เล่าขอเล่าแบบรวบๆ ละกันนะค่ะ คือว่าเรารู้จักและเรียนกับอาจารย์ฝรั่งคนนี้มาถึง 5 ปี อาจารย์เราเป็นผญคือเป็นครูที่สนิทกันมาก จริงๆ แล้วเหมือนเพื่อนกันมากกว่าด้วยซ้ำ อาจารย์เราต้องบินกลับบ้านที่อเมริกาทุกๆปีอยู่แล้ว พอเราเรียนกับเขาทำให้ภาษาอังกฤษเราดีขึ้นมากๆเลย พอตอนนี้เรากำลังจะเรียนจบม 6 เราก็ได้วางแผนกับอาจารย์เราเพราะเรามีความตั้งใจจะไปเรียนต่ออเมริกา ผลปรากฏว่าเราได้มหาลัย ที่ CO ซึ่งโชคดีที่เราอยู่รัฐใกล้ๆกับอาจารย์ ตอนนี้ก็คือเราทำ วีซ่ากับเอกสารทุกอย่างเสร็จแล้ว ซึ่งเราจะลองไป ดูที่ก่อนสักเดือนนึง อยู่บ้านกับอาจารย์ อาจจะไปดูมหาลัยสักอาทิตย์นึงแล้วก็มาอยู่กับอาจารย์สัก สามอาทิตย์แล้วก็กลับไทยเพราะมหาลัยเราเปิดช่วง ตุลา ถ้าเราจำไม่ผิดนะ โอเคที่นี้เราจะเข้าเรื่องแล้ว
ขอเล่าเรื่องเกี่ยวกับอาจารย์เราก่อนนะ อาจารย์เราสอนที่มหาลัยแห่งนึง มานานถึงสิบปี แต่ด้วยความที่มหาลัยนี้อาจารย์เราทำงานหนัก โดนให้งานเยอะมาก จนอาจารย์เราทนไม่ไหว เลยทำเรื่องลาออก และได้ ที่ทำงานที่ใหม่สอนเด็กประถม ซึ่งถ้าอาจารย์เราทำงานที่เก่า จะกลับอเมริกา ได้ช่วงปลายเมษา แต่พอทำงานที่ใหม่เลยกลับช่วงปลายมีนา
จุดเริ่มต้นของเรามันไม่ดีเอาสะเลย ก่อนอื่นเราเคยคบกับผชไทยมาถึงสองปีแต่ไม่รอดจริงๆเพราะนิสัยต่างกันมาก จนเราไม่ไหว
พอเรามาเจอคนที่สอง เรารู้ที่หลังว่าเราไปเป็นกิ๊กเขาโดยที่ผชคนนี้หลอกเรา เราก็ได้แต่ทำใจและเดินออกมา ระหว่างคบกับคนนี้เขาไม่เคยสนใจเราเลย เมื่อเปรียบเทียบกับคนแรก เขาสนใจเรามาก ทำไปทำมา คนแรกมากเกิน คนที่สองกลับขาดสะงั้น เราเลยคิดว่าโอเคจะพักใจละ เจ็บมาพอ
โดยส่วนใหญ่แล้วเราชอบที่จะคุยกับคนทางเน็ตอยู่แล้ว แต่เพื่อนๆ ก็รู้ว่าคนทางเน็ตผ่านมาแล้วก็ผ่านไป น้อยคนที่จะคุยกันต่อนาน ซ฿ึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เราเองก็รู้อยู่แล้ว เคยแอบชอบบ้างเวลาคุย เจอโรคจิตบ้าง เจอคนหลายรูปแบบ เรารู้ว่าคนทางเน็ตไว้ใจไม่ได้ ถ้าเจอดีก็คงดี
