สวัสดีค่ะ ชาวพันทิป กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก สมัครขึ้นมาเพื่ออยากปรึกษา อยากระบาย (หาทางออก แฮ่ๆ ) เรื่องอาจจะยาวหน่อยอย่าพึ่งเบื่อนะคร๊า ให้คำปรึกษาเราก่อน
สำหรับเรื่องที่จะเล่า เป็นเรื่องเกี่ยวกับการแอบรักคนที่มีเจ้าของเเล้ว แต่ที่จะปรึกษา คือ การกระทำแบบนี้ของเขา เขาคิดยังไงกับเรา?
.
.
.ขอใช้เเทนว่าเรากับเขา ล่ะกัน จ้า
เรื่องก็มีอยู่ว่า เมื่อปลายปีที่แล้วได้ย้ายที่ทำงาน และมาสัมภาษณ์บริษัทที่ทำอยู่ปัจจุบัน ก็ได้เจอกับเขาซึ่งเป็นคนสัมภาษณ์ เห็นเขาครั้งเเรกก็ชอบเลยจ้า ทั้งๆที่หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเล้ย สงสัยจะเป็นพรมลิขิต ^^ เขาเป็นส่วนนึงในการตัดสินใจเลือกมาทำงานที่บริษัทนี่เลยล่ะ
เมื่อได้เข้ามาทำงานที่นี่ ได้รู้จักกันมากขึ้นก็ทำให้ชอบมากขึ้น เพราะเขาเป็นคนที่ใจเย็น นิ่งๆ เป็นผู้ใหญ่และขี้เล่นทำงานด้วยเเล้วไม่เครียดเลยจ้า บางทีก็หาสาระไม่ค่อยเจอ 555 (พื้นฐานเป็นคนที่ชอบคนใจเย็นอยู่แล้ว เพราะอยู่ด้วยแล้วสบายใจ) เขามีสถานะเป็นหัวหน้า เมื่อผ่านไปประมาณ 2 เดือน สนิทกันมากขึ้น เขาจะชอบหยอด หยอก แซว (ก็รู้สึกดีอ่ะนะเพราะชอบเขาเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เคยถามพี่ที่เป็นลูกน้องเขาที่อยู่ด้วยกันมานานนะว่าแกเคยแซวใครมั้ย เขาก็ตอบว่าไม่นะ เพราะแกไม่ค่อยสนใจใครหรอก และนานๆเข้าคนรอบข้างก็เข้าใจว่าเราเป็นกิ๊กกันจ้า เฮ้ย!การกระทำมันขนาดนั้นเลยเหรอ?) และวันนึงลูกน้องอีกคนก็ถามว่าเขาว่ามีแฟนยัง เขาก็บอกว่ามีแล้วแต่มีปัญหาระหองระแหง คบกันมาสองปีครึ่ง เธอชอบพูดคำว่าบอกเลิกมาเป็นร้อยครั้งล่ะ ทะเลาะกันก็บ่อย เฮ้อ… (อกอิเเป้นจะเเตก เมื่อความจริงถูกเปิดเผย จากความหวังเป็นได้เเค่ความฝัน แต่ก็ยังชอบเหมือนเดิมแหละ มากขึ้นทุกวัน เป็นคนชอบหลอกตัวเองชอบทำให้ตัวเองเจ็บ)
พอเราทำงานที่นี่ผ่านไปได้สี่เดือน จากที่เขา หยอด แซว ในทีทำงาน ในไลน์บ้าง ก็เริ่มมีโทรมาตอนหลังเลิกงาน สำหรับเนื้อหาการคุยกันก็ บอกคิดถึง อยากไปหา คุยเรื่องาน ถามสาระทุกข์ สุขดิบของเรา ครอบครัว ปรึกษาเรื่องแฟน แล้วแต่วัน T_T ครั้งแรกที่เขาโทรมาเหมือนเขาจะรู้เลยว่าเราแอบชอบเขาเลย (แต่เขาคงรู้แหละ ผ่านผู้หญิงมาเยอะซะขนาดนั้น เจ้าชู้ตัวพ่อเลย