สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ขอเข้าเรื่องเลยนะคะ ตามชื่อกระทู้เลยค่ะ ทำไมหนูถึงโชคดีขนาดนี้
เป็นเรื่องของเรากับแฟนเราค่ะ ซึ่งแฟนเราอายุมากกว่าประมาณ 4 ปี เลยเรียกเราว่าหนู
งั้นขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ
หนูกะพี่เค้าคบกันมา 3 ปี 8 เดือนแล้วค่ะ เราเจอกันตอนทำงานพิเศษระหว่างเรียนที่ร้านชาบูแห่งหนึ่งค่ะ ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกันเลยค่ะ
เพราะหนูมีแฟนอยู่แล้ว และหนูไม่ชอบผู้ชายตัวเล็ก (ในที่นี้คือตัวเล็กกว่าหนูนะคะ) ระหว่างทำงานเราได้รู้จักกันมากขึ้น พี่เค้าเป็นมีน้ำใจมากๆ
จากที่เราไม่เคยมองเค้าเลย วันนึงเรากลับมองว่าทำไมผู้ชายคนนี้ "น่ารักจัง" และวันนึงก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูเสียใจมากๆ คือหนูเลิกกับแฟนค่ะ (มันมีคนอื่นค่ะ)
หนูร้องไห้เสียใจไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ และจู่ๆ ก็มีผู้ชายตัวเล็กๆเดินเข้ามาค่ะ แค่หางตาหนูก็จำได้ว่าคือพี่เค้า พี่เค้าเดินเข้ามาปลอบค่ะ และบอกหนูว่า
จะไปเสียใจให้คนเลวๆทำไม เรามีค่ามากกว่านั้นนะ วินาทีนั้นหนูแค่อยากได้อ้อมกอดของใครสักคนที่ทำให้หนูสบายใจ และคนคนนั้นคือพี่เค้า
หนูเลยพูดแบบไม่อายเลยว่า หนูขอกอดพี่ได้ไหมคะ พี่เค้ารีบอ้าแขนรับ และยิ้มอย่างอบอุ่น หนูรีบเข้าไปกอดและร้องไห้แบบไม่สนใจใครทั้งนั้น
หลังจากวันนั้น พี่เค้าคอยดูแลหนูตลอดเลยค่ะ หาข้าวหาน้ำ เดินไปส่งที่หอ ตอนนั้นหนูยังทำใจไม่ได้อ่ะค่ะ พี่เค้าก็พยายามหาวิธีทีาทำให้หนูสบายใจ
ไม่ว่าจะพาขี่รถเล่น ไปกินข้าวร้านอร่อยๆ พอนานๆเข้า หนูเริ่มรู้สึกว่าหนูหลงรักผู้ชายคนนี้เข้าแล้วล่ะค่ะ แต่เค้าคงยังไม่รู้ตัว
หนูเริ่มรู้สึกดีกับพี่เค้ามากขึ้นทุกวัน โดยมั่นใจว่าไม่ใช่แค่หาคนมาดามหัวใจแน่นอน กะว่าวันวาเลนไทน์ที่จะมาถึง หนูต้องบอกรักเค้าให้ได้ และวันนั้นก็มาถึง
พี่เค้ามารับหนูที่คณะค่ะ หนูกำลังจะบอกรักพี่เค้าตรงนั้นเลยแหละ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อพี่เค้าพูดว่า "อ่ะ พี่ให้" พร้อมกับยื่นดอกกุหลาบสีแดงให้ดอกนึง
ตอนนั้นโลกทั้งใบเป็นสีชมพู หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยค่ะ ปากก็พูดไม่ออก เลยไม่ได้บอกรักพี่เค้าค่ะ แต่ก็ไม่กล้าถามว่าคิดอะไรกับหนูรึเปล่า วันนั้นก็เลยนั่งเขินทั้งวัน
