กระทู้นี้คนเก่งไวยากรณ์ โปรดอย่าเพิ่งตินะครับ ขอให้คนที่ไม่เก่งไวยากรณ์มีที่ยืนบ้าง
ผมจะไม่พิมพ์ยาว เพราะขี้เกียจพิมพ์ อีกอย่างจะทำให้คนอื่นขี้เกียจอ่านด้วย
เริ่มเลยละกัน ผมเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่ ป.๕
แต่ผมเสียเวลากับการเรียนไวยากรณ์มาตั้งแต่ ป.๖ จบจบมหาวิทยาลัย
แต่ผมกลับไม่ได้อะไรสักอย่างเลย เกรดที่ผมเคยได้สูงสุดคือ ๒ (๒ ครั้ง)
นอกนั้น เกรด ๑ และ ๐ มาตลอด ผมจำได้ตลอดว่า เริ่มเรียนไวยากรณ์ตั้งแต่ ป.๖ แล้ว
ใน ม.ปลาย กับ มหาลัยปี ๔ จะมีวิชา ภาษาอังกฤษที่ไม่ใช่ไวยากรณ์เหมือนกัน
แต่ช่างเถอะ อย่าไปพูดถึงเลย เพราะยังไงก็เรียนไม่รู้เรื่องจริงๆ
พอเรียนจบมหาวิทยาลัย ก็คิดอยากพัฒนาภาษาอังกฤษ แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร
เอาหนังสือ ไวยากรณ์มาอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้จะใช้อย่างไร
ไม่รู้จะไปพูดกับใคร คนรอบข้างไม่มีใครพูด
วันหนึ่งผมเข้าเฟสบุ๊ค เจอกลุ่มฝึกภาษาและหาเพื่อน ของชาวต่างชาติ
ผมเลยเข้าไป แล้วแอดเพื่อนมาเยอะมาก บางคนก็แอดมาหาผมก็มี
เวลานั้นจนถึงตอนนี้ผมคิดว่าได้เวลาแล้วที่ต้องเก็บหนังสือไวยากรณ์ไว้ก่อน
แล้วหันมา ฝึกพิมพ์ และพูดบ้าง แต่ก็ไม่ทิ้งไวยากรณ์เสียทีเดียว
คุณรู้ไหม ทุกวันนี้ผมฝึกภาษากับเด็ก ม.ปลาย ไปจนถึงอายุ เกือบๆ ๘๐ ก็มี
ผมมีเพื่อน รุ่นยาย อยู่ เพนซิลเวเนีย เธอคนนี้หลังเกษียณก็ไม่มีอะไรทำ
วันๆเล่นแต่ มาเฟียวอร์
คนต่อมาอายุ ๑๖ อยู่ เลบานอน คนนี้เก่งอังกฤษมาก เขาบอกว่าที่เลบานอน
รร.สอน ๓ ภาษา แต่ไม่ใช่ รร.นานาชาติ และ นร.ก็พูด อ่านเขียนได้คล่องทั้ง ๓ ภาษา คือ อาราบิก ฝรั่งเศส และอังกฤษ
คนต่อมาอยู่ปากีสถาน อายุ ๑๗ เรียนสายอาชีพ น่าจะประมาณ ปวช.ปี ๒ มั้ง
ที่จริงแล้ว เพื่อน ปากีสถานผมมีเยอะที่สุด และทุกคนล้วนแล้วแต่เก่งภาษาอังกฤษทั้งนั้น
เขาก็บอกว่า ที่ รร.ก็สอนภาษาอังกฤษปกติ เป็นวิชาบังคับ คือว่า เรียนเหมือนบ้านเราแหละ
แต่เขาถึง ฟัง พูด อ่าน เขียน ได้อย่างคล่องแคล่ว เนื่องจากที่ รร.เขาสอนตามขั้นตอน
คือ ฟัง พูด อ่าน แล้วเขียน ค่อยๆเริ่มมาจากประถม จนถึงระดับม.ปลายก็เลยใช้ได้ดี
อันนี้ คือเพื่อนที่ผมเจอมานะครับ
ส่วนเพื่อนที่มาจาก อัฟริกาเหนือ ส่วนมากก็พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ ๓ กันอยู่แล้ว
อารบิก ฝรั่งเศส แล้วอังกฤษ แต่อังกฤษของเขานี่ผมยอมแพ้เลย