เท่าที่ฟังๆฉายามา) เพราะเขาพูดขึ้นมาว่า “แฟนคนปัจจุบัน ก็แอบชอบพี่นะ พี่ก็ดูการกระทำ 3-4 เดือน แล้วก็จะโทรหา ถามเรื่องงาน……สุดท้ายก็ได้เป็นแฟนกัน” หลังจากนั้นเขาก็โทรมาหาตลอด โทรศัพท์บ้าง โทรไลน์บ้าง ประมาณ 1 เดือน (สงสัยมีปัญหากับแฟนมั้ง) และหลังจาก 1 เดือน ก็โทรมาบ้างแต่ไม่บ่อย อาทิตย์ละครั้งสองอาทิตย์ครั้ง ก็จะคุยกันเฉพาะอยู่ที่ทำงาน แล้วก็เวลานั่งทำงานอยู่ด้วยกันสองคนเขาจะชอบเล่าปัญหาเขากับแฟนให้ฟัง ว่าไม่รู้จะคบกับได้อีกนานมั้ย (ก็ได้แค่คิดในใจว่า มีปัญหากันบ่อยขนาดนั้นทำไมไม่เลิกกันเลยวะ ไม่อยากฟัง เจ็บเว้ย! รู้สึกแย่ทุกครั้งที่ฟังเรื่องเขากับแฟนถึงจะเป็นเรื่องที่ไม่ดี) เมื่อเดือนที่แล้วเขาก็มาทำดีด้วย มาส่ง มาหา มาทานข้าวด้วย ซึ่งระยะทางจากหอเขากับเราห่างกัน 50 กิโล ไปกลับก็ 100 โล ก็ทำแบบนี้อยู่หลายครั้ง ซึ่งครั้งสุดท้ายนั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน เขาพูดขึ้นมาว่า “ปีหน้าจะแต่งงานแล้วนะ แฟนบอกให้ไปขอ คนไม่รักกันแล้วจะอยู่ด้วยกันได้มั้ยวะ แต่ก็ต้องไปขอแหละ เพราะเราเป็นคนเริ่มเรื่องให้เขารักเรา เราต้องรับผิดชอบ….) ทางนี้ก็นิ่งจ้า พูดไม่ออก น้ำตาคลอ แต่ดีไฟสลัวๆ เลยบอกไปว่าไม่รู้ค่ะ ไม่เคยแต่งงาน หลังจากคืนนั้น เราก็เปลี่ยนไป เวลาไปทำงาน ก็จะคุยกับเขาเฉพาะเรื่องงาน เวลาเขาเล่น หยอด เราก็จะนิ่งๆ ไม่อยากทำงานอยุ่นี่แล้ว ฮือออ มันทรมานหัวใจ ชิบ! เขาก็โทรมาถามว่า เป็นไร โกรธอะไรพี่รึป่าว ทำไมไม่เหมือนเดิม เราก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่มีไร ใครจะกล้าบอกว่าโกรธ ไม่มีสิทธิ์จะโกรธ จะงอลเขาซะด้วยซ้ำ เราก็ทำแบบนี้ได้ประมาณ 2 อาทิตย์ แล้ววันนั้นเขาทะเลาะกับแฟน แล้วเขาปวดหัวรุนแรง เพื่อนข้างห้องหามส่งโรงพยาบาลแฟนก็ไม่สนใจ พออาการดีขึ้นกลับมาห้องก็โทรหาเราตอนตีหนึ่ง (สงสัยไม่มีที่ไปเพราะแฟนก็อยู่บนห้อง) แต่เรานอนหลับไปแล้ว พอวันต่อมาเขาก็หายตัวไปไม่มาทำงาน โทรศัพท์ไม่รับ ไลน์ไม่ตอบ แฟน เพื่อน ครอบครัวก็ตามหากันวุ่นวาย สุดท้ายก็ตามกันจนเจอแหละ พอเขากลับมาทำงานหลังเลิกงานเขาก็โทรหาแล้วบอกว่า "ถ้าเรารับโทรสับเขาคงไม่เป็นแบบนี้ คงไม่หายตัวไป คนคงไม่ต้องวุ่นวายมีคนตามหา ……"
