สุดท้ายหน้าตาก็สำคัญอยู่ดี

สวัสดีค่ะวันนี้จะมาเล่าประสบการณ์โดนผช.ทิ้งค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นเรานั่งเล่นมือถือเนี้ยแหละจากนั้นก็มีคนทักมาถามว่าใช่รุ่นน้องที่รร.รึป่าว เราก็ตอบว่าใช่เพราะเราไปดูหน้าไทม์ไลน์พี่เขา พี่เขาอยู่รร.เดียวกับเรา หลังจากนั้นพี่เขาก็คุยกับเรามาเรื่อยๆแหละ คุยทางโซเชียลมิเดียไประยะนึงพี่เขาเลยขอเบอร์เพื่อโทรมาคุยกันพี่เขาบอกเราว่าเรานิสัยดีมากเป็นคนคุยง่ายๆไม่จู้จี้จุกจิกดี ตอนนั้นเราคุยเราก็โอเคนะเพราะเรายังไม่มีใครแต่เรื่องมันเกิดตรงที่ว่าพี่เขามาสารภาพรักกับเราตอนแรกเราก็ดีแหละแต่ยังไม่ได้ตอบตกลงเพราะว่าเรายังไม่รู้สึกรักพี่เขา100%เราแค่ชอบๆแค่20%เอง แต่อาการพี่เขาหนักขึ้นๆเพราะพี่เขาหึงหวงแรงมากแรงจนเรามองว่ามันไร้สาระหวงทั้งๆที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันเช็คเราทุกฝีเก้าให้ถ่ายรูปให้ดูว่าอยู่ไหนทำอะไร เราใช้ความพยายามสูงมากในการปรับตัวแต่มันไม่สำเร็จเพราะความเข้าใจของเรื่องๆนึง เรื่องที่ว่านี้คือวันนั้นเราไปรร.พี่เขาไม่เชื่อเลยให้เราถ่ายรูปให้ดูเราก็ถ่าย พี่เขาถามเราว่านี้ถ่ายเมื่อกี้หรือว่าถ่ายเก็บไว้นานแล้วเราก็อ้าววถ่ายเมื่อกี้ดิ สงสัยอะไร?? เรื่องยังไม่จบนะค่ะ พี่เขายังบอกอีกว่าทำไมเสียงอาย(นามสมมุติ)ไม่เห็นเข้ากับหน้าเลย เราก็อ้าววสงสัยอะไรเนี้ย พี่เขาก็เป็นแบบนี้แหละค่ะสงสัยเรามาเรื่อยๆทุกๆเรื่องเหมือนพี่เขาเชื่อว่าเราไม่ใช่เราเอารูปคนอื่นมาหรือเล่นเฟสเล่นไลน์คนอื่นอ่ะค่ะ ความสงสัยมันมากขึ้นจนกระทั้งพี่เขาของงเฟสไทม์ค่ะ เราก็ปฎิเสธพี่เขามาตลอดทุกครั้งด้วยเหตุผล2อย่างคือ 1)เราเพิ่งคุยกันไม่นาน(ไม่เกิน3เดือน) 2)เราไม่มั้นใจในตัวเองค่ะ พี่เขาก็พยายามอ้อนขอร้องเราทุกอย่างจนเราใจอ่อน รู้ไหมค่ะวันนั้นเราต้องรวบรวมความกล้าและก็ความมั่นใจมาก และแล้วกล้องก็เปิด...เราคุยกับพี่เขา พี่เขาคุยแปลกๆไปแบบไม่เหมือนเดิม เราคุยกันแปปเดียวไม่นานพี่เขาก็บอกว่าเพื่อนมาชวนไปเตะบอล หลังจากนั้นพี่เขาก็ไม่ทักมาอีกเลย เราทำใจแล้วค่ะว่าพี่เขาต่องไม่ชอบหน้าเราแล้วมันก็จริง เพราะเราทักไลน์ไปถามพี่เขาว่าเป็นอะไรหายไปไหนมา พี่เขาตอบว่า"อาย พี่ว่าเราควรหยุดคุยกันแค่นี้แหละ โชคดีนะ" เรานี้สตั้นเลย แต่ก็ไม่ได้เสันใจอะไรมากนักเพราะยังไม่ได้รักแต่ก็เสียความรู้สึกเสียเซลบ้าง ก็ยังว่าแหละค่ะถึงจะนิสัยดีแค่ไหนถ้าผช.เห็นหน้าตาแล้วก็คงไม่ชอบอยู่ดี ปล.เราเป็นคนไม่สวยนะ ผมหยักศกฟูๆ มีสิว ผิวแทน ที่สำคัญเลยคือฟันเหยิน