จากระทู้
http://pantip.com/topic/32841595 ได้ข้อคิดหลายอย่างเลยนะครับ เลยย้อนมาดูตัวเองบ้างที่ทำงานมาจะครบสิบปีแล้ว ในฐานะมนุษย์เงินเดือนที่ธรรมดาอยากลาออกมาเป็นเจ้าของกิจการ เลยได้อ่านพันทิปหลากหลายกระทู้มากมาย ผมได้ทำงานมาสามที่ เคยได้ยินคนบอกว่าแต่งกับงานมั้ยครับ เขาบอกว่าตอนแรกก็อยากได้มาก ใช้เวลากับเขามาก ถ้าเรามีความสุขกับงานเราจะไม่รู้สึกว่าทำงานเลย เราจะมีความสุขตลอดที่ได้ทำ และอยากทำไปเรื่อยๆไม่เบื่อ แต่ถ้าเราไม่มีความสุขกับมันต้องทนอยู่ไปวันๆ ซักวันก็ต้องเลิก เอ้ยลาออกแล้วไปหางานใหม่ที่เราคิดว่าชอบ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงผมก็แต่งงานมาสามครั้งแล้ว หุหุหุ เพื่อนผมบอกว่าก็มันทำงานอิสระอยู่ล่ะแปลว่า กิ๊กไปเรื่อยช่ายมั้ย ผมนี้ก็ผยักหน้าเลย
1.อยากฝากบอกน้องๆรุ่นใหม่เรื่องหาสิ่งที่ตัวเองชอบให้เจอนะครับยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดีจะได้ไม่เสียเวลาเลือกเรียนในสิ่งที่ชอบแล้วจะมีความสุขและสามารถต่อยอดจากสิ่งนั้นให้เป้นอาชีพของเราได้ยิ่งดี ลองทำงานพิเศษ ช่วยงานที่บ้าน ออกค่ายอาสา ร่วมกิจกรรมต่าง น่าจะช่วยหาสิ่งที่เราชอบได้ ตั้งใจเรียนรู้ หาความรู้ใส่ตัวตลอดเวลา ฝึกทักษะต่างๆในวัยเด็ก ภาษา การทำอาหาร ดนตรี กีฬา และอื่นๆ สมองยังไวอยู่เรียนรู้อะไรได้มาก(ไม่มีใครแก่เกินเรียน แต่อาจเรียนรู้ช้าลงจากวัยเด็กมากๆ รับประกัน) เก็บคำเตือน คำสั่งสอนของผู้ใหญ่มาใส่ใจด้วยเพราะส่วนใหญ่ก็เป็นจริงในโลกแห่งความจริงที่โหดร้ายนี้( หลายๆคำพังเพยเป็นจริงดังโบราณว่าเลยครับ) ตอนเรียนอยากทำงานมาก ตอนทำงานอยากกลับเป็นนักเรียนเลย แต่ให้เรียนไปด้วยทำงานไปด้วยนี่นับถือเลยครับ ต้องอาศัยทักษะการจัดเวลาอย่างสุดยอด
2. เรื่องชื่อเสียงสถาบันต่างๆ มีทั่วโลกครับยืนยัน แต่หากคุณพยายามแล้วก็ต้องพยายามเพิ่มขึ้นอีก ที่อเมริกาก็มีไอวีลีก ที่อังกฤษก็มีคนเล่าให้ฟังว่าหากอยากเข้าOxford คุณต้องพูดสำเนียงลอนดอนเท่านั้น (ที่อังกฤษมีหลายสำเนียงมาก บางแห่ง ผมนี่เกาหัวเลย เมิงพูดห่านอะไรแล้วทำหน้าเหยียดว่ากรูโง่มากที่ไม่เข้าใจเมิง เรื่องเหยียดๆคนเอเชียที่เจอมาต้องยกให้กับประเทศนี้) ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น ใครที่เงินเดือนน้อยพยายามให้มากขึ้นนะครับ เวลาอ่านกระทู้จบ ป.ตรีเงินเดือนไม่ถึงหมื่น ผมนี่ปวดหัวแทน
3.เรื่องมารยาทการปฎิบัติตนต่อผู้อื่นนี่สำคัญมากครับ มันสะท้อนหลายสิ่งหลายอย่างมาก อย่างที่คำพังเพย สำเนียงส่อภาษากริยาส่อสกุล เป็นเรื่องจริงเกือบ100% การทำงานของผมได้พบกับบุคคลทุกระดับ เจ้าชาย เจ้าหญิง ประธานาธิบดี นายพล บุคคลสำคัญต่างๆ ดารา นักร้อง พ่อค้า แรงงาน มารยาทบ่งบอกอะไรหลายๆอย่างเลยครับการพูดขอบคุณ ขอโทษเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานที่ควรมีไว้นะครับ จะทำให้เราติดต่องานได้สะดวกมากขึ้น
4. เวลาเป็นสิ่งมีค่ามากไม่สามารถย้อนกลับได้ นายจ้างจ้างเรามาทำงานในเวลางานหากเกินนั้นเราควรได้ค่าล่วงเวลาไม่อย่างนั้นถือว่าเราโดนเอาเปรียบ ขณะเดียวกันเวลางานก็ควรตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เอามาเม้าท์มอยหอยกาบ เล่นเฟซบ้งเฟซบุ้ค พันท้งพันทิบ (ใครแอบอ่านเวลางานยกมือขึ้น) เวลาพักร้อนควรพักให้หมดใช้เวลาพักผ่อนให้เต็มที่ ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา สูดอากาศบริสุทธิ์ เปลี่ยนบรรยากาศ แบ่งเวลางานกับครอบครัวให้ดีนะครับงานมีหลายงาน ครอบครัวเรามีเพียงหนึ่งเดียวหากเกิดอะไรขึ้นก็ควรจะจัดลำดับความสำคัญให้ดีนะครับ สุขภาพเราสำคัญที่สุด
5. ควรมีวินัยในการใช้เงิน วางแผนให้ดี เผื่อเหตุการ์ณฉุกเฉินต่างๆ หลังอายุ60 เราควรเป็นเจ้านายของเงินนะครับ การมีความรู้ด้านการเงินพื้นฐานเป็นสิ่งจำเป็น บัตรเครดิตใช้ให้เป็นจะเกิดประโยชน์ หากต้องแลกเงินตราต่างประเทศ ควรวางแผนให้ดี ไม่ควรแลกที่สนามบินจะแพงกว่าปกติ ไม่ควรแลกไปแลกมา เพราะคนที่เสียมากคือเรา ให้เงินทำงานให้เรา ไม่ควรเป็นทาสเงิน
เพื่อนๆท่านใดอยากเพิ่มเติม เชิญได้เลยครับ มีความสุขกับการทำงานครับ
ใครอยากคุยเพิ่มเติมมาคุยกันได้ที่เพจผมครับเพิ่งเริ่มทำ
https://www.facebook.com/pages/Arais-Around-Adventures/327821824042612
ทำงานมาจะร่วมสิบปี ได้เรียนรู้อะไรกันบ้างครับ
1.อยากฝากบอกน้องๆรุ่นใหม่เรื่องหาสิ่งที่ตัวเองชอบให้เจอนะครับยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งดีจะได้ไม่เสียเวลาเลือกเรียนในสิ่งที่ชอบแล้วจะมีความสุขและสามารถต่อยอดจากสิ่งนั้นให้เป้นอาชีพของเราได้ยิ่งดี ลองทำงานพิเศษ ช่วยงานที่บ้าน ออกค่ายอาสา ร่วมกิจกรรมต่าง น่าจะช่วยหาสิ่งที่เราชอบได้ ตั้งใจเรียนรู้ หาความรู้ใส่ตัวตลอดเวลา ฝึกทักษะต่างๆในวัยเด็ก ภาษา การทำอาหาร ดนตรี กีฬา และอื่นๆ สมองยังไวอยู่เรียนรู้อะไรได้มาก(ไม่มีใครแก่เกินเรียน แต่อาจเรียนรู้ช้าลงจากวัยเด็กมากๆ รับประกัน) เก็บคำเตือน คำสั่งสอนของผู้ใหญ่มาใส่ใจด้วยเพราะส่วนใหญ่ก็เป็นจริงในโลกแห่งความจริงที่โหดร้ายนี้( หลายๆคำพังเพยเป็นจริงดังโบราณว่าเลยครับ) ตอนเรียนอยากทำงานมาก ตอนทำงานอยากกลับเป็นนักเรียนเลย แต่ให้เรียนไปด้วยทำงานไปด้วยนี่นับถือเลยครับ ต้องอาศัยทักษะการจัดเวลาอย่างสุดยอด