(เอ่อออ คือ เราผิดเหรอ แต่ก็รู้สึกผิดเเหละ และรู้สึกดีที่เขาคิดถึงเราเวลาที่เขาไม่สบายรึป่าววะ?) พอผ่านไปอาทิตย์นึง (08-11-14 เวลา 02.00 น.) เขาก็โทรมาบอกว่าไม่สบาย ปวดหัวมาก พาไปหาหมอหน่อย เดี๋ยวขับรถไปรับ เราก็ โอเครๆ พอมาถึงหน้าหอ เราก็เเต่งตัวพร้อมจะพาไปหาหมอจ้า เขาก็เล่าให้ฟังว่าทะเลาะกับแฟน ปวดหัวด้วย (เหมือนเขาจะร้องไห้) ก็ชวนเราว่าป่ะ ไปไหนก็ได้ ไปเป็นเพื่อนหน่อย เราก็ถามว่าจะไปไหนแล้วปวดหัวเป็นไงบ้าง ดูสภาพสิเนี่ย เขาก็บอกว่า ปวด ที่จิงไปหาหมอมาเเล้ว เราก็บอกว่า แบ้วจะไปไหน ดึกแล้ว อันตราย ขึ้นไปนอนพักก่อนก็ได้
(เวลานั้นเป็นไงเป็นกันวะ แต่เราไม่เคยมีเเฟนเลยนะ เขาเป็นผู้ชายคนเเรกเลยที่นอนกับเราสองต่อสอง)พอขึ้นมาบนห้องเขาก็นั่งเล่าเรื่องเขากับเเฟนให้ฟัง คุยไป เศ้ราไป ก็สงสารนะ (ได้แค่คิดในใจ ว่า ถ้าเป็นเเฟนเรานะ จะไม่มีแบบนี้เลย) แล้วก็ได้นอนกันตอนเกือบตีสี่ แต่ก็ไม่มีไรเกิดขึ้นนะ ต่างคนต่างนอนแค่อยู่บนเตียงเดียวกัน (ในใจก็คิดว่าจะไม่รอดล่ะ แต่พี่เขาสุภาพบุรุษมาก หรือหลอกให้เหยื่อตายใจหรือปล่าวก็ไม่รู้นะ เพราะ ฉายาเขาก็ไม่ใช่ย่อย แต่เราก็ชอบเขาอยู่เเล้วนิ คงไม่เป็นไร ฟังดูเเล้วอาจจะเป็นผู้หญิงที่ใจง่ายเนอะ ก็คนมันชอบอ่ะ ^^ แต่ก็รู้สึกผิดนะถ้าเเฟนเขารู้ล่ะจะเป็นยังไง) พอตื่นขึ้นมาเขาก็บอกว่า รู้มั้ยเป็นคนเเรกเลยนะที่รอดไปได้ (เราก็ เหรอ...สงสัยไม่มีเเรงดึงดูด 555) หลังจากนั้นเขาก็มาเล่นที่ห้องบ้าง พอเเค่นี้ก่อนล่ะกันค่ะ เล่าเเบบคร่าวๆ เพราะถ้าเอาทุกรายละเอียดคงประมาณ 100 หน้า
ปล. ทุกครั้งที่คุยกันไม่ว่าจะเป็นทางโทรศัพท์หรือไลน์ อยากบอกความรู้สึกที่มีให้เขาได้รู้แต่พูดไม่ได้ เพราะเขาก็มีแฟนแล้วและก็ต้องทำงานด้วยกัน
ก็ได้เเค่เก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ บอกเลยว่าทรมาน ชิบส์! โดยเฉพาะรู้ว่าวันนึงเขาจะต้องเเต่งงาน อยากเลิกชอบเเต่มันทำไม่ได้ มีคนเข้ามาจีบแต่คือมันไม่ใช่อ่ะ
สำหรับการกระทำแบบนี้ ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง เห็นเราเป็นที่ปรึกษา ที่ระบาย ตัวสำรอง น้อง เพื่อนร่วมงาน กิ๊ก หรือเขาไม่ได้คิดอะไรเลยคะ? และควรจะทำยังไงต่อไป คือมันทรมานหัวใจ รักแต่พูดอะไรไม่ได้ (:
การกระทำแบบนี้? บางครั้งเหมือนจะเข้าใจ แต่แล้วก็ไม่เข้าใจ หรือเรากำลังหลอกตัวเอง? (มุมคนแอบรัก)
.