ผมมีเพื่อนสนิทชาวอัลจีเรียด้วย ภาษาอังกฤษดีมาก เสียอย่างเดียวคือ สำเนียง
สำเนียงเหมือนคนฝรั่งเศสเป๊ะ บางทีคุยกับผมอยู่ดีๆ เผลอไปพูดฝรั่งเศสเองซะงั้น - -''
ส่วนชาติในเอเชีย มีแต่อินโดนีเซีย ผมอาจจะโชคดีมั้งเจอคนที่เก่งภาษาอังกฤษหลายคน
มีเป็นครูสอนภาษา ๓ คน ส่วน อีก ๓ คนเรียนเอกอื่น แต่อังกฤษดีใช้ได้
ส่วนชาติอื่นๆ ไม่ค่อยมีแฮะ หาไม่เจอ
นอกจากนี้ผมยังมีเพื่อนชาติอื่นๆ ที่พูดภาษาอังกฤษเก่งอันดับต้นๆของโลกด้วย
เช่น สวีเดน ฮอลแลนด์ เดนมาร์ก เยอรมนี เป็นต้น
คนที่มาจาก สวีเดน คนนี้ภาษาอังกฤษเก่งขั้นเทพ ทั้งๆที่เขาเป็น ช่างซ่อมเครื่องจักร
คือ 80 % ของภาษาอังกฤษที่เขาพิมพ์มา ผมไม่เข้าใจเลย - -''
คนนี้ใช้ศัพท์ยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พูดไปด้วย อธิบายไปด้วยว่า ศัพท์ตัวนี้มีรากศัพท์มาจากอะไร
ในภาษาสวีดิช คืออะไร เกี่ยวข้องกันอย่างไร จนผมต้องขอร้องให้เขาพูดแบบพื้นฐานก็พอ
ไม่ต้องอธิบาย หรือใช้ศัพท์ขั้นสูงขนาดนั้น ผมไม่เข้าใจ
เขาเลยลดลงมาตอนนี้ค่อยยังชั่วหน่อยละ
แถวแอฟริกาตั้งแต่ มาลี ลงไป ผมไม่กล้ารับแอด
ส่วนลาตินอเมริกา แอดมาแล้ว คุยแต่ภาษาสเปน ผมเลย ไม่รู้จะคุยอย่างไร
ก็ปล่อยทิ้งไว้งั้น
ในส่วนของ เจ้าของภาษาจริงๆ อย่าง ออสเตรเลีย สหรัฐฯ แคนาดา
ทุกๆครั้งที่ผมเปิดกล้องคุยกัน หรือแม้แต่พิมพ์ส่งทาง messenger ก็ไม่เห็นเคยมีใครมาติเรื่องไวยากรณ์ของผมเลย
ผมย้ำเสมอว่า ถ้าผิดรบกวนช่วยแก้ให้หน่อย แต่เขาบอกว่าที่ผมพิมพ์ และพูดมานั้น เขาเข้าใจทั้งหมด
เขาคงเข้าใจจริงๆแหละ แต่บางทีเขาอาจจะขี้เกียจมาแก้ไวยากรณ์ก็ได้
ขอแค่ฟังรู้เรื่อง สื่อสารเข้าใจก็พอแล้ว น่าจะประมาณนั้น
เอาล่ะ ทั้งหมดนี้เป็น แนวทางหนึ่งที่ผมอยากแนะนำให้คุณลองทำอย่างที่ผมทำดู
ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆ แต่ย้ำว่าก็ไม่ทิ้งไวยากรณ์เสียทีเดียว
แต่เอาไว้ทีหลังดีกว่า เนื่องจาก เสียเวลากับไวยากรณ์มาทั้งชีวิตแล้ว แทบไม่ได้อะไรเลย
ตอนนี้ต้องลุกขึ้นมา ฟัง และ พูดให้มากแล้ว
นอกจากนี้ผมยังดูรายการสารคดี หรือ talk show ของ USA อยู่เรื่อยๆ
โดยเฉพาะรายการ Anderson ชอบดู ชอบฟังสำเนียง
ตั้งแต่ผมฝึกภาษามาผมมักจะโพสภาษาอังกฤษบน สเตตัส แล้วจะมีแต่เพื่อนต่างชาติมาเม้นต์อย่างเดียว
ส่วนเพื่อนคนไทย หายหมด แม้กดไลค์ก็ยังไม่กล้ากด ไม่รู้เป็นอะไรกับภาษาอังกฤษ?
