น้ำใสไหลเย็นเห็นปลา...

กาลพากัดกร่อนร้าว หมดขัย สุขแค่คราหนึ่งวัย จากนั้น เวลาพรากเอาชัย เรากลับ ทุกข์ก็ชั่วคราครั้น ด่าวดิ้นดับสูญ อาดูรเกิดดับทึ้ง วิญญา ดีชั่วประทับตรา ปักให้ เวทมนตร์ต่างต่างนา- นาหลอก ลวงแม่ นานเนิ่นพา

เฝ้ามองคลื่นกระแซะทรายยามโพล้เพล้ ฟองขาวเห่ฟูฟ่องล่องขยับ สุดเวิ้งโค้งโยงทรายพรายระยับ ขับม่านฟ้ากรุ่นหนุนรัตติกาล ขอราตรีนี้เห็นคลองทางช้างเผือก ทอทอดเทือกกาแลคซึ่แผ่ไพศาล อบอุ่นเครือดวงดาวพราวพิมาน

ขอบคุณภาพสวยๆจากเนตครับผม... ลมหนาวล่อง พลิ้วส่ายไหว เรื่อยผ่านมา สกุณา ส่งเสียงร้อง ท้องฟ้าสวย ดอกไม้งาม แย้มกลีบบาน หอมระรวย เหมันต์ช่วย เติมจนเต็ม เปรมปรีดา ผืนฟ้าสวย เมฆงาม ยามได้ยล ธารสาย

ฟ้ายังฟ้าอยู่… แม้หม่นมัว ใจยังยิ้มชัวร์… อย่าไหวหวั่น แม้จะพลาดพลั้ง… สักกี่วัน ยังมีแสงนั้น… คอยนำทาง แม้จะเหนื่อยนัก… ยังพักได้ แม้ไร้ใครใกล้… ยังมีหวัง ท

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 เดือนข้างแรมแต้มฝันในวันชื่น แม้นช่วงคืนร้อยแต่งแซมแสงสี เพียงจันทร์เสี้ยวเกี่ยวรักฝากไมตรี ค่ารักมีแน่นเหนียวใช่เสี้ยวจันทร์ จันทร์รูปเคียวเรียวโค้งใยโยงผูก ร่วมใจปลูกต้นรักบนฟากฝัน รอคืนเพ