สวัสดีค่ะ เมื่อวานได้อ่านกระทู้ ใครเคยเจอผีอำ
อ่านแล้วก็หวนนึกถึงเรื่องของตัวเองสมัยก่อนที่เคยเล่าให้เพื่อนๆ ฟังแต่ไม่เคยแชร์ในพันทิปเลย
นี้เป็นการแชร์ครั้งแรกเลย เป็นคนเจออะไรแปลกๆมา ตั้งแต่เด็กๆ ตอนนี้ ก็ไม่ค่อยได้เจอแล้วคะ ว่ากันว่าเด็ก ดวงจิตยังบริสุทธิ์ จึงสื่อสารได้ง่าย
ขอแชร์ประสบการณ์ 3 เหตการณ์ ในช่วงอายุเด็กมากไปจนถึงรั้วมหาวิทยาลัย ป.ตรี นี่ก็ผ่านป ตรี มา 10 กว่าปีได้ ค่ะ 5555
1 เจอนางรำที่ศาลพระภูมิบ้าน
เหตการณ์นี้ ดิฉันน่าจะอยู่ช่วง ป 1 ได้มั่งคะ แม้มันจะผ่านไปนานมากแล้ว แต่ไม่เคยลืมค่ะ มีหนังเรื่องผีสามบาท ตอนที่มีผีนางรำหน้าขาวๆ มารำ นั่นยังเกิดทีหลังเรื่องของดิฉันหลายปี นะคะ แบบตอนนั่น ดูหนัง ยิ่งตอกย้ำเลยว่า ไม่ใช่เราคนเดียวหรอกที่จะเจอแบบนี้ ไม่งั้น ผกก คงไม่มีไอเดียมาสร้างหนังหรอกคะ
วันนั่นเป็นเวลาโผ้เผ้ (เขียนไม่ถูกอย่า ด่าทอกันนะคะ ขออภัยล่วงหน้า) ดิฉันอาศัยอยู่กับตายาย ที่ จังหวัดนึง ที่มีทะเล และเป็นพื้นที่ทหารเรือส่วนใหญ่
บ้านเป็นบ้านไม้ ยกสูง ใต้ถุนไว้จอดรถ และห้องน้ำอยู่ชั้นล่างนี้ จะอาบน้ำที ก็ต้องเดินลงบันไดไปอาบ ดิฉันมีหน้าที่ได้รับมอบหมายคือ เอาดอกไม้ ไปไหว้ศาลพระภูมิในวันโกน ทุกครั้ง เราเป็นเด็ก เราก็ต้องปีนปูนที่ตาทำไว้ เอื้อมไปวางและไหว้ สาธุๆ แบบนี้ มาเรื่อยๆ ยายบอกว่า หากเรานำดอกไม้มาไหว้พระบ่อยๆ ชาติหน้าเราจะสวยคะ ดิฉันเลย รับอาสา 555 อยากสวย
วันนั่นไม่ใช่วันที่ดิฉันต้องเอาดอกไม้ ปีนไปไหว้ศาล แต่ดิฉันก็ทำเหมือนปกติ คือเดินลงไปอาบน้ำ ถือผ้าเช็ดตัวร้องเพลงตามประสาเด็ก ก็พบว่า มีนางรำ ที่ size ไม่ใช่ ตุ๊กตานะคะ คือตัวใหญ่เท่า ศาลพระภูมิเลย หมายถึงบ้านที่มีหน้าจั๋วหลังเล็กๆ ที่เราเรียกกันว่า ศาล นางรำคนนั่นตัวเท่านั่น ยืนตั้งวง ใส่ชุดเขียวๆ หน้าขาวๆ ปากแดงๆ หันมาทางดิฉันแล้วยิ้มให้ คือแบบ มาสวยๆ แต่มันน่าสลดสยองมาก มันคือครั้งแรกที่เห็นจะจะ แบบนั่น และมันมาแบบไม่ทันตั้งตัว เวลาที่ฟ้ายังไม่มืดสนิท