.
.ขอใช้เเทนว่าเรากับเขา ล่ะกัน จ้า
เรื่องก็มีอยู่ว่า เมื่อปลายปีที่แล้วได้ย้ายที่ทำงาน และมาสัมภาษณ์บริษัทที่ทำอยู่ปัจจุบัน ก็ได้เจอกับเขาซึ่งเป็นคนสัมภาษณ์ เห็นเขาครั้งเเรกก็ชอบเลยจ้า ทั้งๆที่หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเล้ย สงสัยจะเป็นพรมลิขิต ^^ เขาเป็นส่วนนึงในการตัดสินใจเลือกมาทำงานที่บริษัทนี่เลยล่ะ
เมื่อได้เข้ามาทำงานที่นี่ ได้รู้จักกันมากขึ้นก็ทำให้ชอบมากขึ้น เพราะเขาเป็นคนที่ใจเย็น นิ่งๆ เป็นผู้ใหญ่และขี้เล่นทำงานด้วยเเล้วไม่เครียดเลยจ้า บางทีก็หาสาระไม่ค่อยเจอ 555 (พื้นฐานเป็นคนที่ชอบคนใจเย็นอยู่แล้ว เพราะอยู่ด้วยแล้วสบายใจ) เขามีสถานะเป็นหัวหน้า เมื่อผ่านไปประมาณ 2 เดือน สนิทกันมากขึ้น เขาจะชอบหยอด หยอก แซว (ก็รู้สึกดีอ่ะนะเพราะชอบเขาเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เคยถามพี่ที่เป็นลูกน้องเขาที่อยู่ด้วยกันมานานนะว่าแกเคยแซวใครมั้ย เขาก็ตอบว่าไม่นะ เพราะแกไม่ค่อยสนใจใครหรอก และนานๆเข้าคนรอบข้างก็เข้าใจว่าเราเป็นกิ๊กกันจ้า เฮ้ย!การกระทำมันขนาดนั้นเลยเหรอ?) และวันนึงลูกน้องอีกคนก็ถามว่าเขาว่ามีแฟนยัง เขาก็บอกว่ามีแล้วแต่มีปัญหาระหองระแหง คบกันมาสองปีครึ่ง เธอชอบพูดคำว่าบอกเลิกมาเป็นร้อยครั้งล่ะ ทะเลาะกันก็บ่อย เฮ้อ… (อกอิเเป้นจะเเตก เมื่อความจริงถูกเปิดเผย จากความหวังเป็นได้เเค่ความฝัน แต่ก็ยังชอบเหมือนเดิมแหละ มากขึ้นทุกวัน เป็นคนชอบหลอกตัวเองชอบทำให้ตัวเองเจ็บ)
พอเราทำงานที่นี่ผ่านไปได้สี่เดือน จากที่เขา หยอด แซว ในทีทำงาน ในไลน์บ้าง ก็เริ่มมีโทรมาตอนหลังเลิกงาน สำหรับเนื้อหาการคุยกันก็ บอกคิดถึง อยากไปหา คุยเรื่องาน ถามสาระทุกข์ สุขดิบของเรา ครอบครัว ปรึกษาเรื่องแฟน แล้วแต่วัน T_T ครั้งแรกที่เขาโทรมาเหมือนเขาจะรู้เลยว่าเราแอบชอบเขาเลย (แต่เขาคงรู้แหละ ผ่านผู้หญิงมาเยอะซะขนาดนั้น เจ้าชู้ตัวพ่อเลย เท่าที่ฟังๆฉายามา) เพราะเขาพูดขึ้นมาว่า “แฟนคนปัจจุบัน ก็แอบชอบพี่นะ พี่ก็ดูการกระทำ 3-4 เดือน แล้วก็จะโทรหา ถามเรื่องงาน……สุดท้ายก็ได้เป็นแฟนกัน” หลังจากนั้นเขาก็โทรมาหาตลอด