ใจหนึ่งก็อยากไป แต่อีกใจก็ไม่อยากห่างบ้าน

เรื่องนี้เกิดจากอารมณ์อยากบอกเล่า อยากระบาย
หวังว่าพี่ๆ ในพันทิปคงไม่ถือสานะคะ

คือเราอยู่ในครอบครัวที่แบบดูแลดีมากเลย เราอะติดแม่มาก
แม่ไปรับไปส่วนตลอด แม้ว่าจะอยู่ม.ปลายแล้ว ก็ยังคงเหมือนตัวติดกันตลอด
มีอะไรก็ปรึกษาท่านตลอดค่ะ แล้วทีนี้ เราอะอยากไปเมืองนอก

เลยไปสอบนักเรียนแลกเปลี่ยนกับเอเจนแห่งหนึ่ง (สีเขียว) ค่ะ ไปๆ มาๆ ปรากฏว่าได้ด้วย
แม่เราก็ยินดีด้วยอยากให้เราไปพัฒนาตัวเอง เพราะเห็นเราชอบดูทีวีดูหนังที่เป็นภาษาอังกฤษตั้งแต่เด็ก
แล้วก็ค่อยข้างใช้ภาษาได้ประมาณนึง แต่ยังไม่ค่อยได้ใช้จริงเท่าไหร่
แม่ก็อยากให้เรารับโอกาสตรงนี้ไว้ คือใจเราอยากไปมากฝันมานานแล้ว
แต่อีกใจนึงก็นั่นแหละค่ะคิดถึงแม่ คิดถึงพ่อ คิดถึงบ้าน กลัวและกังวลตั้งแต่แค่คิดแล้ว

สำหรับคนอื่นๆ เขามีวิธีแก้หรือคลายกังวลกับความรู้สึกตรงนี้ยังไงบ้างคะ
คืออยากทำให้ตัวเองมั่นใจมากขึ้นกับการตัดสินใจครั้งนี้หน่อยค่ะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