เมื่อก่อนแม่เราจะคอยรับฟังเราทุกๆเรื่องของเราเลยนะ เวลาเรามีอะไรถามแม่ แม่ก็จะตอบเราตลอด
แต่เดี๋ยวนี้เวลาเราถามอะไรแม่ แม่จะรำคาญบ้าง ไม่ตอบบ้าง เหมือนแม่เราเหนื่อยกับงานมากๆ ไหนจะมีคนมาขอคำปรึกษาอีก แม่เราเป็นหัวหน้าฝ่าย..(ขอไม่บอกค่ะ เดี๋ยวเขารู้ว่าแม่เราคือใคร) คนในออฟฟิสแม่เราโทรมาทุกครั้งที่แม่เรากลับบ้าน แม่เราก็กลับดึกพอแล้ว 2 ทุ่มแทบทุกวัน แต่กลับที่แม่เราจะได้พัก เจ้านายแม่ ลูกน้องแม่โทรกันมาทุกๆครึ่ง ชม. ในทุกทีที่แม่เรากลับบ้าน (ที่เจ้านายขอคำปรึกษาเพราะเค้าสนิทกันค่ะ แม่ทำงานที่นี่มา10กว่าปีแล้ว) แต่พวกเค้ารู้หรือไม่ ว่าไม่ใช่แค่พวกเขาโทรหาแม่เราเพื่อปรึกษา วันนึงไม่ต่ำกว่า 3 คน ทำเอาเราเครียดแทนแม่เลย
แม่เราก็คนดีเกินค่ะ ลูกน้องโทรมาแม่ไม่ได้รับนี่ถึงต้องวิ่งไปโทรกลับ เราขอแม่ไม่รับได้มั้ย บอกไม่ได้ เขาเครียด แม่ต้องช่วยให้คำปรึกษา เรานี่....เลย มีครั้งนึงลูกน้องโทรมาตอนแม่เราขับรถอยู่กลางสี่แยก แม่รับค่ะ!!! ทั้งๆที่รถข้างหลังแม่บีบแตรเป็นสิบๆคัน เค้าก็ขับปาดแม่เราไปแบบโมโห เรานี่แทบอยากตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า แม่ รถจะชนแล้วว!! ให้เขารู้ว่าเขาจะทำให้แม่เรารถชนกลางสี่แยก แต่เราก็ทำไม่ได้
เวลาเราเครียดกลับมาจากโรงเรียน เราอยากขอคำปรึกษาแม่ แม่เริ่มรำคาญค่ะ พักหลังๆนี่ เพราะว่าคนขอคำปรึกษาแม่เยอะขึ้นทุกๆวัน พนักงานเยอะขึ้น ตอนนี้แม่เรายังนั่งคุยโทรศัพท์กับลูกน้องอยู่เลย หน้านี่เครียดมากเลยค่ะ แต่ปากบอกเขาว่าไม่เป็นไร ไม่กวนๆ แต่นี่สามทุ่ม น้ำก็ไม่ได้อาบ นั่งเครียดไปคุยไปอยู่หน้าทีวี ทำไมแม่เราต้องเหนื่อยขนาดนี้ นี่ไม่ไช่งานค่ะ ที่เขาโทรกันมา คือขอคำปรึกษาเรื่องส่วนบ้างเรื่องงานบ้าง ทุกวันนี้แม่เราอยากออกมากค่ะ มาบอกให้เราฟังเหมือนกัน เราก็อยากให้ออก แต่จะเอาเงินที่ไหนมาใช้ล่ะ!!!