โทรศัพท์บ้าง โทรไลน์บ้าง ประมาณ 1 เดือน (สงสัยมีปัญหากับแฟนมั้ง) และหลังจาก 1 เดือน ก็โทรมาบ้างแต่ไม่บ่อย อาทิตย์ละครั้งสองอาทิตย์ครั้ง ก็จะคุยกันเฉพาะอยู่ที่ทำงาน แล้วก็เวลานั่งทำงานอยู่ด้วยกันสองคนเขาจะชอบเล่าปัญหาเขากับแฟนให้ฟัง ว่าไม่รู้จะคบกับได้อีกนานมั้ย (ก็ได้แค่คิดในใจว่า มีปัญหากันบ่อยขนาดนั้นทำไมไม่เลิกกันเลยวะ ไม่อยากฟัง เจ็บเว้ย! รู้สึกแย่ทุกครั้งที่ฟังเรื่องเขากับแฟนถึงจะเป็นเรื่องที่ไม่ดี) เมื่อเดือนที่แล้วเขาก็มาทำดีด้วย มาส่ง มาหา มาทานข้าวด้วย ซึ่งระยะทางจากหอเขากับเราห่างกัน 50 กิโล ไปกลับก็ 100 โล ก็ทำแบบนี้อยู่หลายครั้ง ซึ่งครั้งสุดท้ายนั่งทานข้าวอยู่ด้วยกัน เขาพูดขึ้นมาว่า “ปีหน้าจะแต่งงานแล้วนะ แฟนบอกให้ไปขอ คนไม่รักกันแล้วจะอยู่ด้วยกันได้มั้ยวะ แต่ก็ต้องไปขอแหละ เพราะเราเป็นคนเริ่มเรื่องให้เขารักเรา เราต้องรับผิดชอบ….) ทางนี้ก็นิ่งจ้า พูดไม่ออก น้ำตาคลอ แต่ดีไฟสลัวๆ เลยบอกไปว่าไม่รู้ค่ะ ไม่เคยแต่งงาน หลังจากคืนนั้น เราก็เปลี่ยนไป เวลาไปทำงาน ก็จะคุยกับเขาเฉพาะเรื่องงาน เวลาเขาเล่น หยอด เราก็จะนิ่งๆ ไม่อยากทำงานอยุ่นี่แล้ว ฮือออ มันทรมานหัวใจ ชิบ! เขาก็โทรมาถามว่า เป็นไร โกรธอะไรพี่รึป่าว ทำไมไม่เหมือนเดิม เราก็บอกว่าไม่เป็นไร ไม่มีไร ใครจะกล้าบอกว่าโกรธ ไม่มีสิทธิ์จะโกรธ จะงอลเขาซะด้วยซ้ำ เราก็ทำแบบนี้ได้ประมาณ 2 อาทิตย์ แล้ววันนั้นเขาทะเลาะกับแฟน แล้วเขาปวดหัวรุนแรง เพื่อนข้างห้องหามส่งโรงพยาบาลแฟนก็ไม่สนใจ พออาการดีขึ้นกลับมาห้องก็โทรหาเราตอนตีหนึ่ง (สงสัยไม่มีที่ไปเพราะแฟนก็อยู่บนห้อง) แต่เรานอนหลับไปแล้ว พอวันต่อมาเขาก็หายตัวไปไม่มาทำงาน โทรศัพท์ไม่รับ ไลน์ไม่ตอบ แฟน เพื่อน ครอบครัวก็ตามหากันวุ่นวาย สุดท้ายก็ตามกันจนเจอแหละ พอเขากลับมาทำงานหลังเลิกงานเขาก็โทรหาแล้วบอกว่า "ถ้าเรารับโทรสับเขาคงไม่เป็นแบบนี้ คงไม่หายตัวไป คนคงไม่ต้องวุ่นวายมีคนตามหา ……"