จนเรามาเจอผชคนนึง ตอนเราเจอผชคนนี้เราสอบเสร็จแล้ว กำลังรอผลของมหาลัย เขาอายุเท่าเราเรียน รร ทหาร เขาเป็นผชที่ไม่ใช่สไตล์ของเราเลยแม้แต่นิดเดว ถ้าเป็นผญไทยมองเราเชื่อว่าจะมองว่าไม่หล่อ 555555 ตอนแรกเราก็คิดงั้น แต่ตอนนี้ทำไปทำมาเรากลับชอบสะงั้น ตอนแรก เราชวนเขาเล่นสไกป์เลยเพราะเราเห็นว่าคนบางคนชอบปลอมรูปแล้วหลอกไรงี้ เขาก็บอกเราว่า แต่เราไม่มีสไกป์เราเลยแบบเอาแล้วไง เขาก็บอกว่า แต่เราจะสมัครให้นะ แล้วเขาก็สมัครในทันที เราก็แบบเออดีวะ ก็เล่นกัน คุยไปเรื่อยๆ ตอนแรกที่คุยเราคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเขินแต่ผลปรากฏว่าเขากลับเขินเรา ตอนเราเห็นเขาแวบแรกเราก็เฉยๆนะ แต่พอตอนเขาพูดตอนเขาคุย ตอนเขายิ้ม หรือกระทั่งหัวเราะ เรากลับรู้สึกว่าผชคนนี้
โครตน่ารัก
ผชคนนี้เป็นกึ่งอเมริกันผสมละติน ดังนั้นจะเป็นผชผิวสีเข้ม ผมดำตาโดตซึ่งมันไม่ใช่สเป็คเราเลยแต่เรากลับชอบตอนแรกเราคิดว่าเราคงเพี้ยนไปแล้ว แต่ก็ชอบอยู่ดี คือเราไม่เคยชอบใครขนาดนี้จริงๆ แค่เราได้ยินเสียง หรือแม้กระทั่งเราตอบแชทเขาเรายังเขินซึ่งเราก็ไม่เข้าใจตัวเอง
พอเราชอบเขารู้จักกันมาเกือบจะสองเดือน เราก็อยากรู้ว่าเขามีแฟนรึยัง เราก็เลยถาม
"เทอมีแฟนรึยัง?"
"เคยมีคนนึงแต่เลิกไปเมื่อปลายปีที่แล้ว"
"อ่าวแล้วทำไมถึงเลิก"
"เขาไปชอบผชคนอื่นแล้วขอเราเลิก" คือเราก็ไม่แปลกใจหรอกเพราะมันไม่หล่อติดเกมติดบาสติดดเพื่อน แต่เราก็ชอบอยู่ดี
"อ่อเราเสียใจด้วยนะ"
"เห้ยไม่เป็นไร เราจบแล้วเลิกแล้ว แล้วก็ไม่ได้อะไรกับผญคนนั้นแล้ว"
"555 อ่อโอเค"
"แล้วเทอละ?"
"เราก็เคยมี" เราก็เล่าให้เขาฟังเรื่องที่เราเจอ
"ถ้าเป็นเราเราจะไม่ทำอย่างงั้นผชที่ทำแบบนั้นไม่ใช่สุภาพบุรุษ แล้วถ้าเราเป็นผชคนนั้นเราจะไม่ปล่อยเทอไป" คุณพระ คือพอเราฟังนี้เราเขินหน้าดำหน้าแดง
"ถ้าเทอเป็นผชคนนั้นก็คงดี "
"ถ้าเทออยู่นี้ ถ้าเราคบกัน มันก็คงจะดีกว่านี้ และถ้าเราเป็นแฟนเทอเราจะไม่ทำอย่างงั้นเด็ดขาด"
"เทอก็พูดได้ พูดมันง่ายกว่าอยู่แล้วถึงเวลาจริงๆ เทออาจจะเลิกกับเราไปชอบผญคนอื่นก็ได้ อย่าสัญญาอะไรที่ทำไม่ได้"
"เราพูดจริงๆ ถ้าเทออยู่ที่นี้ เทอก็จะรู้เราจะไม่ว่าไรถ้าเทอไม่เชื่อเพราะเวลาจะเป็นตัวพิสูจน์อีกอย่างเราก็ไม่ได้รักใครง่ายๆ "
"แล้วตอนนี้เทอชอบใครแล้วรึยัง?" รู้สึกอยากรู้มากเลยคิดที่จะถาม ตอนถามก็ทำหน้าไม่ถูกหรอกจริงๆ
"มีเรามีคนที่เราชอบ"
เราไม่รู้เลยว่าจะทำไงตอนนั้นเพราะเราก็ชอบเขา แต่เขาชอบคนอื่น แต่เราก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ความรักที่เราเคยเจอก็จบไม่สวยสักคนคนที่พอดีเราก็หาไม่ได้แต่ผชคนนี้เรารู้สึกว่ามันพอดีที่สุด
