สวัสดีครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ชาวพันทิปทุกท่าน ::
วันนี้มีเรื่องมาเล่าปนระบายให้ฟังครับ
(เริ่มเลยนะครับ) ย้อนกลับไปช่วงปลายปี ๒๕๕๓ ผมได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งครับ ตอนนั้นพี่เขาทำงานอยู่ที่มหาลัยแถวดินแดงเป็นช่างคอมฯ เราก็คบหาดูใจกันมาหลายเดือนจนตกลงปลงใจกันว่าจะเป็นเเฟนกัน โดยที่นับจากเราเป็นเเฟนกัน ผมอยู่กรุงเทพ ส่วนพี่เขาอยู่สมุทรสาคร ซึ่งเราก็ไปมาหาสู่กันตลอด จนพ่อแม่เราทั้งสองฝ่ายรู้จักกันดี พ่อแม่พี่เขาก็รักผม พ่อแม่ผมก็รักพี่เขา เรารักกันมากครับ เป็นห่วงกัน เอาใจใส่กันเสมอมา เวลามีเรื่องอะไร มีของกินอร่อยๆ เราก็ก็แบ่งปันกันตลอด เวลาสุขเราก็สุข เวลาทุกข์เราก็ร่วมแก้ไขปัญหากันเสมอมา ยามป่วยเราก็ดูแลซึ่งกันและกันครับ จนเวลาเราล่วงเลยมาสองปีกว่าได้ พี่เขาก็ย้ายงานมาเป็นครูคอมพิวเตอร์ที่โรงเรียนมัธยมในสมุทรสาคร ซึ่งจำเป็นต้องเรียนเพื่อรับใบประกอบวิชาชีพครูครับ พี่เขาก็ได้มาอาศัยบ้านผมอยู่เสาร์อาทิตย์ เพื่อไปกลับๆระหว่างเรียน พอวันจันทร์ก็กลับไปสอนตามปกติ จนเหตุการณ์ที่ทำให้พี่เขาเปลี่ยนไปก็เกิดขึ้นครับ.....
ว่าด้วยเรื่องความรักของผม..... (ระบายสู่กันฟังครับ)
วันนี้มีเรื่องมาเล่าปนระบายให้ฟังครับ
(เริ่มเลยนะครับ) ย้อนกลับไปช่วงปลายปี ๒๕๕๓ ผมได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งครับ ตอนนั้นพี่เขาทำงานอยู่ที่มหาลัยแถวดินแดงเป็นช่างคอมฯ เราก็คบหาดูใจกันมาหลายเดือนจนตกลงปลงใจกันว่าจะเป็นเเฟนกัน โดยที่นับจากเราเป็นเเฟนกัน ผมอยู่กรุงเทพ ส่วนพี่เขาอยู่สมุทรสาคร ซึ่งเราก็ไปมาหาสู่กันตลอด จนพ่อแม่เราทั้งสองฝ่ายรู้จักกันดี พ่อแม่พี่เขาก็รักผม พ่อแม่ผมก็รักพี่เขา เรารักกันมากครับ เป็นห่วงกัน เอาใจใส่กันเสมอมา เวลามีเรื่องอะไร มีของกินอร่อยๆ เราก็ก็แบ่งปันกันตลอด เวลาสุขเราก็สุข เวลาทุกข์เราก็ร่วมแก้ไขปัญหากันเสมอมา ยามป่วยเราก็ดูแลซึ่งกันและกันครับ จนเวลาเราล่วงเลยมาสองปีกว่าได้ พี่เขาก็ย้ายงานมาเป็นครูคอมพิวเตอร์ที่โรงเรียนมัธยมในสมุทรสาคร ซึ่งจำเป็นต้องเรียนเพื่อรับใบประกอบวิชาชีพครูครับ พี่เขาก็ได้มาอาศัยบ้านผมอยู่เสาร์อาทิตย์ เพื่อไปกลับๆระหว่างเรียน พอวันจันทร์ก็กลับไปสอนตามปกติ จนเหตุการณ์ที่ทำให้พี่เขาเปลี่ยนไปก็เกิดขึ้นครับ.....