และราคายางเป็นไปตามราคาตลาดโลก ไทยเป็นแค่ประเทศผลิตยางรายใหญ่ ประเทศนึงเท่านั้นไม่สามารถกำหนดราคายางได้..ถ้ายังไม่มีการไปจับมือกับ กลุ่มประเทศผลิตยาง เราจะไปโง่เที่ยวไปโค่นต้นยางในประเทศ บ้าไปแล้ว... ประเทศส่งออกยางประเทศอื่น คงนั่งหัวเราะแทบตกเก้าอี้.ที่เห็นวิธีการแก้ไขปัญหาของไทย..
ปล. ขอไม่ tag การเมืองนะครับ...เพราะ อะไรที่เป็ฯปัญหาของคนไทย มันก็ปัญหาของพวกเราทุกคน อย่าไปแบ่งแยกภาคใต้ภาคเหนือ อะไรนั่นเลย..ไม่ต้องไปเทียบกับข้าว ไม่ต้องไปเทียบกับ ลำไย เพราะสินค้ามันไม่เหมือนกัน... ใครคิดว่าจะทำแบบไหนได้บ้างลองดูครับ
++ อยากจะเสนอวิธีการจัดการปัญหาราคายาง.....++
2. ถ้า sme ทำไม่ได้ ไม่มีใครกล้าก็ให้ อบต. คิดมาแล้วร่างโครงการ ขึ้นศึกษาโอากาสทางการตลาดก่อน... แล้วรับซื้อยางในพื้นที่มาผลิต...หรือสนับสนุนให้เกิดสหกรณ์ขึ้น... ต้องมีการจ้าง ทีมการตลาด ทีมการวางแผน ให้เป็นรูปธรรม..อย่าเอาชาวบ้านที่ไม่มีความรู้มาทำ...เพราะจะได้แต่ผลิตภัณฑ์มาก่อไว้แต่ขายไม่ได้..
3. เลิกนึกถึงปัจจัยปริมาณยางในประเทศไทยได้แล้ว....เพราะ แต่ก่อนไทยเราเอาแต่ส่งออกน้ำยางดิบ ไปให้ชาวบ้านเค้าแปรรูปขาย...ทีนี้ จีนเจ้าภาพที่เคยรับซื้อยางจากเราเป็นอันดับ 1 เค้าก็ไม่ได้โง่รอรับซื้อแต่กับเราประเทศเดียว... เค้าก็เริ่มเพิ่มปริมาณยางดิบในประเทศเองด้วย..ประกอบกับการไปจ้างให้ ประเทศ พม่า ลาว เวียตนาม กัมพูชา ปลูกยางและรับซื้อ 100% ทำให้ต้นทุนค่าขนส่งบางแหล่งถูกกว่าส่งจากภาคใต้ของประเทศไทยเสียอีก.. ยางเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีน้ำหนัก..ทำให้ค่าขนส่งแพงกว่าพวกพืชผักเสียอีก..
4. อย่าไปบ้าจี้โค่นต้นยาง แต่ต้องเปิดตลาดใหม่ๆ ที่ไม่ใช่เอาแต่ขายให้จีน.. ลองไปเปิดตลาดใกล้ๆ อย่างที่ออสเตเลีย อินเดีย ที่สามารถใช้เรือขนส่งได้จะทำให้ต้นทุนค่าขนส่งลดลง ยิ่งเราโค่นต้นยางไปมากเท่าไหร่ จีน พม่า ลาว กัมพูชา เวียตนาม ได้หัวเราะกันฟันร่วงแน่ๆ เพราะพวกเค้าจะยิ่งเร่งกันปลูก เพราะเราดันไปลด supply ในตลาดลง..ราคายางโลกมันก็แพงขึ้น..เค้าก็ขายได้ในราคาที่สูงขึ้นด้วย.... ทางที่ดีจะต้องไปขอจับมือกับประเทศเหล่านี้ก่อนแล้วเจรจาเพื่อสร้างภาคีกำหนดปริมาณยางของโลกให้ได้...เมื่อกำหนดปริมาณการผลิตยางได้แล้ว..จะโค่นจะปลูก็ตกลงกันในแต่ละประเทศภาคีให้ได้....ก่อน ไม่งั้น เราโง่โค่นสวนยาง... พวกก็ลูบปากกระหน่ำปลูกกันสิครับท่านผู้ชมมมมมมมมมมมมมมม
5. รัฐจะต้องสร้างโรงเก็บยางดิบ..โดยให้ชาวสวนสามารถผลิตและนำยางมาฝากเอาไว้โดย ไม่ต้องรับซื้อ!!!!! แต่ให้ชาวสวนจ่ายค่าฝากยางในราคาที่ถูกมากๆ( เช่น 200.- /ตัน/เดือน) เพื่อรอให้ราคายางดีแล้วค่อยเอายางคืนไปส่งขายได้....
