profile ผม **
สูง 184 หนัก 96 อายุ 30 แล้วละ งานก็เหมือนผู้ชาย 30 ธรรมดาทั่วๆไปไม่ดีไม่แย่เกินไป
งานอดิเรกก็ไม่กินเหล้าเลิกนานละ ไม่เที่ยวผับ ชอบเที่ยวตามแหล่งต่างแบบตลาดนัดหรือแหล่งที่ฮิตๆทั่วๆไป
ไม่งั้นก็จะทำอาหารกินอยู่บ้านดูหนัง ไม่งั้นก็ไปหาของกินกับเพื่อนๆก็แค่นั้น เย็นๆก็ออกกำลังกายบ้างเพราะอยู่ในช่วงลดน้ำหนัก
เมื่อก่อนร้อยกว่า น่าจะ125+เลยไม่ค่อยสบายก็เลยลดจริงๆจัง นี่ตั้งเป้า 90 ในปีนี้คิดว่าไม่ได้ละ เอาไว้ปีหน้าแทน 555 นอกนั้นก็ทำงาน
ถ้าหยุดยาวก็นู้นละไปเที่ยวต่างจังหวัดชิวๆกันไป
นิสัยส่วนตัวก็ใจเย็น มีเหตุผล ไม่เจ้าชู้ เข้ากับคนง่ายเอาง่ายๆไปบ้านเพื่อนพ่อแม่เป็นพวกผมมากกว่าลูกตัวเองอีกอะ อาจจะเพราะอาชีพ
ที่ต้องเจอคนมากมั้ง แล้วก็คงเป็นคนให้เกียรติคน ขนาดลุกน้องอายุมากกว่าผมยังไหว้เลยแค่นี้มั้ง นิสัยแย่ๆจากที่คนอื่นบอกก็คงเป็นพวกไม่มีโปร
เลยไม่มีอะไรดึงดูด ไลน์คุยบ้างไม่คุยบ้าง ชอบคุยเห็นหน้าได้ยินเสียงมากกว่า เอาใจไม่เก่งเท่าไร ใจเย็นเกินไป จีบใครก็เอื่อยเกินจนเขาตีจาก
จนบางคนบอก ผมมันสุภาพบุรุษอดตลอดให้เปลี่ยนเป็นสายสีดำ ซื้อถุงยาง หาเรื่องพาขึ้นเตียงเลยสิจะได้ไม่ต้องโดนทิ้งแต่ส่วนตัวมองว่าไร้สาระเกินไป
คือง่ายๆผมผู้ชายธรรมดาค่อนข้างจืดๆที่ไม่มีแรงดึงดูดสาวๆเลย
เรื่องราวเจอเกิดขึ้นมาสักพักนึง น้องที่ทำงาน อายุราวๆ 25มาชอบคือแสดงอาการคือชอบซื้อของมาฝาก เที่ยงก็เดินมาถามว่าจะกินอะไรใหมจะซื้อมาฝาก คือผมรู้ว่าน้องเขาคิดยังไงเพราะผู้ช่วยก็มาพูดให้ฟังว่าน้องเขาเคยมาถามว่าผมมีใครหรือยังหรือแต่งหรือยัง
ผู้ช่วยก็บอกว่าโสด100% ไม่มีใคร ซึ่งก็จริง คือปัญหาอยู่ที่ว่าเขากับผมค่อนข้างต่างกันมากเรื่อง life style [ไม่เล่าเดี่ยวยาวไปเอาเป็นว่าต่างสุดๆ]ถ้าผมทำตัวหน้ามืดไปชอบก็จบนะ เพราะน้องเขาก็พิมพ์นิยมอยู่นะ ขาว ใส หุ่นดีอยุ่แต่ผมก็ไม่ทำเพราะว่าผมรู้สึกว่าคบไปก็เลิกอยู่ดีถ้าไม่เลิกตอนนี้อีกหน่อยก็เลิกอยู่ดีผมไม่อยากทำให้ใครเสียใจก็เลยพยายามจะบอกอย่างสุภาพละว่า " ไม่ต้องซื้อมาฝากพี่แล้วพี่กำลังลดหุ่นอยู่ " บางทีเขาจะไปกินข้าวกันในแผนกผมก็จะไม่ไปถ้าน้องไป หรือ " ขอบใจนะแต่ไม่ต้องซื้อมาฝากหรอกเปลืองเงินน้อง " เขาก็เหมือนรู้สึกนะแต่รู้สึกไปอีกทางว่าผมก็ชอบเขาทั้งๆที่ไม่ใช่