สลัวๆ มันเห็นชัดเจนมาก ดิฉัน กรี๊ดแตกวิ่งขึ้นบ้าน ไปบอกพี่ๆ และตา ตาลงไปดู บอกว่า ก็ไม่มีอะไร ดิฉันเพ้อไปเอง ออกแนว โกหก แหมมมมมมมมมมม ดิฉันนี่ น้อยใจเลยคะ คือเราไม่ได้ตาฟาดแน่ๆ เราเห็น เราไม่ได้มโน ทำไม ไม่มีผู้ใหญ่เชื่อคำพูดของเด็กเบย เสียใจตรงนี้
ดิฉันคิดเลย ว่า ผีนะผี มาก็เหมือนในหนังคือ ให้เราเห็นแต่ไม่ให้คนอื่นเห็น แน่จริงมาให้ ตาดิฉันเห็นสิ แล้วเรื่องก็เงียบไป หลังจากเหตการณ์นั่น ดิฉันไม่กล้าเอาดอกไม้ ไปไหว้อีกเลย แม้บางคนบอกว่า เขามาขอบใจที่เอาดอกไม้ มาไหว้ก็เถอะ ดิฉันกลัวมาก จนไม่กล้าเดินไปแถวนั่น อีกนาน
ดิฉันขอสาบานว่า เรื่องทั้งหมด 3 เหตการณ์ ที่จะแชร์ให้ฟัง มันคือเรื่องจริงที่เจอ ไม่โกหก ดึงเรทติ้งแน่นอน เรื่องต่อไปจะยิ่งน่ากลัวกว่านี้อีกคะ โดยเฉพาะในรั้วมหาวิทยาลัย
2. เพื่อนบ้านมาขอส่วนบุญ
เรื่องนี้ โตมาหน่อย ช่วง มปลาย ย้ายไปอยู่ อีกจังหวัดซึ่งไกลบ้านเกิดมากคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเพิ่งย้ายกันมาอยู่ จึงไม่รุ้หรอกว่า เพื่อนบ้านมีประวัติความเป็นมาอย่างไร มีอยู่เย็นวันนึง ดิฉัน พี่ และน้อง ออกไปตลาดซื้อของกินกับพ่อ พอพ่อจอดรถ เราก็ลงจากรถกันปกติ พี่กับน้องลงมาก่อน ดิฉันคนสุดท้าย เจอว่า พ่อไม่ได้ปิดประตูของฝั่งคนขับ ดิฉัน จึงจะเดินไปปิดให้ ปรากฏว่า ดิฉันเจอ ลักษณะหน้าคนซีด แก้มตอบ เลือดเต็มหน้า ตาถลนมาก จ้องดิฉันอยู่ ตรงประตูรถด้านคนขับที่ยังไม่ปิด คือมันมืดๆ บนแสงไฟหน้าบ้านที่ส่องมา คือจำได้แค่นี้ไม่มีตัว คืออาจจะมี แต่ดิฉันไม่เห็นค่ะ จำได้แต่ภาพหน้าคนนั่น ดิฉันไม่กรี๊ด ตกใจจนทำไรไม่ถูก จากที่จะไปปิดประตูให้พ่อ จึงเดินดุ่มๆๆ เข้าบ้าน แล้วบอกพ่อว่า พ่ออ่ะ ทำไมไม่ปิดประตู รถ ดิฉันไม่ได้ปิดให้นะ ให้พ่อไปปิดเอง กะว่า ถ้าเจอเหมือนกัน จะได้รุ้ว่า ดิฉันไม่ได้โกหก พ่อก็บ่นดิฉันใหญ่ หาว่า รู้ก็ไม่ยอมปิดให้ เรื่องแค่นี้ บ่นๆๆ
แต่แม่ดิฉันทักว่า ดิฉันหน้าตาซีดมาก ยังกะคนเห็นผี มา ดิฉันจึงตอบว่า ใช่!
