ขอเล่าตั้งแต่เริ่มรู้จักน้องเค้าเลยนะค่ะ สมมุติว่าน้องชื่อดาว
คือเรารู้จักกับน้องดาวมาประมาณ4-5ปีละ รู้จักเพราะว่าพ่อแม่เรารู้จักกัน
พ่อแม่ของน้องดาวค่อนข้างมีอันจะกิน ถ้าเทียบกับว่าอยู่ในต่างจังหวัดแบบนี้นะ
เพราะบ้านน้องจะทำอาชีพค้าขาย ก๋วยเตี๋ยว(ขายดีมากนะ) ขายข้าวเคาะ แกงถุง ขายของกินนู่นนี่นั้น และปล่อยเงินกู้ด้วย
ส่วนบ้านเราพ่อแม่เราเลิกกัน เราอยู่กับแม่และน้องอีกสองคนรวมเป็นสี่ แต่ปัจจุบันเราแต่งงานและย้ายมาอยู่บ้านสามีแล้ว
สรุปคือที่บ้านแม่เราก็จะเหลือตัวแม่เองกับน้องที่ยังเรียนประถมอีกสองคน แม่เราก็ขายของเหมือนกัน พวกลูกชิ้นไส้กรอกย่างไรงี้
รายได้ก็ไม่มาก แต่ก็พอเลี้ยงเราเลี้ยงน้องได้ แต่ตั้งแต่แต่งงานมาเราเลยไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ใช้เลย เพราะบ้านแฟนเราก็มีฐานะอยู่
เลยไม่อยากรบกวนแม่ แต่คนอ่านไม่ต้องห่วงเรื่องปากท้องน้องเรานะ ก็ไม่ได้ลำบากอะไรมาก พ่อเราก็ยังคอยส่งเงินมาให้น้องใช้อยู่
เค้าง้อแม่ตลอดแต่แม่เรายังไงก็ไม่คืนดี ก็เหมือนแม่เราจะหาแค่ค่าบ้านค่ารถค่าน้ำค่าไฟปกติธรรมดาไป ส่วนน้องก็จะได้เงินจากพ่อ
เห็นรายอาทิตย์อยู่แล้ว เราจะไปบ้านแม่แค่นานๆครั้ง บ้านแฟนเรากับบ้านแม่เราอยู่ห่างกันพอสมควร บ้านแฟนเราอยู่นอกเมือง
แต่บ้านแม่เราอยู่ในเมือง พอเราไปทีก็จะนอนสักคืนสองคืน บางทีทะเลาะกับแฟนก็หนีไปหาแม่บ้าง...
ทีนี้เรามาเข้าเรื่องน้องดาวอีกครั้ง ส่วนตัวเราเองก็เฉยๆกับน้องดาวนะ แค่มีบางทีที่ไม่ชอบคือนางจะชอบถามชอบซักนู่นนี่ถามไถ่เรื่องราวของเรา แล้วเราเป็นคนเงียบๆแบบโลกส่วนตัวเยอะ เราจะรักษาระยะห่างจากคนอื่นเสมอ เวลาโดนถามมากๆเลยรำคาญ แล้วมีอยู่ครั้งนึง
นางยืมของเราไปแล้วไม่ยอมคืนแล้วบอกว่าเราก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว ขอยืมก่อน เข้าใจนิสัยเรามั้ย เราขี้หวง ไม่ได้โลกสวยด้วย ไม่ได้ใจดี
เราให้แม่เราทวงก็ไม่คืน เราเลยเออ เฉยๆ นึกในใจ แล้วกูจะจำไว้ว่าจะไม่ให้อะไรยืมอีก 555555
จนวันนึงนางมาปรึกษาแม่เรา ว่าประจำเดือนไม่มา ทำไงดี คือก็สนิทกับแม่เราอะ แต่กับตัวเราคือเราจะเฉยๆไม่ค่อยคุยด้วย บอกแม่เราว่า
ปจด ไม่มาเครียดมาก ท้องรึป่าวป้า ไรงี้ แม่เราเลยบอกอยากรู้ก็ตรวจสิ ป้าไม่ใช่หมอ -_- หลังจากวันนั้นอาทิตย์นางก็มาบอกแม่เราว่า
สรุปว่าท้องจ้า จะบอกพ่อบอกแม่ยังไงดี เครียดมาก แม่เราก็แนะนำไปตามประสาอะ ว่าก็บอกพ่อแม่เลย จะส่งตัวจะแต่งงานก็คุยกัน
แม่เราไม่ได้แนะนำให้เอาออก (ทั้งหมดคือแม่มาเล่าให้เราฟังอีกทีนะเพราะตัวเราไม่ได้อยู่บ้านกับแม่แล้ว) นางก็ว่าตามแม่เราไปบอกพ่อบอกแม่ เหมือนจะโดนด่าอะ เลยร้องไห้มาบ้านเรา ร้องไห้พักนึงแล้วก็ขี่รถไป พ่อแม่นางคงดุมากละมั้ง ที่ไม่รู้เพราะเราก็ไม่สนิทอีกแหล่ะ .___.
