สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิพย์ทุกคน ขอแทนตัวเองว่าบีนะคะ บีจะมาเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาของบีให้ฟัง
เรื่องเกิดขึ้นหลังจากบีได้รู้จักกับรุ่นน้องคนหนึ่ง ขอแทนน้องเขาว่าเอนะคะ เราสองคนรู้จักกันผ่านคนสนิทและการทำงานร่วมกัน
ถ้าถามว่าเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับเขาครั้งแรกเมื่อไหร่ ก็คงจะเป็นช่วงรับน้องค่ะ เริ่มได้มีโอกาสพูดคุยและทานข้าวด้วยกันกับเขา
นานวันยิ่งรู้จักกันมากขึ้น เขาก็ทำให้เรารู้สึกว่า เขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่น แม้ว่าเท่าที่ได้พูดคุย เขาจะมีอะไรอยู่ในใจไม่มากก็น้อยเลยทีเดียว
น้องเอเป็นคนที่ฉลาดมากๆค่ะ เขาเป็นคนที่มองคนทะลุปลุโปร่ง ซึ่งนี่เป็นข้อนึงเลยที่ทำให้เรารู้สึกทำตัวไม่ถูก ยอมรับเลยค่ะ
ว่าเป็นคนที่เก็บความรู้สึกไม่ค่อยเก่ง แต่มีอะไรก็ไม่ค่อยพูด นี่เรียกได้ว่าเป็นข้อเสียของเราเลยก็ว่าได้ แต่เดาว่าเขาคงมองออก
นานวันเข้า น้องเขาก็เข้ามาทำให้บีรู้สึกดี เวลาไปไหนเขาก็จะถามไถ่ ว่าไปไหนไปกับใคร หรือเวลาเขาจะไปไหนเขาก็จะทักมาบอกเช่นว่า กลับบ้านแล้วนะ
นั่นยิ่งทำให้ตัวเรารู้สึกดีมากขึ้นไปอีก นอกจากนั้น เวลาที่เราไม่สบาย บางครั้งเขาก็ถามว่าทานข้าวทานยายัง ก็ไม่รู้นะคะว่าเขาถามตามมารยาทหรือเพราะเป็นห่วงจริงๆ เราบอกได้เลยว่า เรายิ่งรู้สึกดีมากๆ เวลาเขาทำตัวเหมือนห่วงใยเราแบบนี้ ช่วงหลังๆ มีหลายครั้งที่ยอมรับว่าท้อกับการเรียนค่ะ
แต่พอคุยกับเขา เขาก็เริ่มจะมีการให้กำลังใจด้วยการบอกว่า สู้ๆนะ เชื่อไหมคะ แค่คำๆเดียวมันทำให้เรารู้สึกดีมากกว่าทุกๆคำให้กำลังใจทุกคำที่เคยได้รับมา
มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยค่ะ เวลาได้เจอคนที่เขาดีกับเราถึงขนาดนี้ บางวันเราต้องตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปนั่งทานข้าวทั้งๆที่บางครั้งมีเรียนสายๆ แต่เราก็ยอมที่จะตื่นออกไป เพื่อที่จะได้เจอเขาที่มานั่งทานข้าวแต่เช้าทุกวัน บางวันก็ได้ทักกันบ้าง บางวันก็ได้แค่แอบมอง แต่หลายต่อหลายครั้ง เขาก็ทำให้เรารู้สึกว่า เออ เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรานะ หลายต่อหลายครั้งที่เขาอ่านข้อความของเราแล้วไม่ตอบ เช่นพิมพ์ไป สิบอย่าง ตอบแค่อย่างเดียว นั่นทำให้เรารู้สึกน้อยใจมากๆ ว่าทำไมเขาถึงไม่สนใจในสิ่งที่เราถามเลยนะ นั่นทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ จนพูดกับตัวเองว่า เอาละ ฉันจะไม่ทักเขาไปแล้วนะ
แต่พอเราไม่ทักเขาไป เขาก็ทักเรามา แน่นอนว่าเป็นคนใจอ่อนค่ะ เราตอบกลับอย่างรวดเร็ว ผลที่ได้คือ รู้สึกฟินไปคนเดียวในช่วงเวลาหนึ่ง
แต่ตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกว่า เราไม่ควรจะคิดไปเองคนเดียวแล้ว การมโนมันยิ่งทำให้เราเจ็บมากขึ้น แต่เราไม่รู้ว่าเราควรจะเริ่มทำอะไรดี เรารู้ตัวแน่ชัดว่าเรารักเขาไปแล้วจริงๆ เขาเป็นคนแรกที่เรานึกถึงทั้งตอนตื่นและก่อนเข้านอน เขาเป็นคนที่เข้ามาทำให้ชีวิตที่เคยเรียบง่าย กลับมาสีสันอีกครั้ง เขาเป็นคนที่ทำให้ใจของเราเต้นแรงแบบไม่เป็นจังหวะ อารมณ์แบบรู้สึกเหมือน 14 อีกครั้ง เรารู้สึกและสัมผัสตัวเองได้ว่าเราจริงจังกับเขาจริงๆ และไม่รู้ว่าเขาจะเข้าใจเราไหม...