คนที่บ้านตกใจ มารุมทั้งถาม ทั้งบอกว่า ดิฉันตาฝาด เอาอีกแล้ว....ตู คิดในใจ โกรธผีค่ะ จะมาให้เห็นทั้งที ทำไม๊ ไม่มาให้เห็นหมด ไม่ชอบเลย ถูกหาว่า มโนเนี้ยะ คืนนั่น นอนไม่หลับ ไม่รุ้เค้าต้องการอะไร ก็เลย วาด สเก็ตภาพ ซึ่งดิฉัน ก็พอมีวิชาทางด้านนี้ อยู่บ้าง เอาภาพนี้ไปให้แม่กับพ่อ บอกว่า เนี้ยะ เจอแบบนี้อ่ะ เค้าต้องการอะไร ไม่รุ้ แต่ตอนเช้าพ่อจะพาไปใส่บาตร อุทิศ ส่วนบุญกุศลไปให้เค้า
พอเช้ามา แม่ดิฉันก็รีบมาเรียกดิฉันค่ะ ท่าทางแกจะตื่นเต้นมาก บอกว่า เอาเรื่องของดิฉันไปเมาท์ กะเพื่อนบ้าน ตามประสาสมาคมแม่บ้านนะคะ 555 และสิ่งที่ทำให้แม่เริ่มเชื่อดิฉันก็คือ คุณน้าท่านนึงบอกว่า ลักษณะเค้าเหมือนน้องเขยคุณน้า ที่ผูกคอตายไปที่บ้าน ซึ่งบ้านเนี้ยะ อยู่ข้างหลังบ้านดิฉัน ซึ่งมีบริเวณป่ารกร้างกั้น ห่างกันสัก 200 เมตรได้ บ้านคุณน้าเป็นบ้านไม้สองชั้น คุณน้าขอเอารูปที่ดิฉันวาด ไปคุยกับแม่ของเขา (คุณยาย) คุณยายถึงกับอึ้ง บอกเลยว่า ใช่แน่ๆ คือ ลูกเขยคุณยายคนนี้นะคะ เค้าผูกคอตายแบบ ไม่สงบคะ เพราะลูกสาวคุณยาย หรือก็คือ พี่สาว คุณน้า (ดิฉันก็จำได้ลางๆ เรื่อง จะเป็นพี่สาว น้องสาว น้องเขยหรือพี่เขย ก็คงประมาณนี้ เพราะดิฉันไม่ได้อยู่ในสมาคม แบบแม่ คือเราเป็น นร ย้ายมาเรียนแค่ 2 ปี เราก็จะกลับภูมิลำเนา เราก็เลยไม่สุงสิงกับใครเลยค่ะ) หนีเขาไปคะ ประมาณว่ามีชู้ เค้าก็รออยู่ที่บ้านแม่ยาย รอไม่ไหว ทุกข์ใจมาก ผูกคอตายไป เมื่อปีที่แล้ว หลังจากนั้น มาไม่มีใครกล้าไปอยู่ชั้น 2 ของบ้านเลย และบ้านนี้ ก็แปลกนะคะ ไม่หมั่นทำบุญให้เค้าสักเท่าไรอ่ะ อาจจะเป็นเขยกันมาไม่นาน แล้วคิดว่า จัดการศพเรียบร้อยแล้ว เรื่องทำบุญคงให้ญาติฝั่งเขยทำ อันนี้ วิเคราะห์เอง ครั้งนี้ก็เลยได้เวลาทำบุญให้เค้ากันยกใหญ่ คะ เค้าคงพยายามติดต่อใครสักคน ดิฉันเกิดพุธกลางวัน เค้าว่ากันว่า มี six sense ก็ไม่อยากจะเชื่อเท่าไร แต่คิดว่า น่าจะมีมูลมาบ้าง เจอแต่ละอย่างก็ สยองไปนาน
เด๋วมาต่อนะคะ ต้องขออภัย ขอมาต่อคืนนี้นะคะ ต้องรีบไป รพ ด่วนคะ เง้อ.......
