ผู้ชายคนนี้ ชั้นเจอในเว็บหาคู่จ้า 30+ คริคริ

ที่บอกว่า 30+ คือมันไม่ใช่เรื่องวัยรุ่นอ่ะ ค่ะ วัยรุ่นอ่านแล้วอาจจะไม่เข้าใจพี่  พี่วัยคนทำงานแล้วอ่ะนะน้อง
ณ ขณะที่เล่าคือเราคุยกะชายคนนี้ได้เกือบๆ จะ 4 เดือนน่ะค่ะ

ตัวเรานะคะ...สาวโสดในวัยที่ยังไม่ชินกะคาน  รอลุ้นว่าเมื่อไหร่จะมีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาสอยชั้นลงจากคานซะที  ด้วยก่อนหน้านั้นก็จะเจอบ้างค่ะหนุ่มๆ วนเวียนเข้ามา ดีบ้างไมดีบ้าง ปนๆ กันไป  จนรู้สึกเซ็งๆ ค่ะ ฟังเพลง ดินแดนแห่งรัก (ใช่ป่าววะ)  “คงจะมีรักจริงรออยู่ ที่ดินแดนใดสักแห่ง  คงจะมีรักจริงรออยู่ตรงนั้น  คงมีความหมายใดซ่อนอยู่  กับการรอคอยที่แสนนาน  คงจะมีสักวันชั้นคงได้เจอ”  พอแค่นี้นะ เดี๋ยวจบเพลง  อิอิ  

แมร่งงงง ถ้าพรมลิขิตมันไม่ทำงาน  งั้นก๊ะหาเองและกันวะ  ก็ลองเข้าไปดูในเว็บหาคู่คร่า  โอ้แม่จ้าวว เข้าไปอาทิตย์แรก เมามันมากค่ะ  เว็บหาคู่มีแต่ฝรั่งบ้ากามหาหญิงไทย  speak  English กันมือระวิง (เพราะคุยแชทกัน บางรายขอคุย skype ตูไม่รับขี้เกียจคุย...เมื่อยลิ้น 555)   ดูท่าแล้วไม่เวิร์ก  ดิชั้นเลยใส่ข้อความ protect ตัวเองนิดนึงค่ะ  ว่าดิชันมีเงินค่ะ หน้าที่การงานดีค่ะ  การศึกษาเลิศค่ะ  (คือคนอื่นว่าไงไม่ทราบเลิศด้วยรึป่าวไม่รู้  แต่ดิชั้นพอใจแล้วค่ะ)  ไม่ได้เข้ามาในเว็บหาคู่เพื่อเซ็ก หรือ หาผ.ฝรั่ง ใดๆ ทั้งสิ้น (ไม่ได้พาดพิงใครนะคะ โปรดอย่ามาด่าดิชั้น ดิชั้นไม่รับ)   แต่หวังเล็กๆ ว่าจะเจอเพื่อนคุยหรือเจอเนื้อคู่ก็คือกำไรค่ะ  (นักสืบพันทิพไม่ต้องทำงานนะคะ  ชีวิตไม่ควรค่าแก่การสืบประวัตินะคะ)

ตั้งใจไว้ว่าถ้าเกิดมีรักครั้งใหม่  เราจะไม่เก๊ก ไม่ลีลาเยอะแล้วอ่ะ รักก็บอกว่ารัก คิดถึงก็บอกว่าคิดถึง ไม่ลึกลับซับซ้อนแผนแยะ  อีกและ

