รักจากต่างห้องPoppylove

สวัสดีครับชาว pantip เราเจเจ เราว่าการที่เราเอาเรื่องความรู้สึกที่ดีมาแชร์กันมันก็ทำให้เรารู้ว่าโลกนี้ไม่ได้มีเรารู้สึกไปคนเดียว เข้าเรื่องเลยนะครับ
ย้อนไปเมื่อ4ปีก่อน ตอนนั้นเราเรียน ม.4 อยู่ที่โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งใน กทม วันนั้นเปิดเทอมวันแรกเราเจอเด็กนักเรียนหญิงคนนึงอยู่ห้องข้างๆ แล้วบังเอิญเธอเป็นเพื่อนของอำ(นามสมมุติ)ซึ้งเป็นเพื่อนเราด้วย เราถามอำว่า "เห้ยคนนั้นชื่ออะไร" อำตอบ "ชื่อเจน(นามสมมุติ)ทำไมวะ" เราบอก "เห้ยไปบอกเขาหน่อยดิว่าเราชอบ" อำก็ดันทำตามเราซะด้วย หลังจากนั้นก็มีโอกาสได้คุยกับเจนมากขึ้นแล้วเราก็ตกลงเป็นแฟนกัน หลังเลิกเรียนทุกวันเราจะมานั่งคุยกันหน้าห้อง สักแปบพ่อเจนก็จะมารับกลับบ้านไป เจนจะมีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อแป้ง(นามสมมุติ) แป้งจะเป็นคนกวนๆขี้เล่นแถมหน้าตาเธอน่ารักมากซะด้วย หลังจากนั้นผ่านไปเดือนเศษๆวันนั้นเป็นวันเสาร์ก็มีข้อความส่งมาตอนเที่ยงจากเจนว่า เราเลิกกัน ตอนนั้นรู้สึกช๊อคมากผมเลยโทรกลับไปหาเจน "ฮัลโหลว" เป็นเสียงเจน "เป็นอะไรไม่เอาแบบนี้คุยกันนะ"เราพูดสวนกลับไป หลังจากนั้นก็เงียบไปสักพักก็ได้ยินเสียงแป้งพูด"เจไม่มีอะไรต้องคุยกับเจนแล้วมันไม่อยากคุย" ผมก็กดวางแล้วโทรกลับไปใหม่รับเสร็จก็ได้ยินเสียงแป้ง "บอกไม่เข้าใจรึไงว่าไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว" ตอนนั้นผมรู้สึกโกรธแป้งมากๆทำไมต้องมา ส.ด้วยทำไมต้องมาพูดแทน หลังจากนั้นเราก็หลบหน้าเจนไปหลายวัน จนผ่านมาถึงช่วงสอบ อำได้พูดชวนเรา "ไปเล่นหมากล้อมที่ห้องโฮมรูมกัน" เราก็ตกลงเดินไปถึงหน้าห้องโฮมรูมมองเข้าไปเห็น แป้งกับบี(นามสมมุติ)บีเป็นเพื่อนห้องเดียวกับแป้ง นั่งติวหนังสือในห้องโฮมรูมของเราซึ้งบีเป็นแฟนกับอำ นั่งเล่นกันได้สักพักอำก็ชวนบีออกไปซื้ออะไรกิน แป้งก็พูดถามเราว่า"โกรธหรอ" เราก็ตอบ"ไม่หรอก" แป้งก็ยิ้มแล้วโทรศัพท์ขึ้นแล้วโทรให้แม่ของแป้งมารับ ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนไม่ได้โกรธแป้งเลย วันต่อมาก็มานั่งเล่นกันหน้าห้องเรียน อำก็ชวนบีไปหาอะไรกินอีกเหมือนเคย เราขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้แป้งก็ตามมานั่งตัก (ตอนช่วงเวลาเราทำอะไรไม่ถูกเลย) แป้งบอก"ช่วยทำการบ้านให้หน่อย ขก.