ต้องบอกก่อนเลยว่าเราได้อ่านเรื่องหลายๆเรื่องทำให้เรา
คิดถึงเรื่องของเราเราเลยอยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังอาจจะเล่างงบ้างก็ไม่เป็นไรเนอะครั้งแรกหนะเราไม่เคยตั้งกระทู้
**เรื่องที่เกิดขึ้นนับตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ก็คงจะเกือบ3ปีแล้ว เรื่องจริงไม่ได้แต่งไม่มโนนะค่ะ**
เราขอสมมุติชื่อคนนั้นว่า ส้ม แล้วกันเราเป็นทอมกับดี้ค่ะ
เรารู้จักกันผ่านอินเตอร์เน็ตจะบอกว่าเกมส์ออนไลน์ก็ได้นะ คือช่วงนั้นเราเฮิทๆเราเลยติดเกมมาก
แล้วเราก็ดันไปเจอ ส้ม นี่แหละคือตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรก็คิดแค่ว่า เอ่อก็นิสัยน่ารักดีนะนู้นนี่นั้นก็ว่ากันไปแต่พอคุยไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องคิดว่าใครเริ่มเราเองแหละที่เริ่มก่อน เราให้เพื่อนเราเฝ้าเขาเวลาเขาออนเกมส์ทุกครั้งจนอยู่วันหนึ่งเราขอเขาแต่งงานในเกม
เขาก็ตกลงแต่งกับเราเราก็ไม่ได้ถามหรอกว่าอยู่จังหวัดไหนอายุเท่าไหร่ (คล้ายๆหน้ามืดตามัวเลย55+) ทีนี้เราก็มาถามตอนหลังปั๊ดโธ่ดันอยู่จังหวัดเดียวกับแฟนเก่าเราที่พึ่งเลิกกันไปเรานี่ถือว่าเซงเลยแหละแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกกับส้มน้อยลงเลยแหละจนเวลาผ่านไปเรื่องบังเอิญ
ก็เข้ามาคือเราอยู่เหนือแล้วส้มอยู่จังหวัดหนึ่งที่มีทะเลวันนั้นเราก็กลับบ้านมาปกติแต่เรื่องที่ไม่ปกติคือ
แม่เราบอกว่ามีทัวร์จะไปเที่ยวจังหวัดนั้นอยากไปไหม ใช่เลย มันคือจังหวัดของส้ม เราเลยรีบตอบว่าอยากไปเราไปช่วงเมษาก็ได้เจอกันเราโอเคเราตกใจเธอเล็กน้อยแหละก็เราไม่เคยเจอกันนี่เนอะแต่เราก็ไม่ได้รังเกลียจอะไรเพราะส้มก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีเราอินเลิฟมากบอกเลยเรารู้สึกว่าเรายอมเขาทุกๆอย่าง จนเราได้ไปเที่ยวจังหวัดที่ผ่านจังหวัดของส้มเราเลยขอพ่อกับแม่เรากินข้าวที่จังหวัดของส้มแล้วนัดเจอส้มให้มาหาเราดีใจมากแล้ววันนั้นก็คือวันเสียเฟิสคิสของเราวะ(มันหน้าอายดีนะพอเวลาคิดถึงตอนนั้น555)
เราก็กลับมาเรียนปกติทีนี้ เราดันไปชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียนไง+กับช่วงนั้นเรากับส้มทะเลาะกันบ่อย
นอยด์กันเยอะแยะมากมายเราเลยขอเลิกกับส้มแล้วไปคุยกับพี่คนนั้นแต่ทุกวันที่คุยกันสองสามเดือนเราก็ยังแอบดูเฟสส้มอยู่เกือบทุกวัน จนเราตกลงคบกับพี่คนนั้นแล้วอีกไม่นานก็ขอเลิกกับพี่คนนั้น เพราะเราลืมส้มไม่ได้สาเหตุที่เลิกกับพี่คนนั้นก็คือส้มโทรมาหาเราก่อนวันที่
เราจะบอกเลิกกับพี่คนนั้น เรารู้สึกดีใจมากนะที่ส้มโทรกลับมาคุยกับเราเราไม่รู้หรอกว่าส้มจะกลับมาคบหรือป่าวนี่คือกรรมครั้งที่1นะ