เกริ่นยาวไปละ  เราก็ไล่หา  เล็งๆ ผู้ชายโปรไฟล์ดีไปเรื่อยอ่ะค่ะ ไล่ไปไล่มา เอ๊  เจอชายไทยคร่า  นานๆ หลงมาที  แล้วฮีดันเขียนข้อความแนะนำตัวเองว่า  มองหาหญิงไทย Only   ดูประวัติการใช้งานเว็บนี้ 2 ปีเห็นจะได้ แน๊ ๆๆ ตอนแรกไม่คิดอะไรเลยค่ะแค่อยากจะเข้าไปคุยเพราะมีคนไทยโผล่มา  จะลองถามดูว่ามันมีรักจริงอยู่ไหนนี้ด้วยหรอ  (ชั้นเข้าไปทักเค้าก่อนเลยคร่า)   เค้าตอบว่าไรน๊า  
เรา :  รักในโลกออนไลน์นี้มันมีจริงหรอคะ
ฮี : “ก็ไม่รู้เหมือนกันมันอยู่ที่คนสองคนอะคัฟว่าจะเข้าใจกันหรือเปล่า การมีมิตรดีกว่าการมีศัตรูอ่ะคัฟ”
เรา : ลองดูมะคะ (นักเลงคีย์บอร์ดชัดๆ ตู...)
ฮี : อ่ะนะ ชื่อไรคัฟ
เรา : (เข้าทางตูละเหยื่อเริ่มติดกับ) บราๆๆๆๆ--------
ฮี : สะดวกคุยในไลน์เปล่าอะคัฟ แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะค่ะ ^__^..  (คะ ขา น่าร้ากอ่ะ) (นี่ก๊อปข้อความมาเลยนะไม่มีดัดแปลงใดๆ เลย)
เรา : ยินดีค่ะ  (มะมีเล่นตัวอ่ะ ชักช้าเสียเวลา ว่าป่ะ???)

และแล้วเราก็ได้คุยกันค่ะ  แต่ดูเหมือนว่าดิชั้นจะเป็นฝ่ายจีบและชวนเค้าคุยมากกว่านะคะ  รูปเค้าในเว็บหาคู่ดูไม่ชัดค่ะ  แต่ในไลน์ก็ไม่ชัดอีก  แต่ดูอบอุ่นม๊ากกก มาก  รูปรูปเดียวบ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง  แต่ไม่บอกดีก่าเนอะกลัวดัง  คริคริ  คือด้วยอะไรไม่รู้ คุยกันแค่ไม่เท่าไหร่เราก็ เค้าตะเองเลยอ่ะ  แบบ..ยังกะเด็กวัยรุ่นขบเผาะ  น่ารักชิบ  (ชมตัวเองอยู่ 555)  โลกเป็นสีชมพูในบัดดน  คุยไปคุยมาก็รู้ว่าเค้าน่ะเล่นดนตรีกลางคืนค่ะ  กลับบ้านดึกมาก ช่วงแรกๆ Good night กันทุกวัน (ในไลน์นะ)  ตื่นเช้ามา ฮีไม่เคยลืม Morning เราสักวันเดียวค่ะตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ (ยังกะตอกบัตร ยังไงยังงั้น)  ฮีนอนดึกแถมตื่นเช้าทำงานบริษัทอีกนะ  คุยกันไปเรื่อยๆ ก็รู้รายละเอียดเค้ามากขึ้นอ่ะ  เค้าเริ่มส่งรูปหน้าตรงชัดๆ เป๊ะ มาให้ดู  รูปแมวที่บ้าน  (ว๊ายๆๆ ผู้ชายเลี้ยงแมว  ขี้อ้อนน่าดูอ่ะ)  เท่านั้นยังไม่พอค่ะ  รูปบ้านก็ไม่ได้ใหญ่โตไรมากอยู่กะพ่อ 2 คน  แนะๆ  ส่งรูปพ่อมาให้ดูด้วยค่ะ  ญาติเยิดมากันหมดบ้าน สวัสดีแทบไม่ทัน(ในรูปนะ)    เราก็รู้สึกเค้าเปิดเผยและจริงใจที่เล่าอะไรต่อมิอะไรให้ฟังดีเนอะ  คงไม่ได้มาหลอกกัน (พอดีก็มีคนเตือนๆ อยู่ ว่าให้ดูดีๆ เด๋วโดนหลอกเอาน่ะ)  แต่เราก็มั่นใจว่าเราคุยอย่างมีสติตลอดค่ะ

