รักแท้หรือแค่ไม่มีใคร

ดิฉันเชื่อว่าเหตุการณ์ที่ดิฉันกำลังจะเล่านี้คงเคยเกิดขึ้นกับใครหลายๆคนมาแล้ว แต่ตอนจบของแต่ละคนคงแตกต่างกันออกไป ขอแนะนำตัวนิดนึงนะคะ แต่ขอปิดบังชื่อของทุกคนที่อยู่ในเรื่องนี้ทั้งหมด เพราะเหตุผลหลายๆอย่าง ดิฉันอายุ 38 ปี ผ่านการแต่งงานมาแล้ว มีลูก 2 คน ชีวิตครอบครัวเหมือนจะมีความสุข แต่จริงๆเหมือนขาดอะไรบางอย่าง และสุดท้ายการแต่งงานครั้งแรกก็ต้องยุติลงด้วยการแยกทาง ดิฉันมีความรักครั้งใหม่ และครั้งนี้ดูเหมือนจะไปได้ดี แต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม และทุกอย่างก็จบด้วยการแยกทาง ดิฉันตัดสินใจอยู่เพียงลำพัง ทำงานเลี้ยงลูกทั้งสองคนมาเรื่อยๆ ชีวิตลุ่มๆดอนๆ มีความสุขบ้าง ทุกข์บ้าง เหงาเป็นบางเวลา ตามประสาคนโสดค่ะ ก็คิดนะคะว่าทำไมเราไม่มีใครมาจีบบ้าง จะให้เดินไปขอความรักจากใครดิฉันคงทำไม่ได้ คงได้แต่รอว่าใครจะมาสะดุดรักเราบ้าง คนที่เข้ามาคุยก็พอมีอยู่บ้างแต่เราก็ยังไม่ถูกใจใครสักคน เหมือนที่เค้าว่าไว้ล่ะค่ะ หาใครสักคนน่ะหาง่าย แต่หาคนถูกใจจริงๆน่ะหายาก วันเวลาผ่านไปจนวันนึงดิฉันได้เจอกับผู้ชายคนนึงเข้า และรู้สึกถูกชะตา ดิฉันแอบมองเค้ามานาน ต้องบอกว่านานล่ะค่ะ ดิฉันจึงตัดสินใจทักเค้าก่อน เพราะดิฉันรอให้เค้าทักดิฉัน แต่เค้าก็ไม่ทัก ดิฉันเลยคิดในใจถ้าพรหมไม่ลิขิต ดิฉันลิขิตเองก็ได้ การสนทนาก็เริ่มนับแต่วันนั้น เราทั้งคู่แลกไลน์ แลกเฟสกัน แต่ดิฉันเป็นคนเจียมตัวค่ะ เพราะดิฉันอายุมากแล้ว ผ่านการแต่งงานและมีลูก และที่สำคัญดิฉันไม่สวย เตี้ย ผิวคล้ำ จึงไม่กล้าคิดไปไกล เพราะเค้าเป็นคนหน้าตาดี ต้องบอกว่าหน้าตาดีมากค่ะ เค้าเป็นนักกีฬา และเป็นข้าราชการทหาร ความรู้สึกตอนนั้นคือเค้าต้องมีแฟนแล้วแน่นอน เวลาเจอกันก็ทักทายกันตามประสาคนรู้จัก ไลน์ที่ขอไว้ก็ไม่เคยทักเค้าเลย เค้าก็ไม่เคยทักมาเหมือนกัน แอบเข้าไปส่องเฟสเค้าบ้างแต่ไม่กล้ากดไลค์ได้แต่เข้าไปดูรูปกับข้อความเก่าๆที่เค้าโพสต์ไว้ เบอร์โทรศัพท์ที่เคยเก็บไว้ก็ไม่กล้าโทร.