เคยอ่านแต่เรื่องคนอื่น ตอนนี้ต้องเจอกับตัวเอง อยู่กินกะสามีมา7ปีพอดีค่ะ เลขสวยมาก คบกันได้3ปีก็ตกลงแต่งงานกัน มีลูกชาย3ขวบ 1คน สามีเป็นคนพูดน้อย เริ่มจับได้ตอนที่เค้าเล่นไลน์ แรกๆเราก็ไม่ได้คิดอะไร คงแค่คุยๆตามประสาผู้ชาย แต่มาระยะหลังๆเริ่มคุยโทรศัพท์และเล่นเฟส ก็เกิดทะลาะกันเค้าบอกว่า มันเป็นเรื่องส่วนตัว คุยเล่นแค่สนุกๆไม่มีอะไร เรางงเลย มีครอบครัวแล้วกล้าบอกมาได้ว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว เราไม่เคยเช็คโทศัพท์ ไม่เคยโทจิก โทตาม เพราะไว้ใจ รู้สึกเสียใจร้องไห้ฟูมฟาย(ประมาณว่าโลกสวยค่ะไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้)หลังจากนั้นเรื่องก็เงียบไป มาเจอปัญหาใหญ่ตอนที่ต้องลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกเอง ตอนลูกสองขวบ เค้าเริ่มคุยไลน์อีกละ ทีนี้หนักเลย มีนัดเจอออกไปกินข้าว ดูหนัง แต่เราต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ทีนี้เราเริ่มคิดว่าฉันผิดอะไร ปล่อยตัว ขี้บ่น จุกจิกหรือเปล่านี่ แต่ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะ ทุกข้อไม่มีค่ะ คุยกับเค้าเรื่องที่เกิดขึ้นว่าทำไมต้องทำแบบนี้ ทำไมต้องโกหก ไม่สงสารเรากับลูกเหรอ เค้าเงียบอย่างเดียว จะพูดจะคุยอะไรก็เงียบ บรรยากาศในบ้านมาคุมากๆ เครียดสุดๆ เลยตัดสินใจหอบลูกหนีกลับต่างจังหวัด คิดว่าเค้าหมดรักแล้ว ผ่านไปวันเดียวเค้าโทมาร้องไห้ส่งข้อความว่าขอโทษที่ทำให้เสียใจต่อไปจะไม่มีอีก เราก็ใจอ่อน แต่การกลับมาครั้งนี้ได้พูดคุยกับเค้าแล้วว่า ขออย่าให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก ถ้ามีอีกฉันกับลูกไปจากเธอแน่ๆ(นี่เป็นคำขู่ของเรา)กลับมาได้เดือนนึง มาอีกละพฤติกรรมเดิมเลย คุยไลน์ คุยเฟส เราก็โวยวายทะเลาะกันอีก ทีนี้เราเริ่มคิดว่า มันคงจะเป็นที่นิสัยเค้าแล้วล่ะ ไม่รู้จักพอ (ลืมบอกไปค่ะ สามีหน้าตาดี) เลยปล่อยอยากทำอะไรก็ทำ สุดท้ายตอนนี้เค้าก็นัดเจอผู้หญิง และเพิ่งมารู้จากเพื่อนบ้านว่าตอนที่เราหนีกลับต่างจังหวัด เค้าพาผู้หญิงเข้าบ้านด้วยค่ะ ปรี๊ดดดดแตก ตอนนี้ไม่คุยกันกับสามีมา 7วันละ เพราะเค้าเงียบค่ะ แต่ทุกปัญหามีทางออก แต่จะเป็นทางไหนเท่านั้นเอง เรามีสติมากขึ้น ไม่อยากเลิกหรอกค่ะ เฮ้อ!!!!เหนื่อยใจ
จะทำอย่างไรเมื่อต้องตัดสินใจเลิกลา