แล้วแม่เราก็มาเล่าให้เราฟังว่าแม่ของนางก็มาคุยกับแม่เรา ว่าจะให้พ่อแม่ผู้ชายมาขอสัก สิบ สิบ เราก็คิดนะ เด็กอายุ16 ท้องด้วย
ยังกล้าเรียกเค้าเนอะ จะแจ้งความจับผู้ชายก็ใช่เรื่องเพราะลูกก็ท้อง ความคิดเรานะแบบไม่น่าเรียกน่าจะแล้วแต่ฝ่ายชาย แต่ฝ่ายชาย
ก็ไม่ควรให้น้อย แต่สรุปคืออะไรรู้มั้ยทุกคน พ่อแม่ผู้ชายไม่มาคุยจ้ะ ทั้งๆที่ก็ยังไม่ยังได้พูดเรื่องเงินนะ พ่อแม่ฝ่ายชายก็เลิกกัน แม่มีลูกใหม่กับสามี 4 คน ส่วนพ่อก็หายจากการติดต่อไปนานแล้วไม่รู้จะหาพ่อเจอที่ไหน เลยไม่มีงานแต่งหรือแสดงความรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น
จุดนี้เราสงสารน้องดาวนะ ท้องแล้วไม่ได้แต่งงานพ่อแม่ก็อายคนเพราะเค้าก็รู้จักคนเยอะ พ่อแม่น้องดาวเลยจะให้น้องดาวไปอยู่กทม กับยายน้องดาว ไปท้องโตไปคลอดที่นู่น จะได้ไม่มีใครรู้ แล้วก็จะให้แยกกันอยู่กับแฟน น้องดาวก็ไปอยู่กทมได้สักเดือนนึง แล้วก็กลับมา
คงคิดถึงแฟนละมั้ง พ่อแม่นางเลยโกรธไม่ให้เข้าบ้าน ไม่ให้ตังใช้ (ปัจจุบันนี้ไม่รู้ว่าฝากท้องรึยังท้องได้สามสี่เดือนละ) เหมือนตัดหางปล่อยวัดน้องดาวไปเลย นางก็ออกมาอยู่กับแฟน แล้วตัวแฟนเองก็ไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง มาอยู่บ้านเพื่อนอีก แล้วบ้านนั้นคือเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคนมาก น้องผช เลยออกจากเรียน จะมาหางานทำ เซเว่น -_- ส่วนน้องดาวก็จะหางานทำ แต้ประเด็นคือ ออกมาจากบ้านเพื่อนแล้วและจะมาขอแม่เราอยู่ด้วยจะมาขอนอนห้องนอนเราเพราะไม่อยู่(แต่เราบอกไปตั้งแต่ต้นแล้วว่ากลับบ้านอยู่เรื่อยๆ) แม่เลยโทรมาปรึกษาเรา เราไม่เลยคิดว่าไม่โอเคอะ แม่เราก็เลี้ยงน้อง แล้วนั่นคือห้องนอนเรา บางทีเราไม่ไปนอนคนเดียว แฟนเราก็ไปด้วย แล้วเราคิดว่าเด็กอายุ16ทั้งคู่ ท้องอีก รวมเป็นสามคน ถึงจะบอกว่าจะทำงาน แต่น้องเค้าจะไหวเหรอ เราคิดหมดนะ อยู่บ้านเราในระหว่างที่เงินเดือนน้องเค้าไม่ออก ก็ค่าน้ำ ไฟ กับข้าว
