วันที่ 14 และ 18 พฤศจิกายน ทีมชาติญี่ปุ่น หรือที่เรียกกันว่าซามูไรบลู
มีเตะกระชับมิตรสองแมทช์ในบ้านตัวเอง

วันที่ 14 เตะกับฮอนดูรัส ที่โตโยโต้สเตเดี่ยม ไอจิ
ส่วนวันที่ได้ไปดูคือวันที่ 18 เตะกับออสเตรเลีย ที่นาไงสเตเดี่ยม โอซาก้า

ความพิเศษของเตะเฟรนด์ลี่ครั้งนี้ คือโค้ชอกีร์เร่เรียกอัตสึโตะ อุจิดะ
ยาสุฮิโตะ เอนโดะ ยาสุยูกิ คอนโนะกับมาติดทีมอีกครั้ง

*เฟรนด์ลี่ก่อนหน้า อุจิดะเจ็บเข่าขวา ที่จริงครั้งนี้ก็เกือบไม่ได้มาซะแล้ว
เพราะก่อนมา(วันที่ 8) เตะบุนเดสลีกากับ Freiburg
ท้ายเกม โดนฝ่ายตรงข้ามเหยียบที่มือซ้าย


ระหว่างนั้นแฟนๆอย่างเรา ลุ้นอยู่ว่ามีอะไรหักไหมเนี้ย
อีกสองวันถัดมา อุจจิก็กลับมาถึงญี่ปุ่นและร่วมซ้อมกับซามูไรบลูซะเเล้ว
(ก็ไม่มีอะไรหัก แต่ก็บวมอยู่หลายวัน)


แมทช์แรก(ที่ไม่ได้ไปดู) ญี่ปุ่นชนะฮอนดูรัสไป 6-0
ตัวหลักๆ จากซัคเจแปนลงเล่นเป็นตัวจริงเพียบ



นั่งดูแมทช์นี้ที่บ้าน วันถัดไปก็ได้เวลาไปเยือนโอซาก้าครั้งแรก
และดูซามูไรบลูเตะในบ้านตัวเองครั้งแรกแล้วค่ะ ลุยยย!

วันอังคารที่ 18 พ.ย. ญี่ปุ่น v ออสเตรเลีย ณ นาไงสเตเดี่ยม
ตั้งต้นไปจากแถวๆสถานีโอซาก้า ปลายทางคือต้องลงสถานี Tsurugaoka(ท่องไว้ๆ)
ต้องต่อรถไฟไปหลายทอด หลายต่อ แต่ต้องไปให้ถึงสถานี Tennoji
เพื่อไปขึ้น JR Hanwa Line ไปลง Tsurugaoka นี่ล่ะ
กะเวลาพอดีไปให้ถึงใกล้เคียงเวลาสนามเปิด(17.30)
ยังดีไม่หลง แล้วพอไปถึงเทนโนจิ ก็ไม่ยากล่ะ
เพราะเห็นสาวกซามูไรบลูบนรถไฟเพียบ แสดงว่าไม่ผิดขบวนชัวร์

พอออกจากจากรถไฟ เดินไปสนามยิ่งง่ายใหญ่
เดินไหลตามชาวบ้านเค้าไปเรื่อยๆ

นาไงสเตเดี่ยม สนามของเซเรซโซ่โอซาก้า
พอลงมาถึงชั้นล่างของสถานี ก็เต็มไปด้วยการตกแต่งโลโก้และรูปนักบอลคนดังของทีม
(ป้ายนี้รู้จัก โฮตารุ คาคิทานิ แล้วก็ดิเอโก้ ฟอร์ลัน คนซ้ายสุดไม่รู้จัก><)
ไม่ได้ดูเจลีคเท่าไร แต่สังเกตมาหลายทีล่ะ ว่าโฮตารุนี่น่าจะดังมากอยู่


ส่วนอดีตนักเตะคนดังจากเซเลซโซ่ที่รู้จัก มีใครบ้างหนอออ
อึมมม ชินจิ คากาวะ... โยอิจิโร่ คาคิทานิ...
ทากาชิ อินุอิ... อากิฮิโระ อิเอนากะ... ฮิโรชิ คิโยตาเกะ...
โยชิโตะ โอคุโบะ... ฮิซาโตะ ซาโตะ (ที่รู้จักเพราะพวกฮีติดทีมชาตินี่ล่ะ)