(เอ่อออ คือ เราผิดเหรอ แต่ก็รู้สึกผิดเเหละ และรู้สึกดีที่เขาคิดถึงเราเวลาที่เขาไม่สบายรึป่าววะ?) พอผ่านไปอาทิตย์นึง (08-11-14 เวลา 02.00 น.) เขาก็โทรมาบอกว่าไม่สบาย ปวดหัวมาก พาไปหาหมอหน่อย เดี๋ยวขับรถไปรับ เราก็ โอเครๆ พอมาถึงหน้าหอ เราก็เเต่งตัวพร้อมจะพาไปหาหมอจ้า เขาก็เล่าให้ฟังว่าทะเลาะกับแฟน ปวดหัวด้วย (เหมือนเขาจะร้องไห้) ก็ชวนเราว่าป่ะ ไปไหนก็ได้ ไปเป็นเพื่อนหน่อย เราก็ถามว่าจะไปไหนแล้วปวดหัวเป็นไงบ้าง ดูสภาพสิเนี่ย เขาก็บอกว่า ปวด ที่จิงไปหาหมอมาเเล้ว เราก็บอกว่า แบ้วจะไปไหน ดึกแล้ว อันตราย ขึ้นไปนอนพักก่อนก็ได้
(เวลานั้นเป็นไงเป็นกันวะ แต่เราไม่เคยมีเเฟนเลยนะ เขาเป็นผู้ชายคนเเรกเลยที่นอนกับเราสองต่อสอง)พอขึ้นมาบนห้องเขาก็นั่งเล่าเรื่องเขากับเเฟนให้ฟัง คุยไป เศ้ราไป ก็สงสารนะ (ได้แค่คิดในใจ ว่า ถ้าเป็นเเฟนเรานะ จะไม่มีแบบนี้เลย) แล้วก็ได้นอนกันตอนเกือบตีสี่ แต่ก็ไม่มีไรเกิดขึ้นนะ ต่างคนต่างนอนแค่อยู่บนเตียงเดียวกัน (ในใจก็คิดว่าจะไม่รอดล่ะ แต่พี่เขาสุภาพบุรุษมาก หรือหลอกให้เหยื่อตายใจหรือปล่าวก็ไม่รู้นะ เพราะ ฉายาเขาก็ไม่ใช่ย่อย แต่เราก็ชอบเขาอยู่เเล้วนิ คงไม่เป็นไร ฟังดูเเล้วอาจจะเป็นผู้หญิงที่ใจง่ายเนอะ ก็คนมันชอบอ่ะ ^^ แต่ก็รู้สึกผิดนะถ้าเเฟนเขารู้ล่ะจะเป็นยังไง) พอตื่นขึ้นมาเขาก็บอกว่า รู้มั้ยเป็นคนเเรกเลยนะที่รอดไปได้ (เราก็ เหรอ...สงสัยไม่มีเเรงดึงดูด 555) หลังจากนั้นเขาก็มาเล่นที่ห้องบ้าง พอเเค่นี้ก่อนล่ะกันค่ะ เล่าเเบบคร่าวๆ เพราะถ้าเอาทุกรายละเอียดคงประมาณ 100 หน้า
ปล. ทุกครั้งที่คุยกันไม่ว่าจะเป็นทางโทรศัพท์หรือไลน์ อยากบอกความรู้สึกที่มีให้เขาได้รู้แต่พูดไม่ได้ เพราะเขาก็มีแฟนแล้วและก็ต้องทำงานด้วยกัน
ก็ได้เเค่เก็บความรู้สึกนี้เอาไว้ บอกเลยว่าทรมาน ชิบส์! โดยเฉพาะรู้ว่าวันนึงเขาจะต้องเเต่งงาน อยากเลิกชอบเเต่มันทำไม่ได้ มีคนเข้ามาจีบแต่คือมันไม่ใช่อ่ะ
สำหรับการกระทำแบบนี้ ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง เห็นเราเป็นที่ปรึกษา ที่ระบาย ตัวสำรอง น้อง เพื่อนร่วมงาน กิ๊ก หรือเขาไม่ได้คิดอะไรเลยคะ? และควรจะทำยังไงต่อไป คือมันทรมานหัวใจ รักแต่พูดอะไรไม่ได้ (: