เมื่ิอโดนคุณป้าท่านนึงด่าบนรถเมย์

เรื่องมีอยู่ว่าวันนี้เรานั่งรถเมย์เพื่อไปลงพาต้าปิ่นเกล้า พอใกล้ถึงเราก็ยืนตรงด้านข้างที่จับทางลงรถ มือนึงเราเกาะเสาไว้ อีกมือนึงถือกล่องขนมปัง (กล่องขนาดกลางๆหนักอยู่นะ)
แล้วก็มีคุณป้าท่านนึงเดินมา รถเมย์แบรกกระทันหัน คุณป้าเลยเสียหลักเกือบล้ม ทีนี้ คุณป้าก็ก็ด่าเลย (ใส่อารมณ์เสียงดัง) ประมาณว่า "จะลงก็ไม่ลงมายืนจ่อขวางทาง ทีนี้ป้าก็เกาะไม่ได้" คือเยอะกว่านี้แต่จำไม่ได้
พอลงจากรถเรารีบเดินตามป้าไปเลย ป้าแกก็หันมามองนะ รู้ว่าเราเดินตาม พอเราเดินทันเราก็ไปสะกิดไหล่ป้า แล้วพูดว่า
เรา :  "ป้าค่ะเมื่อกี้หนูขอโทษนะค่ะ" (พร้อมยกมือไหว้)  
ป้า : "ไม่เป็นไรจ่ะ" (เสียงห้วนพร้อมสายตาจิกนิดๆ) แล้วแกก็เดินจากไป...

# คือเรื่องนี้สอนอะไรเราหลายอย่างนะ ว่าอย่าทำแบบป้าเพราะคนโดนด่ารู้สึกแย่มาก และเราก็ไม่ได้ตั้งใจด้วย
ที่จริงเราหลบป้าด้วย กะให้ป้าได้ลงก่อน เสียความรู้สึกมากเลย เราขอรับผิดเรื่องนี้แค่เรื่องเดียว

เราก็มีนิสัยคล้ายๆป้านะ ลองคิดกลับกันถ้าเราเป็นป้าเราก็คงเหวี่ยง เราเลยรู้เลยว่าไม่ควรทำไม่ควรไปว่าใครเพราะเค้าอาจจะไม่ได้ตั้งใจ
คือตอนบนรถเมย์เราเหม่อๆด้วยคิดมากเรื่องย่าเพราะตอนนี้ท่านป่วยเป็นมะเร็งอาการหนักมาก แล้วเรามาเจอแบบนี้อีกท้อเลย แต่ไม่โกรธป้านะค่ะ


เอาเป็นว่าเรื่องนี้สอนเราให้รู้ว่าถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้อย่าไปเหวี่ยงไปวีนใครเพราะเค้าอาจกำลังเจอเรื่องแย่ๆอยูก็ได้