ประสบการณ์แย่กับเจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานบริษัทจัดหางานญี่ปุ่นแห่งหนึ่งแถวสีลม

เพิ่งไปสัมภาษณ์ฝากประวัติกับบริษัทจัดหางานญี่ปุ่น ตั้งอยู่ อาคารสีชมพูแห่งหนึ่งที่ขายอุปกรณ์กอล์ฟเยอะๆติดกับรถไฟฟ้าศาลาแดง ที่เป็นแหล่งคนญี่ปุ่นเยอะๆ

- ตอนแรกได้รับโทรศัพท์มาให้ไปสัมภาษณ์ พอไปถึงบริษัทมีการจัดขั้นตอนดีมาก เริ่มจากเจ้าหน้าที่ตรงเคาท์เตอร์ ที่ยื่นฟอร์มกรอกประวัติ อธิบายเอกสารและวิธีการกรอกให้ฟัง

- พอกรอกเอกสารเสร็จ ในเอกสารที่แนบมาก็จะบอกเราว่าเราต้องเรียงเอกสารอย่างไร และมีการเซ็นรับทราบถึงข้อตกลงระหว่างผู้สมัครและบริษัทถึงขั้นตอนและการดำเนินงานของบริษัท เรื่องการนัดสัมภาษณ์งานกับบริษัทลูกค้า จากนั้นก็นำเอกสารทั้งหมดไปยื่นให้เจ้าหน้าที่คนเดิม

- ทำข้อสอบภาษาอังกฤษ โดยคุณเจ้าหน้าที่คนนี้ก็ยังอธิบายให้ฟังอย่างดี ข้อสอบมี 3 part
Part 1 : Writing เขียนอธิบายตัวเราเอง เล่าประสบการณ์ต่างๆ ในการทำงาน
Part 2 : Listening ฟังคำถามและคำตอบ และเลือกคำตอบที่ถูกต้อง โดยเจ้าหน้าที่จะให้เราฟังจากหูฟังและเปิดให้เราฟัง
Part 3 : Listening ฟังบทสนทนาจากหูฟัง และอ่านคำถามและคำตอบในเอกสาร
ส่งข้อสอบให้เจ้าหน้าที่คนเดิม และเค้าก็แจ้งให้เข้าไปสัมภาษณ์ต่อ

- พอสอบภาษาอังกฤษเสร็จ ก็มาสัมภาษณ์รอบภาษาอังกฤษกับเจ้าหน้าที่ที่เป็นคนญี่ปุ่นใส่สูท มีการทักทาย ยกมือไหว้ เรียกเรา Miss .... ตลอด เวลาเค้าถามมาเราก็ตอบ แล้วเค้าก็ฟังอย่างตั้งใจ รอให้เราพูดจบ แล้วถึงถามคำถามต่อไป พอจบการสัมภาษณ์เค้าก็บอกถึงขั้นตอนต่อไปที่เราจะต้องทำ คือสัมภาษณ์รอบภาษาไทย ยกมือไหว้บอกลา
จบขั้นตอนนี้แล้วเราให้คะแนนโดยรวมดีมากๆๆๆ

- จนมาถึงรอบสัมภาษณ์ภาษาไทยนี่ล่ะค่ะ!!!!!!  มีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงคนไทยมาสัมภาษณ์ ดูน่าจะเด็กกว่าเราหรือเท่าๆกัน การแต่งตัวก็ใส่กระโปรงที่สั้น  (นั่นไม่ใช่ประเด็น) พอเธอเปิดประตูโผล่หัวเข้ามา เรียกชื่อเราเฉยๆ ไม่มีคำนำหน้า เวลาสัมภาษณ์ถามคำถามไม่มีหางเสียง ไม่อ่านประวัติที่เรากรอกให้เข้าใจก่อนเข้ามาสัมภาษณ์ มีแค่2 หน้าตามฟอร์มบริษัท เวลาถามคำถามเราเสร็จ พอเราตอบก็ไม่รอฟังให้จบ พูดสวนขึ้นมา ถามคำถามต่อไปเลย และพอเราตอบก็ฟังไม่จบ น้ำเสียง ภาษาที่ใช้สนทนาไม่เหมาะกับการสัมภาษณ์ เหมือนเธอคุยกับเพื่อนมหาวิทยาลัยมากกว่า พอจะสัมภาษณ์เสร็จก็เสร็จไปดื้อๆ บอกว่า เสร็จละ เราก็งงๆ แล้วไงต่อ เธอก็บอกเดี๋ยวบริษัทจะเก็บประวัติไว้ถ้ามีงานให้ตรงกับประวัติเดี๋ยวจะโทรไป แล้วเธอก็ออกไปเลยไม่มีการกล่าวคำอำลา เหมือนรีบไป ยุ่งหรอ??  เราก็เออ...แล้วไงต่อยืนอยู่ในห้องนั้นแบบอึ้งแล้วก็เดินออกมาหาเจ้าหน้าที่คนเดิม