เรารู้จักกันประมาณ 4 เดือนค่ะ สนิทกันพอที่จะไปนั่งเล่นที่หอพี่เค้า วันนั้นวันที่ 7 มีนาคม 2554 ค่ะ นั่งเล่นอยู่ดีๆหนูก็คิดว่าจะถามพี่เค้าเลยว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน(จริงๆอยากขอพี่เค้าเป็นแฟนแหละ) หนูก็เป็นฝ่ายรุกเลยค่ะ ลุกขึ้นมานั่งจ้องตากับพี่เค้า และถามว่า "พี่ ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน" พี่เค้าดูตื่นๆค่ะ แต่ก็จ้องตาเราจนเราต้องหลบตา และบอกมาประโยคนึง "ก็เป็นแฟนกันไง" หนูเขินมากๆๆๆๆๆ แต่เก็บอาการ และถามต่อว่า " เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่" พี่เค้าตอบว่า " ก็วันนี้ไง" หนูได้ยินแล้วแบบม้วนไปทั้งตัวเลยค่ะ และรีบไปเขียนปฏิทินวันคบกันวันแรก อิอิ ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยเนอะ มารู้ทีหลังด้วยว่าพี่เค้าก็แอบชอบหนูตั้งแต่ตอนที่เรายังคบกะแฟนเก่าอยู่ เขินไปอีก
พอเริ่มคบกัน ทุกๆอย่างดีไปหมดค่ะ จนเพื่อนบอกว่า ช่วงโปรโมชั่นแน่ๆ พอสามเดือนคอยดูไม่มีหวานแบบนี้หรอก หนูก็แบบว่า เออ สามเดือนก็ยังดี ตลอดเวลาที่คบกัน
พี่เค้าคอยช่วยหนูทุกอย่างค่ะ เรื่องเรียนก็ช่วยสอนในสิ่งที่ไม่เข้าใจ พอดีเราเรียนคณะเดียวกันค่ะแต่พี่เค้าจบแล้ว ช่วยทำการบ้านด้วยนะคะ ช่วยทำจนถึงเช้าแล้วไปทำงานต่อ
บางทีหนูก็สงสาร บอกไม่ต้องช่วย แต่พี่เค้าก็ไม่ยอม แต่บอกหนูว่า " ถ้าทำไม่เสร็จ หนูก็จะไม่สบายใจ พี่ไม่อยากให้หนูไม่สบายใจ" หนูได้ยินแล้วพูดไม่ออกค่ะ คิดว่าทำไมพี่ดีกับหนูจังเลย
คบกันจนครบปีนึง ช่วงโปรโมชั่นก็ยังไม่หมดค่ะ มันเหมือนเดิมทุกๆอย่าง และดีขึ้นกว่าเดิมทุกวัน ปกติหนูเป็นคนขี้งอนมากๆ ก็กลัวเหมือนกันว่าพี่เค้าจะไม่ทน แต่ไม่ใช่เลยค่ะ พี่เค้าพยายามง้อเราตลอดค่ะ
ไม่ว่าจะผิดหรือถูกก็จะง้อตลอด พาไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกินของอร่อยๆ เพราะพี่เค้ารู้ค่ะ ว่าหนูชอบกิน น้ำหนักขึ้นจนเพื่อนทักว่าอ้วน แต่พอไปถามพี่เค้า กลับบอกว่า "หนูไม่อ้วนหรอก หนูน่ารักจะตาย แต่ถึงจะอ้วนขนาดไหน พี่ก็รักหนูเหมือนเดิม " (เขินไปอีก) แต่ใช่ว่าจะมีแต่เรื่องหวานๆนะ เพราะทะเลาะครั้งใหญ่ค่ะ เรื่องคือหนูรู้ว่าเค้าคุยกะแฟนเก่า เพราะพี่เค้าเคยบอกแล้ว