บอกเล่า บารมีหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง
เรื่องราวที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องจริงจากใจแม่คนหนึ่ง ที่ผ่านเหตุการณ์มาได้ด้วยความหวัง ตามอ่านเรื่องราวได้ที่
http://pantip.com/topic/32958032
วันที่ 4 เมษายน 2557 .......
ทำเครื่องไอโฟนหายที่เกาะสิมิลัน..
รู้สึกเศร้ามาก เสียใจ เจ็บใจ
ไม่น่า........นอนไม่หลับทั้งคืน
วันที่ 5 เมษายน 2557
เดินทางเข้าภูเก็ตเพื่อขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพ..... แวะไหว้พระที่วัดฉลอง..... ไม่รู้สิ่งใดดลใจ หยิบกระบอกเซียมซีขึ้นไหว้ คิดในใจ...เราจะเป็นอย่างไร
ได้เลขใบเซียมซีมา เดินไปหยิบอ่าน..... มือสั่น ในนั้นเขียนว่า กำลังมีเคราะห์หนัก..... ไม่ของหาย.... ก็จะแพ้คดีความหรือเสียชีวิต .......... ในใจคิดทันทีว่า....ของหายแล้ว จึงเดินไปหยิบกระบอกเซียมซีเสี่ยงทายใหม่ทันที......ด้วยศรัทธา ....คิดในใจว่า ....ของหายแล้ว จะเป็นอย่างไรต่อไป........
เลขใหม่ที่ได้มา บอกให้ตั้งจิตอธิษฐาน สวดมนต์ แล้วชีวิตจะดี ของหายจะได้คืน เกิดเรื่องร้ายก็จะกลายเป็นดี โอเค รู้สึกดี
เดินทางกลับกรุงเทพ ใช้ชีวิตต่อไป
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ได้รับการติดต่อจากผู้หวังดีท่านนึงว่าเจอเครื่องไอโฟน ซึ่งตัวเครื่องก็อยู่กับอีกคนหนึ่งที่ไม่อยากคืนให้เนื่องจากเก็บได้ ให้เราติดต่อไปเอง เราก็ติดต่อไปก็ไม่สามารถทำให้เขาส่งคืนได้ ก็คิดว่าไม่เป็นไร ถือว่าของหายชีวิตจะดีขึ้น....
...วันเวลาผ่านไป เพื่อนที่รู้ข่าวก็ได้ให้คนรู้จักช่วยตามหากันไป...
วันที่ 5 มิถุนายน 2557
เครื่องไอโฟนกลับมาถึงบ้าน...
ได้รับของดีใจมาก รู้สึกขอบคุณทุกคนที่ช่วยตามหา....ยังไม่รู้สึกอะไรนะ...
วันที่ 6 มิถุนายน 2557
ตอนมืดๆ ลูกสาวปวดหัวมาก อาเจียน
รุ่งเช้า 7 มิถุนายน 2557
ไปนอนโรงพยาบาล หาสาเหตุของอาการ
เย็นๆ หมอส่งเข้าสแกนสมอง...
เจอเลือดออกในสมอง น่าจะเกิดจากเส้นเลือดขอด ต้องผ่าตัดเท่านั้น
............ร้ายแรงถึงชีวิต.........
โลกมืดไปชั่วครู่ อื้ออึง ลูกสาว6ขวบ
เมื่อวาน ยังวิ่งเล่น สดใส เป็นไปได้อย่างไร ไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดกับตัวเอง ....
หมอบอกว่าร่างกายยังทนได้ให้ไปฉีดสีหาจุดรั่วเพื่อแก้ไขถูกที่ .....รอ1คืน เพื่อผ่าตัดวันรุ่งขึ้น.......
