หลังแมตช์ไทย - ฟิลิปปินส์
ระหว่างรอสภาพการจราจรให้คลายตัวพอจะกลับบ้านกันได้
ผมและเพื่อนๆ เลยหาอะไรร้องทองหลังจากนั่งมาราธอนในราชมังฯ มาตั้งแต่บ่าย 4
คำถามที่ผมถามเล่นๆ แต่อยากให้เพื่อนๆ ช่วยกันนั่งคิด
"ทีมชาติไทยย้ายไปเตะโซนโอชีเนียแทนออสเตรเลียไหม"
คือมันเกิดคำถามขึ้นระหว่างนั่งรอต้มเลือดหมู
เรื่องจริงคือย้ายไปไม่ได้หรอก แล้วก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
ที่ถามก็เพราะ อยู่ในอาเซียนกับกลุ่ม AFF แบบทุกวันนี้
ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเหมือนกัน
****************************************************************
สิ่งที่ผมเห็นมานับตั้งแต่เริ่มดูบอลไทยจริงจัง
คือทรงบอลของทีมชาติใน AFF ทั้งหมดทั้งมวลไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย
ถ้านับตั้งแต่วันที่ผมรู้จักพี่โก้ ในฐานะดาวรุ่งจากชุดดรีมทีม
ที่เปิดตัวยิ่งใหญ่ด้วยการถล่มทีมชาติเยอรมัน (ชุดรวมมิตรระดับโอเบอนัล ลีา) ในคิงส์คัพ
เปิดตัวยุคสมัยของดรีมทีมในซีเกมส์ที่เชียงใหม่
ลากยาวมาจนถึงปี 2006 ที่ทีมชาติเริ่มเข้าช่วงตกต่ำด้วยมือของสมาคมฯ
ปี 1996 ทีมชาติมาเลเซียเล่นแบบไหน 2014 ก็ยังเล่นเหมือนเดิม
ปี 1996 ทีมชาติพม่าเล่นแบบไหน 2014 ก็ยังเล่นเหมือนเดิม
ปี 1996 ทีมชาติเวียดนามเล่นแบบไหน 2014 ก็ยังเล่นเหมือนเดิม
สิ่งที่เปลี่ยนคือนักเตะแก่ก็หลุดทีมชาติ เลิกเล่นไป ก็มีนักเตะใหม่เข้ามา เท่านั้น
แม้แต่ทีมชาติฟิลิปปินส์ ที่เตะกับทีมชาติไทยเมื่อคืนนี้ก็เหมือนกัน
จะมีลูกครึ่งเต็มทีม แต่สุดท้ายก็ยังเล่นไม่ต่างจากทีมที่มีเตะนักเตะในประเทศล้วนๆ แบบเมื่อก่อน
คือไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแบบไหน ปรัชญาการทำทีมทั่วโลกจะเป็นอย่างไร
อาเซียนก็ยังเล่นบอลแบบอาเซียนเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ผมโตในยุคทีมชาติเกาหลีใต้ มีแค่ความฟิต ก็ได้ไปเตะบอลโลก
ผมกลับมาดูบอลสโมสรไทย ในวันที่พี่โก้บอกว่า "ขอแค่เราฟิต ทีมเราก็ขึ้นไทยลีกได้" ตอนคุม BB CU
เรียกว่าช่วงเวลาที่พี่โก้พยายามหาวิธีการทำทีมให้ประสบความสำเร็จ
มาตรฐานอาเซียนทั้งกลุ่มยังอยู่ในระดับเดียวกับเกาหลีใต้ปี 1986
ในขณะที่ทีมชาติอื่นๆ ทั่วโลก เขาไปกันถึงไหนแล้ว
*****************************************************************
ช่วงเวลาสองปีที่พี่โก้ขยับสถานะตัวเองขึ้นมาเป็นโค้ชทีมชุดซีเกมส์
จนถึงวันนี้คือโค้ชคุมทีมชาติ "ทุกชุด" ตามภาระที่สมาคมฯ มอบให้