"อ่อโอเค"
"แต่ไม่รู้จะเป็นไปได้ป่าวนะ ดูยาก"
"ได้ดิ"
"ก็คนที่ชอบก็เทอนั่นและ"
เรานี้แต่อยากจะเอาหลบโต๊ะเลยย ทำไรไม่ถูก ดีใจนะที่เขาก็ชอบ มีอยู่ตอนนึงหลังจากผ่านบทสนทนาอันนี้ อาจารย์ที่ รร เขาให้ทำรายงานเกี่ยวกับประเทศไรก็ได้เขาก็เลือกประเทศไทย เราก็แบบ เทอเลือกเองเหรอ เขาก็บอกเราเลือกเอง เราถามทำไม เขาก็บอกเพราะเทอไง
เราก็บอกเขาเรื่องที่เราสมัครสอบไป เขาก็บอกว่าขอให้ติดนะ ผลปรากฏว่าผลสอบเราออก เราติดจริงๆ เราก็บอกเขา ดีใจด้วยยยย โอเคเราก็ทำวีซ่าซื้อตั๋ว เตรียมตัวเรียบร้อย เรื่องนึงที่บังเอิญคือ รัฐเขาอยู่รัฐเดวกับอาจารยืเราเท่ากับว่า เราจะได้เจอเขา ที่นีเราก็คุยเรื่อง รร กัน เขาบอกว่าพอจบมัธยมอาจจะต้องโดนย้ายไป เราก็เลยแบบแอบตกใจว่าขะโดนย้ายไปที่ไหน ผลปรากฏฏเขาโดนย้ายมา อยู่รัฐเดวกับที่เราเรียน เราก็แบบอึ้งคืออะไรมันจะบังเอิญ คือเราก็ไม่เข้าใจระเบียบหรือการสอนของรร ทหารที่นู้นแต่เราถามอาจารย์ฝรั่งเขาก็อธิบายให้เราฟังเราก็อ่อเข้าใจละ อย่างพ่อของอาจารย์เราเป็นทหารเหมือนกัน เขาโดนไปอยู่แถว ยุโรป แต่เหมือนด้วยความที่เขาอยู่มัธยมเลยต้องประจำอยู่ที่รัฐนั้น สองปี แล้วหลังจากนั้นจะโดไปไหนอันนี้ก็แล้วแต่เวรกรรม
คือเราเจอเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับความรักมาเยอะ ไม่เคยเจอคนนที่เรารู้สึกดีหรือพอดี เท่ากับคนนี้จริง ๆ เรารู้ว่ามันดูบ้านมากชอบคนทางเน็ต ไม่เคยเจอตัวจริงจะรู้ได้ไง เราเชื่อว่าต้องมีเพื่อนๆ คิดแบบนี้ ซึ่งเราเข้าใจ แต่เรารู้สึกกับผชคนนี้มากเป็นพิเศษ มากกว่าที่เรารู้สึกกับผชคนอื่น แต่ของแบบนี้เราก็ต้องดู
บางทีเรามานั่งคิดว่าแบบถ้าเราได้เจอคนที่เราชอบจริงๆใช่จริงๆ ก็คงดี เพราะเราเจอเรื่องร้ายมากเยอะมาก ไม่สมหวังก็มี เราเลยคิดว่าจะลองเสี่ยงกับผชคนนี้ดู เราก็ไม่รู้หรอกว่าฟ้าเล่นอะไรอยู่แต่เราหวังว่ามันจะเป็นฟ้าหลังฝน ซึ่งตอนนี้เราคุยกับผชคนนี้มาได้ ประมาณ สี่เดือนกว่าแล้ว เราก็รู้นะว่าเรายังดูเด็กสำหรับเรื่องแบบนี้ควรสนใจเรื่องเรียนก่อนซึ่งเราเข้าใจ อาจจะมีหลายๆคนคิดแบบนี้ แต่สำหรับเรา ความรักเป็นสิ่งสวยงาม และเราก็จะลองเสี่ยงกับผชคนนี้ดู และก็จะระวังตัวเองมากกขึ้น เราคิดเสมอว่าถ้ามันจะใช่มันก็ต้องใช่
ถ้าเราเจอเมื่อไร เราจะมาเขียนต่อาคสอง 55555
คิวบิกเล่นอะไรกับความรักของเราอยู่?
