ชวนคุย ถ้าการให้โอกาศคน(เคยผิด) = การตัดโอกาศคน(ไม่เคยผิด) คุณจะให้โอกาศเค้าไหมครับ

กระทู้สนทนา

ครอบครัว ปัญหาชีวิต ปัญหาสังคม มนุษย์เงินเดือน ชีวิตวัยรุ่น

ยาวครับ (อธิบาย tag คร่าวๆ ท้องวัยเรียน ตกงาน สามีทิ้ง พลาด... )
ย้ำก่อนอ่านนะครับ ประเด็นหลักคือเรื่อง โอกาศนะครับ ย้ำ

วันนี้ว่างๆครับ เลยมาชวนคุยเรื่องที่ติดในใจผมมาพอควรแล้วครับ
ต้นปี ช่วงมี ม็อบ .... (timeline ตรงนี้สำคัญครับ)
ผมตีรวมๆ หลายๆมุมเลยครับ (เดี๋ยวอธิบายนะครับ) ยาวครับ

ผมเป็นเจ้าของร้านค้าในห้างครับ ซึ่งใช้งานลูกน้องโหดมาก 555
แต่จ่ายเงินเดือน และดูแลลูกน้องอย่างดีครับ (เงินเดือน + คอม ร้านผมดีมากจริงๆ)
** รวมทั้งสนับสนุนเรื่องการเรียนตลอด **
ลูกน้องผมเลยอยู่ค่อนข้างนาน จนอนาคตดีขึ้นถึงไป
วันนึง มีลูกน้องคนนึงลาออกไปครับ
ร้านผมเลยรับสมัครลูกน้องใหม่ 1 คน ติดป้ายเอาไว้ว่า
รับสมัครพนักงานขาย หญิง 1ตำแหน่ง (แต่ไม่ได้ระบุวุฒิ) ..... รายละเอียดอื่นๆ

วันที่เกิดเรื่อง วันนั้นผมออกไปข้างนอก(เที่ยงๆ)
บ่ายๆลูกน้องผมโทรมาว่ามีคนมาสมัครครับ
ผมวุ่นจนลืม กลับร้านมาเย็นๆ ค่ำๆ
(ระหว่างนั้น แม่ผมโทรมาว่ามีเด็กแถวบ้านมาสมัคร และบอก โปรไฟล์เอาไว้**เดี๋ยวขยายเพิ่ม )
มาถึงก็เลยสัมภาษณ์น้องเค้าครับ

ผมถามว่า  เคยขายของไหม ... ไม่เคย
พูดภาษาอังกฤษได้ไหม ... ภาษง่ายๆ พ่อค้า แม่ค้า เช่น ฮัลโหล ชีปๆ แคนดิสเค้า ... ไม่ได้
สุดท้าย ผมถามว่า จบชั้นอะไรมา ... เค้าตอบว่า ม.3
ด้วยความปากไว ผมหันไปแซวลูกน้อง(กึ่งๆ บ่น)  อ้าวรับอย่างต่ำ ม.6 ไม่ได้ถามเหรอ พี่ไม่ได้บอกเหรอ
ให้น้องเค้ารอได้ยังไงตั้งกะเที่ยงยันค่ำ
มีเด็ก ม.6 มาสมัครแล้ว ขอโทษน้องเค้าละกัน

ระหว่างที่เถียงๆกัน  น้องเค้าร้องให้โฮเลย งานงอก อ้าว เกิดไรขึ้น

ฟูมฟาย โวยวายเละเทะ
บอกน้องเค้าว่า ใจเยนๆ
น้องเค้าพลาด ท้อง ตอน ม.4 เลยต้องออก ไม่ได้เรียนต่อ
อยู่กับสามี แว้นๆ อยู่บ้านสามี
จนวันนี้น้องเค้ามีปัญหา โดนไล่ออกจากบ้าน เพราะสามี มีภรรยาใหม่ (โชคดีตรงที่ลูกเธอ สามีเอาไว้ ให้ย่าเลี้ยง)
น้องเค้าเลยต้องออกมาหางานทำ และที่เธออยากทำที่นี่(ห้างนี้) เพราะใกล้บ้านเพื่อนที่เธอมาอาศัยอยู่ด้วย
และใกล้บ้านสามีเธอ จะได้ไปหาลูกได้
และร้านผมติดป้ายเอาไว้ รายได้ค่อนข้างดี (และลูกน้องผมดันไปบิ้วท์อีกระหว่างรอ ว่าที่นี่ดีงั้นงี้)
เธอไปสมัครงานหลายที่ ละแวกนี้แล้ว แต่ไม่มีใครรับ เพราะเธอจบแค่ ม.3
และช่วงนั้นหางานยากมากๆครับ

เข้าเรื่อง

เธอพูดมาว่า พี่ หนูเคยผิดพลาด แต่วันนี้ หนูสำนึกแล้ว อยากทำงาน ตั้งใจทำงาน
ทำไมไม่มีใครให้โอกาศเธอเลย เธอจบ ม.3 แต่งาน ค้าขายแบบนี้ จบอะไรก็ทำได้ ทำไมไม่ให้โอกาศเธอ (ซึ่งก็จริง)

ตัดฉากมาทางผม

แม่ผมโทรมาว่า มีเด็กจบ ม.6 แถวบ้าน อยากหางานทำ เป็นเด็กเรียนดี แต่พ่อแม่จน ไม่ได้เรียนต่อ
ทำงานที่อื่นเงินก็น้อย ทำอะไรก็ไม่ได้ อยากเรียน อยากหาเงิน
แม่ผมดันไปบิ้วท์ไว้อีกว่า
(ร้านผม ผมสนับสนุนเรื่องการเรียนครับ ใครไปเรียนราม เอาค่าเทอมมาให้ผมจ่ายก่อนได้ แล้วค่อยหักเงินเดือน
ช่วงสอบ ลาไปสอบได้ ไม่นับวันลา ไม่หักเงินเดือน)

ณ.เวลานั้น ผมยังไม่ได้เลือกใคร ดังนั้น ใครมาก่อนหลังผมไม่นับ (เข้าใจเรื่องงานนะครับ)
และร้านผม ขายของง่ายๆ ถามว่า วุฒิจำเป็นไหม จริงๆจบแค่ ป.6 ก็ทำได้ครับ


คำถามผมตอนนั้นคือ

ถ้าผมให้โอกาศ น้อง ม.3 (ที่เคยพลาด)
ผมก็ต้องตัดโอกาศ ของน้อง ม.6 (ที่ไม่เคยพลาดทำตัวดีมาตลอด)

การให้โอกาศคนๆนึง = การตัดโอกาศคนๆนึง

ถ้ามองว่าสงสาร ม.3 / แล้วผมไม่ต้องสงสาร ม.6 หรือครับ

เพิ่มเติม (เหตุผลที่ tag หลายที่) แรงนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เรื่องนี้ สับสน วนเวียนในใจมานานครับ
วันนี้พอดีร้านขายดีจัด (ประชด)
เลยมาชวนๆคุยกันครับ

ปล.ผมเลือกคนไหน ผมขออนุญาติเป็นความลับนะครับ