แต่หนูห้ามไม่ให้คุยค่ะ ก็ใครจะไปยอมให้คุยกะแฟนเก่าล่ะ โทรมาทุกวันมันไม่ไหวค่ะ พี่เค้าก็เลยลบเบอร์ทิ้ง บอกว่าไม่ได้คุยกันแล้ว แต่วันนึงหนูจับได้ตอนกำลังคุยกันเลยค่ะ ของขึ้นเลยทีนี้ หนูโวยวายเลยค่ะ ทำไมต้องคุยกัน ไหนว่าเลิกคุยแล้ว โกหกหนูเหรอ พี่เค้าก็โมโหค่ะ เหมือนจะรำคาญ แต่ก็พยายามอธิบายเหตุผลนะคะ บอกว่า เค้าโทรมาหาเอง มาปรึกษาเรื่องแฟน แต่หนูก็คิดว่าเพื่อนก็มีทำไมไม่ปรึกษาล่ะ อารมณ์หนูตอนนั้นคือแบบ พี่โกหก หนูไม่ชอบ เลยหลุดปาก พูดคำคำนึงออกไปแบบไม่ตั้งใจเลย " งั้นเราก็เลิกกันเถอะ" พี่เค้าก็เงียบค่ะ และบอกว่า " มันต้องถึงขนาดนั้นเลยเหรอ พี่ผิดอะไร เค้าโทรมาเอง พี่สาบานได้" แต่คืออารมณ์หนูไปไกลละ พูดแค่คำเดียว "จะเลิกมั้ยล่ะ เลิกเลยมั้ย"
พี่เค้าก็เลยหลุดปากออกมาว่า "เออ เลิกก็เลิก" ( เออ เป็นคำหยาบที่สุดที่เคยได้ยินจากปากพี่เค้าค่ะ) ใจหนูตอนนั้นมันแบบอึ้งค่ะ คิดในใจว่าเฮ้ยยย กูพูดเล่น แต่ก็ไม่ได้บอกไป แล้วพี่เค้าก็งานปกติค่ะ ตอนนั้นหนูออกจากงานแล้ว พอได้ยินคำว่าเลิก ก็ร้องไห้อยู่คนเดียวค่ะ คิดในใจ นี่กูโดนทิ้งอีกแล้วเหรอ ร้องไม่หยุดเลยค่ะ พอพี่เค้าเลิกงานกลับมาก็มาคุกเข่าตรงหน้าหนูค่ะ บอกว่า พี่ขอโทษ พี่หลุดปากไป พี่รักหนูคนเดียวนะ พี่ไม่ได้มีอะไรกะแฟนเก่าจริงๆนะ หนูเชื่อพี่สิ แล้วพี่เค้าก็ร้องไห้กอดขาหนูค่ะ หนูตกใจมากที่เห็นพี่เค้าร้องไห้ เลยกลายเป็นรู้สึกผิดแทน หนูก็เลยดึงตัวพี่เค้าขึ้นมา แล้วก็กอดค่ะ บอกว่าหนูผิดเองที่พูดคำนั้นออกไป พี่เค้าก็กอดเราแน่นเลยค่ะ และบอกว่า "หนูอย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ" พอได้ยินเท่านั้นแหละ หนูร้องไห้เลยค่ะ รู้สึกว่าโชคดีที่ไม่เสียพี่เค้าไป
หลังจากทะเลาะกันคราวนั้น เราก็ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลยค่ะ พยายามฟังเหตุผลกันมากขึ้น ช่วงโปรโมชั่นก็ยังไม่หมดเลยค่ะ เข้าปีที่2 ที่คบกัน พี่เค้ายิ่งน่ารักมากขึ้น วันสำคัญต่างๆ ก็ไม่เคยลืมที่จะให้ของขวัญเซอร์ไพรตลอด หนูรู้สึกว่ารักพี่เค้ามากขึ้นทุกวัน พี่เค้าพาหนูไปเที่ยวต่างจังหวัดทุก3 เดือนค่ะ ไปดูหนัง หากิจกรรมทำร่วมกันตลอดเวลา บางทีหนูก็กลัวว่าพี่เค้าจะเบื่อที่ตัวติดกับหนู จนวันนึงเลยถามว่า พี่ว่าเราตัวติดกันไปรึป่าว จนบางที