ขอเล่าเรื่องเกี่ยวกับอาจารย์เราก่อนนะ อาจารย์เราสอนที่มหาลัยแห่งนึง มานานถึงสิบปี แต่ด้วยความที่มหาลัยนี้อาจารย์เราทำงานหนัก โดนให้งานเยอะมาก จนอาจารย์เราทนไม่ไหว เลยทำเรื่องลาออก และได้ ที่ทำงานที่ใหม่สอนเด็กประถม ซึ่งถ้าอาจารย์เราทำงานที่เก่า จะกลับอเมริกา ได้ช่วงปลายเมษา แต่พอทำงานที่ใหม่เลยกลับช่วงปลายมีนา
จุดเริ่มต้นของเรามันไม่ดีเอาสะเลย ก่อนอื่นเราเคยคบกับผชไทยมาถึงสองปีแต่ไม่รอดจริงๆเพราะนิสัยต่างกันมาก จนเราไม่ไหว
พอเรามาเจอคนที่สอง เรารู้ที่หลังว่าเราไปเป็นกิ๊กเขาโดยที่ผชคนนี้หลอกเรา เราก็ได้แต่ทำใจและเดินออกมา ระหว่างคบกับคนนี้เขาไม่เคยสนใจเราเลย เมื่อเปรียบเทียบกับคนแรก เขาสนใจเรามาก ทำไปทำมา คนแรกมากเกิน คนที่สองกลับขาดสะงั้น เราเลยคิดว่าโอเคจะพักใจละ เจ็บมาพอ
โดยส่วนใหญ่แล้วเราชอบที่จะคุยกับคนทางเน็ตอยู่แล้ว แต่เพื่อนๆ ก็รู้ว่าคนทางเน็ตผ่านมาแล้วก็ผ่านไป น้อยคนที่จะคุยกันต่อนาน ซ฿ึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เราเองก็รู้อยู่แล้ว เคยแอบชอบบ้างเวลาคุย เจอโรคจิตบ้าง เจอคนหลายรูปแบบ เรารู้ว่าคนทางเน็ตไว้ใจไม่ได้ ถ้าเจอดีก็คงดี
จนเรามาเจอผชคนนึง ตอนเราเจอผชคนนี้เราสอบเสร็จแล้ว กำลังรอผลของมหาลัย เขาอายุเท่าเราเรียน รร ทหาร เขาเป็นผชที่ไม่ใช่สไตล์ของเราเลยแม้แต่นิดเดว ถ้าเป็นผญไทยมองเราเชื่อว่าจะมองว่าไม่หล่อ 555555 ตอนแรกเราก็คิดงั้น แต่ตอนนี้ทำไปทำมาเรากลับชอบสะงั้น ตอนแรก เราชวนเขาเล่นสไกป์เลยเพราะเราเห็นว่าคนบางคนชอบปลอมรูปแล้วหลอกไรงี้ เขาก็บอกเราว่า แต่เราไม่มีสไกป์เราเลยแบบเอาแล้วไง เขาก็บอกว่า แต่เราจะสมัครให้นะ แล้วเขาก็สมัครในทันที เราก็แบบเออดีวะ ก็เล่นกัน คุยไปเรื่อยๆ ตอนแรกที่คุยเราคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเขินแต่ผลปรากฏว่าเขากลับเขินเรา ตอนเราเห็นเขาแวบแรกเราก็เฉยๆนะ แต่พอตอนเขาพูดตอนเขาคุย ตอนเขายิ้ม หรือกระทั่งหัวเราะ เรากลับรู้สึกว่าผชคนนี้
ผชคนนี้เป็นกึ่งอเมริกันผสมละติน ดังนั้นจะเป็นผชผิวสีเข้ม ผมดำตาโดตซึ่งมันไม่ใช่สเป็คเราเลยแต่เรากลับชอบตอนแรกเราคิดว่าเราคงเพี้ยนไปแล้ว แต่ก็ชอบอยู่ดี คือเราไม่เคยชอบใครขนาดนี้จริงๆ แค่เราได้ยินเสียง หรือแม้กระทั่งเราตอบแชทเขาเรายังเขินซึ่งเราก็ไม่เข้าใจตัวเอง
พอเราชอบเขารู้จักกันมาเกือบจะสองเดือน เราก็อยากรู้ว่าเขามีแฟนรึยัง เราก็เลยถาม
"เทอมีแฟนรึยัง?"