แปะโปสเตอร์ซามูไรบลูเล็กน้อย แต่เเค่นี้ไอ้เราก็ตื่นเต้นล่ะ



ใครอยากได้อุปกรณ์ใส่เชียร์เพิ่มเติม ก็ยังมีให้เลือกซื้อหาที่บูธขายหน้าสถานี


เดินออกจากสถานีปุ๊ป เห็นร้านขายไก่ทอดข้างถนน
เห็นเด็กๆรุมอยู่ น่ากินจัง เกือบควักตังค์ซื้อแล้ว(500 เยน)
แต่ดูมีคิว และคิดว่าราคาก็ไม่ถูกเท่าไร ลองไปหาเอาข้างหน้าอีกดีกว่า


บรรยากาศระหว่างทางเดินไปสนาม


ร้านนี้อยู่ตรงข้ามสนาม ขายโอเด้ง ไส้กรอก ของทอด


มาถึงนาไงสเตเดี่ยม  ตามเสาไฟ มีป้ายไวนีลรูปนักเตะห้อยไว้
ถ่ายมาได้แต่ฮอนดะ แต่เสาอื่นมื๊ดมืด


ก่อนเข้าสนามมีร้านขายเสื้อ ขายอุปกรณ์ใส่เชียร์อีกร้าน (มีดักแฟนๆไปเรื่อยๆ)


แล้วก็เดินไหลตามผู้คนเข้าสนาม ยื่นตั๋วให้เจ้าหน้าที่ตรวจ
เห็นตรวจสองจุด ดูแต่ตั๋ว แต่ไม่ได้ตรวจกระเป๋า
ที่เคยไปดูที่ออสเตรเลียและสิงคโปร์ เข้มงวดมากอยู่ โดยเฉพาะประเทศหลัง
ห็เลยแปลกใจเล็กๆที่ญี่ปุ่น ไหงไม่ดูเลย แถมมีของแจกให้ด้วยยย


ในสนาม ยังไงก็ต้องมีของกินขาย แต่ข้อเสียคือคิวยาว
และร้านไหนที่ดูน่ากิน คิวจะยาวมากกกก (ปิ๊งร้านไก่ทอด แต่เห็นคิวแล้วไม่ไหวจะรอ)


ถึงจะถ่ายรูปกับแค่"ป้าย"ของอุจิดะ คิวก็ยาวนะจ๊ะ


เข้ามาถึงสนามสักที กองเชียร์ซามูไรบลูที่เคยเห็นประจำในทีวี อยู่ใกล้ๆนี่ล่ะ





รูประหว่างแมทช์ไม่ได้ถ่ายเลย กล้องป๊อกแป๊ก เลยตั้งใจดูดีกว่า

เกมนี้เหมือนเป็นพรีวิวก่อนเอเชี่ยนคัพต้นปีหน้า
(เอเชี่ยนคัพครั้งก่อนที่กาตาร์ แมทสุดท้ายชิงแชมป์ญี่ปุ่นก็เจอกับออสเตรเลีย
และเอาชนะมาได้ 1-0 เป็นเเชมป์เอเชี่ยนคัพปี 2011)

จบเกม ญี่ปุ่นเอาชนะออสเตรเลียไป 2-1
เกมนี้เปลี่ยนผู้เล่น 11 คนแรก จากเกมที่เจอฮอนดูรัส
โดยพักอัตสึโตะ อุจิดะ(เข่าขวา)ให้โกโตกุ ซากิอิมาเล่นแทน
แล้วให้โอตะไปเล่นแบคซ้าย

ส่วนตัว ในเรื่องบรรยากาศ คิดว่าเป็นสนามที่ผู้คนคึกคักดีค่ะ
ยังไม่มีโอกาสสำรวจห้องน้ำเลย เพราะคิวยาวจริงๆ
กองเชียร์ดูเสียงดังเป็นพิเศษกับอินุอิแฮะ
น่าจะเพราะแฟนเซเลซโซ่มาเชียร์เยอะมั้ง


ส่วนอันนี้ภาพรวมๆที่โอซาก้าที่ไม่เกี่ยวกับบอลค่ะ
โอซาก้าเป็นเมืองน่ารักดีค่ะ ถ้าโตเกียวเป็นคนเก๋ๆแนวๆ
โอซาก้าก็ดูติดดินกว่า สนุก ขำๆ ไรงี้
เพื่อนเคยบอกว่าให้เปลี่ยนจากโตเกียว ไปโอซาก้ามั้ง เธอต้องชอบไรงี้
ตอนนั้นก็แอบคิด ไม่อ่ะ โตเกียวเท่านั้น ตอนนี้เชื่อเพื่อนแล้วค่ะ
ไปครั้งนี้ เห็นโอซาก้าเเค่เสี้ยว ถ้ามีโอกาสอีก จะไปอีกแน่นอน