จนเมื่อวานนี้น้องมาพูดตรงๆว่าชอบ ผมก็เลยบอกไปว่า ผมคงรับรักไม่ได้หรอกเพราะผมไม่ได้ชอบเขา เขาก็ถามว่าทำไมละ สวยไม่พอเหรอหรืออะไรเขาก็พูดออกมาจุดนึงว่าหรือเพราะพี่ยังรอแฟนเก่าอยู่เพราะเห็นเขามาหาอยู่ไม่ใช่เหรอ
( จริงครับที่แฟนเก่ากลับมาหาแต่เราก็เป็นได้แค่เพื่อนแล้วจริงๆเพราะผมไม่คิดจะรักผู้หญิงที่ทิ้งผมไปหาผู้ชายอื่นแล้วอย่างแน่นอนเพราะนิสัยก็เอาแต่ใจแถมยังทิ้งผมไปหาคนอื่นแล้วใครจะกลับไปรักลง ผมก็บอกเขาแล้วว่าอย่ามาหาอีกเดี่ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดเพราะในบริษัทมีเพื่อนเขาอยู่ด้วยเดี่ยวจะเป็นเรื่อง )
ผมก็เงียบ น้องก็มองหน้าผมก็บอกว่าทำไมไม่ตอบละ จริงๆผมก็รู้สึกนะว่าทำไมต้องเอาเรื่องพวกนี้มาพูดคือผมพูดจริงๆว่าผมอะไม่รักแฟนเก่าแล้ว
และไม่คิดจะกลับไปแต่ผมรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้มันเรื่องส่วนตัวอะ ผมไม่ได้เรื่องมากนะคือคนมันไม่ชอบสวยแค่ใหนก็ไม่ชอบอะ
มันยิ่งตอกย้ำว่าเราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆนั้นละเพราะไม่รู้จักคิดก่อนพูดเลย
ผมก็เลยบอกว่าผมไม่ได้เรื่องมากนะแต่ผมรับความรู้สึกดีๆไม่ได้หรอก เพราะผมไม่อยากหลอกตัวเองว่าชอบ
และน้องกับพี่มีอะไรหลายๆอย่างต่างกันมากเราไม่เลิกกันเร็วๆนี้แต่ยังไงก็เลิกอยู่ดี น้องเขาก็อึ้งๆแล้วก็ออกจากห้องทำงานผมไป
(จริงๆสเป็กน้องเขาต่างกับที่ผมชอบนะ ผมชอบสูงแบบ 168+อะไรเงี้ยอวบๆนิดๆหน้าตาไม่โฟกัสเท่าไร
มองแล้วชอบก็ชอบแต่ก็ชอบมากกว่าขาวๆสวยๆอยู่นะ)
วันต่อๆมา ผมเจอน้องเขาก็คุยกันเหมือนเดิมนะเพราะเป็นลูกพี่กับลูกน้องอยู่แล้วแต่ก็ไม่วายหลายเสียงนินทาก็พูดถึงเรื่องนี้ สงสัยเพราะน้องซึมๆมั้ง
เพราะหาว่าผมไปรังแกเขาบ้าง บางคนก็นินทาว่าผมว่าเรื่องมาก เป็นเกย์บ้างสวยขนาดนี้ไม่เอาเป็นแฟน เพื่อนก็มาแซวบ้างว่าโง่เปล่า
น้องเด็ดขนาดนั้นถึงไม่รักก็ทำไมไม่นอนด้วยสักคืนคงเด็ดน่าดู แต่ผมก็เฉย คำนินทาสารพัดที่ได้ยินจากคนสนิทมาเล่าให้ฟังแต่ผมก็ไม่สนใจ
และไม่เอามาคิด อ่านไปอ่านมาคือสุภาพบุรุษอีกแล้วสินะคงเป็นข้อเสียจริงๆมั้ง??