"เคยมีคนนึงแต่เลิกไปเมื่อปลายปีที่แล้ว"
"อ่าวแล้วทำไมถึงเลิก"
"เขาไปชอบผชคนอื่นแล้วขอเราเลิก" คือเราก็ไม่แปลกใจหรอกเพราะมันไม่หล่อติดเกมติดบาสติดดเพื่อน แต่เราก็ชอบอยู่ดี
"อ่อเราเสียใจด้วยนะ"
"เห้ยไม่เป็นไร เราจบแล้วเลิกแล้ว แล้วก็ไม่ได้อะไรกับผญคนนั้นแล้ว"
"555 อ่อโอเค"
"แล้วเทอละ?"
"เราก็เคยมี" เราก็เล่าให้เขาฟังเรื่องที่เราเจอ
"ถ้าเป็นเราเราจะไม่ทำอย่างงั้นผชที่ทำแบบนั้นไม่ใช่สุภาพบุรุษ แล้วถ้าเราเป็นผชคนนั้นเราจะไม่ปล่อยเทอไป" คุณพระ คือพอเราฟังนี้เราเขินหน้าดำหน้าแดง
"ถ้าเทอเป็นผชคนนั้นก็คงดี "
"ถ้าเทออยู่นี้ ถ้าเราคบกัน มันก็คงจะดีกว่านี้ และถ้าเราเป็นแฟนเทอเราจะไม่ทำอย่างงั้นเด็ดขาด"
"เทอก็พูดได้ พูดมันง่ายกว่าอยู่แล้วถึงเวลาจริงๆ เทออาจจะเลิกกับเราไปชอบผญคนอื่นก็ได้ อย่าสัญญาอะไรที่ทำไม่ได้"
"เราพูดจริงๆ ถ้าเทออยู่ที่นี้ เทอก็จะรู้เราจะไม่ว่าไรถ้าเทอไม่เชื่อเพราะเวลาจะเป็นตัวพิสูจน์อีกอย่างเราก็ไม่ได้รักใครง่ายๆ "
"แล้วตอนนี้เทอชอบใครแล้วรึยัง?" รู้สึกอยากรู้มากเลยคิดที่จะถาม ตอนถามก็ทำหน้าไม่ถูกหรอกจริงๆ
"มีเรามีคนที่เราชอบ"
เราไม่รู้เลยว่าจะทำไงตอนนั้นเพราะเราก็ชอบเขา แต่เขาชอบคนอื่น แต่เราก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ความรักที่เราเคยเจอก็จบไม่สวยสักคนคนที่พอดีเราก็หาไม่ได้แต่ผชคนนี้เรารู้สึกว่ามันพอดีที่สุด
"อ่อโอเค"
"แต่ไม่รู้จะเป็นไปได้ป่าวนะ ดูยาก"
"ได้ดิ"
"ก็คนที่ชอบก็เทอนั่นและ"
เรานี้แต่อยากจะเอาหลบโต๊ะเลยย ทำไรไม่ถูก ดีใจนะที่เขาก็ชอบ มีอยู่ตอนนึงหลังจากผ่านบทสนทนาอันนี้ อาจารย์ที่ รร เขาให้ทำรายงานเกี่ยวกับประเทศไรก็ได้เขาก็เลือกประเทศไทย เราก็แบบ เทอเลือกเองเหรอ เขาก็บอกเราเลือกเอง เราถามทำไม เขาก็บอกเพราะเทอไง