และก็ได้รู้ว่าเราอยู่ไกลกันมากค่ะ ข้ามจังหวัดข้ามภาคกันเลยทีเดียว  บอกตรงๆ นะเราว่ามันไม่ใช่อุปสรรคเลยอ่ะ ให้เราบินไปหาเค้าวันหยุดสุดสัปดาห์เราก็ไปได้อ่ะ  แต่....ชั้นหยิ่ง  ชั้นไม่ไป  เธอต้องมาหาชั้นก่อน ชั้นถึงจะไปหาเธอ  จบป่ะ!!!
ที่อยากเจอไม่ได้อยากจะมีความสันพันธ์ลึกซึ้งอะไรกันเน่อ  แต่อยากรู้จักกันมากกว่านี้อ่ะ  ไม่อยากคุยกันทางไลน์อย่างเดียว  มันดูไม่จริง  มันดูปลอม มันไม่แน่ใจในความสัมพันธ์อ่ะ  

นึกภาพฮีนะคะ
สูง 180 หนัก 73  ล่ำบึก อกหนาๆ ตาตี่  แต่ผิวสองสี แมนๆ อ่ะ สเป็กเลย  คือเราไม่ชอบผู้ชายเนี๊ยบๆ อ่ะ ไม่ได้แต่งตัวจัด  แต่ก็ดูแลตัวเอง ดูดิบๆ นิดๆ สรุป...พี่เวียชัดๆ กร๊ากกก

สรุปช็อตประทับใจดีกว่าเนอะ
มีวันนึงเราต้องไปทำอะไรที่สำคัญมาก   ก็เลยบอกฮีว่า  
เรา : พรุ่งนี้โทรปลุกหน่อยจิ ต้องตื่นเช้าอ่ะ
ฮี : ปลุกไงอ่ะ โทรไลน์ไม่ค่อยมีสัญญาณอ่ะ
เรา : งั้นก็โทรมาจิ...แว๊  ต้องให้เบอร์ผู้ชายอีกและ
ฮี :  ยังกะไม่เคยให้ใครนะ
เรา : ก็ไม่เคยจิงๆ นี่ (สะตอไปเรื่อย)
ฮี : จร้า (แต่ชั้นรู้ ฮีไม่เชื่อ 555)
และแล้วฮีก็โทรมาค่ะ  โดยที่ไม่รู้หรอกว่าทำไมต้องโท  เราให้โทรก็โท  จนเราเฉลยว่าวันนี้ต้องทำสิ่งสำคัญ อยากได้กำลังใจ   ฮีก็ให้กำลังใจชั้นเสร็จสรรพตามคำขอ  และแล้วเราก็ได้เบอร์กัน  จากแผนที่ชั้นอ่อยเค้า  อิอิ  ไม่ใช่อย่างน้านนนน อยากได้กำลังใจจริงๆ
น่าร๊ากอ่ะ  เสียงไม่เหมือนในรูปเลยอ่ะ  เสียงออกทุ้มๆ ตอนแรกเห็นเลี้ยงแมวคิดว่าเป็นเกย์ (เกี่ยวป่ะ)  แต่ฟังเสียงแล้วไม่ใช่อ่ะ (ดูเหตุผลข้างๆ คูๆ เนอะ??)  
แต่นานน๊านทีน่ะค่ะกว่าฮีจะโทรมาหาเราสักที  โทรมาทีนี่ดิชั้นแทบกรี๊ดดดด ผู้ชายโทรมา  โอ้แม่จ้าวว  ปกติโทรศัพท์ห่านนเอ้ย ไม่เคยดัง นานๆ ทีจะมีประกันโทรมาจีบสักครั้ง น่าสงสานจิงชีวิตสาวที่นอนอยู่บนคาน  มันมีความสุขมากค่ะ  จากที่ใช้ชีวิตไปวันๆ ทำงานกลับห้อง นอน  ตอนนี้มันมีคนคุยด้วยตลอด  ได้แบบบบ “ตะเอง ทำไรอ่ะ กินข้าวยัง  นอนแล้วนะ”   อย่างนี้ทุกวัน  มันดีมากอ่ะ  แล้วไม่ใช่แต่เรานะ  ฮีเองก็เค้า ตะเองเหมือนกานน (ที่สุดอ่ะ อิอิ)  แต่อย่าให้ได้ยินคนอื่นคุยกันแบบนี้นะ  (ตูจะอ้วกให้ได้  เลี่ยนว่ะ555 แปลกเนอะคนเรา)   แต่ถึงยังไง ถ้าเค้าไม่โทมาเราก็มะโทไปนะคะ ถึงจะเราจะคุยเชิงรุก  (คือแทะโลมเค้าตลอดดด..ว่างั้น)  แต่เราก็ยังกั๊กค่ะ ไม่ตื้อ ไม่โทรหาค่ะ ถ้าจะโทรไปก็บอกล่วงหน้าค่ะ  แบบ เกรงใจสุดๆ กลัวเค้าไม่ว่างคุย มันเสียหน้าอ่ะ