ถ้าถามว่าหลังจากโสดแล้วเคยชอบใครใหม ก็บอกเลยว่าเคยนะผู้ชายมันก้ต้องชอบบ้างแหละแต่ก็ดันเจอผู้หญิงเข้ามามาหลอกว่าโสดเคยแต่งงานหย่าแล้ว
แต่มารู้ทีหลังว่ามีสามีแล้วแต่สามีไปมีชู้เลยจะหย่าแต่ยังไม่หย่าเพราะรอแบ่งทรัพย์ คือถ้าบอกก่อนผมอาจจะเข้าใจแต่นี่ไม่บอก
และคุยมาถึง 8 เดือน ออกไปเดท 2 ครั้ง พอรู้ผมเลยบ๊ายบายเพราะมาโกหกตั้งแต่เริ่มและคุยกัน 8 เดือนแล้วผมก็ไม่รุ้ว่าจะหย่าตั้งแต่เมื่อไร
อาจจะไม่ถึง 8 เดือนก้ได้เพราะขนาดทรัพย์ยังแบ่งกันไม่เสร็จนี่คงไม่นาน
ตอนนี้เลยคิดว่าคงไม่คาดหวังกับความรักมากนักปล่อยให้เป็นตามธรรมชาติแล้วกัน ผมรู้สึกเองว่ายิ่งฝืนมันยิ่งยากเกินไป
พยายามมองหามากก็เหมือนว่ามันจะห่างไปเรื่อยๆ เลยคิดว่าจะทำงาน วางแผนธุรกิจส่วนตัวแล้วเจอใครเขาเล่นด้วยก็คงจะคบเป็นเพื่อนกันก่อน
แล้วค่อยๆพัฒนาไปก็คงจะดีกว่าอย่างน้อยไปกันไม่ได้ก็ได้เพื่อนเพิ่ม เราไปตั้งเป้าไว้ว่านี่แฟนแน่ๆก็คงอาจจะไม่เวิคมั้งสำหรับผู้ชายเห่ยๆจืดๆแบบผม
ผู้ชายอ้วนจืดๆเห่ยๆโดนสาวสวยบอกรัก แต่สาวที่มามันไม่ใช่อะ กลายเป็นว่าหน้าตาก็ไม่ดียังเรื่องมากอีก แบ่งปันประสบการณ์
สูง 184 หนัก 96 อายุ 30 แล้วละ งานก็เหมือนผู้ชาย 30 ธรรมดาทั่วๆไปไม่ดีไม่แย่เกินไป
งานอดิเรกก็ไม่กินเหล้าเลิกนานละ ไม่เที่ยวผับ ชอบเที่ยวตามแหล่งต่างแบบตลาดนัดหรือแหล่งที่ฮิตๆทั่วๆไป
ไม่งั้นก็จะทำอาหารกินอยู่บ้านดูหนัง ไม่งั้นก็ไปหาของกินกับเพื่อนๆก็แค่นั้น เย็นๆก็ออกกำลังกายบ้างเพราะอยู่ในช่วงลดน้ำหนัก
เมื่อก่อนร้อยกว่า น่าจะ125+เลยไม่ค่อยสบายก็เลยลดจริงๆจัง นี่ตั้งเป้า 90 ในปีนี้คิดว่าไม่ได้ละ เอาไว้ปีหน้าแทน 555 นอกนั้นก็ทำงาน
ถ้าหยุดยาวก็นู้นละไปเที่ยวต่างจังหวัดชิวๆกันไป
นิสัยส่วนตัวก็ใจเย็น มีเหตุผล ไม่เจ้าชู้ เข้ากับคนง่ายเอาง่ายๆไปบ้านเพื่อนพ่อแม่เป็นพวกผมมากกว่าลูกตัวเองอีกอะ อาจจะเพราะอาชีพ
ที่ต้องเจอคนมากมั้ง แล้วก็คงเป็นคนให้เกียรติคน ขนาดลุกน้องอายุมากกว่าผมยังไหว้เลยแค่นี้มั้ง นิสัยแย่ๆจากที่คนอื่นบอกก็คงเป็นพวกไม่มีโปร
เลยไม่มีอะไรดึงดูด ไลน์คุยบ้างไม่คุยบ้าง ชอบคุยเห็นหน้าได้ยินเสียงมากกว่า เอาใจไม่เก่งเท่าไร ใจเย็นเกินไป จีบใครก็เอื่อยเกินจนเขาตีจาก