พี่ไม่ออกไปกินเหล้ากับเพื่อนเลย แต่พี่เค้ากลับบอกว่า พี่มีความสุขที่ได้อยู่กับหนู เห็นหนูมีความสุขพี่ก็มีความสุข โอ้ยยยย เขินนะ เราบอกรักกันทุกวันค่ะ วันละหลายๆครั้ง จนเพื่อนหนูด่า ว่าโปรโมชั่นนะ หนูเลยตอบไป โปรโมชั่นห่าอะไร จะ3 ปีละ จนเพื่อนกริบเลยค่ะ ทุกครั้งที่พี่เค้าบอกว่า พี่ก็รักหนูครับ มันรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยมากๆค่ะ หนูรู้สึกว่า ทำไมหนูโชคดีจังเลย
3 ปีกว่าแล้วค่ะที่เราคบกัน แต่ความหวานของเราไม่ลดลงเลยค่ะ พี่เค้าสม่ำเสมอ ไม่เคยลดลงเลยค่ะ เวลาเราไปไหนด้วยพี่เค้าไม่เคยลืมที่จะมือหนู กอดแขนหนู บางทีก็ลูบหัว บางครั้งหนูก็รำคาญค่ะ ปัดมือพี่เค้าออก และพูดกับพี่เค้าว่า " พี่จะเกาะแกะอะไรนักหนา หนูไม่หายหรอก" พี่เค้าก็หันมายิ้มค่ะ แล้วบอกว่า " ก็พี่รักหนู พี่อยากให้รู้ว่าหนูสำคัญกับพี่ตลอดเวลา อีกอย่าง พี่ไม่อยากให้ใครมองหนู" โอ้ยยย เขินค่ะ วันนึงหนูโทรหาพี่เค้าและถามว่าพี่เคยถามพี่เค้าว่า "พี่นึกถึงอนาคตบ้างมั้ย" พี่เค้าตอบว่า "คิดสิ แต่งงานกับพี่มั้ย" หนูอึ้งสิคะ พี่เค้าเลยบอกว่า " รอ 3 ปีนะ รอพี่เก็บเงินก่อน " หนูก็เขินไปอีก เลยตอบไปว่า " คือตอนนี้หนูไม่รู้หรอกค่ะว่าอนาคตจะเป็นยังไง
จะกี่ปีหนูก็จะรอพี่ค่ะ" พี่เค้าเลยบอกว่า " รอพี่หน่อยนะคับ พี่สัญญา จะไม่ให้หนูรอนาน เราจะได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันนะคับ" หนูพูดอะไรไม่ออกค่ะ ร้องไห้เลยค่ะ ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีผู้ชายมาขอแต่งงาน หนูรู้สึกว่า ทำไมหนูโชคดีจังเลย
มาถึงวันที่ครบรอบ 3 ปี 8 เดือนค่ะ หนูมาหาพี่เค้าที่บ้าน พี่เค้าก็จำได้ค่ะ และมีเซอร์ไพรค่ะ พี่เค้าทำรูปภาพการ์ตูนเป็นรูปวาดของเราสองคน มีคำว่า anniversary ค่ะ หนูรู้สึกรักผู้ชายคนนี้มากๆ จนไม่รู้ว่าจะรักใครได้มากกว่านี้รึเปล่า พี่ไม่เคยลืมในสิ่งที่หนูชอบ พี่ไม่เคยเหนื่อยที่จะง้อหนู พี่ไม่เคยเลยที่จะไม่บอกรักหนู พี่จำวันสำคัญของเราได้เสมอ พี่ไม่เบื่อที่บอกใครๆว่าหนูเป็นแฟนพี่ พี่ไม่เคยอายที่จะเดินจับมือกับหนู มาวันนี้หนูไม่รู้ว่าจะตอบแทนพี่ยังไง นอกจากความรักและความซื่อสัตย์ที่จะมีให้พี่ตลอดไป ขอบคุณพี่นะคะที่ทำให้หนูรู้สึกว่า "หนูเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก".