และ... เราไม่แน่ใจค่ะ ว่านี่เราเพ้อเจ้อไปเองฝ่ายเดียวป่าว  เค้าคิดเหมือนกันกะเราป่าว  บางทีเราก็รู้สึกเค้าน้อยไป  เอ๊ะหรือเราเยอะไป  วันเกิดเรามาถึงค่ะ เมื่อเราคุยกันได้เป็นเวลา 3 เดือน เราไม่บอกล่วงหน้าหรอก ไม่ได้หวังให้เค้าเซอร์ไพร์ แต่แอบคิดลึกๆ ว่าจะมี  สุดท้าย  เค้าก็แค่ เบิร์ดเดย์เรา ส่งสติ๊กเกอร์ จุ๊บุๆ น่ารักๆ แค่นั้น!!! หรา!!!!  ทวงแล้วทวงอีก ตะเองไม่ให้ไรเค้าหน่อยเลยหรา ตะเองเล่นดนตรีให้คนอื่นฟังได้เยอะแยะ  ทำไมไม่เล่นให้เค้าฟังบ้างอ่ะ  ฮีเงียบบบ ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก  ตูล่ะเซ็ง!!!  เห้ยๆ บางทีเค้าก็มีมุมแบบ เงียบๆ เข้าไม่ถึงเหมือนกันแฮะ แต่มีดีอยู่อย่างที่ฮีบอกว่า “โทรไปหาแม่ยัง ขอบคุณแม่ยัง”  (ถูกต้องที่สุดอ่ะ เราไม่ได้อะไรกะวันเกิดอยู่แล้ว  เจอผู้ชายพูดยังงี้ ยอมค่ะยอม)   มันจึงทำให้เราอยากเจอ อยากรู้จัก อยากคุยมากกว่านี้  ว่าเค้าเป็นคนยังไงกันแน่อ่ะ

มีวันนึงค่ะ ฮีโทรมาและบอกว่าจะมาทำงาน จ.ใกล้ๆที่เราอยู่ และหลังจากนั้นฮีก็ไม่ว่างได้คุยกะเราเลยตลอดเวลาที่มาทำงาน  จนเรางอนตุ๊บป่องไปเลย  ฮีบอกว่า...  “อยากมาหาเราจะตาย  แต่มากะนายปลีกตัวไม่ได้”  โอเครค่ะ  มาแบบไม่ได้ตั้งใจมาหาก็ไม่รับเยี่ยมเหมือนกันค่า เราบอกว่างั้น  และฮีก็บอกว่า  แล้วคราวหน้าจะตั้งใจไปหานะ  (เมื่อไหร่ค๊า ที่รัก เค้ารอนานแล้วเน๊อ)

ไม้ตาย (ไม้ที่ 1 )
ให้รู้ไว้ว่าชั้นไม่ได้เหี่ยวแห้งขนาดว่าไม่มีใครมาจีบนะยะ  คนเข้ามาก็มีแต่เข้าใจมะชั้นชอบเธออ่ะ เธอเก็ตป่ะ  ฮีก็สนใจชั้นมาหน่อยนึงถามใหญ่เลย เค้าเป็นใคร อะไรยังไง  แน่ะๆ หึงแล้วใช่มะ??? โอเคค่ะ แต่ก็แค่นั้นน่ะค่ะ จบไปพอเคลียแล้วฮีก็ไม่เซ้าซี้ถามถึงอีกน่ะ แน๊!!!
ตกลงยังไงคะเนี่ย  ไม่ไหวแล้วค่ะ  ดิชั้นเลยซักเค้าอีกค่ะ
เรา : ตะเองเคยมีแฟนมะ
ฮี : มีจิ
เรา : แล้วเวลามีแฟนเป็นไง ขี้หึงมะ
ฮี : ก็หึงแบบมีเหตุผลอ่ะ ไม่ใช่หึงไปเรื่อย
เรา : แล้วเวลาผู้หญิงงอนน่ะรู้ตัวมั่งมะ
ฮี : ก็ถ้างอนแบบมีเหตุผลก็รู้ตัวอยู่นะ  แต่ถ้างอนแบบไร้สาระก็ไม่สนใจอ่ะ
เรา : แล้วเค้าไร้สาระป่าวอ่ะ
ฮี : ไร้สาระไรล่ะคะ
เรา : ก็มะรู้อ่ะเห็นตะเองไม่สนใจเค้าเลย บราๆ
ฮี : จบท้ายด้วยคำพูดสั้นๆ  “คิดถึง”
ดิชั้นเลยยอม  แพ้ตั้งแต่หน้าประตู  จุ๊บุๆ
    