เราควรบอกยังไงกับแม่เราดี เราบอกหลายรอบแล้วว่า แม่ไม่ต้องรับสักสายสองสายบ้างก็ได้ แม่เหนื่อยพอแล้ว แม่ไม่ฟังค่ะ รับโทรศัพท์ เราควรทำยังไงดี
ปล.เตือนคนอื่นๆกันด้วยนะคะ เวลาที่โทรมาขอคำปรึกษาใครบ่อยๆ บางทีเขาก็เหนื่อยพอแล้วนะคะ เขาอาจทำงานหนักกว่าคุณ กลับบ้านมาต้องมานั่งฟังคุณระบายเรื่องส่วนตัวใส่อีก เห็นแก่ครอบครัวเขาก็ได้ เขาไม่มีเวลาให้ครอบครัวค่ะ พอแล้ว ไม่ต้องโทรแล้ว เราเหนื่อยแทนแม่ T_T
แม่เรายังไม่วางสายเลย......T_T
"มีแต่คนมาปรึกษาแม่!! จนแม่เบื่อ แม่เลยไม่ค่อยให้คำปรึกษาเรา"
แต่เดี๋ยวนี้เวลาเราถามอะไรแม่ แม่จะรำคาญบ้าง ไม่ตอบบ้าง เหมือนแม่เราเหนื่อยกับงานมากๆ ไหนจะมีคนมาขอคำปรึกษาอีก แม่เราเป็นหัวหน้าฝ่าย..(ขอไม่บอกค่ะ เดี๋ยวเขารู้ว่าแม่เราคือใคร) คนในออฟฟิสแม่เราโทรมาทุกครั้งที่แม่เรากลับบ้าน แม่เราก็กลับดึกพอแล้ว 2 ทุ่มแทบทุกวัน แต่กลับที่แม่เราจะได้พัก เจ้านายแม่ ลูกน้องแม่โทรกันมาทุกๆครึ่ง ชม. ในทุกทีที่แม่เรากลับบ้าน (ที่เจ้านายขอคำปรึกษาเพราะเค้าสนิทกันค่ะ แม่ทำงานที่นี่มา10กว่าปีแล้ว) แต่พวกเค้ารู้หรือไม่ ว่าไม่ใช่แค่พวกเขาโทรหาแม่เราเพื่อปรึกษา วันนึงไม่ต่ำกว่า 3 คน ทำเอาเราเครียดแทนแม่เลย
แม่เราก็คนดีเกินค่ะ ลูกน้องโทรมาแม่ไม่ได้รับนี่ถึงต้องวิ่งไปโทรกลับ เราขอแม่ไม่รับได้มั้ย บอกไม่ได้ เขาเครียด แม่ต้องช่วยให้คำปรึกษา เรานี่....เลย มีครั้งนึงลูกน้องโทรมาตอนแม่เราขับรถอยู่กลางสี่แยก แม่รับค่ะ!!! ทั้งๆที่รถข้างหลังแม่บีบแตรเป็นสิบๆคัน เค้าก็ขับปาดแม่เราไปแบบโมโห เรานี่แทบอยากตะโกนใส่โทรศัพท์ว่า แม่ รถจะชนแล้วว!! ให้เขารู้ว่าเขาจะทำให้แม่เรารถชนกลางสี่แยก แต่เราก็ทำไม่ได้
เวลาเราเครียดกลับมาจากโรงเรียน เราอยากขอคำปรึกษาแม่ แม่เริ่มรำคาญค่ะ พักหลังๆนี่ เพราะว่าคนขอคำปรึกษาแม่เยอะขึ้นทุกๆวัน พนักงานเยอะขึ้น ตอนนี้แม่เรายังนั่งคุยโทรศัพท์กับลูกน้องอยู่เลย หน้านี่เครียดมากเลยค่ะ แต่ปากบอกเขาว่าไม่เป็นไร ไม่กวนๆ แต่นี่สามทุ่ม น้ำก็ไม่ได้อาบ นั่งเครียดไปคุยไปอยู่หน้าทีวี ทำไมแม่เราต้องเหนื่อยขนาดนี้ นี่ไม่ไช่งานค่ะ ที่เขาโทรกันมา คือขอคำปรึกษาเรื่องส่วนบ้างเรื่องงานบ้าง ทุกวันนี้แม่เราอยากออกมากค่ะ มาบอกให้เราฟังเหมือนกัน เราก็อยากให้ออก แต่จะเอาเงินที่ไหนมาใช้ล่ะ!!!
เราควรบอกยังไงกับแม่เราดี เราบอกหลายรอบแล้วว่า แม่ไม่ต้องรับสักสายสองสายบ้างก็ได้ แม่เหนื่อยพอแล้ว แม่ไม่ฟังค่ะ รับโทรศัพท์ เราควรทำยังไงดี
ปล.เตือนคนอื่นๆกันด้วยนะคะ เวลาที่โทรมาขอคำปรึกษาใครบ่อยๆ บางทีเขาก็เหนื่อยพอแล้วนะคะ เขาอาจทำงานหนักกว่าคุณ กลับบ้านมาต้องมานั่งฟังคุณระบายเรื่องส่วนตัวใส่อีก เห็นแก่ครอบครัวเขาก็ได้ เขาไม่มีเวลาให้ครอบครัวค่ะ พอแล้ว ไม่ต้องโทรแล้ว เราเหนื่อยแทนแม่ T_T
แม่เรายังไม่วางสายเลย......T_T