ผ่านไปแล้วสำหรับแมตซ์แรกในรอบรองAFF Suzuki Cup ของทั้ง4ทีม
คู่แรก ฟิลิปินส์ Vs ไทย
จบไปด้วยการเสมอกัน 0-0 นัดนี้ฟิลิปินส์มาดีมาก รู้ว่าจะต้องเล่นกับไทยอย่างไร การใช้ร่างกายที่ใหญ่กว่า และเข้ารุมบีบแย่งบอล
อย่างรวดเร็ว ทำให้เขาชนะเราในแดนกลาง และสามารถเล่นเกมส์ของตัวเองได้ แต่จังหวะการเข้าทำยังไม่ดีพอที่จะทำประตูได้
ส่วนทีมไทย พูดจริงๆก็คือมันวัดผลอะไรไม่ค่อยได้ สนามหญ้าเทียมที่ใส่ยางการลื่นมากผิดปกตินี้มีผลต่อการให้บอลของไทยจริงๆ
ความหนืดและการเด้งของบอลเพี้ยนสุดๆ ทำให้การต่อบอลของไทยใช้ไม่ได้ผล แต่เหนือสิ่งอื่นใดที่ผมมองว่าเป็นความผิดพลาด
ของแมตซ์นี้หรือทั้งทัวนาเมนต์นี้เลยก็ว่าได้คือ วิธีการเล่นและคลุมพื้นที่ในแดนกลาง จุดเด่นของทีมชุดนี้ของไทย คือการบีบพื้นที่
เพื่อรุมเข้าแย่งบอล(ถึงแม้จะตัวเล็กกว่าแต่ก็ทำสำเร็จมาแล้วในอชก.) การถ่ายบอลแบบลิงชิงบอล จนคู่ต่อสู้เดาทางไม่ถูกว่าเรา
จะเข้าทำทางใหน โดยมีปีกความเร็วสูงคอยสอดทะลุเข้าไปสนับสนุน แต่จุดเด่นต่างๆเหล่านี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้ในรายการนี้เท่าไหร่
แต่นัดนี้ก็มีข้อดีอยู่บ้างคือ กองหลังเล่นกันได้ดีขึ้น ลงตัวขึ้น(อาจจะเป็นเพราะการมาของสุธินันด้วยมั้ง) จะเหลือแค่ปัญหาที่คู่ต่อสู้
เลี้ยงตัดเข้ากลางหน้าเขตโทษนั่นแหล่ะ ที่ต้องให้กองกลางช่วย
คู่ที่2 มาเลเซีย Vs เวียดนาม
เวียดนามเล่นได้ดี กองหลัง4คนรับต่ำไม่ขึ้นสูงเลย มีกองกลางมาช่วยสกีนบอลหน้ากองหลัง แล้วทิ้งผู้เล่น3-4คน หาพื้นที่รับบอล
เพื่อเล่นเกมส์โต้กลับอย่างรวดเร็ว ผู้เล่นแนวรุกมีความเร็วดีมาก ส่วนมาเลเซียเล่นเหมือนกดดันตัวเองที่จะทำประตูให้ได้กับเกมส์
การเล่นในบ้าน ทำให้กลางมาเลย์ลอยสูงไป เวียดนามช่วยกันรับแต่มีอย่างน้อย2คนในแดนกลางที่จะรอให้กลางกลางมาเลย์ลอย
สูง แล้วเขาจะไปรอรับบอลที่ระหว่างช่องว่างของกลางกับหลังมาเลย์ ซึ่งได้ผลทำให้เกมส์บุกของเวียดนามวูบวาบทันที อีกจุดนึง
ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามาเลย์เล่นแบบลนๆก็คือ มักจะใช้บอลโยนเพื่อไปวัดในแดนหน้า ทั้งๆที่เห็นว่าหลัง4คนของเวียดนามรอรับต่ำอยู่แล้ว
หลังจากโดนตีเสมอ มาเลย์ลนลานมาก จะมุ่งไปข้างหน้าอย่างเดียว คิดไรไม่ออกโยนไว้ก่อน ผลคือเหมือนแตะบอลอัดกำแพง
โดนสวนกลับวิ่งกันน้ำบาน ทำเกมส์ไม่ได้และแพ้ไปในที่สุด
ทีมที่คาดว่าจะเข้าชิง
ไทยผมให้ 60เปอร์เซ็นต์
เวียดนาม 80เปอร์เซ็นต์