ประสบการณ์เจอผีหลอก
อ่านแล้วก็หวนนึกถึงเรื่องของตัวเองสมัยก่อนที่เคยเล่าให้เพื่อนๆ ฟังแต่ไม่เคยแชร์ในพันทิปเลย
นี้เป็นการแชร์ครั้งแรกเลย เป็นคนเจออะไรแปลกๆมา ตั้งแต่เด็กๆ ตอนนี้ ก็ไม่ค่อยได้เจอแล้วคะ ว่ากันว่าเด็ก ดวงจิตยังบริสุทธิ์ จึงสื่อสารได้ง่าย
ขอแชร์ประสบการณ์ 3 เหตการณ์ ในช่วงอายุเด็กมากไปจนถึงรั้วมหาวิทยาลัย ป.ตรี นี่ก็ผ่านป ตรี มา 10 กว่าปีได้ ค่ะ 5555
1 เจอนางรำที่ศาลพระภูมิบ้าน
เหตการณ์นี้ ดิฉันน่าจะอยู่ช่วง ป 1 ได้มั่งคะ แม้มันจะผ่านไปนานมากแล้ว แต่ไม่เคยลืมค่ะ มีหนังเรื่องผีสามบาท ตอนที่มีผีนางรำหน้าขาวๆ มารำ นั่นยังเกิดทีหลังเรื่องของดิฉันหลายปี นะคะ แบบตอนนั่น ดูหนัง ยิ่งตอกย้ำเลยว่า ไม่ใช่เราคนเดียวหรอกที่จะเจอแบบนี้ ไม่งั้น ผกก คงไม่มีไอเดียมาสร้างหนังหรอกคะ
วันนั่นเป็นเวลาโผ้เผ้ (เขียนไม่ถูกอย่า ด่าทอกันนะคะ ขออภัยล่วงหน้า) ดิฉันอาศัยอยู่กับตายาย ที่ จังหวัดนึง ที่มีทะเล และเป็นพื้นที่ทหารเรือส่วนใหญ่
บ้านเป็นบ้านไม้ ยกสูง ใต้ถุนไว้จอดรถ และห้องน้ำอยู่ชั้นล่างนี้ จะอาบน้ำที ก็ต้องเดินลงบันไดไปอาบ ดิฉันมีหน้าที่ได้รับมอบหมายคือ เอาดอกไม้ ไปไหว้ศาลพระภูมิในวันโกน ทุกครั้ง เราเป็นเด็ก เราก็ต้องปีนปูนที่ตาทำไว้ เอื้อมไปวางและไหว้ สาธุๆ แบบนี้ มาเรื่อยๆ ยายบอกว่า หากเรานำดอกไม้มาไหว้พระบ่อยๆ ชาติหน้าเราจะสวยคะ ดิฉันเลย รับอาสา 555 อยากสวย
วันนั่นไม่ใช่วันที่ดิฉันต้องเอาดอกไม้ ปีนไปไหว้ศาล แต่ดิฉันก็ทำเหมือนปกติ คือเดินลงไปอาบน้ำ ถือผ้าเช็ดตัวร้องเพลงตามประสาเด็ก ก็พบว่า มีนางรำ ที่ size ไม่ใช่ ตุ๊กตานะคะ คือตัวใหญ่เท่า ศาลพระภูมิเลย หมายถึงบ้านที่มีหน้าจั๋วหลังเล็กๆ ที่เราเรียกกันว่า ศาล นางรำคนนั่นตัวเท่านั่น ยืนตั้งวง ใส่ชุดเขียวๆ หน้าขาวๆ ปากแดงๆ หันมาทางดิฉันแล้วยิ้มให้ คือแบบ มาสวยๆ แต่มันน่าสลดสยองมาก มันคือครั้งแรกที่เห็นจะจะ แบบนั่น และมันมาแบบไม่ทันตั้งตัว เวลาที่ฟ้ายังไม่มืดสนิท สลัวๆ มันเห็นชัดเจนมาก ดิฉัน กรี๊ดแตกวิ่งขึ้นบ้าน ไปบอกพี่ๆ และตา ตาลงไปดู บอกว่า ก็ไม่มีอะไร ดิฉันเพ้อไปเอง ออกแนว โกหก แหมมมมมมมมมมม ดิฉันนี่ น้อยใจเลยคะ คือเราไม่ได้ตาฟาดแน่ๆ เราเห็น เราไม่ได้มโน ทำไม ไม่มีผู้ใหญ่เชื่อคำพูดของเด็กเบย เสียใจตรงนี้
