กระทู้นี้เขียนขึ้นเพื่อระบายความรู้สึกข้างในของตัวผมเอง
คำที่พิมพ์อาจจะไม่หน้าอ่าน ไม่ชวนหลงไหลให้อ่านต่อ อย่างที่บอกอยากระบาย ใครอยากอ่านตอนดราม่าสุดๆ อ่านย่อหน้าที่เขียนว่า เข้าโหมดดราม่าสุดๆ แต่อยากให้อ่านตั้งแต่แรก จะบอกว่า ผมโง่ หรือ เพราะรัก
มันเป็นเรื่องราวของผมกับแฟนคนปัจจุบัน
ผมกับแฟนคบกันมาได้ประมาณ5ปี แต่ชีวิตรักของผมมันไม่ราบรื่นตั้งแต่แรกคบแล้วแหละ แต่คงเป็นเพราะผมยอมมาตลอดเลยยังคบกันอยู่ถึงปัจจุบัน
เข้าเรื่องเลยละกัน
ช่วงสามเดือนแรกที่ได้คบกันมันยังไม่มีเหตุการให้เครียดหรือว่าชวนให้สงสัยอะไรในตัวเค้าเลย คือผมเองเป็นคนไว้ใจคนที่เรารักมากเลยไม่เอะใจอะไร แต่แล้ว หลังจากสามเดือนที่คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมันก็เริ่มต้นขึ้น คือช่วงแรกๆผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคับเลยไม่รู้ว่าเค้าแอบคุยกับแฟนเก่า คือผมมาจับได้วันที่แฟนเก่าเค้าโทมาและผมเป็นคนรับ คือรู้สึกนอย คือถามแฟนว่าใครโทรมา แฟนก็จะบอกว่าเป็นเพื่อน ผมไว้ใจคนที่รักก็จริงแต่ถ้าสงสัยอะไรแล้วต้องรู้ให้ได้ เลยแอบเมมเบอคนนั้นไว้ พอผมโทรไปถาม คนนั้นก็ตอบตรงดีคับบอกเป็นแฟนเก่าแฟนผม พอผมได้คำตอบจากคนนั้นแล้ว ผมเลยกลับไปถามแฟนอีกครั้งแฟนเป็นพวกติดโกหก มันยังยืนยันว่าเป็นเพื่อน ผมเลยบอก
กูรู้หมดแล้วเป็นไรกัน ยังจะหน้าด้านโกหก พอพูดจบประโยค มันก็ยอมรับ และก็สัญญาจะไม่คุยอีก ผมก็โอเคสัญญาแล้วคงจะไม่มีอะไรอีก
แต่ประเด็นต่อไปนี้เจ็บปวดหวะ
เจ็บปวดครั้งแรก
เป็นช่วงของปีแรก ประมาณเข้าเดือนที่สิบได้ คือแฟนมันไม่สบายเป็นอีสุก อีใส ไอเราก็นะไปเฝ้าไข้แม้งทุกวัน จนวันที่มันเป็นซักวันที่สาม คือก็นั่งเล่นคอมไปซักพัก ดัน

เห็นมันออน msn ค้างไว้ ไอเราก็ตามไปดูบันทึกการสนทนา อิเฮียแม้เจ้า มันคุยกับคนอื่นเยอะมาก ละบอกคนอื่นว่าไม่มีแฟน คือเจ็บหวะ ละคนที่มาเฝ้าไข้ ไม่รังเกลียดตอนเป็นอีสุก อีใสนี้ใครวะ ยังไม่จบเปิดไปเรื่อยๆ เจอแม้งแลกกล้องกับคนอื่น คือเรื่องของเรื่องไม่สบายของวันที่สองแลกกล้องกับคนอื่น ผมเลยคิดว่า มันบอกคนอื่นไม่มีแฟน เล่นกล้องกับคนอื่น คือผมจะเลิกละ เตรียมตัวกลับ ละไม่สั่งลาอะไรด้วย เพราะจะเลิกคบละ พอออกจากบ้านแฟนได้ซักพัก มันโทรกลับมาขอโอกาศได้มั้ย จะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีก จะบอกคนอื่นว่ามีแฟนแล้ว ไอเราก็นะเป็นคนใจอ่อนให้อภัยมันอีกละ ละหลังจากนั้นก็อยู่ด้วยกันอย่างปกติ จนมากระทั่ง
