สาวเจ้ากับหนุ่มหน้าสึม (- ,-) [ณ มอสี่ เทอม2] {มหากาฬความรัก5ปีที่ว่างเปล่า555}

กระทู้สนทนา
ครับ ขอบคุณนะครับที่เข้ามาเเสดงความคิดเห็นสําหรับกระทู้ที่เเล้ว ยิ้ม (ผมตอบกระทู้ไม่เป็นอ่า พึ่งเริ่มเขียนขออภัยด้วยน้าจากคนที่ติดตามกระทู้ที่เเล้ว
อ่าเรามาต่อกันเลยเนอะ :3 ...เเต่เเล้ววันหนึ่งผมก็มารู้ว่าเพื่อนเก่าของผมตั้งเเต่มัธยมสองซึ่งอยู่ในก๊วนเดียวกัน ก็ดันชอบพอสาวเจ้าอยู่เช่นกัน เเล้วก็เเสดงออกให้คนในกลุ่มเห็นอย่างเด่นชัด ถึงเพื่อนผมจะไม่หล่อ อ้วนๆคลํ้าๆหน่อย เเต่เค้าก็นิสัยดีนะ เพราะผมเห็นเค้าดูจริงจังมาก เเล้วประจวบเหมาะกับที่ผมเก็บความรูสึกไว้คนเดียวผมจึงเปรยๆเหมือนหลีกทางเเล้วก็เฝ้ามองดูเขาสองคน ไอ่เพื่อนผมคนนี้มันก็ไปรู้จักได้ไงตอนไหนก็ไม่รู้ดันไปได้เฟส ได้เบอร์ของเธอมาเฉยเลย (ผมนี่อึ้งไปเลย) ไม่คิดว่าเธอคนนั้นจะเฟรนลี่มากขนาดนี้ (T .T) เเล้วผมก็มารู้ว่าเขากับเธอชอบการ์ตูนญี่ปุ่นเหมือนๆกัน เเล้วพอหลังจากนั้นประมาณหนึ่งภาคเรียน ซึ่งไอ่เพื่อนคนนี้ของผมก็เเวะไปทักเธอบ่อยๆยามเมื่อเดินผ่านกลุ่มของเธอ ในตอนเย็นของทุกๆวันช่วงนั้นผมก็ติดกับไอ่เพื่อนผมคนนี้มากเพราะอย่างน้อยผมก็ได้เห็นเธอจนวันหนึ่งมันให้ผมบลูทูทส่งเพลงให้ ผมก็ดันมือดีไปเจอไฟล์ภาพของเจ้าหล่อนซึ่งผมเข้าใจว่าเอามาจากเฟสบุ๊คเเล้วด้วยความมือไวใจเร็วผมก็เลยบลูมาใจเครื่องผมหนึ่งรูปที่ถูกใจ 555 ผมนี่เลวเนอะ เเต่ก็นะเฝ้ามองรูปเธอทุกเช้าเย็นยามที่ไม่ได้เห็น มโนไปเรื้อนไปเรื่อยว่าถ้าได้เป็นเเฟนกับเธอก็คงดี ไม่สิคงจะดีมากๆๆๆ  เเละด้วยเหตุที่ผมเกาะติดกับเพื่อนคนนี้จึงทําให้ผมเเละเธอพอที่จะเห็นหน้าค่าตากันบ้าง เขาเเละเธอสนิทกันมากเรียกกูอะไรประมาณนั้นเเบบเพื่อนสนิทมากๆ จนภายหลังไอ่เพื่อนของผมมันก็นึกครึ้มอะไรไม่รู้ก็ไปบอกรักสาวเจ้า ใจผมก็เชียร์มันนะ เเต่อีกใจก็โหวงๆอะพูดไม่ถูก(เหมือนกําลังจะสูญเสียบางอย่างที่สําคัญในชีวิตไป)
พอตกเย็นหลังจากการสารภาพก็เรียบร้อยโรงเรียนจีนครับ สาวเจ้าบอกปฏิเสธทันควันดูท่าเหมือนจะโกรธมากๆด้วย(ดูเหมือนเธอจะเห็นมันเป็นเพื่อนเสียมากกว่า) เพราะสองคนนี้สนิทกันมากในบรรดาเพื่อนผู้ชายของเธอ พอผมเห็นดั่งนั้น ผมก็คิดว่าคงถึงเวลาของผมเเล้วละมั้งที่ควรจะคืบหน้าสะที ผมเก็บไปคิดตลอดคืนของวันนั้นว่า ฉันควรจะทําอะไรต่อไปดี เเล้วก็พล๋อยหลับไป พอตื่นเช้ามาผมก็รู้สึกมีชีวิตชีวาอีกครั้ง เพราะตั้งเเต่ชอบเธอมาผมก็อยากไปโรงเรียนทุกวันจนเเม่ทักว่า