ดิฉันคิดเลย ว่า ผีนะผี มาก็เหมือนในหนังคือ ให้เราเห็นแต่ไม่ให้คนอื่นเห็น แน่จริงมาให้ ตาดิฉันเห็นสิ แล้วเรื่องก็เงียบไป หลังจากเหตการณ์นั่น ดิฉันไม่กล้าเอาดอกไม้ ไปไหว้อีกเลย แม้บางคนบอกว่า เขามาขอบใจที่เอาดอกไม้ มาไหว้ก็เถอะ ดิฉันกลัวมาก จนไม่กล้าเดินไปแถวนั่น อีกนาน
ดิฉันขอสาบานว่า เรื่องทั้งหมด 3 เหตการณ์ ที่จะแชร์ให้ฟัง มันคือเรื่องจริงที่เจอ ไม่โกหก ดึงเรทติ้งแน่นอน เรื่องต่อไปจะยิ่งน่ากลัวกว่านี้อีกคะ โดยเฉพาะในรั้วมหาวิทยาลัย
2. เพื่อนบ้านมาขอส่วนบุญ
เรื่องนี้ โตมาหน่อย ช่วง มปลาย ย้ายไปอยู่ อีกจังหวัดซึ่งไกลบ้านเกิดมากคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราเพิ่งย้ายกันมาอยู่ จึงไม่รุ้หรอกว่า เพื่อนบ้านมีประวัติความเป็นมาอย่างไร มีอยู่เย็นวันนึง ดิฉัน พี่ และน้อง ออกไปตลาดซื้อของกินกับพ่อ พอพ่อจอดรถ เราก็ลงจากรถกันปกติ พี่กับน้องลงมาก่อน ดิฉันคนสุดท้าย เจอว่า พ่อไม่ได้ปิดประตูของฝั่งคนขับ ดิฉัน จึงจะเดินไปปิดให้ ปรากฏว่า ดิฉันเจอ ลักษณะหน้าคนซีด แก้มตอบ เลือดเต็มหน้า ตาถลนมาก จ้องดิฉันอยู่ ตรงประตูรถด้านคนขับที่ยังไม่ปิด คือมันมืดๆ บนแสงไฟหน้าบ้านที่ส่องมา คือจำได้แค่นี้ไม่มีตัว คืออาจจะมี แต่ดิฉันไม่เห็นค่ะ จำได้แต่ภาพหน้าคนนั่น ดิฉันไม่กรี๊ด ตกใจจนทำไรไม่ถูก จากที่จะไปปิดประตูให้พ่อ จึงเดินดุ่มๆๆ เข้าบ้าน แล้วบอกพ่อว่า พ่ออ่ะ ทำไมไม่ปิดประตู รถ ดิฉันไม่ได้ปิดให้นะ ให้พ่อไปปิดเอง กะว่า ถ้าเจอเหมือนกัน จะได้รุ้ว่า ดิฉันไม่ได้โกหก พ่อก็บ่นดิฉันใหญ่ หาว่า รู้ก็ไม่ยอมปิดให้ เรื่องแค่นี้ บ่นๆๆ
แต่แม่ดิฉันทักว่า ดิฉันหน้าตาซีดมาก ยังกะคนเห็นผี มา ดิฉันจึงตอบว่า ใช่!