ครั้งที่สองเราเรียนหนักจนไม่มีเวลาให้ส้มเราเหนื่อยเราจะเรียนจบแล้วเวลาส้มพูดอะไรกับเราเราก็จะหงุดหงิดรำคาญทำไมวุ่นวายจัง(เรานี่แย่มากบอกเลย) เราเลยขอเลิกส้มเราขอให้เราได้เรียนอย่างเต็มที่ เพราะเราก็ใกล้จะจบแล้วเราไม่มีเวลามาแคร์ส้มแน่ๆ ก็เลิกกันไปวันนั้นเราจำเสียงสุดท้ายในโทรศัพท์ได้นะมันคือเสียงกรี๊ดดังดังพร้อมกับร้องโฮออกมาอย่างไม่อาย แต่หลังจากเราวางสายส้มไปเราก็ปล่อยโฮเหมือนกัน
และนี่คือกรรมครั้งที่ 2 ที่เราไม่ได้สนใจเขาอย่างที่เคย เราเลิกกับเขาไปประมานเกือบๆปีเลยนะไม่ทักไม่คุยไม่เลย แล้วเวลาผ่านไปเราก็พร้อมที่จะเปิดใจแต่เราก็คิดอยู่ตลอดว่าเรายังลืมเขาไม่ได้หรอก แต่เราก็พร้อมที่จะเริ่มใหม่กับใครสักคน เรากลับไปเล่นเกมแบบเดิมเพราะมันช่วงปิดเทอมเราก็ไปเจอคนหนึ่งเรียนอยู่มหาลัยเขาแทคแคร์เราดีทุกทุกอย่างทำให้เราลืมเรื่องส้มไปเลยแหละ และสิ่งที่เราไม่คาดฝัน ก็มาถึงแปดเดือนที่ผ่านมาส้มไม่เคยออนเกมอีกเลย วันนั้นส้มกลับมาออนเกมทำให้เราได้คุยกับส้มอีกครั้ง ใช่ค่ะเหมือนที่ทุกคนคิด เราขอเลิกกับพี่คนนั้นแล้วกลับไปคุยกับส้มทุกครั้งนี้ไม่เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ส้มอยู่ในช่วงเรียนหนัก ต่างจากเราที่ว่างมากถึงมากที่สุดทำให้เราน้อยใจนอยด์ๆว่าทำไมไม่สนใจเรา บวกกับที่เรารู้
มาคือเขาก็มีคุยๆกับคนอื่นบ้างที่ไม่ใช่เราจนถึงวันหนึ่งเราบอกส้มว่าเดือนหน้าเราจะไปหาส้ม
พอถึงวันที่เราต้องไปดันเป็นวันหยุดของปีรถติดวุ่นวายนั่งรถเกือบ5ชั่วโมงกว่าจะถึงแถมไม่พอเราต้องมานั่งรอส้มอีกเกือบชั่วโมง
แต่มันก็คุ้มนะเพราะเราเจอส้ม ส้มถามเราว่า รอนานไหม แล้วก็ยิ้มให้เรา ก็เพราะยิ้มแบบนี้ไงเราถึงใจอ่อนเราก็บอกว่า
ไม่เป็นไรแกล้งหงุดหงิดนิดหน่อย แต่พอผ่านไปช่วงเย็นก็ถึงเวลากลับของเราเรากลับทำตัวไม่พูดไม่คุยกับส้ม
ส้มชวนเราคุยทุกๆอย่างแต่เป็นเราที่ไม่อยากคุย
เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมไม่คุยจุดๆนั้นเราไม่มีคำพูดคำไหนที่จะคุยกับส้มเลย เราอยากคุยนะแต่พอเรารู้สึกว่าจะต้อง
จากกันเราก็รู้สึกแย่เราเดินแยกย้ายกันไปส้มมาส่งเราที่คิวรถตู้เรากลับขึ้นรถตู้
พร้อมโทรหาเพื่อนแล้วร้องไห้ระบายให้เพื่อนฟังบนรถตู้เราอายมาก (จะบอกว่าเราหน้าด้านก็ได้นะ55) แต่จุดๆนั้นคือเรา
ไม่ไหวจริงๆทุกๆอย่างมันไม่เหมือนเดิมตรงที่เราเป็นแฟนแค่อยากจะเดินจับมือกับเขา
แต่เราจับได้แค่ปลายนิ้วแล้วเขาก็ปล่อยมือจากเราเราเสียใจมากเราไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น พอเวลาผ่านไปทุกๆอย่าง
ก็มีแต่เรื่องให้เราคิดอยู่ตลอดเวลา เช้ามาคือร้องไห้ กลางคืนมาคือน้อยใจ
นี่คือคติของเราในช่วงนั้นเลยแหละเพราะเราโดน10โมงโทรไปร้องไห้เกือบทุกวัน คิดแล้วก็ขำอยู่เหมือนกัน5555+