ผิดหูผิดตาไปนะจากปกติ (เเต่ผมเเมร่งก็รู้สึกผิดหว่ะถ้าผมสานสัมพันธ์กันเธอไปเเล้วเพื่อนผมมันจะรู้สึกไม่ดีเปล่าว่า เเต่อีกใจเราก็หลีกทางให้ตั้งมากมายถึงเพียงนี้เเล้วนะ) พอมาถึงโรงเรียน วันทั้งวันนั้นผมไม่เป็นอันเรียนเลย ผมคิดทั้งวันว่าควรทําอะไรอย่างไรดี พอตกเย็นผมก็หิวๆเลยชวนเพื่อนสนิทในกลุ่มสองสามคนไปกินก๋วยเตี๋ยวมาม่าเเห้งหลังโรงเรียน เป็นร้านโปรดหน่ะครับ เวลาเครียดๆหรือมีอะไรไม่สบายใจผมก็จะลงกับอาหาร555555(ผมอยู่ในจังหวัดที่อาหารการกินไม่หลับไหลครับจึงชอบการกินเป็นพิเศษ ><" ) ร้านอาหารที่มีกินประจําก็มีอยู่ไม่กี่ร้านหรอกครับ ก็ร้านในโรงอาหารรสชาติมันก็เเบบประทังชีวิตอะครับอย่าหาว่าอย่างนู้นอย่างนี้เลย 555 (เเต่ผมไม่อ้วนนะ ผอมสูง โฆษณานิสนุงเนอะ555) ผมก็เริ่มปรึกษาในกลุ่มเพื่อนสนิทซึ่งพวกมันก็บอกอย่างที่ผมคิดนั่นเเหล่ะครับ สเตบเเรกก็เเอดเฟสไปก่อนรับไม่รับเดี๋ยวค่อยว่ากันอีกที (เพราะในกลุ่มเเมร่งไวมากเหลือเกินมีเฟสเธอกันทุกคน) อ่อ ผมลืมบอกไปหน่ะครับว่า "ใหม่" (นามสมมติ) เธอเป็นคนสวยคนหนึ่งเลยทีเดียวเเหล่ะครับ (ในความคิดของผมเธอสวยติด 1ใน 3 ของในระดับชั้นเดียวกับผม ติด 1ใน 10 สาวฮอทในโพลของชายฉกรรจ์ของโรงเรียน ณ เวลานั้นเลยก็ว่าได้ครับ 555) เธอนั้นป๊อปสุดๆ เเต่ไม่มีผู้ชายที่จะเข้าใกล้เธอได้มากหรอก เพราะอะไรนั่นหน่ะหรอ เพราะว่ากลุ่มเพื่อนสนิทของเธอหน่ะสิครับ มีอยู่สี่ห้าคน เเต่ละคนเเรงๆโหดๆทั้งนั้นครับ คอยกันพวกฝูงฮายิน่าออกไป ก็ดีครับเบาเเรงผมไปในตัวด้วย (เเต่ประเด็นก็มีกุอยู่ในนั้นด้วยนี่หว่า (T .T) 55555) ก็มีเธอเนี่ยเเหล่ะครับเเม่พระของผม <3  (>///<) ดูกิริยาท่าทีชั่งชดช้อยงดงามดั่งเทวดาลงมาหล่อเบ้า (ยิ้ม! ชักจะเยอะไปละไอ่ จขกท 555 ขออภัย กลับมาเข้าเรื่องต่อ) นั่นเเหล่ะฮะ สวย น่ารัก มีฟันเขี้ยว หุ่นดี ขาว ไม่สูงมาก ผมดําๆ หน้าจีนนิด มีเเก้มนิด (น่าบีบมั้วๆ (-///-) อึ๋ย~) ผมยาว เเต่ที่ถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ตรงท่าเดินกับขาของเธอเนี่ยเเหล่ะครับมันดูฮาดี น่ารักไปอีกเเบบเป็นท่าร่างที่กระชากใจผมเสียงจริงให้ตายสิ อ่าเอาเป็นว่าตรงสเปคมากๆ 555 อ่า จะมาพูดต่อละจริงๆ 555 พอตกเย็นกลับถึงบ้านผมก็รีบเปิดคอมโดยไว เเล้วก็เเอดเฟสเธอไป (ซึ่งผมก็ส่องเฟสเธอไปด้วยในเวลาเดียวกัน (เพราะผมไม่ค่อยได้เล่นเฟสช่วงนั้นอะนะ) ผมก็มาไล่ดูรูปเธอก็ฟินไปเเปดตลบ เเต่ เอ๊ะ!!! ผู้ชายนั่นใคร ใคร ใคร สูคือใคร? ไม่ ม่าย ม่ายยย พระเจ้าาาาาาพระสงฆ์ !!!!!! เธอมีเเฟนเเล้วครับท่านผู้อ่าน (T ,T)ใจผมนี่โหวงเลย รู้สึกเเบบเสียใจจนพูดไม่ออก เพราะตอนเเรกคิดว่าตอนที่เพื่อนมันจีบมันก็ส่องเฟสก็น่าจะรู้เรื่องความสัมพันธ์นี้ เเต่มันคงมองข้ามเพราะเขาเเละเจ้าหมอนั่นอยู่คนละโรงเรียนกันครับเป็นเเฟนเก่าจากโรงเรียนเก่าตอนมัธยมต้น ผมจําได้ว่าตอนนั้นผมเฟลไปเป็นเดือนๆ โดยที่เพื่อนในกลุ่มไม่รู้ เพราะผมเเค่บอกพวกมันว่าผมไม่ค่อยสบาย (ผมขอเท้าความจากตอนที่เเล้วผมไม่ชอบการไปทําลายคู่คนอื่น ผมถือนะเพราะเชื่อเรื่องเวรกรรม ผมคิดอยู่ในใจเสมอว่าเเล้วถ้าเค้าเป็นคู่บุญกันหล่ะ ไม่ดีๆอย่าเข้าไปยุ่งเสียดีกว่า เพราะก็นั่นละครับเพราะผมโตมาจากครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ พ่อเเม่หย่าร้างกันเพราะมือที่สาม มันจึงเป็นเหตุให้ผมผูกใจเจ็บเรื่องนี้มาโดยตลอดเพราะคิดว่า ถ้าเราอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตามันจะมีความสุขสักเเค่ไหนกันนะ เอ๊ะ ดราม่าอีกเเล้วไม่เอาๆ 555) มา ต่อๆ พอผมคิดตัดสินใจตลอดเดือนว่าผมควรจะทํายังไงต่อไป ผมก็เลยตั้งมั่นว่า ขอชอบเธอไปจนกว่าเธอจะเลิกกับเเฟนก็เเล้วกัน ซึ่งถึงเเม้ว่าผมกลัวจะซํ้ารอยเพื่อนของผมก็ตามที เเต่มันคงเป็นทางเดียวที่ทําให้ผมได้ใกล้ชิดเธอมากขึ้น (ตลอดเวลามอปลายสามปีผมไม่ได้เข้าไปยุ่มย่ามเรื่องควาทรักของเค้าเลยนะ) ตอนที่ผมเเอดไปในคืนนั้นเธอก็รับครับเเต่ผมคุยกับเธอในเฟส ประโยคเเรกก็ประมาณหนึ่งเดือนถัดมาครับ ผมก็คุยตามประสาเเบบตีสนิทเป็นเพื่อนหน่ะครับ (ก็ทําไงได้เธอมีเเฟนเเล้วนี่ (T 3T) ) ก็คุยกันไปเรื่อยๆ ในเฟสผมกล้าคุยนะเเต่พอเจอตัวจริงไม่กล้าเเม้เเต่จะสบตา 555 ก็จึงคุยกับเธอเรื่อยมาจน จบมอสี่ซึ่งที่ได้คุยก็กลางๆค่อนปลายภาคเรียนที่สองเเล้วครับ ก็คุยๆเเบบทักสวัสดี เเล้วก็ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบประมาณ เเล้วช่วงการสอบก็ผ่านพ้นไปนั้นพอขึ้นมอห้า......
ปล.เดี๋ยวมาเขียนต่อน้า พักเเป๊ป
คือเรื่องดําเนินไปประมาณ40เปอได้เเล้วครับ ถ้าเสียงตอบรับดีๆผมอาจจะเขียนถึงมหาลัยก็ได้หน่ะครับ เพราะผมเเอบชอบเธอคนนี้ก็ห้าปีเเล้ว (-///-) เเต่ไม่ได้เป็นเเฟนสักกะที (T ,T)
ขอโทษน้าสําหรับคนที่ติดตามเเต่คนเข้ามาดูน้อยจัง(กระทู้ที่เเล้ว) 55555 กากอ้า ร้องไห้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่