และทุกครั้งที่พี่บอกรักหนู หนูยังถามตัวเองอยู่เสมอว่า "ทำไมหนูถึงโชคดีขนาดนี้"
รักพี่นะคะ พี่เอ๋
)
ทำไมหนูถึงโชคดีขนาดนี้:)). (ขอโทษคนโสดด้วยนะคะ)
เป็นเรื่องของเรากับแฟนเราค่ะ ซึ่งแฟนเราอายุมากกว่าประมาณ 4 ปี เลยเรียกเราว่าหนู
งั้นขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ
หนูกะพี่เค้าคบกันมา 3 ปี 8 เดือนแล้วค่ะ เราเจอกันตอนทำงานพิเศษระหว่างเรียนที่ร้านชาบูแห่งหนึ่งค่ะ ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกันเลยค่ะ
เพราะหนูมีแฟนอยู่แล้ว และหนูไม่ชอบผู้ชายตัวเล็ก (ในที่นี้คือตัวเล็กกว่าหนูนะคะ) ระหว่างทำงานเราได้รู้จักกันมากขึ้น พี่เค้าเป็นมีน้ำใจมากๆ
จากที่เราไม่เคยมองเค้าเลย วันนึงเรากลับมองว่าทำไมผู้ชายคนนี้ "น่ารักจัง" และวันนึงก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้หนูเสียใจมากๆ คือหนูเลิกกับแฟนค่ะ (มันมีคนอื่นค่ะ)
หนูร้องไห้เสียใจไม่เป็นอันทำงานเลยค่ะ และจู่ๆ ก็มีผู้ชายตัวเล็กๆเดินเข้ามาค่ะ แค่หางตาหนูก็จำได้ว่าคือพี่เค้า พี่เค้าเดินเข้ามาปลอบค่ะ และบอกหนูว่า
จะไปเสียใจให้คนเลวๆทำไม เรามีค่ามากกว่านั้นนะ วินาทีนั้นหนูแค่อยากได้อ้อมกอดของใครสักคนที่ทำให้หนูสบายใจ และคนคนนั้นคือพี่เค้า
หนูเลยพูดแบบไม่อายเลยว่า หนูขอกอดพี่ได้ไหมคะ พี่เค้ารีบอ้าแขนรับ และยิ้มอย่างอบอุ่น หนูรีบเข้าไปกอดและร้องไห้แบบไม่สนใจใครทั้งนั้น
หลังจากวันนั้น พี่เค้าคอยดูแลหนูตลอดเลยค่ะ หาข้าวหาน้ำ เดินไปส่งที่หอ ตอนนั้นหนูยังทำใจไม่ได้อ่ะค่ะ พี่เค้าก็พยายามหาวิธีทีาทำให้หนูสบายใจ
ไม่ว่าจะพาขี่รถเล่น ไปกินข้าวร้านอร่อยๆ พอนานๆเข้า หนูเริ่มรู้สึกว่าหนูหลงรักผู้ชายคนนี้เข้าแล้วล่ะค่ะ แต่เค้าคงยังไม่รู้ตัว
หนูเริ่มรู้สึกดีกับพี่เค้ามากขึ้นทุกวัน โดยมั่นใจว่าไม่ใช่แค่หาคนมาดามหัวใจแน่นอน กะว่าวันวาเลนไทน์ที่จะมาถึง หนูต้องบอกรักเค้าให้ได้ และวันนั้นก็มาถึง
พี่เค้ามารับหนูที่คณะค่ะ หนูกำลังจะบอกรักพี่เค้าตรงนั้นเลยแหละ แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อพี่เค้าพูดว่า "อ่ะ พี่ให้" พร้อมกับยื่นดอกกุหลาบสีแดงให้ดอกนึง
ตอนนั้นโลกทั้งใบเป็นสีชมพู หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยค่ะ ปากก็พูดไม่ออก เลยไม่ได้บอกรักพี่เค้าค่ะ แต่ก็ไม่กล้าถามว่าคิดอะไรกับหนูรึเปล่า วันนั้นก็เลยนั่งเขินทั้งวัน
เรารู้จักกันประมาณ 4 เดือนค่ะ สนิทกันพอที่จะไปนั่งเล่นที่หอพี่เค้า วันนั้นวันที่ 7 มีนาคม 2554 ค่ะ นั่งเล่นอยู่ดีๆหนูก็คิดว่าจะถามพี่เค้าเลยว่าตกลงเราเป็นอะไรกัน(จริงๆอยากขอพี่เค้าเป็นแฟนแหละ) หนูก็เป็นฝ่ายรุกเลยค่ะ ลุกขึ้นมานั่งจ้องตากับพี่เค้า และถามว่า "พี่ ตอนนี้เราเป็นอะไรกัน" พี่เค้าดูตื่นๆค่ะ แต่ก็จ้องตาเราจนเราต้องหลบตา และบอกมาประโยคนึง "ก็เป็นแฟนกันไง" หนูเขินมากๆๆๆๆๆ แต่เก็บอาการ และถามต่อว่า " เป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่" พี่เค้าตอบว่า " ก็วันนี้ไง" หนูได้ยินแล้วแบบม้วนไปทั้งตัวเลยค่ะ และรีบไปเขียนปฏิทินวันคบกันวันแรก อิอิ ไม่ค่อยเท่าไหร่เลยเนอะ มารู้ทีหลังด้วยว่าพี่เค้าก็แอบชอบหนูตั้งแต่ตอนที่เรายังคบกะแฟนเก่าอยู่ เขินไปอีก
พอเริ่มคบกัน ทุกๆอย่างดีไปหมดค่ะ จนเพื่อนบอกว่า ช่วงโปรโมชั่นแน่ๆ พอสามเดือนคอยดูไม่มีหวานแบบนี้หรอก หนูก็แบบว่า เออ สามเดือนก็ยังดี ตลอดเวลาที่คบกัน
พี่เค้าคอยช่วยหนูทุกอย่างค่ะ เรื่องเรียนก็ช่วยสอนในสิ่งที่ไม่เข้าใจ พอดีเราเรียนคณะเดียวกันค่ะแต่พี่เค้าจบแล้ว ช่วยทำการบ้านด้วยนะคะ ช่วยทำจนถึงเช้าแล้วไปทำงานต่อ
บางทีหนูก็สงสาร บอกไม่ต้องช่วย แต่พี่เค้าก็ไม่ยอม แต่บอกหนูว่า " ถ้าทำไม่เสร็จ หนูก็จะไม่สบายใจ พี่ไม่อยากให้หนูไม่สบายใจ" หนูได้ยินแล้วพูดไม่ออกค่ะ คิดว่าทำไมพี่ดีกับหนูจังเลย
คบกันจนครบปีนึง ช่วงโปรโมชั่นก็ยังไม่หมดค่ะ มันเหมือนเดิมทุกๆอย่าง และดีขึ้นกว่าเดิมทุกวัน ปกติหนูเป็นคนขี้งอนมากๆ ก็กลัวเหมือนกันว่าพี่เค้าจะไม่ทน แต่ไม่ใช่เลยค่ะ พี่เค้าพยายามง้อเราตลอดค่ะ
ไม่ว่าจะผิดหรือถูกก็จะง้อตลอด พาไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปกินของอร่อยๆ เพราะพี่เค้ารู้ค่ะ ว่าหนูชอบกิน น้ำหนักขึ้นจนเพื่อนทักว่าอ้วน แต่พอไปถามพี่เค้า กลับบอกว่า "หนูไม่อ้วนหรอก หนูน่ารักจะตาย แต่ถึงจะอ้วนขนาดไหน พี่ก็รักหนูเหมือนเดิม " (เขินไปอีก) แต่ใช่ว่าจะมีแต่เรื่องหวานๆนะ เพราะทะเลาะครั้งใหญ่ค่ะ เรื่องคือหนูรู้ว่าเค้าคุยกะแฟนเก่า เพราะพี่เค้าเคยบอกแล้ว