คือขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ คือว่าเรื่องนี้มันก็ผ่านมาหลายปีเเล้วเเต่หนูยังคงรู้สึกติดอยุ่กับมันอยู่เลยค่ะ คือช่วงมอต้นหนูได้คบกับผู้ชายคนนึงตอนนั้นหนูเป็นเด็กเกเรพูดคำหยาบเเบบเป็นคนที่ไม่ดีเลยค่ะ เเต่หนูก็ได้คบกับเด็กเรียนคนนึงเขาช่วยเหลือหนูทุกอย่างทั้งการบ้านห้ามเวลาที่หนูจะทำสิ่งเเย่ๆ เเต่หนูเป็นคนที่ปากเสียทำร้ายจิตใจเขาอยู่ตลอดเวลาทำเขาร้องไห้เสียใจอยู่ตลอดเขายอมหนูทุกอย่าง หนูได้ทำร้ายจิตใจเขาโดยการบอกเลิกเขาทุกวันเเต่เขาก็ไม่เคยไปใหน เเม้กระทั่งตอนเลิกกันเขาก็ยังเป็นห่วงทักมาถามเเต่เราก็ด่าเขา เเต่พอผ่านไปสักพักพอเราโตขึ้นเราก็รู้สึกว่าสิ่งที่เราเคยทำมันผิดมากผิดจนไม่เคยให้อภัยตัวเองได้เลยทุกครั้งที่นอนหลับตาหนูจะเห็นคำพูดเเย่ๆของตัวเองที่ทำกับเขาเเล้วก็ความดีของเขาอยู่ตลอด นี่ก็ผ่านมา4ปีเเล้วหนูยังไม่เคยลืมความรู้สึกผิดนั้นได้เลย ถึงเเม้หลังจากที่เลิกกันไป2-3เดือนหนูก็ทักไปขอโทษเขาเเล้วเเต่หนูก็ขอโทษเขาเเบบไม่มีการอธิบายในสิ่งที่เขาเข้าใจผิดอะไรเลย สำหรับพี่ๆตอนนั้นพวกหนูสองคนคงเด็กมากๆคงคิดว่ามันก็เเค่เด็กคบกันเเต่ถ้ามันสามารถติดอยู่ในหัวของเด็กคนนึงถึง4ปีได้หนูคิดว่ามันก็คงไม่ใช่เรื่องของเด็กๆเเล้วค่ะเพราะมันคงจะติดอยู่ในหัวหนูตลอด หนูไม่รู้ว่าหนูควรจะทำยังไงให้ลืมเรื่องนี้ หนูอยากกลับไปขอโทษเขาเเต่มันก็น่าจะสายเกินไปเเล้ว ตอนนี้เขาใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เเต่เราใช้ชีวิตกับความรู้สึกผิดมันไม่ใช่ความรักเเต่มันคือความรู้สึกผิดต่อคนๆนึงที่ทำดีกับเรามากๆเเต่เรากลับเป็นคนที่ทำร้ายเขามากที่สุด หนูไม่รู้เลยค่ะว่าจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงหรือหนูควรทำยังไงดี
รู้สึกผิดกับเเฟนเก่าที่เลิกกันมา4ปีเเล้วทำยังไงดีคะ