อาการที่เค้าบอกว่าหึงว่าหวงเราก็มีอยู่นะ  เช่น เวลาไปข้างนอก ฮีจะถามว่า ไปกะใคร ชายหรือหญิง ไรเงี้ย เราก็โอ๊ยๆ มีผู้ชายหวงเว้ยเห้ย  ชอบว่ะ  จากที่เมื่อก่อน โคตะระรำคานอ่ะ เดี๋ยวนี้หรอ  ชอบอ่ะหึงอีกสิน้องชอบบบบ

ตกลงไงกันล่ะหว่า  มึนๆ อึนๆ ว่ะ อยากเจอเว้ยย คิดถึงบอกไม่ถูก อะไรมันจะมากมายขนาดนี้
ที่จริงระยะเวลามันก็ยังไม่นานอ่ะนะ  แต่เราอยากรู้เหลือเกินว่ามันจะเป็นไปอย่างนี้อีกนานแค่ไหน เราจะไปกันต่อได้มั๊ย ถ้าเกิดเราเจอกันจะเป็นไง  ใจนึงก็กลัว คนไม่เคยเจอกันตัวเป็นๆ  อยู่ๆ มาเจอกัน (กลัวห้ามใจตัวเองไม่ไหวอ่ะ) ใจนึงก็อยากเจออ่ะ อยากรู้จักกันมากกว่านี้
คือถ้าเราจะเจอกัน  เราก็จะต้องเจอกันในแบบเที่ยวค้างอ้างแรมกันน่ะ เพราะว่าเราอยู่ไกลกัน  จะมาเจอกันที่ร้าน ทานข้าวแล้วกลับบ้านมันคงไม่ได้อ่ะ  แล้วฮีก็ถามติดทะลึ่งนะ  “ไปกัน 2 คนนะ”  แหม่ๆ ดักคอชั้นซะงั้น  กะจะพาคุณเพื่อนไปเช็คว่างานเค้าดีรึป่าว คิคิ

ตอนนี้เริ่มไม้ตายไม้ที่ 2 ค่ะ (ไม้ตายหรือมารยาหญิงวะ)
ดิชั้นเริ่มคุยน้อยลงค่ะ ทิ้งระยะห่างมากขึ้น  ให้ฮีมาทักเองบ้าง  ให้ฮีรู้สึกว่าชั้นเงียบไปไหน ลีลาบ้างไรบ้างค่ะผู้หญิงน่ะ
................................
แล้วที่เล่ามานี่เล่ามาทำไม????? ไม่รู้อ่ะ บอกไม่ถูกเหมือนกัน อยากแชร์ประสบการณ์อ่ะ ใครเจอรักแท้ในเว็บหาคู่บ้างคะ  เผื่อจะช่วยวิเคราะห์ชายคนนี้ให้หน่อย จะว่าเรามโนก็มโนอ่ะ   ก็มันฟินนี่...ยังไงก็แลกเปลี่ยนกันนะคะ

รอวันที่เจอกันแล้วมันออกหัวหรือก้อยค่อยมาเหลาอีกทีค่ะ  ตอนนี้เหมือนยังไม่มีข้อสรุปน่ะค่ะ
ปล.หวังว่าฮีคงไม่อ่านพันทิปนะ Please...
ขอโทษอย่างแรงที่ tag ไม่ค่อยตรงห้องเท่าไหร่ แก้มะทันและ