ส่วนเพื่อนคนจีน ถ้าผมโพสภาษาอังกฤษ เขาจะมาเม้นต์เป็นจีน ก็เท่ไปอีกแบบ
บางทีผมโพสจีนกลาง แต่กลับมาเม้นต์เป็น pinyin ผสมอังกฤษ และอักษรจีนก็มี
อ่านแล้วขำ นางบอกว่า ทำแบบนี้สนุกดี แต่คุยกันรู้เรื่องแค่ ๒ คน - -''
สำหรับคนที่สงสัยว่า แล้วตอนนี้ภาษาอังกฤษของผมอยู่ขั้นไหนแล้ว
ผมตอบอย่างภูมิใจว่า ถ้าคะแนนเต็ม ๑๐ จากเดิม ก่อนเริ่มฝึก ผมให้ตนเองแค่ ๑ คะแนนพอ
แต่ตอนนี้น่าจะ 3/10 เห็นจะได้ คือถ้าสอบ ก็ยังตกอยู่ดี แต่มันก็ค่อยๆดีขึ้น
เพราะได้ฝึกพูดมากขึ้นนั่นเอง
ใครมีอะไรจะถามก็ถามได้นะครับ แต่อย่ามาแขวะ อย่ามาแนะนำให้ไปเรียนไวยากรณ์นะครับ
ผมพักไวยากรณ์ก่อน อย่างที่บอกผมเสียเวลาไปกับไวยากรณ์กว่า ๑๐ ปี แทบไม่ได้อะไรเลย
เลยเปลี่ยนแนวดีกว่า รอให้ผมได้ศัพท์มากกว่านี้ พูดคล่องกว่านี้ แล้วค่อยเอาไวยากรณ์มาฝึกคู่กันไป
หลังไมค์ได้ครับ บางทีผมอาจจะตอบช้าหน่อย
สำหรับคนที่คอดโง่ภาษาอังกฤษ ลองอ่านกระทู้นี้ดู
ผมจะไม่พิมพ์ยาว เพราะขี้เกียจพิมพ์ อีกอย่างจะทำให้คนอื่นขี้เกียจอ่านด้วย
เริ่มเลยละกัน ผมเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่ ป.๕
แต่ผมเสียเวลากับการเรียนไวยากรณ์มาตั้งแต่ ป.๖ จบจบมหาวิทยาลัย
แต่ผมกลับไม่ได้อะไรสักอย่างเลย เกรดที่ผมเคยได้สูงสุดคือ ๒ (๒ ครั้ง)
นอกนั้น เกรด ๑ และ ๐ มาตลอด ผมจำได้ตลอดว่า เริ่มเรียนไวยากรณ์ตั้งแต่ ป.๖ แล้ว
ใน ม.ปลาย กับ มหาลัยปี ๔ จะมีวิชา ภาษาอังกฤษที่ไม่ใช่ไวยากรณ์เหมือนกัน
แต่ช่างเถอะ อย่าไปพูดถึงเลย เพราะยังไงก็เรียนไม่รู้เรื่องจริงๆ
พอเรียนจบมหาวิทยาลัย ก็คิดอยากพัฒนาภาษาอังกฤษ แต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร
เอาหนังสือ ไวยากรณ์มาอ่านเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจ ไม่รู้จะใช้อย่างไร
ไม่รู้จะไปพูดกับใคร คนรอบข้างไม่มีใครพูด
วันหนึ่งผมเข้าเฟสบุ๊ค เจอกลุ่มฝึกภาษาและหาเพื่อน ของชาวต่างชาติ
ผมเลยเข้าไป แล้วแอดเพื่อนมาเยอะมาก บางคนก็แอดมาหาผมก็มี
เวลานั้นจนถึงตอนนี้ผมคิดว่าได้เวลาแล้วที่ต้องเก็บหนังสือไวยากรณ์ไว้ก่อน
แล้วหันมา ฝึกพิมพ์ และพูดบ้าง แต่ก็ไม่ทิ้งไวยากรณ์เสียทีเดียว