เข้าโหมดดราม่าสุดๆ
หลังจากอยู่ด้วยกันมาอย่างปกติ จนเข้าปีที่2หรือ3เนี่ยแหละผมจำไม่ได้ละ แต่ที่จำได้คือเกิดเมื่อตอนเรื่องเรยากำลังออกอากาศ เรื่องไรนะดอกส้มสีทองปะ ถ้าผิดขออภัย จำได้แต่เรยา มาๆเข้าเรื่องต่อ แฟนผมมันก็นั่งเล่นเฟสบุคปกติของมัน แต่ผมเห็นบางอย่างแปลกๆของการที่มันเล่น มันจะ👍คนนั้นเป็นพิเศษ ผมเลยถามว่าใคร มันบอกเป็นคนที่เคยคุยโทรศัพด้วย แต่นานมาแล้ว ผมก็เออไม่มีไรมั้ง เลยให้คุยกัน มันคุยกันในกล่องข้อความ คือผมไปเจอคนนั้นพิมมาว่า ขอเอาหน่อยดิ อยากโดนอมไรงี้ ผมก็เฮ้ยเฮียไรเนี่ย แต่ก็แบบไม่อะไร จนกระทั่งการลองใจของตัวกูเอง คือผิดที่ผมเองที่ลองใจ พอจบประโยคนั้นเสร็จ
ผม : มีคนชวนไปเอา จะไปป๊ะ
แฟน : ให้ไปมั้ยหละ (เล่นเอาตัวผมชา)
ผม : อยากไปก็ให้ไป จะไปปะหละ
แฟน : ให้ไปแน่นะ ไม่โกดเค้านะ หลังจากไปเรายังเป็นแฟนกันนะ
ผม : ตัวชา และก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ส่วนตัวมันก็รีบออกจากบ้านผมไปบ้านมันเองทันที
หลังจากนั้นแฟนมันออนเฟสค้างไว้ที่คอม ผมเลยแอบเอาเบอร์คนนั้นมาโทร
ผม : ผมเป็นแฟนคนที่นายกำลังจะนัดเอานะคับ
คู่มัน : คับรู้แล้ว มีไรเปล่าคับ (อิ

ขนาดรู้ ยังจะไปอีก)
ผม : คือยังไงนายก็จะไปเอาแฟนผมใช่มั้ย นั้นผมขอร้องอะไรหน่อย พอถึงห้องมันแล้วรบกวนอย่าวางสายผม
คู่มัน : ได้ครับ เด๋วผมแอบวางโทศัพท์ไว้ให้ (คือสิ่งที่กุต้องการจริงๆคือไม่อยากให้เจอกัน)
หลังจากนั้นผมก็รู้ว่ามันเจอกันละ เพราะได้ยินเสียงแฟนผมมันทักคู่ขามัน กินไรมายัง หาไรกินก่อนมั้ย คู่ขามันบอกไม่เป็นไร จากนั้นผมก็ได้ยินละครเรยา มันเปิดโทรทัศน์เอากันอะ คือร้องไห้เลย ตัวชาทำไรไม่ถูก ไปซื้อเบียมากินสามกระป๋อง พอ-เสร็จสติพึ่งมา ทำมัยกุถึงไม่ตามไปตั้งแต่แรกวะ ทำมัยกุถึงปล่อยมันไปง่ายๆ *แต่ตอนนั้นที่ปล่อยมันไปเพราะทำไรไม่ถูกจริงๆ พอนั่งคิดซักพัก ผมเลยตัดสินใจจะไปต่อยแม้งทั้งคู่ พอไปถึง