จนเราไม่ไหวเราชีวิตวนเวียนร้องไห้น้อยใจเยอะเกินไปเราทำอะไรก็ดูผิดไปหมด
เรารู้ว่าเขาเรียนหนักเรารู้ว่าเขาต้องตื่นเช้าแต่ก็เป็นเพราะเราที่ทำให้เขานอนดึกจนเช้าแทบไม่ไหว
เราเสียใจกับสิ่งที่เราทำนะแต่เราแค่อยากอยู่กับเธอจริงๆ จนถึงวันสุดท้ายที่เราคุยกัน
เราคิดมาทั้งวันว่าเราจะไม่ทนอีกต่อไป เราจะต้องไม่ทำให้ตัวเองนั้นแย่ลงกว่านี้ เอาตรงๆคือเราสมเพชตัวเองทั้งๆที่เมื่อ
ก่อนเราเป็นคนทำให้เขาเสียใจทุกๆครั้งแต่มาวันนี้กลับเป็นเราที่เป็นเหมือนเขา
เหมือนหน้ามือกับหลังมือ พอวันนั้นส้มเลิกเรียนโทรมาเราก็บอกเหตุผมต่างๆพร้อมกับบอกเลิกแต่น้ำเสียงส้มก็ไม่ได้
ดูเหมือนจะเสียใจสักเท่าไหร่เราคิดว่าอาจจะดีใจด้วยซ้ำที่จะไม่มีคนมาวุ่นวายหลังจากนั้น
เราก็ลบทุกๆอย่างบล็อคเบอร์ลบเฟสลบไลน์ เราอยากให้มันจบเราไม่อยากกลับไปแบบนั้น เรารู้เรารักเขามากเพราะเรา
ไม่เคยเสียน้ำตาให้กับใครแต่คือส้มที่ได้น้ำตาเราไป
ผ่านมาวันนี้ ส้มก็ได้กลับมาคุยกับเราอีกครั้ง ใช่ค่ะส้มออนเกมส์แล้วส้มเห็นเราออนเหมือนกันส้มเลยทักทายเราตามปกติแต่คนที่ไม่ปกติคือเรา
เรานั่งกุมหัวเลยค่ะทำไมต้องทักทำไมต้องกลับมา เลิกกันไปสี่ห้าเดือนทำไมทำไมทำไมได้แต่ถามตัวเองแล้วตอบทักทายส้มไป
เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยจนเราดันไปถามเรื่องคนที่เขาคุยอยู่เขาก็บอกก็คุยๆกันอยู่ ทุกอย่างก็โอเคคือดี เราก็ดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุขแต่เราก็รู้สึกเสียใจที่เราทำให้เธอกลับมารักเราไม่ได้
ถ้าถามว่าเรายังคิดถึงส้มไหม เรายังคิดถึงส้มนะความรู้สึกทุกอย่างสำหรับเรามันยังเหมือนเดิมเหมือนมีส้มอยู่ข้างๆแต่แค่ส้มไม่มีเวลาให้เรา แต่เราก็รู้ทั้งรู้ว่าเลิกกันไปแล้วแล้วเราก็คิดไปเองแล้วประโยคสุดท้ายที่เราคุยกับส้มวันนี้
- เรายังรู้สึกเหมือนเดิมแหละ แค่เราเหยียบมันไว้ไม่ให้มันกลับไปทำร้ายเธออีก -
เรายังคิดถึงเธอเสมอนะ ขอให้เธอเจอกับคนที่ดีๆ
แล้วก็ตั้งใจเรียนให้มากมากมันคืออนาคตของเธอนะ
อย่าทำให้เราผิดหวังละกัน. เราจะคอยมองเธออยู่ไกลไกลแบบที่เธอมองเราไม่เห็น
อ่านแล้วอาจจะดูงงๆแต่เราคิดว่าทุกๆอย่างมันเกิดขึ้นเพราะการกระทำแย่ๆของเราและเราจะไม่ขอทำแบบนี้กับใครอีก
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ ^^
เราแค่อยากให้เขารู้ว่าเรายังรู้สึกเหมือนเดิมกับเขาทุกๆอย่าง
ปล. เกมส์ที่เราเล่นคือเกมส์ Audition นะค่ะ 
เราคิดถึงเธอนะ..คิดถึงมากด้วย
คิดถึงเรื่องของเราเราเลยอยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆฟังอาจจะเล่างงบ้างก็ไม่เป็นไรเนอะครั้งแรกหนะเราไม่เคยตั้งกระทู้