ช่วงเวลาของการรอคอย ตั้งแต่ย้ายเข้าไอซียู... นั่งทบทวน..ฉุกคิดถึงใบเซียมซี
"ของหายจะได้คืน เรื่องร้ายจะกลายเป็นดี" คิดทันทีว่าของหายไปแล้วยังได้คืน นี่แหละ เรื่องร้ายที่สุดแล้ว จะต้องดีแน่ตามทำนาย หาบทสวดแล้วตั้งจิตอธิษฐานถึง หล่วงพ่อแช่ม วัดฉลอง ขอช่วยลูกของลูกด้วย ให้หายดีรอดปลอดภัย กลับมาครบ32 สุขภาพแข็งแรง กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แล้วจะไปทำบุญที่วัด และจะบอกเล่าถึงบารมี ส่งต่อให้ผู้อื่น ที่หวังปาฎิหารย์จากศรัทธาเหมือนกัน
วันที่ 8 มิถุนายน 2557
ลูกสาวเข้ารับการผ่าตัดสมอง ตอน5โมงเย็น
การรอคอยเริ่มต้นขึ้น ด้วยความรู้สึก ลูกต้องหาย ....
ลูกสาวออกจากห้องผ่าตัดเวลาสี่ทุ่ม รู้สึกโล่งใจที่เห็นลูกรู้สึกตัว น้ำตาไหล โบกมือได้ ใจชื้น .....รอฟังเรื่องการทำกายภาพต่อไป
วันที่ 17 มิถุนายน 2557
หลังจากย้ายจากห้องไอซียู ไปพักฟื้น รวมทั้งหมด 10 วัน ....
วันนี้ ลูกสาว เดินออกจากโรงพยาบาล ด้วยขาของเธอเอง ....
มันคือบุญของลูก...
มันคือปาฎิหารย์ของครอบครัว...
และส่วนหนึ่งคือบารมีของหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง จ.ภูเก็ต
ทุกวันนี้ ระลึกถึงตลอดเวลา อยากบอกใครก็ตามที่มองหาปาฎิหารย์
อย่าท้อที่จะสู้ เข้มแข็งและอดทน เพื่อก้าวผ่านวันที่เจ็บ
ยิ้มรับความสดใสอีกครา
วันนี้ วันที่ 9 ธันวาคม 2557 ครบ6เดือนแล้ว หลังจากที่ผ่าตัดสมองมา
เชื่อมั้ย...เหตุการณ์ที่ผ่านไปเหมือนฝันร้ายชั่วข้ามคืน..เหมือนปกติทุกอย่าง
ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริงจากแม่คนหนึ่ง ที่ผ่านเหตุการณ์มาด้วยความหวัง
บอกเล่า บารมีหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง
เรื่องราวที่เกิดขึ้น เป็นเรื่องจริงจากใจแม่คนหนึ่ง ที่ผ่านเหตุการณ์มาได้ด้วยความหวัง ตามอ่านเรื่องราวได้ที่ http://pantip.com/topic/32958032
วันที่ 4 เมษายน 2557 .......
ทำเครื่องไอโฟนหายที่เกาะสิมิลัน..
รู้สึกเศร้ามาก เสียใจ เจ็บใจ
ไม่น่า........นอนไม่หลับทั้งคืน
วันที่ 5 เมษายน 2557
เดินทางเข้าภูเก็ตเพื่อขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพ..... แวะไหว้พระที่วัดฉลอง..... ไม่รู้สิ่งใดดลใจ หยิบกระบอกเซียมซีขึ้นไหว้ คิดในใจ...เราจะเป็นอย่างไร
ได้เลขใบเซียมซีมา เดินไปหยิบอ่าน..... มือสั่น ในนั้นเขียนว่า กำลังมีเคราะห์หนัก..... ไม่ของหาย.... ก็จะแพ้คดีความหรือเสียชีวิต .......... ในใจคิดทันทีว่า....ของหายแล้ว จึงเดินไปหยิบกระบอกเซียมซีเสี่ยงทายใหม่ทันที......ด้วยศรัทธา ....คิดในใจว่า ....ของหายแล้ว จะเป็นอย่างไรต่อไป........
เลขใหม่ที่ได้มา บอกให้ตั้งจิตอธิษฐาน สวดมนต์ แล้วชีวิตจะดี ของหายจะได้คืน เกิดเรื่องร้ายก็จะกลายเป็นดี โอเค รู้สึกดี
เดินทางกลับกรุงเทพ ใช้ชีวิตต่อไป
ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ได้รับการติดต่อจากผู้หวังดีท่านนึงว่าเจอเครื่องไอโฟน ซึ่งตัวเครื่องก็อยู่กับอีกคนหนึ่งที่ไม่อยากคืนให้เนื่องจากเก็บได้ ให้เราติดต่อไปเอง เราก็ติดต่อไปก็ไม่สามารถทำให้เขาส่งคืนได้ ก็คิดว่าไม่เป็นไร ถือว่าของหายชีวิตจะดีขึ้น....