คุณรู้ไหม ทุกวันนี้ผมฝึกภาษากับเด็ก ม.ปลาย ไปจนถึงอายุ เกือบๆ ๘๐ ก็มี
ผมมีเพื่อน รุ่นยาย อยู่ เพนซิลเวเนีย เธอคนนี้หลังเกษียณก็ไม่มีอะไรทำ
วันๆเล่นแต่ มาเฟียวอร์
คนต่อมาอายุ ๑๖ อยู่ เลบานอน คนนี้เก่งอังกฤษมาก เขาบอกว่าที่เลบานอน
รร.สอน ๓ ภาษา แต่ไม่ใช่ รร.นานาชาติ และ นร.ก็พูด อ่านเขียนได้คล่องทั้ง ๓ ภาษา คือ อาราบิก ฝรั่งเศส และอังกฤษ
คนต่อมาอยู่ปากีสถาน อายุ ๑๗ เรียนสายอาชีพ น่าจะประมาณ ปวช.ปี ๒ มั้ง
ที่จริงแล้ว เพื่อน ปากีสถานผมมีเยอะที่สุด และทุกคนล้วนแล้วแต่เก่งภาษาอังกฤษทั้งนั้น
เขาก็บอกว่า ที่ รร.ก็สอนภาษาอังกฤษปกติ เป็นวิชาบังคับ คือว่า เรียนเหมือนบ้านเราแหละ
แต่เขาถึง ฟัง พูด อ่าน เขียน ได้อย่างคล่องแคล่ว เนื่องจากที่ รร.เขาสอนตามขั้นตอน
คือ ฟัง พูด อ่าน แล้วเขียน ค่อยๆเริ่มมาจากประถม จนถึงระดับม.ปลายก็เลยใช้ได้ดี
อันนี้ คือเพื่อนที่ผมเจอมานะครับ
ส่วนเพื่อนที่มาจาก อัฟริกาเหนือ ส่วนมากก็พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ ๓ กันอยู่แล้ว
อารบิก ฝรั่งเศส แล้วอังกฤษ แต่อังกฤษของเขานี่ผมยอมแพ้เลย
ผมมีเพื่อนสนิทชาวอัลจีเรียด้วย ภาษาอังกฤษดีมาก เสียอย่างเดียวคือ สำเนียง
สำเนียงเหมือนคนฝรั่งเศสเป๊ะ บางทีคุยกับผมอยู่ดีๆ เผลอไปพูดฝรั่งเศสเองซะงั้น - -''
ส่วนชาติในเอเชีย มีแต่อินโดนีเซีย ผมอาจจะโชคดีมั้งเจอคนที่เก่งภาษาอังกฤษหลายคน
มีเป็นครูสอนภาษา ๓ คน ส่วน อีก ๓ คนเรียนเอกอื่น แต่อังกฤษดีใช้ได้
ส่วนชาติอื่นๆ ไม่ค่อยมีแฮะ หาไม่เจอ
นอกจากนี้ผมยังมีเพื่อนชาติอื่นๆ ที่พูดภาษาอังกฤษเก่งอันดับต้นๆของโลกด้วย
เช่น สวีเดน ฮอลแลนด์ เดนมาร์ก เยอรมนี เป็นต้น
คนที่มาจาก สวีเดน คนนี้ภาษาอังกฤษเก่งขั้นเทพ ทั้งๆที่เขาเป็น ช่างซ่อมเครื่องจักร
คือ 80 % ของภาษาอังกฤษที่เขาพิมพ์มา ผมไม่เข้าใจเลย - -''
คนนี้ใช้ศัพท์ยากมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พูดไปด้วย อธิบายไปด้วยว่า ศัพท์ตัวนี้มีรากศัพท์มาจากอะไร
ในภาษาสวีดิช คืออะไร เกี่ยวข้องกันอย่างไร จนผมต้องขอร้องให้เขาพูดแบบพื้นฐานก็พอ
ไม่ต้องอธิบาย หรือใช้ศัพท์ขั้นสูงขนาดนั้น ผมไม่เข้าใจ
เขาเลยลดลงมาตอนนี้ค่อยยังชั่วหน่อยละ