นั้นไม่อยู่ละ คือผมเริ่มโมโหที่แฟนทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมเลยคลุมสติไม่อยู่ เอาเข็มขัดรัดคอมัน จากนั้นลากมันลงไปนอนกับพื้นจับหัวมันโขกกับพื้น ต่อยหน้ามันจนเลือดออกปาก แล้วก็หยิบไฟแช๊คเผาผมมัน เอากรรไกรตัดผมมัน ละพอเริ่มตั้งสติได้เลยหยุด แต่ก็มุ่งหน้าไปที่ลิ้นชักที่เก็บ ถุงยาง กับหล่อลื่นไว้ ละถามว่าได้ใส่ถุงมั้ย มันบอกใส่ ผมเลยหงุดหงิดฉีกถุงยางทั่วห้อง แล้วก้อเอาหล่อลื่นลาดเต็มพื้น คือที่ทำง่ายดายเพราะมันไม่ขัดขืนหรือต่อสู้อะไรเลย เอาแต่พนมมือขอโทษ ขอโอกาส หลังจากที่บ้านเล๊ะแล้ว ผมเลยบอกสัญญาแต่ปากไม่ได้ละ กุจะพาไปสัญญาจุดธูปที่วัด มันก็เลยพาไปคืนนั้นเลย พอไปถึงที่วัดผมก็ให้มันจุดธูป1กำใหญ่ๆ จากนั้นผมให้มันพูดตามผม
ถ้าข้าพเจ้า นอกใจ หรือ ไปมีไรกับคนอื่น ขอให้ตัวข้าพเจ้า และครอบครัวข้าพเจ้า มีอันเป็นไป ขอให้พวกผี ปีศาสในที่นี้ จงเป็นพยาน พอจบการสัญญาเสร็จหมาหอนคับท่าน
บ่นจนหลายเครียดละครับแต่เรื่องราวมันยังไม่จบหรอกคับ หลังจากวันนั้นผมเลยกลายเป็นคนคิดมาก จนมาถึงทุกวันนี้ก็ยังระแวง ไม่ไว้ใจ แต่ทำมัยถึงไม่เลิกก็ไม่รู้ ถ้าTag ผิดห้องขออภัยด้วยนะคับ
ความรัก และ ความซื่อสัตย์ มันคงไม่พอสำหรับรักของเพศที่สาม เหตุเกิดเพราะละครเรื่องเรยา และเกือบมีคนตาย
คำที่พิมพ์อาจจะไม่หน้าอ่าน ไม่ชวนหลงไหลให้อ่านต่อ อย่างที่บอกอยากระบาย ใครอยากอ่านตอนดราม่าสุดๆ อ่านย่อหน้าที่เขียนว่า เข้าโหมดดราม่าสุดๆ แต่อยากให้อ่านตั้งแต่แรก จะบอกว่า ผมโง่ หรือ เพราะรัก
มันเป็นเรื่องราวของผมกับแฟนคนปัจจุบัน
ผมกับแฟนคบกันมาได้ประมาณ5ปี แต่ชีวิตรักของผมมันไม่ราบรื่นตั้งแต่แรกคบแล้วแหละ แต่คงเป็นเพราะผมยอมมาตลอดเลยยังคบกันอยู่ถึงปัจจุบัน
เข้าเรื่องเลยละกัน
ช่วงสามเดือนแรกที่ได้คบกันมันยังไม่มีเหตุการให้เครียดหรือว่าชวนให้สงสัยอะไรในตัวเค้าเลย คือผมเองเป็นคนไว้ใจคนที่เรารักมากเลยไม่เอะใจอะไร แต่แล้ว หลังจากสามเดือนที่คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นมันก็เริ่มต้นขึ้น คือช่วงแรกๆผมกับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคับเลยไม่รู้ว่าเค้าแอบคุยกับแฟนเก่า คือผมมาจับได้วันที่แฟนเก่าเค้าโทมาและผมเป็นคนรับ คือรู้สึกนอย คือถามแฟนว่าใครโทรมา แฟนก็จะบอกว่าเป็นเพื่อน ผมไว้ใจคนที่รักก็จริงแต่ถ้าสงสัยอะไรแล้วต้องรู้ให้ได้ เลยแอบเมมเบอคนนั้นไว้ พอผมโทรไปถาม คนนั้นก็ตอบตรงดีคับบอกเป็นแฟนเก่าแฟนผม พอผมได้คำตอบจากคนนั้นแล้ว ผมเลยกลับไปถามแฟนอีกครั้งแฟนเป็นพวกติดโกหก มันยังยืนยันว่าเป็นเพื่อน ผมเลยบอก กูรู้หมดแล้วเป็นไรกัน ยังจะหน้าด้านโกหก พอพูดจบประโยค มันก็ยอมรับ และก็สัญญาจะไม่คุยอีก ผมก็โอเคสัญญาแล้วคงจะไม่มีอะไรอีก