จนบางคนบอก ผมมันสุภาพบุรุษอดตลอดให้เปลี่ยนเป็นสายสีดำ ซื้อถุงยาง หาเรื่องพาขึ้นเตียงเลยสิจะได้ไม่ต้องโดนทิ้งแต่ส่วนตัวมองว่าไร้สาระเกินไป
คือง่ายๆผมผู้ชายธรรมดาค่อนข้างจืดๆที่ไม่มีแรงดึงดูดสาวๆเลย
เรื่องราวเจอเกิดขึ้นมาสักพักนึง น้องที่ทำงาน อายุราวๆ 25มาชอบคือแสดงอาการคือชอบซื้อของมาฝาก เที่ยงก็เดินมาถามว่าจะกินอะไรใหมจะซื้อมาฝาก คือผมรู้ว่าน้องเขาคิดยังไงเพราะผู้ช่วยก็มาพูดให้ฟังว่าน้องเขาเคยมาถามว่าผมมีใครหรือยังหรือแต่งหรือยัง
ผู้ช่วยก็บอกว่าโสด100% ไม่มีใคร ซึ่งก็จริง คือปัญหาอยู่ที่ว่าเขากับผมค่อนข้างต่างกันมากเรื่อง life style [ไม่เล่าเดี่ยวยาวไปเอาเป็นว่าต่างสุดๆ]ถ้าผมทำตัวหน้ามืดไปชอบก็จบนะ เพราะน้องเขาก็พิมพ์นิยมอยู่นะ ขาว ใส หุ่นดีอยุ่แต่ผมก็ไม่ทำเพราะว่าผมรู้สึกว่าคบไปก็เลิกอยู่ดีถ้าไม่เลิกตอนนี้อีกหน่อยก็เลิกอยู่ดีผมไม่อยากทำให้ใครเสียใจก็เลยพยายามจะบอกอย่างสุภาพละว่า " ไม่ต้องซื้อมาฝากพี่แล้วพี่กำลังลดหุ่นอยู่ " บางทีเขาจะไปกินข้าวกันในแผนกผมก็จะไม่ไปถ้าน้องไป หรือ " ขอบใจนะแต่ไม่ต้องซื้อมาฝากหรอกเปลืองเงินน้อง " เขาก็เหมือนรู้สึกนะแต่รู้สึกไปอีกทางว่าผมก็ชอบเขาทั้งๆที่ไม่ใช่
จนเมื่อวานนี้น้องมาพูดตรงๆว่าชอบ ผมก็เลยบอกไปว่า ผมคงรับรักไม่ได้หรอกเพราะผมไม่ได้ชอบเขา เขาก็ถามว่าทำไมละ สวยไม่พอเหรอหรืออะไรเขาก็พูดออกมาจุดนึงว่าหรือเพราะพี่ยังรอแฟนเก่าอยู่เพราะเห็นเขามาหาอยู่ไม่ใช่เหรอ
( จริงครับที่แฟนเก่ากลับมาหาแต่เราก็เป็นได้แค่เพื่อนแล้วจริงๆเพราะผมไม่คิดจะรักผู้หญิงที่ทิ้งผมไปหาผู้ชายอื่นแล้วอย่างแน่นอนเพราะนิสัยก็เอาแต่ใจแถมยังทิ้งผมไปหาคนอื่นแล้วใครจะกลับไปรักลง ผมก็บอกเขาแล้วว่าอย่ามาหาอีกเดี่ยวคนอื่นจะเข้าใจผิดเพราะในบริษัทมีเพื่อนเขาอยู่ด้วยเดี่ยวจะเป็นเรื่อง )
ผมก็เงียบ น้องก็มองหน้าผมก็บอกว่าทำไมไม่ตอบละ จริงๆผมก็รู้สึกนะว่าทำไมต้องเอาเรื่องพวกนี้มาพูดคือผมพูดจริงๆว่าผมอะไม่รักแฟนเก่าแล้ว
และไม่คิดจะกลับไปแต่ผมรู้สึกว่าเรื่องพวกนี้มันเรื่องส่วนตัวอะ ผมไม่ได้เรื่องมากนะคือคนมันไม่ชอบสวยแค่ใหนก็ไม่ชอบอะ
