ระบายเรื่องสงครามประสาทกับเพื่อน

คืออย่างงี้ เรามีเพื่อนคนนึงรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กละ แต่พึ่งมาเริ่มสนิทกันป.3 แล้วทีนี้ตอนเด็กๆก็คบกันแบบไม่ได้คิดไรมาก มีเพื่อนเท่าไหร่ก็คบหมด แต่พอโตขึ้นประมาณมอปลายการแข่งขันก็สูงขึ้น เราก็ยังคบกันอยู่ คือตอนเรียนก็ปกติ คุยกันทำงานด้วยกันตลอด เป็นเพื่อนสนิทไง ก็โดนโยนงานมาให้บ่อยๆแต่เราก็ไม่ได้คิดไร ทำให้ก็ไม่ได้เสียหาย แต่ประเด็นอยู่ที่ตอนสอบ เค้าก็ชอบทักมาแบบ อ่านหนังสือยัง เออเดี๋ยวอ่านตาม ตอนนี้ขอนอนก่อน เพลีย พอตื่นมาก็ชอบถามว่าอ่านถึงไหนแล้ว โหขยันว่ะ ประมาณนี้เหมือนตัวเองไม่อ่าน แต่พอคะแนนออกมาก็ได้ดีกว่าเพื่อนตลอด แล้วเวลาก่อนเข้าห้องสอบเราจะเห็นมีแลคเชอร์เยอะมาก คือเอาเวลาตอนไหนไปทำวะไหนบอกนอนอี. เออละพอตอนต่อมาเหมือนนางก็เริ่มไปสนิทกับเพื่อนกลุ่มอื่น ละเราก็ไปสนิทกับเพื่อนอีกกลุ่มนึง แต่คือยังอยู่ห้องเดียวกันอยู่ ทีนี้ก็เริ่มเกิดสงครามประสาทละ คืออยู่ในห้องก็คุยกันปกตินะ แต่พออยู่นอกห้องคือแบบไปอยู่กับกลุ่มอื่น เวลาไปเที่ยวก็เที่ยวกับอีกกลุ่ม นางจะทักมาแค่เฮ้ยทำการบ้านยัง นางบอกนางจะไม่ทำหรอก ขี้เกียจ แต่พอมารรงานนางก็เสร็จทุกอย่างเลยคือระ ทีนี้พอขึ้นมหาลัย เราก็เจอกันอีกค่าาาา แต่เราก็มีเพื่อนสนิทกลุ่มใหม่อยู่คณะเดียวกัน แต่ว่าเหตุการณ์เหมือนเดิมเลยแต่ก็มีนิสัยบางอย่างเพิ่มขึ้นมา เช่น นางชอบไปตีสนิทกับรุ่นพี่แบบออกหน้าออกตา ชอบเป็นที่รู้จักของคนหมู่มาก ชอบทำตัวเหมือนเป็นผู้นำ แบบอัพเฟสว่าเหนื่อยจะตายละแต่จริงๆก็ทำงานเท่าคนอื่น ชอบไปยุ่งกับความรักคนอื่นอย่างยุให้เพื่อนเค้าเลิกกัน อันนี้เป็นตัวอย่างเล็กน้อยของเพื่อนคนนี้ ตอนแรกที่มาตั้งกระทู้นี้คืออยากจะถามว่าควรทำยังไง แต่พอพิมพ์เรื่องราวทั้งหมดก็รู้ว่าควรปล่อยไปแล้วแหละ หรือเพื่อนๆคิดว่ายังไงคะ? เพื่อนๆที่มีประสบการณ์อย่างนี้ก็มาแชร์กันได้นะ