เขียนแล้ว" เราก็ช่วยเขียนแบบ งงๆ แต่ด้วยลายมือเราแย่ แป้งเลยให้เราเลิกเขียน หลังจากนั้นก็ได้แอดพินBBคุยกัน คุยกันได้หลายเดือนเลยครับเราก็เลยตกลงคบกับแป้ง ซึ้งแป้งกับเจนไม่คุยกันเลย(รู้สึกผิด) แล้วมาคบกลุ่มเพื่อนใหม่ของบี เราสองคนคุยกันถูกคอมาก ก็คบกันไปเรื่อยๆ มีทะเลาะกันบ้างเวลาเราคุยกับผญคนอื่น(เรารุ่นน้องเยอะ) แป้งเป็นคนที่ดีกับเรามากที่สุดคนนึงใน รร.(มันทำให้ รร. หน้าอยู่ขึ้นเยอะ) ทั้งเวลาทำการบ้านไม่ทันแป้งก็จำทำให้ เวลาผมมีเรื่องทะเลาะวิวาทแป้งจะเป็นคนห้ามเราเสมอ ตอนนั้นเราเจ้าชู้นิดนิดจะคบหลายคนมากซึ้งทุกคนแตกต่างจากแป้ง เข้าใจเรื่องเที่ยว เหล้า บุหรี่ บลาๆ(ใช่ว่าแป้งจะไม่ห้ามนะแต่ก็ไม่ได้เอามาเป็นเรื่องทะเลาะกันใหญ่โต)ถึงวันเกิดเราแป้งจะให้ของขวัญเรา ของขวัญปีแรกจะเป็นกระดานติดรูปภาพมี A4 ติดเขียนเพ้อไว้เยอะมากแต่มีช่วงท้ายเขียนไว้ว่า "ที่บ้านไม่อยากให้มีแฟนไม่อยากให้คนที่บ้านรู้เลย" ตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจอะไรพอถึงช่วงกีฬาสีแป้งจะไปซ้อมหรีดแต่วันนั้นเลื่อนเราเลยอยู่กับแป้งถึงดึก เราขับรถมาส่งหน้าป้ายรถเมล์ มีรถขับสวนมาเป็นแม่แป้งเจอเราสองคนพอดีแม่ก็ลงมาว่า "ทำแบบนี้ได้ยังไง" (แล้วก็ร้องไห้)(ตอนนั้นเรากลัวมากครับ แต่ งงๆ มากกว่าว่าเราทำอะไร)ตอนนั้นเราได้แต่พูดว่า "ขอโทษครับ" วันรุ้งขึ้นเรากำลังจะไปซื้อของให้แม่ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นเป็นเบอร์แปลก เรากดรับ "ฮัลโหลวเจเจรึป่าวลูก"เป็นเสียงน้าปุ้(นามสมมุติ)ซึ้งเป็นน้าของแป้ง เราตอบ"ใช่ครับ" น้าปุ้บอก"คือเรื่องเมื่อคืนที่บ้านไม่ได้นอนกันเลยออกมาหาน้าหน่อยได้ไหมลูก" เราก็ตอบตกลงแล้วแวะเข้าไปหาน้าปุ้ก็บอกให้ขอโทษแม่ซะ เราก็ขอโทษ น้าปุ้ก็เรียกเราไปคุยเขาบอกว่า"เมื่อคืนแม่บอกเราไปจุบแป้งที่ป้ายรถเมล์" ตอนนั้นผมหันหน้าไปหาแม่แล้วขำเลย(ดีนะนั่งไกลแม่) ผมบอก"ผมกระซิ้บกันเฉยๆ" หลังจากนั้นแม่ก็ขอเบอร์เราไว้เขาจะโทรมาทุกวันให้เลิกยุ้งกับลูกสาวเขา เราก็ห่างๆกันไปสักระยะก็กลับมาคุยกับแป้งเหมือนเดิมแอบพาลูกสาวเขาไปเล่นสงกรานต์ด้วยพอกลับมาแป้งก็ต้องไปอยู่บ้านป้าที่กาญ ตอนนั้นเราติดเพื่อนมากไม่ค่อยได้โทรหาไม่ค่อยได้รับสายเวลาเธอทักเฟสมาคิดถึงเราจะตอบอืมคำเดียวเพราะอะไรไม่รุ้ พอถึงช่วงสอบเข้ามหาลัยผลออกมาตอนนั้นผมเราอยู่กันต่างมหาลัยผมอยู่ใน กทม ส่วนแป้งอยู่ ชลบุรี เรารู้ตัวเองเลยว่าต้องปล่อยเขา และนี้เป็น Poppy Love ของผม



ปล1. ผมอยากทำตามสัญญานะ
ปล2. ถ้าใครรู้จักผมแล้วมาอ่านจะรู้เลยว่าเป็นใคร