แต่หนูห้ามไม่ให้คุยค่ะ ก็ใครจะไปยอมให้คุยกะแฟนเก่าล่ะ โทรมาทุกวันมันไม่ไหวค่ะ พี่เค้าก็เลยลบเบอร์ทิ้ง บอกว่าไม่ได้คุยกันแล้ว แต่วันนึงหนูจับได้ตอนกำลังคุยกันเลยค่ะ ของขึ้นเลยทีนี้ หนูโวยวายเลยค่ะ ทำไมต้องคุยกัน ไหนว่าเลิกคุยแล้ว โกหกหนูเหรอ พี่เค้าก็โมโหค่ะ เหมือนจะรำคาญ แต่ก็พยายามอธิบายเหตุผลนะคะ บอกว่า เค้าโทรมาหาเอง มาปรึกษาเรื่องแฟน แต่หนูก็คิดว่าเพื่อนก็มีทำไมไม่ปรึกษาล่ะ อารมณ์หนูตอนนั้นคือแบบ พี่โกหก หนูไม่ชอบ เลยหลุดปาก พูดคำคำนึงออกไปแบบไม่ตั้งใจเลย " งั้นเราก็เลิกกันเถอะ" พี่เค้าก็เงียบค่ะ และบอกว่า " มันต้องถึงขนาดนั้นเลยเหรอ พี่ผิดอะไร เค้าโทรมาเอง พี่สาบานได้" แต่คืออารมณ์หนูไปไกลละ พูดแค่คำเดียว "จะเลิกมั้ยล่ะ เลิกเลยมั้ย"
พี่เค้าก็เลยหลุดปากออกมาว่า "เออ เลิกก็เลิก" ( เออ เป็นคำหยาบที่สุดที่เคยได้ยินจากปากพี่เค้าค่ะ) ใจหนูตอนนั้นมันแบบอึ้งค่ะ คิดในใจว่าเฮ้ยยย กูพูดเล่น แต่ก็ไม่ได้บอกไป แล้วพี่เค้าก็งานปกติค่ะ ตอนนั้นหนูออกจากงานแล้ว พอได้ยินคำว่าเลิก ก็ร้องไห้อยู่คนเดียวค่ะ คิดในใจ นี่กูโดนทิ้งอีกแล้วเหรอ ร้องไม่หยุดเลยค่ะ พอพี่เค้าเลิกงานกลับมาก็มาคุกเข่าตรงหน้าหนูค่ะ บอกว่า พี่ขอโทษ พี่หลุดปากไป พี่รักหนูคนเดียวนะ พี่ไม่ได้มีอะไรกะแฟนเก่าจริงๆนะ หนูเชื่อพี่สิ แล้วพี่เค้าก็ร้องไห้กอดขาหนูค่ะ หนูตกใจมากที่เห็นพี่เค้าร้องไห้ เลยกลายเป็นรู้สึกผิดแทน หนูก็เลยดึงตัวพี่เค้าขึ้นมา แล้วก็กอดค่ะ บอกว่าหนูผิดเองที่พูดคำนั้นออกไป พี่เค้าก็กอดเราแน่นเลยค่ะ และบอกว่า "หนูอย่าทิ้งพี่ไปไหนนะ" พอได้ยินเท่านั้นแหละ หนูร้องไห้เลยค่ะ รู้สึกว่าโชคดีที่ไม่เสียพี่เค้าไป
หลังจากทะเลาะกันคราวนั้น เราก็ไม่เคยทะเลาะกันอีกเลยค่ะ พยายามฟังเหตุผลกันมากขึ้น ช่วงโปรโมชั่นก็ยังไม่หมดเลยค่ะ เข้าปีที่2 ที่คบกัน พี่เค้ายิ่งน่ารักมากขึ้น วันสำคัญต่างๆ ก็ไม่เคยลืมที่จะให้ของขวัญเซอร์ไพรตลอด หนูรู้สึกว่ารักพี่เค้ามากขึ้นทุกวัน พี่เค้าพาหนูไปเที่ยวต่างจังหวัดทุก3 เดือนค่ะ ไปดูหนัง หากิจกรรมทำร่วมกันตลอดเวลา บางทีหนูก็กลัวว่าพี่เค้าจะเบื่อที่ตัวติดกับหนู จนวันนึงเลยถามว่า พี่ว่าเราตัวติดกันไปรึป่าว จนบางที พี่ไม่ออกไปกินเหล้ากับเพื่อนเลย แต่พี่เค้ากลับบอกว่า