พอดีไปเจอบทความนี้มา
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1523209824632229&set=a.1388703178082895.1073741841.100008296779338&type=1
“หากการฆ่าบูชายัญต่อเทพเจ้า มีผลประเสริฐกับทุกฝ่าย ถ้าเช่นนั้น ไม่เป็นการดีกว่าหรือ หากท่านจะนำเอาบิดามารดา อันเป็นที่รักของตน มาฆ่าบูชายัญเพื่อที่ท่านเหล่านั้นจะได้ไปพบความสุขบนสวรรค์เสียแต่วันนี้ แทนที่จะใช้สัตว์มากมายมาเป็นเครื่องบูชา และจงสั่งให้สานุศิษย์บริวาร นำเอาตัวท่านมาบูชายัญด้วย เพื่อที่ท่านทั้งหลายจะได้ไปสู่สวรรค์ โดยมิต้องเสียเวลามาบำเพ็ญถือบวชให้ลำบากเสียเปล่าๆ เพราะผู้ฆ่าย่อมพ้นบาปเคราะห์ทั้งปวง และผู้ถูกฆ่าก็จะได้ไปสู่สุขคติ ได้เสวยสุขในแดนสวรรค์อย่างที่ท่านพูด การกระทำอย่างนี้ย่อมดีกว่ามิใช่หรือ”
Cr. หนังสือ “อนันตชีโน”
สืบเนื่องจากเหตุการณ์บูชายันสัตว์ที่เนปาล เเล้วมีพระได้นำบทความนี้มาลงในเพจตามลิงค์ คือผมรู้สึกตะขิดตะขวงใจ มันคือความเชื่อของชาวเนปาล สัตว์ที่บูชายันเสร็จเเล้ว ก็นำเเจกจ่ายให้คนทั่วไป รวมถึงคนยากไร้ ถ้าจะกล่าวว่ามันบาป เเล้วพระที่ฉันเนื้อสัตว์ ก็ต้องบาปเหมือนกัน เพราะถ้าพระไม่ฉันเนื้อสัตว์ คนก็ไม่นำมาถวาย มันตรงตามหลักของพุทธมั้ย ที่ว่ามีเหตุย่อมมีผล เเละเหตุของเรื่องก็คือพระฉันเนื้อสัตว์ คนก็เลยฆ่าสัตว์เพื่อประกอบอาหารไปถวายพระ
หรือจะโยนบาปให้คนฆ่าสัตว์ไปเลยรับไปเต็มๆ หรือการฆ่าสัตว์เพื่อให้พระฉันไม่บาป หรือยังไง เเล้วตกลงการฆ่าสัตว์มีทั้งบาปเเละไม่บาปหรือ คิดว่ามีสัตว์จำนวนเท่าไหร่เเต่ละปีที่คนฆ่าไปทำอาหารถวายพระ ถ้าบอกว่าซื้อจากห้าง ก็ต้องฆ่าเหมือนกันใช่หรือไม่
ใครที่บอกว่าคนกินไม่บาป คิดดูว่าเห็นเเก่ตัวไปหน่อยมั้ย ให้คนอื่นฆ่า เเล้วตัวเองเอาเงินไปจ่าย เอาเนื้อมากินโดยไม่บาป เเหม่ มันช่างสุขดีเเท้
ขอเเท็กวิทย์หน่อยครับ อยากรู้ว่า ถ้าพระไม่ฉันเนื้อสัตว์ จะสามารถฉันอะไรที่มีสารอาหารใกล้เคียงเนื้อสัตว์ได้บ้าง เช่นโปรตีนจากถั่ว เท่าที่เคยเรียนมาผ่านๆ
พระฉันเนื้อสัตว์บาปมั้ยครับ
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1523209824632229&set=a.1388703178082895.1073741841.100008296779338&type=1
“หากการฆ่าบูชายัญต่อเทพเจ้า มีผลประเสริฐกับทุกฝ่าย ถ้าเช่นนั้น ไม่เป็นการดีกว่าหรือ หากท่านจะนำเอาบิดามารดา อันเป็นที่รักของตน มาฆ่าบูชายัญเพื่อที่ท่านเหล่านั้นจะได้ไปพบความสุขบนสวรรค์เสียแต่วันนี้ แทนที่จะใช้สัตว์มากมายมาเป็นเครื่องบูชา และจงสั่งให้สานุศิษย์บริวาร นำเอาตัวท่านมาบูชายัญด้วย เพื่อที่ท่านทั้งหลายจะได้ไปสู่สวรรค์ โดยมิต้องเสียเวลามาบำเพ็ญถือบวชให้ลำบากเสียเปล่าๆ เพราะผู้ฆ่าย่อมพ้นบาปเคราะห์ทั้งปวง และผู้ถูกฆ่าก็จะได้ไปสู่สุขคติ ได้เสวยสุขในแดนสวรรค์อย่างที่ท่านพูด การกระทำอย่างนี้ย่อมดีกว่ามิใช่หรือ”
Cr. หนังสือ “อนันตชีโน”
สืบเนื่องจากเหตุการณ์บูชายันสัตว์ที่เนปาล เเล้วมีพระได้นำบทความนี้มาลงในเพจตามลิงค์ คือผมรู้สึกตะขิดตะขวงใจ มันคือความเชื่อของชาวเนปาล สัตว์ที่บูชายันเสร็จเเล้ว ก็นำเเจกจ่ายให้คนทั่วไป รวมถึงคนยากไร้ ถ้าจะกล่าวว่ามันบาป เเล้วพระที่ฉันเนื้อสัตว์ ก็ต้องบาปเหมือนกัน เพราะถ้าพระไม่ฉันเนื้อสัตว์ คนก็ไม่นำมาถวาย มันตรงตามหลักของพุทธมั้ย ที่ว่ามีเหตุย่อมมีผล เเละเหตุของเรื่องก็คือพระฉันเนื้อสัตว์ คนก็เลยฆ่าสัตว์เพื่อประกอบอาหารไปถวายพระ
หรือจะโยนบาปให้คนฆ่าสัตว์ไปเลยรับไปเต็มๆ หรือการฆ่าสัตว์เพื่อให้พระฉันไม่บาป หรือยังไง เเล้วตกลงการฆ่าสัตว์มีทั้งบาปเเละไม่บาปหรือ คิดว่ามีสัตว์จำนวนเท่าไหร่เเต่ละปีที่คนฆ่าไปทำอาหารถวายพระ ถ้าบอกว่าซื้อจากห้าง ก็ต้องฆ่าเหมือนกันใช่หรือไม่
ใครที่บอกว่าคนกินไม่บาป คิดดูว่าเห็นเเก่ตัวไปหน่อยมั้ย ให้คนอื่นฆ่า เเล้วตัวเองเอาเงินไปจ่าย เอาเนื้อมากินโดยไม่บาป เเหม่ มันช่างสุขดีเเท้
ขอเเท็กวิทย์หน่อยครับ อยากรู้ว่า ถ้าพระไม่ฉันเนื้อสัตว์ จะสามารถฉันอะไรที่มีสารอาหารใกล้เคียงเนื้อสัตว์ได้บ้าง เช่นโปรตีนจากถั่ว เท่าที่เคยเรียนมาผ่านๆ