คนที่บ้านตกใจ มารุมทั้งถาม ทั้งบอกว่า ดิฉันตาฝาด เอาอีกแล้ว....ตู คิดในใจ โกรธผีค่ะ จะมาให้เห็นทั้งที ทำไม๊ ไม่มาให้เห็นหมด ไม่ชอบเลย ถูกหาว่า มโนเนี้ยะ คืนนั่น นอนไม่หลับ ไม่รุ้เค้าต้องการอะไร ก็เลย วาด สเก็ตภาพ ซึ่งดิฉัน ก็พอมีวิชาทางด้านนี้ อยู่บ้าง เอาภาพนี้ไปให้แม่กับพ่อ บอกว่า เนี้ยะ เจอแบบนี้อ่ะ เค้าต้องการอะไร ไม่รุ้ แต่ตอนเช้าพ่อจะพาไปใส่บาตร อุทิศ ส่วนบุญกุศลไปให้เค้า
พอเช้ามา แม่ดิฉันก็รีบมาเรียกดิฉันค่ะ ท่าทางแกจะตื่นเต้นมาก บอกว่า เอาเรื่องของดิฉันไปเมาท์ กะเพื่อนบ้าน ตามประสาสมาคมแม่บ้านนะคะ 555 และสิ่งที่ทำให้แม่เริ่มเชื่อดิฉันก็คือ คุณน้าท่านนึงบอกว่า ลักษณะเค้าเหมือนน้องเขยคุณน้า ที่ผูกคอตายไปที่บ้าน ซึ่งบ้านเนี้ยะ อยู่ข้างหลังบ้านดิฉัน ซึ่งมีบริเวณป่ารกร้างกั้น ห่างกันสัก 200 เมตรได้ บ้านคุณน้าเป็นบ้านไม้สองชั้น คุณน้าขอเอารูปที่ดิฉันวาด ไปคุยกับแม่ของเขา (คุณยาย) คุณยายถึงกับอึ้ง บอกเลยว่า ใช่แน่ๆ คือ ลูกเขยคุณยายคนนี้นะคะ เค้าผูกคอตายแบบ ไม่สงบคะ เพราะลูกสาวคุณยาย หรือก็คือ พี่สาว คุณน้า (ดิฉันก็จำได้ลางๆ เรื่อง จะเป็นพี่สาว น้องสาว น้องเขยหรือพี่เขย ก็คงประมาณนี้ เพราะดิฉันไม่ได้อยู่ในสมาคม แบบแม่ คือเราเป็น นร ย้ายมาเรียนแค่ 2 ปี เราก็จะกลับภูมิลำเนา เราก็เลยไม่สุงสิงกับใครเลยค่ะ) หนีเขาไปคะ ประมาณว่ามีชู้ เค้าก็รออยู่ที่บ้านแม่ยาย รอไม่ไหว ทุกข์ใจมาก ผูกคอตายไป เมื่อปีที่แล้ว หลังจากนั้น มาไม่มีใครกล้าไปอยู่ชั้น 2 ของบ้านเลย และบ้านนี้ ก็แปลกนะคะ ไม่หมั่นทำบุญให้เค้าสักเท่าไรอ่ะ อาจจะเป็นเขยกันมาไม่นาน แล้วคิดว่า จัดการศพเรียบร้อยแล้ว เรื่องทำบุญคงให้ญาติฝั่งเขยทำ อันนี้ วิเคราะห์เอง ครั้งนี้ก็เลยได้เวลาทำบุญให้เค้ากันยกใหญ่ คะ เค้าคงพยายามติดต่อใครสักคน ดิฉันเกิดพุธกลางวัน เค้าว่ากันว่า มี six sense ก็ไม่อยากจะเชื่อเท่าไร แต่คิดว่า น่าจะมีมูลมาบ้าง เจอแต่ละอย่างก็ สยองไปนาน
เด๋วมาต่อนะคะ ต้องขออภัย ขอมาต่อคืนนี้นะคะ ต้องรีบไป รพ ด่วนคะ เง้อ.......