6. เน้นที่ไปการแปรรูปเป็นหลัก... สินค้า หรือ วัสดุอะไรที่เคยใช้พลาสติกก็ต้องลองปรับเอายางมาทำ อย่างพวกชิ้นส่วนอะไหล่รถต่างๆที่มีส่วนเป็นยาง ก็ผลิตออกมาแข่งกับ OEM ไปเลย ประมาณของเลียนแบบแต่เกรดดีกว่าอะไรประมาณนั้น... เอาไปทำถนน ก็เป็นแนวคิดที่ดี เพราะจะได้ยางมะตอยผสมยางคุณภาพของถนนก็จะดีกว่าแบบที่ใช้กันอยู่ อายุก็นานกว่า (ที่มาเลย์ ก็ใช้ถนนแบบนี้)
7. ปัญหาการแปรรูปยางอีกอันก็คือ Mole หรือ แบบหล่อขึ้นรูปยางออกมาเป็นวัสดุต่างๆ ซึ่ง mole แต่ละชิ้นที่มีราคาแพงมากๆ เช่น ถ้าจะ ผลิตรองเท้าแตะออกมาสักอัน...จะต้องใช้ Mole 1 ชิ้น แต่ถ้ารองเท้ามีส่วนประกอบ 2 ชิ้นก็ต้องใช้ mole ถึง 2 ชุด ซึ่งมีราคาแพงมาก..แถม Mole แต่ละชิ้นเป็นสมบัติของแต่ละบริษัท เอามาใช้ด้วยกันไม่ได้... ถ้าแบบนั้น ให้รัฐเป็นเจ้าภาพได้มั๊ย ออกแบบ mole มาตรฐานแล้วให้เช่า หรือยืมเอาไปใช้ต่อๆกันได้..
8. ปัญหาของยางไทยไม่ใช่ปริมาณยาง...แต่เพราะ เรายังผลิตสินค้าแปรรูปจากยางเบ็ดเสร็จได้น้อยผลิตภัณฑ์(เมื่อเทียบกับจีน) และราคายางเป็นไปตามราคาตลาดโลก ไทยเป็นแค่ประเทศผลิตยางรายใหญ่ ประเทศนึงเท่านั้นไม่สามารถกำหนดราคายางได้..ถ้ายังไม่มีการไปจับมือกับ กลุ่มประเทศผลิตยาง เราจะไปโง่เที่ยวไปโค่นต้นยางในประเทศ บ้าไปแล้ว... ประเทศส่งออกยางประเทศอื่น คงนั่งหัวเราะแทบตกเก้าอี้.ที่เห็นวิธีการแก้ไขปัญหาของไทย..
ปล. ขอไม่ tag การเมืองนะครับ...เพราะ อะไรที่เป็ฯปัญหาของคนไทย มันก็ปัญหาของพวกเราทุกคน อย่าไปแบ่งแยกภาคใต้ภาคเหนือ อะไรนั่นเลย..ไม่ต้องไปเทียบกับข้าว ไม่ต้องไปเทียบกับ ลำไย เพราะสินค้ามันไม่เหมือนกัน... ใครคิดว่าจะทำแบบไหนได้บ้างลองดูครับ