แม่เราก็ใช่จะรวย ล่าสุดเมื่อคืนที่หอบผ้าผ่อนกันมา แม่เราเห็นว่าดึกแล้วเลยให้นอนคืนนึง แต่เมือ่กี้แม่เราโทรมา บอกเราว่าน้องยังไม่ไปไหน
เรารู้สึกเหมือนแม่เราโดนมัดมือชกยังไงไม่รู้ ตอนนี้ยังไม่ได้งานกันทั้งคู่ ไม่มีตังด้วย เราไม่ได้โลกสวย เราไม่ให้อยู่กับเรา อย่ามองว่าเราใจร้ายนะ ข้างบนเราเขียนหมดแล้วว่าแม่เรายังลำบากอยู่ ถ้าน้องมาอยู่กะบเราจะอยู่นานแค่ไหน เราก็ไม่รู้
เราเลยอยากได้คำพูดที่ไม่ทำร้ายใจน้องว่าเราไม่อยากให้อยู่ด้วย
และจะแนะนำช่วยน้องยังไงดี สงสารเหมือนกัน แต่เราให้มาอยู่บ้านเราไม่ได้จริงๆถ้าเรารวยคงช่วยมากกว่านี้ ลำบากใจอะ
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
มีเด็กอายุ16กำลังตั้งท้องจะมาขออยู่ที่บ้านและพาสามีมาด้วย !!! ปฏิเสธยังไงดีค่ะ
คือเรารู้จักกับน้องดาวมาประมาณ4-5ปีละ รู้จักเพราะว่าพ่อแม่เรารู้จักกัน
พ่อแม่ของน้องดาวค่อนข้างมีอันจะกิน ถ้าเทียบกับว่าอยู่ในต่างจังหวัดแบบนี้นะ
เพราะบ้านน้องจะทำอาชีพค้าขาย ก๋วยเตี๋ยว(ขายดีมากนะ) ขายข้าวเคาะ แกงถุง ขายของกินนู่นนี่นั้น และปล่อยเงินกู้ด้วย
ส่วนบ้านเราพ่อแม่เราเลิกกัน เราอยู่กับแม่และน้องอีกสองคนรวมเป็นสี่ แต่ปัจจุบันเราแต่งงานและย้ายมาอยู่บ้านสามีแล้ว
สรุปคือที่บ้านแม่เราก็จะเหลือตัวแม่เองกับน้องที่ยังเรียนประถมอีกสองคน แม่เราก็ขายของเหมือนกัน พวกลูกชิ้นไส้กรอกย่างไรงี้
รายได้ก็ไม่มาก แต่ก็พอเลี้ยงเราเลี้ยงน้องได้ แต่ตั้งแต่แต่งงานมาเราเลยไม่ได้ขอเงินพ่อแม่ใช้เลย เพราะบ้านแฟนเราก็มีฐานะอยู่
เลยไม่อยากรบกวนแม่ แต่คนอ่านไม่ต้องห่วงเรื่องปากท้องน้องเรานะ ก็ไม่ได้ลำบากอะไรมาก พ่อเราก็ยังคอยส่งเงินมาให้น้องใช้อยู่
เค้าง้อแม่ตลอดแต่แม่เรายังไงก็ไม่คืนดี ก็เหมือนแม่เราจะหาแค่ค่าบ้านค่ารถค่าน้ำค่าไฟปกติธรรมดาไป ส่วนน้องก็จะได้เงินจากพ่อ
เห็นรายอาทิตย์อยู่แล้ว เราจะไปบ้านแม่แค่นานๆครั้ง บ้านแฟนเรากับบ้านแม่เราอยู่ห่างกันพอสมควร บ้านแฟนเราอยู่นอกเมือง
แต่บ้านแม่เราอยู่ในเมือง พอเราไปทีก็จะนอนสักคืนสองคืน บางทีทะเลาะกับแฟนก็หนีไปหาแม่บ้าง...