ก็ไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไง เราควรสังเกตุเขายังไงดี หรือควรบอกรักเขาเลยไหม หรือเราควรทำยังไงดี
แอบรักเขาแต่ไม่รู้ว่าเขารู้สึกอย่างไร
เรื่องเกิดขึ้นหลังจากบีได้รู้จักกับรุ่นน้องคนหนึ่ง ขอแทนน้องเขาว่าเอนะคะ เราสองคนรู้จักกันผ่านคนสนิทและการทำงานร่วมกัน
ถ้าถามว่าเริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับเขาครั้งแรกเมื่อไหร่ ก็คงจะเป็นช่วงรับน้องค่ะ เริ่มได้มีโอกาสพูดคุยและทานข้าวด้วยกันกับเขา
นานวันยิ่งรู้จักกันมากขึ้น เขาก็ทำให้เรารู้สึกว่า เขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่น แม้ว่าเท่าที่ได้พูดคุย เขาจะมีอะไรอยู่ในใจไม่มากก็น้อยเลยทีเดียว
น้องเอเป็นคนที่ฉลาดมากๆค่ะ เขาเป็นคนที่มองคนทะลุปลุโปร่ง ซึ่งนี่เป็นข้อนึงเลยที่ทำให้เรารู้สึกทำตัวไม่ถูก ยอมรับเลยค่ะ
ว่าเป็นคนที่เก็บความรู้สึกไม่ค่อยเก่ง แต่มีอะไรก็ไม่ค่อยพูด นี่เรียกได้ว่าเป็นข้อเสียของเราเลยก็ว่าได้ แต่เดาว่าเขาคงมองออก
นานวันเข้า น้องเขาก็เข้ามาทำให้บีรู้สึกดี เวลาไปไหนเขาก็จะถามไถ่ ว่าไปไหนไปกับใคร หรือเวลาเขาจะไปไหนเขาก็จะทักมาบอกเช่นว่า กลับบ้านแล้วนะ
นั่นยิ่งทำให้ตัวเรารู้สึกดีมากขึ้นไปอีก นอกจากนั้น เวลาที่เราไม่สบาย บางครั้งเขาก็ถามว่าทานข้าวทานยายัง ก็ไม่รู้นะคะว่าเขาถามตามมารยาทหรือเพราะเป็นห่วงจริงๆ เราบอกได้เลยว่า เรายิ่งรู้สึกดีมากๆ เวลาเขาทำตัวเหมือนห่วงใยเราแบบนี้ ช่วงหลังๆ มีหลายครั้งที่ยอมรับว่าท้อกับการเรียนค่ะ
แต่พอคุยกับเขา เขาก็เริ่มจะมีการให้กำลังใจด้วยการบอกว่า สู้ๆนะ เชื่อไหมคะ แค่คำๆเดียวมันทำให้เรารู้สึกดีมากกว่าทุกๆคำให้กำลังใจทุกคำที่เคยได้รับมา
มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยค่ะ เวลาได้เจอคนที่เขาดีกับเราถึงขนาดนี้ บางวันเราต้องตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปนั่งทานข้าวทั้งๆที่บางครั้งมีเรียนสายๆ แต่เราก็ยอมที่จะตื่นออกไป เพื่อที่จะได้เจอเขาที่มานั่งทานข้าวแต่เช้าทุกวัน บางวันก็ได้ทักกันบ้าง บางวันก็ได้แค่แอบมอง แต่หลายต่อหลายครั้ง เขาก็ทำให้เรารู้สึกว่า เออ เขาไม่ได้คิดอะไรกับเรานะ หลายต่อหลายครั้งที่เขาอ่านข้อความของเราแล้วไม่ตอบ เช่นพิมพ์ไป สิบอย่าง ตอบแค่อย่างเดียว นั่นทำให้เรารู้สึกน้อยใจมากๆ ว่าทำไมเขาถึงไม่สนใจในสิ่งที่เราถามเลยนะ นั่นทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ จนพูดกับตัวเองว่า เอาละ ฉันจะไม่ทักเขาไปแล้วนะ
แต่พอเราไม่ทักเขาไป เขาก็ทักเรามา แน่นอนว่าเป็นคนใจอ่อนค่ะ เราตอบกลับอย่างรวดเร็ว ผลที่ได้คือ รู้สึกฟินไปคนเดียวในช่วงเวลาหนึ่ง
แต่ตอนนี้ เราเริ่มรู้สึกว่า เราไม่ควรจะคิดไปเองคนเดียวแล้ว การมโนมันยิ่งทำให้เราเจ็บมากขึ้น แต่เราไม่รู้ว่าเราควรจะเริ่มทำอะไรดี เรารู้ตัวแน่ชัดว่าเรารักเขาไปแล้วจริงๆ เขาเป็นคนแรกที่เรานึกถึงทั้งตอนตื่นและก่อนเข้านอน เขาเป็นคนที่เข้ามาทำให้ชีวิตที่เคยเรียบง่าย กลับมาสีสันอีกครั้ง เขาเป็นคนที่ทำให้ใจของเราเต้นแรงแบบไม่เป็นจังหวะ อารมณ์แบบรู้สึกเหมือน 14 อีกครั้ง เรารู้สึกและสัมผัสตัวเองได้ว่าเราจริงจังกับเขาจริงๆ และไม่รู้ว่าเขาจะเข้าใจเราไหม...
ก็ไม่รู้ว่าเขาจะคิดยังไง เราควรสังเกตุเขายังไงดี หรือควรบอกรักเขาเลยไหม หรือเราควรทำยังไงดี