...วันเวลาผ่านไป เพื่อนที่รู้ข่าวก็ได้ให้คนรู้จักช่วยตามหากันไป...
วันที่ 5 มิถุนายน 2557
เครื่องไอโฟนกลับมาถึงบ้าน...
ได้รับของดีใจมาก รู้สึกขอบคุณทุกคนที่ช่วยตามหา....ยังไม่รู้สึกอะไรนะ...
วันที่ 6 มิถุนายน 2557
ตอนมืดๆ ลูกสาวปวดหัวมาก อาเจียน
รุ่งเช้า 7 มิถุนายน 2557
ไปนอนโรงพยาบาล หาสาเหตุของอาการ
เย็นๆ หมอส่งเข้าสแกนสมอง...
เจอเลือดออกในสมอง น่าจะเกิดจากเส้นเลือดขอด ต้องผ่าตัดเท่านั้น
............ร้ายแรงถึงชีวิต.........
โลกมืดไปชั่วครู่ อื้ออึง ลูกสาว6ขวบ
เมื่อวาน ยังวิ่งเล่น สดใส เป็นไปได้อย่างไร ไม่เคยคิดว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดกับตัวเอง ....
หมอบอกว่าร่างกายยังทนได้ให้ไปฉีดสีหาจุดรั่วเพื่อแก้ไขถูกที่ .....รอ1คืน เพื่อผ่าตัดวันรุ่งขึ้น.......
ช่วงเวลาของการรอคอย ตั้งแต่ย้ายเข้าไอซียู... นั่งทบทวน..ฉุกคิดถึงใบเซียมซี
"ของหายจะได้คืน เรื่องร้ายจะกลายเป็นดี" คิดทันทีว่าของหายไปแล้วยังได้คืน นี่แหละ เรื่องร้ายที่สุดแล้ว จะต้องดีแน่ตามทำนาย หาบทสวดแล้วตั้งจิตอธิษฐานถึง หล่วงพ่อแช่ม วัดฉลอง ขอช่วยลูกของลูกด้วย ให้หายดีรอดปลอดภัย กลับมาครบ32 สุขภาพแข็งแรง กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แล้วจะไปทำบุญที่วัด และจะบอกเล่าถึงบารมี ส่งต่อให้ผู้อื่น ที่หวังปาฎิหารย์จากศรัทธาเหมือนกัน
วันที่ 8 มิถุนายน 2557
ลูกสาวเข้ารับการผ่าตัดสมอง ตอน5โมงเย็น
การรอคอยเริ่มต้นขึ้น ด้วยความรู้สึก ลูกต้องหาย ....
ลูกสาวออกจากห้องผ่าตัดเวลาสี่ทุ่ม รู้สึกโล่งใจที่เห็นลูกรู้สึกตัว น้ำตาไหล โบกมือได้ ใจชื้น .....รอฟังเรื่องการทำกายภาพต่อไป
วันที่ 17 มิถุนายน 2557
หลังจากย้ายจากห้องไอซียู ไปพักฟื้น รวมทั้งหมด 10 วัน ....
วันนี้ ลูกสาว เดินออกจากโรงพยาบาล ด้วยขาของเธอเอง ....
มันคือบุญของลูก...
มันคือปาฎิหารย์ของครอบครัว...
และส่วนหนึ่งคือบารมีของหลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง จ.ภูเก็ต
ทุกวันนี้ ระลึกถึงตลอดเวลา อยากบอกใครก็ตามที่มองหาปาฎิหารย์
อย่าท้อที่จะสู้ เข้มแข็งและอดทน เพื่อก้าวผ่านวันที่เจ็บ
ยิ้มรับความสดใสอีกครา
วันนี้ วันที่ 9 ธันวาคม 2557 ครบ6เดือนแล้ว หลังจากที่ผ่าตัดสมองมา
เชื่อมั้ย...เหตุการณ์ที่ผ่านไปเหมือนฝันร้ายชั่วข้ามคืน..เหมือนปกติทุกอย่าง
ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะคะ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องจริงจากแม่คนหนึ่ง ที่ผ่านเหตุการณ์มาด้วยความหวัง