เรามองดูรอบบ้านว่าเขาทำอะไรกัน
เวียดนาม เอาแนวคิดสมัยบิ๊กหอยทำดรีมทีมมาใช้ด้วยการปั้นทีม U -19 มาเป็นขวัญใจมหาชน
ส่วนมาเลเซียกับสิงคโปร์ใช้วิธีสลับทีมชาติตัวเองไปเล่นลีกกันและกัน
อินโดนีเซียยังทะเลาะกันไม่จบ
ส่วนฟิลิปปินส์ก็ตามที่เราเห็นๆ คือรับตัวนักเตะลูกครึ่งจากยุโรปและเอเชียมาติดทีมชาติ
ผมไม่รู้ว่าสุดท้ายแนวคิดของสมาคมฯ แต่ละประเทศจะลงเอยแบบไหน
แต่สิ่งที่พี่โก้สร้างให้ทีมชาติชุดนี้ตั้งแต่เริ่มทำทีมซีเกมส์
ก็คือการสร้างแนวคิด และปรัชญาการเล่นของทีมชาติไทยใหม่
"ทีมเวิร์ก การเล่นกับพื้น การตั้งเกมบุกให้ง่ายแต่ชัวร์" คือสิ่งที่โก้ทำ
ผลงานก็ตามที่เห็น แชมป์ซีเกมส์ ที่4 เอเชียนเกมส์ และแชมป์ AFF Suzuki Cup กำลังรออยู่
มันคงถึงเวลาที่คนไทย และทีมชาติไทยต้องถามตัวเองแล้วครับว่า
เมื่อไหร่เอเชียนคัพรอบสุดท้าย ทีมชาติไทยจะได้เข้ารอบแน่นอน จะจบที่รอบลึกๆ
เราพร้อมจะไปแข่งในเกมการแข่งขันระดับโอลิมปิกหรือยัง
ฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก เมื่อไหร่เราจะอยู่ในกลุ่มทีมแนวหน้าระดับ Top 10 ของเอเชีย
คำถามนี้ คงต้องรอพี่โก้มาช่วยตอบคำถามอยู่เหมือนกัน
และหวังว่าอีกไม่นานคงได้คำตอบนะครับ
เราจะอยู่ในกะลาอาเซียนไปอีกนานแค่ไหน (1)
ระหว่างรอสภาพการจราจรให้คลายตัวพอจะกลับบ้านกันได้
ผมและเพื่อนๆ เลยหาอะไรร้องทองหลังจากนั่งมาราธอนในราชมังฯ มาตั้งแต่บ่าย 4
คำถามที่ผมถามเล่นๆ แต่อยากให้เพื่อนๆ ช่วยกันนั่งคิด
"ทีมชาติไทยย้ายไปเตะโซนโอชีเนียแทนออสเตรเลียไหม"
คือมันเกิดคำถามขึ้นระหว่างนั่งรอต้มเลือดหมู
เรื่องจริงคือย้ายไปไม่ได้หรอก แล้วก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
ที่ถามก็เพราะ อยู่ในอาเซียนกับกลุ่ม AFF แบบทุกวันนี้
ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเหมือนกัน
****************************************************************
สิ่งที่ผมเห็นมานับตั้งแต่เริ่มดูบอลไทยจริงจัง
คือทรงบอลของทีมชาติใน AFF ทั้งหมดทั้งมวลไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย
ถ้านับตั้งแต่วันที่ผมรู้จักพี่โก้ ในฐานะดาวรุ่งจากชุดดรีมทีม
ที่เปิดตัวยิ่งใหญ่ด้วยการถล่มทีมชาติเยอรมัน (ชุดรวมมิตรระดับโอเบอนัล ลีา) ในคิงส์คัพ
เปิดตัวยุคสมัยของดรีมทีมในซีเกมส์ที่เชียงใหม่
ลากยาวมาจนถึงปี 2006 ที่ทีมชาติเริ่มเข้าช่วงตกต่ำด้วยมือของสมาคมฯ
ปี 1996 ทีมชาติมาเลเซียเล่นแบบไหน 2014 ก็ยังเล่นเหมือนเดิม
