สรุปคร่าวๆจากตัวอย่าง 3 นาทีได้ดังนี้

ในระหว่างที่อาคาเนะกำลังสืบข้อมูลคดีอะไรสักอย่างอยู่ ยาโยยก็เข้ามาถามอาคาเนะว่าได้อ่านรายงานที่เธอเขียนมาส่งแล้วหรือยัง
อาคาเนะก็ตอบว่าเธอยังไม่ได้อ่านเลยพร้อมกับเอ่ยขอโทษ ยาโยยบอกว่าไม่เป็นไร แล้วขอโทษที่มาเร่งตอนที่อาคาเนะกำลังยุ่งๆ
พออาคาเนะเห็นกิโนสะเดินเข้ามาก็ขอร้องให้เขาช่วยทำรายงานสรุปการปฏิบัติงานวันนี้ให้หน่อย
กิโนซังเลยเหน็บว่านั่นมันงานของจนท.สังเกตการณ์ เอามาให้จนท.ปฏิบัติการทำได้ที่ไหนกัน
ตัวเขาตอนนี้ไม่ใช่จนท.สังเกตการณ์แล้วสักหน่อย แล้วก็บอกให้อาคาเนะรีบๆชินสักทีได้แล้ว
อาคาเนะที่โดนดุเลยขอตัวออกไปพักเบรกแป๊บนึง
พอเห็นอาคาเนะเป็นอย่างนั้น กิโนสะก็มีท่าทีเหนื่อยหน่ายใจ ส่วนยาโยยก็บอกว่าอาคาเนะคงจะโหมงานหนักจนเหนื่อยจัดเลยทำให้สับสน
กิโน่ซังก็เข้าใจดีอยู่ แต่ยังไงซะอาคาเนะก็ต้องรีบปรับตัวให้เข้ากับสถานะความสัมพันธ์ใหม่นี้ให้ได้
ยาโยยก็บอกว่า เรื่องนั้นมันก็ใช่ แต่ก็ต้องเข้าใจว่าอาคาเนะต้องผ่านเรื่องอะไรต่อมิอะไรมาตั้งเยอะ ดังนั้นต้องให้เวลากับเธอบ้าง

อาคาเนะที่ไปล้างหน้าล้างตาที่ห้องน้ำ ก็ครุ่นคิดในใจ...
เป็นเวลาเกินกว่า 2 สัปดาห์แล้วที่กิโนสะซังกลายมาเป็นจนท.ปฏิบัติการ
รู้สึกสมเพชตัวเองเหลือเกินที่ยังไม่เคยชินจนต้องเผลอขอความช่วยเหลือจากเขาอยู่ตลอด
ทั้งๆที่จะต้องทำตัวให้เป็นแบบอย่างที่ดีกับจนท.สังเกตการณ์ชิโมทสึกิที่เพิ่งเข้ามาทำงานใหม่แท้ๆ
แม้แต่ในตอนนี้เราก็ยังคงหวนระลึกถึงมันอยู่...
เมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้านี้ ตัวฉันนั้นมีความสุขกับการทำงานเป็นอย่างมาก
ทั้งกิโนสะซังที่ยังเป็นจนท.สังเกตการณ์ แล้วก็จนท.ปฏิบัติการทุกๆคน
ต่างก็คอยดูแลเอาใจใส่ฉันเป็นอย่างมาก
แต่ทว่า...
มาซาโอกะซัง...
คางาริคุง...
โคกามิซัง...

ชิอง: อาคาเนะจัง มีงานเข้ามาจ้ะ
อาคาเนะ: จะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ

ตัวฉันในตอนนั้นยังไม่ได้ล่วงรู้เลยสักนิด
จากที่เคยคิดว่าฉันได้ตัดขาดจากคดีในครั้งนั้นไปแล้วโดยสิ้นเชิง
กลายเป็นว่ามันได้ช่วยทำให้ฉันได้เข้าใจในความรู้สึกของโคงามิซังมากขึ้น
แม้จะเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้นก็ตาม

ใครทีมีสกิลภาษาญี่ปุ่นมากกว่าผมแล้วจะช่วยเสริมอะไรก็เชิญตามสะดวกครับ

ตอนนี้คงต้องเก็บตังค์ซื้อ BD แผ่น 1 ที่จะออกวันที่ 17 นี้มาฟังแบบเต็มก่อนล่ะ