พี่มีความสุขที่ได้อยู่กับหนู เห็นหนูมีความสุขพี่ก็มีความสุข โอ้ยยยย เขินนะ เราบอกรักกันทุกวันค่ะ วันละหลายๆครั้ง จนเพื่อนหนูด่า ว่าโปรโมชั่นนะ หนูเลยตอบไป โปรโมชั่นห่าอะไร จะ3 ปีละ จนเพื่อนกริบเลยค่ะ ทุกครั้งที่พี่เค้าบอกว่า พี่ก็รักหนูครับ มันรู้สึกอบอุ่น ปลอดภัยมากๆค่ะ หนูรู้สึกว่า ทำไมหนูโชคดีจังเลย
3 ปีกว่าแล้วค่ะที่เราคบกัน แต่ความหวานของเราไม่ลดลงเลยค่ะ พี่เค้าสม่ำเสมอ ไม่เคยลดลงเลยค่ะ เวลาเราไปไหนด้วยพี่เค้าไม่เคยลืมที่จะมือหนู กอดแขนหนู บางทีก็ลูบหัว บางครั้งหนูก็รำคาญค่ะ ปัดมือพี่เค้าออก และพูดกับพี่เค้าว่า " พี่จะเกาะแกะอะไรนักหนา หนูไม่หายหรอก" พี่เค้าก็หันมายิ้มค่ะ แล้วบอกว่า " ก็พี่รักหนู พี่อยากให้รู้ว่าหนูสำคัญกับพี่ตลอดเวลา อีกอย่าง พี่ไม่อยากให้ใครมองหนู" โอ้ยยย เขินค่ะ วันนึงหนูโทรหาพี่เค้าและถามว่าพี่เคยถามพี่เค้าว่า "พี่นึกถึงอนาคตบ้างมั้ย" พี่เค้าตอบว่า "คิดสิ แต่งงานกับพี่มั้ย" หนูอึ้งสิคะ พี่เค้าเลยบอกว่า " รอ 3 ปีนะ รอพี่เก็บเงินก่อน " หนูก็เขินไปอีก เลยตอบไปว่า " คือตอนนี้หนูไม่รู้หรอกค่ะว่าอนาคตจะเป็นยังไง
จะกี่ปีหนูก็จะรอพี่ค่ะ" พี่เค้าเลยบอกว่า " รอพี่หน่อยนะคับ พี่สัญญา จะไม่ให้หนูรอนาน เราจะได้ใช้ชีวิตคู่ร่วมกันนะคับ" หนูพูดอะไรไม่ออกค่ะ ร้องไห้เลยค่ะ ไม่คิดว่าชีวิตนี้จะมีผู้ชายมาขอแต่งงาน หนูรู้สึกว่า ทำไมหนูโชคดีจังเลย
มาถึงวันที่ครบรอบ 3 ปี 8 เดือนค่ะ หนูมาหาพี่เค้าที่บ้าน พี่เค้าก็จำได้ค่ะ และมีเซอร์ไพรค่ะ พี่เค้าทำรูปภาพการ์ตูนเป็นรูปวาดของเราสองคน มีคำว่า anniversary ค่ะ หนูรู้สึกรักผู้ชายคนนี้มากๆ จนไม่รู้ว่าจะรักใครได้มากกว่านี้รึเปล่า พี่ไม่เคยลืมในสิ่งที่หนูชอบ พี่ไม่เคยเหนื่อยที่จะง้อหนู พี่ไม่เคยเลยที่จะไม่บอกรักหนู พี่จำวันสำคัญของเราได้เสมอ พี่ไม่เบื่อที่บอกใครๆว่าหนูเป็นแฟนพี่ พี่ไม่เคยอายที่จะเดินจับมือกับหนู มาวันนี้หนูไม่รู้ว่าจะตอบแทนพี่ยังไง นอกจากความรักและความซื่อสัตย์ที่จะมีให้พี่ตลอดไป ขอบคุณพี่นะคะที่ทำให้หนูรู้สึกว่า "หนูเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก".
และทุกครั้งที่พี่บอกรักหนู หนูยังถามตัวเองอยู่เสมอว่า "ทำไมหนูถึงโชคดีขนาดนี้"
รักพี่นะคะ พี่เอ๋