แถวแอฟริกาตั้งแต่ มาลี ลงไป ผมไม่กล้ารับแอด
ส่วนลาตินอเมริกา แอดมาแล้ว คุยแต่ภาษาสเปน ผมเลย ไม่รู้จะคุยอย่างไร
ก็ปล่อยทิ้งไว้งั้น
ในส่วนของ เจ้าของภาษาจริงๆ อย่าง ออสเตรเลีย สหรัฐฯ แคนาดา
ทุกๆครั้งที่ผมเปิดกล้องคุยกัน หรือแม้แต่พิมพ์ส่งทาง messenger ก็ไม่เห็นเคยมีใครมาติเรื่องไวยากรณ์ของผมเลย
ผมย้ำเสมอว่า ถ้าผิดรบกวนช่วยแก้ให้หน่อย แต่เขาบอกว่าที่ผมพิมพ์ และพูดมานั้น เขาเข้าใจทั้งหมด
เขาคงเข้าใจจริงๆแหละ แต่บางทีเขาอาจจะขี้เกียจมาแก้ไวยากรณ์ก็ได้
ขอแค่ฟังรู้เรื่อง สื่อสารเข้าใจก็พอแล้ว น่าจะประมาณนั้น
เอาล่ะ ทั้งหมดนี้เป็น แนวทางหนึ่งที่ผมอยากแนะนำให้คุณลองทำอย่างที่ผมทำดู
ค่อยๆฝึกไปเรื่อยๆ แต่ย้ำว่าก็ไม่ทิ้งไวยากรณ์เสียทีเดียว
แต่เอาไว้ทีหลังดีกว่า เนื่องจาก เสียเวลากับไวยากรณ์มาทั้งชีวิตแล้ว แทบไม่ได้อะไรเลย
ตอนนี้ต้องลุกขึ้นมา ฟัง และ พูดให้มากแล้ว
นอกจากนี้ผมยังดูรายการสารคดี หรือ talk show ของ USA อยู่เรื่อยๆ
โดยเฉพาะรายการ Anderson ชอบดู ชอบฟังสำเนียง
ตั้งแต่ผมฝึกภาษามาผมมักจะโพสภาษาอังกฤษบน สเตตัส แล้วจะมีแต่เพื่อนต่างชาติมาเม้นต์อย่างเดียว
ส่วนเพื่อนคนไทย หายหมด แม้กดไลค์ก็ยังไม่กล้ากด ไม่รู้เป็นอะไรกับภาษาอังกฤษ?
ส่วนเพื่อนคนจีน ถ้าผมโพสภาษาอังกฤษ เขาจะมาเม้นต์เป็นจีน ก็เท่ไปอีกแบบ
บางทีผมโพสจีนกลาง แต่กลับมาเม้นต์เป็น pinyin ผสมอังกฤษ และอักษรจีนก็มี
อ่านแล้วขำ นางบอกว่า ทำแบบนี้สนุกดี แต่คุยกันรู้เรื่องแค่ ๒ คน - -''
สำหรับคนที่สงสัยว่า แล้วตอนนี้ภาษาอังกฤษของผมอยู่ขั้นไหนแล้ว
ผมตอบอย่างภูมิใจว่า ถ้าคะแนนเต็ม ๑๐ จากเดิม ก่อนเริ่มฝึก ผมให้ตนเองแค่ ๑ คะแนนพอ
แต่ตอนนี้น่าจะ 3/10 เห็นจะได้ คือถ้าสอบ ก็ยังตกอยู่ดี แต่มันก็ค่อยๆดีขึ้น
เพราะได้ฝึกพูดมากขึ้นนั่นเอง
ใครมีอะไรจะถามก็ถามได้นะครับ แต่อย่ามาแขวะ อย่ามาแนะนำให้ไปเรียนไวยากรณ์นะครับ
ผมพักไวยากรณ์ก่อน อย่างที่บอกผมเสียเวลาไปกับไวยากรณ์กว่า ๑๐ ปี แทบไม่ได้อะไรเลย
เลยเปลี่ยนแนวดีกว่า รอให้ผมได้ศัพท์มากกว่านี้ พูดคล่องกว่านี้ แล้วค่อยเอาไวยากรณ์มาฝึกคู่กันไป
หลังไมค์ได้ครับ บางทีผมอาจจะตอบช้าหน่อย