ทีนี้เรามาเข้าเรื่องน้องดาวอีกครั้ง ส่วนตัวเราเองก็เฉยๆกับน้องดาวนะ แค่มีบางทีที่ไม่ชอบคือนางจะชอบถามชอบซักนู่นนี่ถามไถ่เรื่องราวของเรา แล้วเราเป็นคนเงียบๆแบบโลกส่วนตัวเยอะ เราจะรักษาระยะห่างจากคนอื่นเสมอ เวลาโดนถามมากๆเลยรำคาญ แล้วมีอยู่ครั้งนึง
นางยืมของเราไปแล้วไม่ยอมคืนแล้วบอกว่าเราก็ไม่ได้ใช้อยู่แล้ว ขอยืมก่อน เข้าใจนิสัยเรามั้ย เราขี้หวง ไม่ได้โลกสวยด้วย ไม่ได้ใจดี
เราให้แม่เราทวงก็ไม่คืน เราเลยเออ เฉยๆ นึกในใจ แล้วกูจะจำไว้ว่าจะไม่ให้อะไรยืมอีก 555555
จนวันนึงนางมาปรึกษาแม่เรา ว่าประจำเดือนไม่มา ทำไงดี คือก็สนิทกับแม่เราอะ แต่กับตัวเราคือเราจะเฉยๆไม่ค่อยคุยด้วย บอกแม่เราว่า
ปจด ไม่มาเครียดมาก ท้องรึป่าวป้า ไรงี้ แม่เราเลยบอกอยากรู้ก็ตรวจสิ ป้าไม่ใช่หมอ -_- หลังจากวันนั้นอาทิตย์นางก็มาบอกแม่เราว่า
สรุปว่าท้องจ้า จะบอกพ่อบอกแม่ยังไงดี เครียดมาก แม่เราก็แนะนำไปตามประสาอะ ว่าก็บอกพ่อแม่เลย จะส่งตัวจะแต่งงานก็คุยกัน
แม่เราไม่ได้แนะนำให้เอาออก (ทั้งหมดคือแม่มาเล่าให้เราฟังอีกทีนะเพราะตัวเราไม่ได้อยู่บ้านกับแม่แล้ว) นางก็ว่าตามแม่เราไปบอกพ่อบอกแม่ เหมือนจะโดนด่าอะ เลยร้องไห้มาบ้านเรา ร้องไห้พักนึงแล้วก็ขี่รถไป พ่อแม่นางคงดุมากละมั้ง ที่ไม่รู้เพราะเราก็ไม่สนิทอีกแหล่ะ .___.
