เรามีโอกาสไปปฏิบัติธรรมกะพี่สาวเป้นคั้งแรกที่ชวนกันไป มีอาการแปลกๆตั้งแต่แรกๆ จนหนักๆเข้าพี่สาวก็พูดเปนคนอื่น เหมือนพูดซ้อนไปซ้อนมา แต่ระหว่างนั้นพี่สาวก็รู้สึกตัวตลอดแต่จะเหนื่อยหมดแรง คุมตัวเองไม่ได้เหมือนโดนแทรก... แม่ชีจากกันไปหาหลวงพ่อ พระท่านก็ให้ดื่มน้ำมนต์ ให้ค้องลูกประคำบอกว่าของธิเบต รดน้ำมนต์ แล้วก็เหมือนชอบใจ พูดว่า"ขออีกขอบุญอีก" พระท่านก็พยายามเจรจาจนบอกให้อยู่ดีๆมันบาปรบกวนเขาพรุ่งนี้ตักบาตรให้แล้วก็ออกไป เขาบอกว่าเขาออกก็มีคนต่อคิวกัน จนพระกับแม่ชีก็ไม่ให้ไปสนใจเขาจะทำจะพูดจะอะไรก็ไม่ต้องตอบโต้ .... เรากับพี่ต้องออกจากการปฏิบัติเลย ต้องพากันมานอนที่บ้านแม่ชีเพราะกลัวคนอื่นจะตกใจ ระหว่างที่ทำเป็นไม่สนใจ เราก็สนทนากับแม่ชีกันเรื่องที่เกิดขึ้น ....
พระ กับแม่ชี.... ท่านก็คงพูดไรไม่ได้มากว่านี่คืออะไร แต่ท่านก็แค่ย้ำกับเราว่า พระพุทธเจ้าไม่เคยปฏิเสธภพภูมิ ก็ไม่ได้อธิบายอะไรตรงๆ
เราสงสัยคือ อารมณ์แบบมันไม่กลัวแล้ว คือลำคาญแล้วด้วยซ้ำ คือแบบว่าจะเอาไรก็ไม่รู้ก็เหมือนจะเข้าใจ สักพักก็วุ่นวายกระแทกหัวดิ้น ชอบไปเกาะแม่ชีบอกว่าขออยู่ด้วย จนพี่เราเหนื่อยมากกกก ก็เลยให้นอนพัก
ระหว่างที่พี่นอนพัก เราก็เกิดสงสัยว่าทำไมนี่พาไปหาพระมาแล้ว รดน้ำมนต์ก็แล้ว นี่ในวัดนะ พระก็อยู่ ลูกประคำก็ใส่ แล้วทำไมไม่กลัวเลย... ยั้ยคนนั้นขึ้น ลุกขึ้นพรวดหันหน้ามาหาเรา เรารู้เลยว่าจะพูดไรอีกแล้ว แล้วพูดกับเราว่า "ไม่กลัว พระใจดี"... ขอบอกว่าอึ้งมากกกกก แต่ก็เออ โอเคอ่ะ
เราเลยเลิกกลัวผีไปเลย แล้วก็รู้เลยว่าต่อให้มีของดีมีพระดีติดตัว แต่ถ้าเราไม่ใช่คนดีทำดี,ปฏิบัติดีก็ไม่มีช่วยเราได้ พระผียังไม่กลัวเลยค๊าาาาาา...
เรื่องราวนั้นจบด้วย พอตักบาตรเช้าก็ไม่ยอมไปก็ยังแบบว่าแทรกๆแฟงๆอยู่ ไม่รู้เหมือนกันอธิบายไม่ถูก จนป้าที่รู้จักเค้าสายพ่อปู่ เขาก็บอกให้เปิดโฟนให้ฟัง แล้วป้าก็ด่ายาวววว ด่ายับ ออกแนวสาปแช่ง แล้วก็บอกว่าถ้าไม่ออกจะจุดธูปให้ปู่ไป.... เอ่อ คือ โคตรได้ผลอ่ะ กลัวมากกกก แล้วก็นิ่งไปเลย แล้วก็ไม่ได่ทำท่าทางหรือเรียกร้องไรอีกจนเราลากรรมฐานออกจากที่วัด
อึ้ง!!... ผีบอกไม่กลัวพระ เพราะพระใจดี
พระ กับแม่ชี.... ท่านก็คงพูดไรไม่ได้มากว่านี่คืออะไร แต่ท่านก็แค่ย้ำกับเราว่า พระพุทธเจ้าไม่เคยปฏิเสธภพภูมิ ก็ไม่ได้อธิบายอะไรตรงๆ
เราสงสัยคือ อารมณ์แบบมันไม่กลัวแล้ว คือลำคาญแล้วด้วยซ้ำ คือแบบว่าจะเอาไรก็ไม่รู้ก็เหมือนจะเข้าใจ สักพักก็วุ่นวายกระแทกหัวดิ้น ชอบไปเกาะแม่ชีบอกว่าขออยู่ด้วย จนพี่เราเหนื่อยมากกกก ก็เลยให้นอนพัก
ระหว่างที่พี่นอนพัก เราก็เกิดสงสัยว่าทำไมนี่พาไปหาพระมาแล้ว รดน้ำมนต์ก็แล้ว นี่ในวัดนะ พระก็อยู่ ลูกประคำก็ใส่ แล้วทำไมไม่กลัวเลย... ยั้ยคนนั้นขึ้น ลุกขึ้นพรวดหันหน้ามาหาเรา เรารู้เลยว่าจะพูดไรอีกแล้ว แล้วพูดกับเราว่า "ไม่กลัว พระใจดี"... ขอบอกว่าอึ้งมากกกกก แต่ก็เออ โอเคอ่ะ
เราเลยเลิกกลัวผีไปเลย แล้วก็รู้เลยว่าต่อให้มีของดีมีพระดีติดตัว แต่ถ้าเราไม่ใช่คนดีทำดี,ปฏิบัติดีก็ไม่มีช่วยเราได้ พระผียังไม่กลัวเลยค๊าาาาาา...
เรื่องราวนั้นจบด้วย พอตักบาตรเช้าก็ไม่ยอมไปก็ยังแบบว่าแทรกๆแฟงๆอยู่ ไม่รู้เหมือนกันอธิบายไม่ถูก จนป้าที่รู้จักเค้าสายพ่อปู่ เขาก็บอกให้เปิดโฟนให้ฟัง แล้วป้าก็ด่ายาวววว ด่ายับ ออกแนวสาปแช่ง แล้วก็บอกว่าถ้าไม่ออกจะจุดธูปให้ปู่ไป.... เอ่อ คือ โคตรได้ผลอ่ะ กลัวมากกกก แล้วก็นิ่งไปเลย แล้วก็ไม่ได่ทำท่าทางหรือเรียกร้องไรอีกจนเราลากรรมฐานออกจากที่วัด