แต่ประเด็นต่อไปนี้เจ็บปวดหวะ เจ็บปวดครั้งแรก
เข้าโหมดดราม่าสุดๆ
หลังจากอยู่ด้วยกันมาอย่างปกติ จนเข้าปีที่2หรือ3เนี่ยแหละผมจำไม่ได้ละ แต่ที่จำได้คือเกิดเมื่อตอนเรื่องเรยากำลังออกอากาศ เรื่องไรนะดอกส้มสีทองปะ ถ้าผิดขออภัย จำได้แต่เรยา มาๆเข้าเรื่องต่อ แฟนผมมันก็นั่งเล่นเฟสบุคปกติของมัน แต่ผมเห็นบางอย่างแปลกๆของการที่มันเล่น มันจะ👍คนนั้นเป็นพิเศษ ผมเลยถามว่าใคร มันบอกเป็นคนที่เคยคุยโทรศัพด้วย แต่นานมาแล้ว ผมก็เออไม่มีไรมั้ง เลยให้คุยกัน มันคุยกันในกล่องข้อความ คือผมไปเจอคนนั้นพิมมาว่า ขอเอาหน่อยดิ อยากโดนอมไรงี้ ผมก็เฮ้ยเฮียไรเนี่ย แต่ก็แบบไม่อะไร จนกระทั่งการลองใจของตัวกูเอง คือผิดที่ผมเองที่ลองใจ พอจบประโยคนั้นเสร็จ
ผม : มีคนชวนไปเอา จะไปป๊ะ
แฟน : ให้ไปมั้ยหละ (เล่นเอาตัวผมชา)
ผม : อยากไปก็ให้ไป จะไปปะหละ
แฟน : ให้ไปแน่นะ ไม่โกดเค้านะ หลังจากไปเรายังเป็นแฟนกันนะ
ผม : ตัวชา และก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ส่วนตัวมันก็รีบออกจากบ้านผมไปบ้านมันเองทันที
หลังจากนั้นแฟนมันออนเฟสค้างไว้ที่คอม ผมเลยแอบเอาเบอร์คนนั้นมาโทร
ผม : ผมเป็นแฟนคนที่นายกำลังจะนัดเอานะคับ
คู่มัน : คับรู้แล้ว มีไรเปล่าคับ (อิ
ผม : คือยังไงนายก็จะไปเอาแฟนผมใช่มั้ย นั้นผมขอร้องอะไรหน่อย พอถึงห้องมันแล้วรบกวนอย่าวางสายผม
คู่มัน : ได้ครับ เด๋วผมแอบวางโทศัพท์ไว้ให้ (คือสิ่งที่กุต้องการจริงๆคือไม่อยากให้เจอกัน)
หลังจากนั้นผมก็รู้ว่ามันเจอกันละ เพราะได้ยินเสียงแฟนผมมันทักคู่ขามัน กินไรมายัง หาไรกินก่อนมั้ย คู่ขามันบอกไม่เป็นไร จากนั้นผมก็ได้ยินละครเรยา มันเปิดโทรทัศน์เอากันอะ คือร้องไห้เลย ตัวชาทำไรไม่ถูก ไปซื้อเบียมากินสามกระป๋อง พอ-เสร็จสติพึ่งมา ทำมัยกุถึงไม่ตามไปตั้งแต่แรกวะ ทำมัยกุถึงปล่อยมันไปง่ายๆ *แต่ตอนนั้นที่ปล่อยมันไปเพราะทำไรไม่ถูกจริงๆ พอนั่งคิดซักพัก ผมเลยตัดสินใจจะไปต่อยแม้งทั้งคู่ พอไปถึง
ถ้าข้าพเจ้า นอกใจ หรือ ไปมีไรกับคนอื่น ขอให้ตัวข้าพเจ้า และครอบครัวข้าพเจ้า มีอันเป็นไป ขอให้พวกผี ปีศาสในที่นี้ จงเป็นพยาน พอจบการสัญญาเสร็จหมาหอนคับท่าน
บ่นจนหลายเครียดละครับแต่เรื่องราวมันยังไม่จบหรอกคับ หลังจากวันนั้นผมเลยกลายเป็นคนคิดมาก จนมาถึงทุกวันนี้ก็ยังระแวง ไม่ไว้ใจ แต่ทำมัยถึงไม่เลิกก็ไม่รู้ ถ้าTag ผิดห้องขออภัยด้วยนะคับ