หา นานวันเข้าดิฉันก็ตัดสินใจลบเบอร์เค้าทิ้งเพราะคิดว่าคงไม่มีความจำเป็นต้องใช้แน่นอน แต่อยู่ๆวันนึงเค้าทักไลน์มา เรารู้สึกทั้งดีใจและตกใจ คิดในใจคนหล่อทักไลน์ ออกอาการตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก ตั้งแต่นั้นมาก็มีการพูดคุยผ่านทางไลน์ หยอกล้อกันบ้าง พอจะทำให้คนแก่ๆอย่างดิฉันฝันเพ้อไปเหมือนกัน เราทั้งคู่แทนตัวกันว่าลุงกับป้าเพราะเค้าอายุ 36 ปี อ่อนกว่าดิฉัน 2 ปี และมีอยู่เหตุการณ์นึงดิฉันจำได้ขึ้นใจเพราะมันเป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของเราทั้งคู่ คือดิฉันทักไลน์ไปว่าจะไปกินข้าวด้วยนะ แต่เค้าเงียบไม่อ่านและไม่ตอบ ดิฉันก็เลยไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าเค้าคงไม่ว่าง แต่ตกเย็นของวันนั้นจำได้เลยค่ะเป็นวันอาทิตย์ เสียงโทรศัพท์ของดิฉันดังขึ้นเป็นเบอร์ที่ดิฉันไม่ได้เก็บไว้ กดรับสายมีเสียงผู้ชายตอบกลับมา เรียกดิฉันว่าป้า ในใจเกิดอารมณ์โกรธเล็กน้อย ใครบังอาจมาเรียกเราซะแก่ ถามไถ่กันก็ถึงบางอ้อ ลุงนี่เอง คือเสียงเด็กมาก ค้านกับหน้าตา ที่บ่งบอกว่าแก่เกินอายุ ลุงเปิดประเด็นทันทีว่า ทำไมไม่โทร. ส่งไลน์มาบางทีลุงไม่ได้เปิดอ่าน นัดครั้งนั้นจำต้องยุติเพราะเย็นมากแล้ว หลังจากที่ได้คุยกันทางโทรศัพท์ครั้งนั้น ลุงก็โทร.มาอีก แต่นานๆโทร.มา คุยไลน์กันบ้าง จนวันนึงดิฉันคิดว่าคงสมควรแก่เวลาที่จะนัดเจอกันสักทีเถอะ ดิฉันจึงนัดทานข้าวและไปไหว้พระกัน นัดครั้งนั้นจบลงด้วยความประทับใจในตัวลุงหลายๆอย่าง ที่เห็นชัดๆคือเค้าใส่ใจในเรื่องบางเรื่องที่เราไม่เคยได้รับจากแฟนคนเก่า วันที่นัดเจอกันดิฉันทำงานยังไม่ได้นอนเค้าไปหาของหวานมาให้ทาน เค้าบอกจะได้หายเพลีย ดิฉันปวดหัวเค้ามานวดเท้าให้ คือบอกเลยว่าแฟนคนเก่าไม่เคยทำให้เลย มีแต่ดิฉันทำให้ตลอด มันเป็นนัดครั้งแรกที่ประทับใจมาก ถ้าใครเคยเป็นอย่างดิฉันคงเข้าใจดีว่า คนที่อยู่เป็นโสดมานาน อยู่มาวันนึงได้เจอคนถูกใจ แล้วคนๆนั้นทำให้เราประทับใจ คงเข้าใจนะคะว่ามันจะเพิ่มความรู้สึกในใจได้มากขนาดไหน ดิฉันกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ แต่เหมือนมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามาในจิตใจ นั่นคือความคิดถึงใครบางคน ดิฉันไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไงกับดิฉันแต่ดิฉันบอกได้คำเดียวว่าโคตรคิดถึงเค้าเลยค่ะ มันทำให้เกิดการนัดหมายในครั้งต่อๆไป และทุกครั้งที่เจอกันดิฉันมีความสุขมาก มากจนบอกได้คำเดียวว่าทำให้ผู้หญิงคนนึงหลงเพ้อไปเลยทีเดียว แต่แล้ววิมานที่วาดไว้อย่างสวยหรู พังลงมาในพริบตา เมื่อเค้าโทร.มาบอกว่า....อ่านต่อนะคะ....