2. เรื่องชื่อเสียงสถาบันต่างๆ มีทั่วโลกครับยืนยัน แต่หากคุณพยายามแล้วก็ต้องพยายามเพิ่มขึ้นอีก ที่อเมริกาก็มีไอวีลีก ที่อังกฤษก็มีคนเล่าให้ฟังว่าหากอยากเข้าOxford คุณต้องพูดสำเนียงลอนดอนเท่านั้น (ที่อังกฤษมีหลายสำเนียงมาก บางแห่ง ผมนี่เกาหัวเลย เมิงพูดห่านอะไรแล้วทำหน้าเหยียดว่ากรูโง่มากที่ไม่เข้าใจเมิง เรื่องเหยียดๆคนเอเชียที่เจอมาต้องยกให้กับประเทศนี้) ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จก็อยู่ที่นั่น ใครที่เงินเดือนน้อยพยายามให้มากขึ้นนะครับ เวลาอ่านกระทู้จบ ป.ตรีเงินเดือนไม่ถึงหมื่น ผมนี่ปวดหัวแทน
3.เรื่องมารยาทการปฎิบัติตนต่อผู้อื่นนี่สำคัญมากครับ มันสะท้อนหลายสิ่งหลายอย่างมาก อย่างที่คำพังเพย สำเนียงส่อภาษากริยาส่อสกุล เป็นเรื่องจริงเกือบ100% การทำงานของผมได้พบกับบุคคลทุกระดับ เจ้าชาย เจ้าหญิง ประธานาธิบดี นายพล บุคคลสำคัญต่างๆ ดารา นักร้อง พ่อค้า แรงงาน มารยาทบ่งบอกอะไรหลายๆอย่างเลยครับการพูดขอบคุณ ขอโทษเป็นมารยาทขั้นพื้นฐานที่ควรมีไว้นะครับ จะทำให้เราติดต่องานได้สะดวกมากขึ้น
4. เวลาเป็นสิ่งมีค่ามากไม่สามารถย้อนกลับได้ นายจ้างจ้างเรามาทำงานในเวลางานหากเกินนั้นเราควรได้ค่าล่วงเวลาไม่อย่างนั้นถือว่าเราโดนเอาเปรียบ ขณะเดียวกันเวลางานก็ควรตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ ไม่ใช่เอามาเม้าท์มอยหอยกาบ เล่นเฟซบ้งเฟซบุ้ค พันท้งพันทิบ (ใครแอบอ่านเวลางานยกมือขึ้น) เวลาพักร้อนควรพักให้หมดใช้เวลาพักผ่อนให้เต็มที่ ไปเที่ยวเปิดหูเปิดตา สูดอากาศบริสุทธิ์ เปลี่ยนบรรยากาศ แบ่งเวลางานกับครอบครัวให้ดีนะครับงานมีหลายงาน ครอบครัวเรามีเพียงหนึ่งเดียวหากเกิดอะไรขึ้นก็ควรจะจัดลำดับความสำคัญให้ดีนะครับ สุขภาพเราสำคัญที่สุด
5. ควรมีวินัยในการใช้เงิน วางแผนให้ดี เผื่อเหตุการ์ณฉุกเฉินต่างๆ หลังอายุ60 เราควรเป็นเจ้านายของเงินนะครับ การมีความรู้ด้านการเงินพื้นฐานเป็นสิ่งจำเป็น บัตรเครดิตใช้ให้เป็นจะเกิดประโยชน์ หากต้องแลกเงินตราต่างประเทศ ควรวางแผนให้ดี ไม่ควรแลกที่สนามบินจะแพงกว่าปกติ ไม่ควรแลกไปแลกมา เพราะคนที่เสียมากคือเรา ให้เงินทำงานให้เรา ไม่ควรเป็นทาสเงิน
เพื่อนๆท่านใดอยากเพิ่มเติม เชิญได้เลยครับ มีความสุขกับการทำงานครับ
ใครอยากคุยเพิ่มเติมมาคุยกันได้ที่เพจผมครับเพิ่งเริ่มทำ https://www.facebook.com/pages/Arais-Around-Adventures/327821824042612