เราก็บอกเขาเรื่องที่เราสมัครสอบไป เขาก็บอกว่าขอให้ติดนะ ผลปรากฏว่าผลสอบเราออก เราติดจริงๆ เราก็บอกเขา ดีใจด้วยยยย โอเคเราก็ทำวีซ่าซื้อตั๋ว เตรียมตัวเรียบร้อย เรื่องนึงที่บังเอิญคือ รัฐเขาอยู่รัฐเดวกับอาจารยืเราเท่ากับว่า เราจะได้เจอเขา ที่นีเราก็คุยเรื่อง รร กัน เขาบอกว่าพอจบมัธยมอาจจะต้องโดนย้ายไป เราก็เลยแบบแอบตกใจว่าขะโดนย้ายไปที่ไหน ผลปรากฏฏเขาโดนย้ายมา อยู่รัฐเดวกับที่เราเรียน เราก็แบบอึ้งคืออะไรมันจะบังเอิญ คือเราก็ไม่เข้าใจระเบียบหรือการสอนของรร ทหารที่นู้นแต่เราถามอาจารย์ฝรั่งเขาก็อธิบายให้เราฟังเราก็อ่อเข้าใจละ อย่างพ่อของอาจารย์เราเป็นทหารเหมือนกัน เขาโดนไปอยู่แถว ยุโรป แต่เหมือนด้วยความที่เขาอยู่มัธยมเลยต้องประจำอยู่ที่รัฐนั้น สองปี แล้วหลังจากนั้นจะโดไปไหนอันนี้ก็แล้วแต่เวรกรรม
คือเราเจอเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับความรักมาเยอะ ไม่เคยเจอคนนที่เรารู้สึกดีหรือพอดี เท่ากับคนนี้จริง ๆ เรารู้ว่ามันดูบ้านมากชอบคนทางเน็ต ไม่เคยเจอตัวจริงจะรู้ได้ไง เราเชื่อว่าต้องมีเพื่อนๆ คิดแบบนี้ ซึ่งเราเข้าใจ แต่เรารู้สึกกับผชคนนี้มากเป็นพิเศษ มากกว่าที่เรารู้สึกกับผชคนอื่น แต่ของแบบนี้เราก็ต้องดู
บางทีเรามานั่งคิดว่าแบบถ้าเราได้เจอคนที่เราชอบจริงๆใช่จริงๆ ก็คงดี เพราะเราเจอเรื่องร้ายมากเยอะมาก ไม่สมหวังก็มี เราเลยคิดว่าจะลองเสี่ยงกับผชคนนี้ดู เราก็ไม่รู้หรอกว่าฟ้าเล่นอะไรอยู่แต่เราหวังว่ามันจะเป็นฟ้าหลังฝน ซึ่งตอนนี้เราคุยกับผชคนนี้มาได้ ประมาณ สี่เดือนกว่าแล้ว เราก็รู้นะว่าเรายังดูเด็กสำหรับเรื่องแบบนี้ควรสนใจเรื่องเรียนก่อนซึ่งเราเข้าใจ อาจจะมีหลายๆคนคิดแบบนี้ แต่สำหรับเรา ความรักเป็นสิ่งสวยงาม และเราก็จะลองเสี่ยงกับผชคนนี้ดู และก็จะระวังตัวเองมากกขึ้น เราคิดเสมอว่าถ้ามันจะใช่มันก็ต้องใช่
ถ้าเราเจอเมื่อไร เราจะมาเขียนต่อาคสอง 55555