แล้วแม่เราก็มาเล่าให้เราฟังว่าแม่ของนางก็มาคุยกับแม่เรา ว่าจะให้พ่อแม่ผู้ชายมาขอสัก สิบ สิบ เราก็คิดนะ เด็กอายุ16 ท้องด้วย
ยังกล้าเรียกเค้าเนอะ จะแจ้งความจับผู้ชายก็ใช่เรื่องเพราะลูกก็ท้อง ความคิดเรานะแบบไม่น่าเรียกน่าจะแล้วแต่ฝ่ายชาย แต่ฝ่ายชาย
ก็ไม่ควรให้น้อย แต่สรุปคืออะไรรู้มั้ยทุกคน พ่อแม่ผู้ชายไม่มาคุยจ้ะ ทั้งๆที่ก็ยังไม่ยังได้พูดเรื่องเงินนะ พ่อแม่ฝ่ายชายก็เลิกกัน แม่มีลูกใหม่กับสามี 4 คน ส่วนพ่อก็หายจากการติดต่อไปนานแล้วไม่รู้จะหาพ่อเจอที่ไหน เลยไม่มีงานแต่งหรือแสดงความรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น
จุดนี้เราสงสารน้องดาวนะ ท้องแล้วไม่ได้แต่งงานพ่อแม่ก็อายคนเพราะเค้าก็รู้จักคนเยอะ พ่อแม่น้องดาวเลยจะให้น้องดาวไปอยู่กทม กับยายน้องดาว ไปท้องโตไปคลอดที่นู่น จะได้ไม่มีใครรู้ แล้วก็จะให้แยกกันอยู่กับแฟน น้องดาวก็ไปอยู่กทมได้สักเดือนนึง แล้วก็กลับมา
คงคิดถึงแฟนละมั้ง พ่อแม่นางเลยโกรธไม่ให้เข้าบ้าน ไม่ให้ตังใช้ (ปัจจุบันนี้ไม่รู้ว่าฝากท้องรึยังท้องได้สามสี่เดือนละ) เหมือนตัดหางปล่อยวัดน้องดาวไปเลย นางก็ออกมาอยู่กับแฟน แล้วตัวแฟนเองก็ไม่ได้อยู่บ้านตัวเอง มาอยู่บ้านเพื่อนอีก แล้วบ้านนั้นคือเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคนมาก น้องผช เลยออกจากเรียน จะมาหางานทำ เซเว่น -_- ส่วนน้องดาวก็จะหางานทำ แต้ประเด็นคือ ออกมาจากบ้านเพื่อนแล้วและจะมาขอแม่เราอยู่ด้วยจะมาขอนอนห้องนอนเราเพราะไม่อยู่(แต่เราบอกไปตั้งแต่ต้นแล้วว่ากลับบ้านอยู่เรื่อยๆ) แม่เลยโทรมาปรึกษาเรา เราไม่เลยคิดว่าไม่โอเคอะ แม่เราก็เลี้ยงน้อง แล้วนั่นคือห้องนอนเรา บางทีเราไม่ไปนอนคนเดียว แฟนเราก็ไปด้วย แล้วเราคิดว่าเด็กอายุ16ทั้งคู่ ท้องอีก รวมเป็นสามคน ถึงจะบอกว่าจะทำงาน แต่น้องเค้าจะไหวเหรอ เราคิดหมดนะ อยู่บ้านเราในระหว่างที่เงินเดือนน้องเค้าไม่ออก ก็ค่าน้ำ ไฟ กับข้าว
แม่เราก็ใช่จะรวย ล่าสุดเมื่อคืนที่หอบผ้าผ่อนกันมา แม่เราเห็นว่าดึกแล้วเลยให้นอนคืนนึง แต่เมือ่กี้แม่เราโทรมา บอกเราว่าน้องยังไม่ไปไหน
เรารู้สึกเหมือนแม่เราโดนมัดมือชกยังไงไม่รู้ ตอนนี้ยังไม่ได้งานกันทั้งคู่ ไม่มีตังด้วย เราไม่ได้โลกสวย เราไม่ให้อยู่กับเรา อย่ามองว่าเราใจร้ายนะ ข้างบนเราเขียนหมดแล้วว่าแม่เรายังลำบากอยู่ ถ้าน้องมาอยู่กะบเราจะอยู่นานแค่ไหน เราก็ไม่รู้
เราเลยอยากได้คำพูดที่ไม่ทำร้ายใจน้องว่าเราไม่อยากให้อยู่ด้วย
และจะแนะนำช่วยน้องยังไงดี สงสารเหมือนกัน แต่เราให้มาอยู่บ้านเราไม่ได้จริงๆถ้าเรารวยคงช่วยมากกว่านี้ ลำบากใจอะ
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