มันยิ่งตอกย้ำว่าเราไปด้วยกันไม่ได้จริงๆนั้นละเพราะไม่รู้จักคิดก่อนพูดเลย
ผมก็เลยบอกว่าผมไม่ได้เรื่องมากนะแต่ผมรับความรู้สึกดีๆไม่ได้หรอก เพราะผมไม่อยากหลอกตัวเองว่าชอบ
และน้องกับพี่มีอะไรหลายๆอย่างต่างกันมากเราไม่เลิกกันเร็วๆนี้แต่ยังไงก็เลิกอยู่ดี น้องเขาก็อึ้งๆแล้วก็ออกจากห้องทำงานผมไป
(จริงๆสเป็กน้องเขาต่างกับที่ผมชอบนะ ผมชอบสูงแบบ 168+อะไรเงี้ยอวบๆนิดๆหน้าตาไม่โฟกัสเท่าไร
มองแล้วชอบก็ชอบแต่ก็ชอบมากกว่าขาวๆสวยๆอยู่นะ)
วันต่อๆมา ผมเจอน้องเขาก็คุยกันเหมือนเดิมนะเพราะเป็นลูกพี่กับลูกน้องอยู่แล้วแต่ก็ไม่วายหลายเสียงนินทาก็พูดถึงเรื่องนี้ สงสัยเพราะน้องซึมๆมั้ง
เพราะหาว่าผมไปรังแกเขาบ้าง บางคนก็นินทาว่าผมว่าเรื่องมาก เป็นเกย์บ้างสวยขนาดนี้ไม่เอาเป็นแฟน เพื่อนก็มาแซวบ้างว่าโง่เปล่า
น้องเด็ดขนาดนั้นถึงไม่รักก็ทำไมไม่นอนด้วยสักคืนคงเด็ดน่าดู แต่ผมก็เฉย คำนินทาสารพัดที่ได้ยินจากคนสนิทมาเล่าให้ฟังแต่ผมก็ไม่สนใจ
และไม่เอามาคิด อ่านไปอ่านมาคือสุภาพบุรุษอีกแล้วสินะคงเป็นข้อเสียจริงๆมั้ง??
ถ้าถามว่าหลังจากโสดแล้วเคยชอบใครใหม ก็บอกเลยว่าเคยนะผู้ชายมันก้ต้องชอบบ้างแหละแต่ก็ดันเจอผู้หญิงเข้ามามาหลอกว่าโสดเคยแต่งงานหย่าแล้ว
แต่มารู้ทีหลังว่ามีสามีแล้วแต่สามีไปมีชู้เลยจะหย่าแต่ยังไม่หย่าเพราะรอแบ่งทรัพย์ คือถ้าบอกก่อนผมอาจจะเข้าใจแต่นี่ไม่บอก
และคุยมาถึง 8 เดือน ออกไปเดท 2 ครั้ง พอรู้ผมเลยบ๊ายบายเพราะมาโกหกตั้งแต่เริ่มและคุยกัน 8 เดือนแล้วผมก็ไม่รุ้ว่าจะหย่าตั้งแต่เมื่อไร
อาจจะไม่ถึง 8 เดือนก้ได้เพราะขนาดทรัพย์ยังแบ่งกันไม่เสร็จนี่คงไม่นาน
ตอนนี้เลยคิดว่าคงไม่คาดหวังกับความรักมากนักปล่อยให้เป็นตามธรรมชาติแล้วกัน ผมรู้สึกเองว่ายิ่งฝืนมันยิ่งยากเกินไป
พยายามมองหามากก็เหมือนว่ามันจะห่างไปเรื่อยๆ เลยคิดว่าจะทำงาน วางแผนธุรกิจส่วนตัวแล้วเจอใครเขาเล่นด้วยก็คงจะคบเป็นเพื่อนกันก่อน
แล้วค่อยๆพัฒนาไปก็คงจะดีกว่าอย่างน้อยไปกันไม่ได้ก็ได้เพื่อนเพิ่ม เราไปตั้งเป้าไว้ว่านี่แฟนแน่ๆก็คงอาจจะไม่เวิคมั้งสำหรับผู้ชายเห่ยๆจืดๆแบบผม