คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ชีวิตคุณคล้ายๆเราเลยค่ะ กิจการที่ทำอยู่ดำเนินไปได้เรื่อยๆ แต่ก็มีเรื่องให้ปวดหัวบ่อยๆเรื่องงาน คิดไว้เหมือนกันว่าบั้นปลายชีวิต
ฉันจะอยู่ตรงไหน ฉันจะทำอะไรอยู่ แต่เราซื้อที่ดินเตรียมไว้ ทำเกษตรเล็กๆน้อยๆ แต่ตอนนี้คุณพ่อเป็นคนเข้าไปทำ
ตอนแรกๆเราเบื่อมาก อยากไปเป็นลูกจ้างเค้า อยากมีเพื่อน แต่พอทำงานของตัวเองไปเรื่อยๆ
เริ่มไม่อยากไปเป็นลูกจ้างเค้าแล้วค่ะ ชีวิตมันอิสระมากๆเลยนะคะ มีอีกหลายคนที่เค้าอยากมีกิจการเป็นของตัวเอง
แล้วยิ่งคุณบอกว่า ทุกอย่างดำเนินไปได้อย่างลงตัว เราว่าดีเลยนะคะ ค่อยๆเรียนรู้กับชีวิตไปเรื่อยๆค่ะ สู้ๆ
ฉันจะอยู่ตรงไหน ฉันจะทำอะไรอยู่ แต่เราซื้อที่ดินเตรียมไว้ ทำเกษตรเล็กๆน้อยๆ แต่ตอนนี้คุณพ่อเป็นคนเข้าไปทำ
ตอนแรกๆเราเบื่อมาก อยากไปเป็นลูกจ้างเค้า อยากมีเพื่อน แต่พอทำงานของตัวเองไปเรื่อยๆ
เริ่มไม่อยากไปเป็นลูกจ้างเค้าแล้วค่ะ ชีวิตมันอิสระมากๆเลยนะคะ มีอีกหลายคนที่เค้าอยากมีกิจการเป็นของตัวเอง
แล้วยิ่งคุณบอกว่า ทุกอย่างดำเนินไปได้อย่างลงตัว เราว่าดีเลยนะคะ ค่อยๆเรียนรู้กับชีวิตไปเรื่อยๆค่ะ สู้ๆ
แสดงความคิดเห็น
ปั้นปลายชีวิต อยากทำอะไรและอยากอยู่ที่ไหน?
เราสับสนไม่มีเป้าหมาย ไม่มีแรงผลักดัน เหมือนทำงานไปวันๆ ให้พ่อแม่ได้สบายใจ
ชีวิตดูเรียบง่ายดำเนินไปตามทางอย่างสวยงาม คนภายนอกมองว่าสมบูรณ์ทุกอย่าง มีพ่อแม่งานการมั่นคง เรามีกิจการเป็นของตัวเอง มีได้ก็เพราะพ่อกับแม่ ที่เริ่มต้นขึ้นมาให้ เพราะเห็นลูกทำงานเลี้ยงตัวเองมาสองปี แต่ไม่มีอะไรดีขึ้นมา เลยตัดสินใจเปิดกิจการให้ตามความสามารถที่ได้เรียนมา ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี
กิจการดำเนินไป 1 ปี ทุกอย่างลงตัวมากขึ้น แต่เหมือนหาความสุขไม่ได้จากชีวิต เพื่อนไม่มี เพราะกิจการอยู่คนละที่กับบ้านเกิด ไม่มีแม้เพื่อน อายุแค่ 26 แต่อยากจะใช้ชีวิตที่เรียบง่าย เก็บเงินสักก้อน สร้างบ้านในสวน อยู่อย่างสงบ ปลูกนู้นทำนี่อยู่กับบ้าน โหยหาชีวิตแบบนี้จริงๆ ไปพูดกับใครเค้าก็ไม่เชื่อ เค้าก็หาว่าขี้เกียจการงานหรือเปล่า ถ้าขี้เกียจการงานจะไปอยู่สวนทำไร่ทำไม เราอยากใช้ชีวิตที่เหลืออยู่แบบนั้นจริงๆ
มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง หรือเราไม่ปกติ บอกเราหน่อย...