หลายคนอาจมองว่าเราอคติหรืออะไรมากรึเปล่ากับเหตุการณ์แค่นี้ คือเรามองว่าผู้ที่จะสัมภาษณ์ผู้อื่นได้อย่างน้อยต้องมีสัมมาคารวะ ไม่ว่าคนนั้นจะอายุมากหรือน้อยกว่า ให้เกียรติเค้า ควรเรียกว่าคุณ หรือน้อง หรือพี่ คือควรมีสรรพนามเรียก  จะมาอ้างว่าเพื่อความเป็นกันเองไม่ได้ มาสมัครงานนะคะไม่ได้มาสมัครเป็นเพื่อน ในเมื่อคุณสัมภาษณ์ถามคำถามเค้าแล้วก็ควรฟังคำตอบของเค้าด้วย อันนี้คือมารยาท ที่ควรทำไม่ว่าจะคุยกับใครก็ตาม  หลักการพื้นฐานแค่นี้ยังทำไม่ได้ก็ไม่สมควรทำหน้าที่นี้ เราต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์กัน คุณหางานให้เรา บริษัทที่ใช้บริการคุณ ถ้าเค้าตกลงรับเรา คุณก็ได้เงิน คุณก็ต้องทำยอดเหมือนกัน
ผู้ที่ทำหน้าที่นี้ควรจะมีเทคนิคการคุยบ้าง เพราะต้องเจอกับผู้สมัครหลายแบบทั้งอายุที่แตกต่าง การศึกษาที่แตกต่าง อีกอย่างการสัมภาษณ์รอบนี้เป็นขั้นตอนสุดท้ายของกระบวนการ เพราะฉะนั้นเธอควรจะกล่าวบอกลา และลุกออกจากห้องพร้อมกัน หรือให้ผู้สมัครเดินออกไปก่อน ไม่ใช่สะบัดตูดปิดประตูออกไปทิ้งเราให้งงแบบนั้น
เออแล้วในห้องสัมภาษณ์มีป้ายแนะนำการสัมภาษณ์งานด้วยว่าควรปฏิบัติอย่างไร แล้วไงเจ้าหน้าที่อ่านมั้ยคะหรือเจ้าหน้าที่ไม่ต้องปฏิบัติหรอ

ไม่เคยเจอกับเจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานแบบนี้เลยค่ะ บริษัทอื่นๆ ที่เคยเจอมาทั้งหมด เจ้าหน้าที่จะแต่งตัวดูดี ใช้ทั้งภาษากาย และวาจาได้เหมาะสม ให้เกียรติเรียกคุณ หรือไม่ก็ถามชื่อเล่นเรียกชื่อเล่น ว่าน้องว่าพี่ก็ว่าไป และมีหางเสียง คะ ค่ะ บางบริษัทก็มีเจ้าหน้าที่ observe มานั่งดูด้วย ล้วนแต่มีมารยาทในการถามและการฟังทั้งสิ้น พูดเลยค่ะ ว่าเจ้าหน้าที่สัมภาษณ์งานภาคภาษาไทยท่านนี้ควรจะปรับปรุงการทำงานอย่างมาก หากเป็นไปได้ควรไปนั่ง observe เจ้าหน้าที่ท่านอื่นทำงานให้มากๆ ก่อนดีกว่า