ปี 1996 ทีมชาติพม่าเล่นแบบไหน 2014 ก็ยังเล่นเหมือนเดิม
ปี 1996 ทีมชาติเวียดนามเล่นแบบไหน 2014 ก็ยังเล่นเหมือนเดิม
สิ่งที่เปลี่ยนคือนักเตะแก่ก็หลุดทีมชาติ เลิกเล่นไป ก็มีนักเตะใหม่เข้ามา เท่านั้น
แม้แต่ทีมชาติฟิลิปปินส์ ที่เตะกับทีมชาติไทยเมื่อคืนนี้ก็เหมือนกัน
จะมีลูกครึ่งเต็มทีม แต่สุดท้ายก็ยังเล่นไม่ต่างจากทีมที่มีเตะนักเตะในประเทศล้วนๆ แบบเมื่อก่อน
คือไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปแบบไหน ปรัชญาการทำทีมทั่วโลกจะเป็นอย่างไร
อาเซียนก็ยังเล่นบอลแบบอาเซียนเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ผมโตในยุคทีมชาติเกาหลีใต้ มีแค่ความฟิต ก็ได้ไปเตะบอลโลก
ผมกลับมาดูบอลสโมสรไทย ในวันที่พี่โก้บอกว่า "ขอแค่เราฟิต ทีมเราก็ขึ้นไทยลีกได้" ตอนคุม BB CU
เรียกว่าช่วงเวลาที่พี่โก้พยายามหาวิธีการทำทีมให้ประสบความสำเร็จ
มาตรฐานอาเซียนทั้งกลุ่มยังอยู่ในระดับเดียวกับเกาหลีใต้ปี 1986
ในขณะที่ทีมชาติอื่นๆ ทั่วโลก เขาไปกันถึงไหนแล้ว
*****************************************************************
ช่วงเวลาสองปีที่พี่โก้ขยับสถานะตัวเองขึ้นมาเป็นโค้ชทีมชุดซีเกมส์
จนถึงวันนี้คือโค้ชคุมทีมชาติ "ทุกชุด" ตามภาระที่สมาคมฯ มอบให้
เรามองดูรอบบ้านว่าเขาทำอะไรกัน
เวียดนาม เอาแนวคิดสมัยบิ๊กหอยทำดรีมทีมมาใช้ด้วยการปั้นทีม U -19 มาเป็นขวัญใจมหาชน
ส่วนมาเลเซียกับสิงคโปร์ใช้วิธีสลับทีมชาติตัวเองไปเล่นลีกกันและกัน
อินโดนีเซียยังทะเลาะกันไม่จบ
ส่วนฟิลิปปินส์ก็ตามที่เราเห็นๆ คือรับตัวนักเตะลูกครึ่งจากยุโรปและเอเชียมาติดทีมชาติ
ผมไม่รู้ว่าสุดท้ายแนวคิดของสมาคมฯ แต่ละประเทศจะลงเอยแบบไหน
แต่สิ่งที่พี่โก้สร้างให้ทีมชาติชุดนี้ตั้งแต่เริ่มทำทีมซีเกมส์
ก็คือการสร้างแนวคิด และปรัชญาการเล่นของทีมชาติไทยใหม่
"ทีมเวิร์ก การเล่นกับพื้น การตั้งเกมบุกให้ง่ายแต่ชัวร์" คือสิ่งที่โก้ทำ
ผลงานก็ตามที่เห็น แชมป์ซีเกมส์ ที่4 เอเชียนเกมส์ และแชมป์ AFF Suzuki Cup กำลังรออยู่
มันคงถึงเวลาที่คนไทย และทีมชาติไทยต้องถามตัวเองแล้วครับว่า
เมื่อไหร่เอเชียนคัพรอบสุดท้าย ทีมชาติไทยจะได้เข้ารอบแน่นอน จะจบที่รอบลึกๆ
เราพร้อมจะไปแข่งในเกมการแข่งขันระดับโอลิมปิกหรือยัง
ฟุตบอลโลกรอบคัดเลือก เมื่อไหร่เราจะอยู่ในกลุ่มทีมแนวหน้าระดับ Top 10 ของเอเชีย
คำถามนี้ คงต้องรอพี่โก้มาช่วยตอบคำถามอยู่เหมือนกัน
และหวังว่าอีกไม่นานคงได้คำตอบนะครับ