อยากดูไทยชิงกับเวียดนาม คงจะมันส์มากถ้าไทยได้เล่นตามเกมส์ที่ถนัด และได้วัดกับทีมกำลังฟอร์มดีอย่างเวียดนาม
คุยกันหลังเกมส์ (รอบรองAFF)
คู่แรก ฟิลิปินส์ Vs ไทย
จบไปด้วยการเสมอกัน 0-0 นัดนี้ฟิลิปินส์มาดีมาก รู้ว่าจะต้องเล่นกับไทยอย่างไร การใช้ร่างกายที่ใหญ่กว่า และเข้ารุมบีบแย่งบอล
อย่างรวดเร็ว ทำให้เขาชนะเราในแดนกลาง และสามารถเล่นเกมส์ของตัวเองได้ แต่จังหวะการเข้าทำยังไม่ดีพอที่จะทำประตูได้
ส่วนทีมไทย พูดจริงๆก็คือมันวัดผลอะไรไม่ค่อยได้ สนามหญ้าเทียมที่ใส่ยางการลื่นมากผิดปกตินี้มีผลต่อการให้บอลของไทยจริงๆ
ความหนืดและการเด้งของบอลเพี้ยนสุดๆ ทำให้การต่อบอลของไทยใช้ไม่ได้ผล แต่เหนือสิ่งอื่นใดที่ผมมองว่าเป็นความผิดพลาด
ของแมตซ์นี้หรือทั้งทัวนาเมนต์นี้เลยก็ว่าได้คือ วิธีการเล่นและคลุมพื้นที่ในแดนกลาง จุดเด่นของทีมชุดนี้ของไทย คือการบีบพื้นที่
เพื่อรุมเข้าแย่งบอล(ถึงแม้จะตัวเล็กกว่าแต่ก็ทำสำเร็จมาแล้วในอชก.) การถ่ายบอลแบบลิงชิงบอล จนคู่ต่อสู้เดาทางไม่ถูกว่าเรา
จะเข้าทำทางใหน โดยมีปีกความเร็วสูงคอยสอดทะลุเข้าไปสนับสนุน แต่จุดเด่นต่างๆเหล่านี้ไม่ได้ถูกนำมาใช้ในรายการนี้เท่าไหร่
แต่นัดนี้ก็มีข้อดีอยู่บ้างคือ กองหลังเล่นกันได้ดีขึ้น ลงตัวขึ้น(อาจจะเป็นเพราะการมาของสุธินันด้วยมั้ง) จะเหลือแค่ปัญหาที่คู่ต่อสู้
เลี้ยงตัดเข้ากลางหน้าเขตโทษนั่นแหล่ะ ที่ต้องให้กองกลางช่วย
คู่ที่2 มาเลเซีย Vs เวียดนาม
เวียดนามเล่นได้ดี กองหลัง4คนรับต่ำไม่ขึ้นสูงเลย มีกองกลางมาช่วยสกีนบอลหน้ากองหลัง แล้วทิ้งผู้เล่น3-4คน หาพื้นที่รับบอล
เพื่อเล่นเกมส์โต้กลับอย่างรวดเร็ว ผู้เล่นแนวรุกมีความเร็วดีมาก ส่วนมาเลเซียเล่นเหมือนกดดันตัวเองที่จะทำประตูให้ได้กับเกมส์
การเล่นในบ้าน ทำให้กลางมาเลย์ลอยสูงไป เวียดนามช่วยกันรับแต่มีอย่างน้อย2คนในแดนกลางที่จะรอให้กลางกลางมาเลย์ลอย
สูง แล้วเขาจะไปรอรับบอลที่ระหว่างช่องว่างของกลางกับหลังมาเลย์ ซึ่งได้ผลทำให้เกมส์บุกของเวียดนามวูบวาบทันที อีกจุดนึง
ซึ่งเห็นได้ชัดว่ามาเลย์เล่นแบบลนๆก็คือ มักจะใช้บอลโยนเพื่อไปวัดในแดนหน้า ทั้งๆที่เห็นว่าหลัง4คนของเวียดนามรอรับต่ำอยู่แล้ว
หลังจากโดนตีเสมอ มาเลย์ลนลานมาก จะมุ่งไปข้างหน้าอย่างเดียว คิดไรไม่ออกโยนไว้ก่อน ผลคือเหมือนแตะบอลอัดกำแพง
โดนสวนกลับวิ่งกันน้ำบาน ทำเกมส์ไม่ได้และแพ้ไปในที่สุด
ทีมที่คาดว่าจะเข้าชิง
ไทยผมให้ 60เปอร์เซ็นต์
เวียดนาม 80เปอร์เซ็นต์
อยากดูไทยชิงกับเวียดนาม คงจะมันส์มากถ้าไทยได้เล่นตามเกมส์ที่ถนัด และได้วัดกับทีมกำลังฟอร์มดีอย่างเวียดนาม