**เรื่องที่เกิดขึ้นนับตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ก็คงจะเกือบ3ปีแล้ว เรื่องจริงไม่ได้แต่งไม่มโนนะค่ะ**
เราขอสมมุติชื่อคนนั้นว่า ส้ม แล้วกันเราเป็นทอมกับดี้ค่ะ
เรารู้จักกันผ่านอินเตอร์เน็ตจะบอกว่าเกมส์ออนไลน์ก็ได้นะ คือช่วงนั้นเราเฮิทๆเราเลยติดเกมมาก
แล้วเราก็ดันไปเจอ ส้ม นี่แหละคือตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรก็คิดแค่ว่า เอ่อก็นิสัยน่ารักดีนะนู้นนี่นั้นก็ว่ากันไปแต่พอคุยไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องคิดว่าใครเริ่มเราเองแหละที่เริ่มก่อน เราให้เพื่อนเราเฝ้าเขาเวลาเขาออนเกมส์ทุกครั้งจนอยู่วันหนึ่งเราขอเขาแต่งงานในเกม
เขาก็ตกลงแต่งกับเราเราก็ไม่ได้ถามหรอกว่าอยู่จังหวัดไหนอายุเท่าไหร่ (คล้ายๆหน้ามืดตามัวเลย55+) ทีนี้เราก็มาถามตอนหลังปั๊ดโธ่ดันอยู่จังหวัดเดียวกับแฟนเก่าเราที่พึ่งเลิกกันไปเรานี่ถือว่าเซงเลยแหละแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกกับส้มน้อยลงเลยแหละจนเวลาผ่านไปเรื่องบังเอิญ
ก็เข้ามาคือเราอยู่เหนือแล้วส้มอยู่จังหวัดหนึ่งที่มีทะเลวันนั้นเราก็กลับบ้านมาปกติแต่เรื่องที่ไม่ปกติคือ
แม่เราบอกว่ามีทัวร์จะไปเที่ยวจังหวัดนั้นอยากไปไหม ใช่เลย มันคือจังหวัดของส้ม เราเลยรีบตอบว่าอยากไปเราไปช่วงเมษาก็ได้เจอกันเราโอเคเราตกใจเธอเล็กน้อยแหละก็เราไม่เคยเจอกันนี่เนอะแต่เราก็ไม่ได้รังเกลียจอะไรเพราะส้มก็ยังน่ารักเหมือนเดิม
ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีเราอินเลิฟมากบอกเลยเรารู้สึกว่าเรายอมเขาทุกๆอย่าง จนเราได้ไปเที่ยวจังหวัดที่ผ่านจังหวัดของส้มเราเลยขอพ่อกับแม่เรากินข้าวที่จังหวัดของส้มแล้วนัดเจอส้มให้มาหาเราดีใจมากแล้ววันนั้นก็คือวันเสียเฟิสคิสของเราวะ(มันหน้าอายดีนะพอเวลาคิดถึงตอนนั้น555)
เราก็กลับมาเรียนปกติทีนี้ เราดันไปชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียนไง+กับช่วงนั้นเรากับส้มทะเลาะกันบ่อย
นอยด์กันเยอะแยะมากมายเราเลยขอเลิกกับส้มแล้วไปคุยกับพี่คนนั้นแต่ทุกวันที่คุยกันสองสามเดือนเราก็ยังแอบดูเฟสส้มอยู่เกือบทุกวัน จนเราตกลงคบกับพี่คนนั้นแล้วอีกไม่นานก็ขอเลิกกับพี่คนนั้น เพราะเราลืมส้มไม่ได้สาเหตุที่เลิกกับพี่คนนั้นก็คือส้มโทรมาหาเราก่อนวันที่
เราจะบอกเลิกกับพี่คนนั้น เรารู้สึกดีใจมากนะที่ส้มโทรกลับมาคุยกับเราเราไม่รู้หรอกว่าส้มจะกลับมาคบหรือป่าวนี่คือกรรมครั้งที่1นะ
ครั้งที่สองเราเรียนหนักจนไม่มีเวลาให้ส้มเราเหนื่อยเราจะเรียนจบแล้วเวลาส้มพูดอะไรกับเราเราก็จะหงุดหงิดรำคาญทำไมวุ่นวายจัง(เรานี่แย่มากบอกเลย) เราเลยขอเลิกส้มเราขอให้เราได้เรียนอย่างเต็มที่ เพราะเราก็ใกล้จะจบแล้วเราไม่มีเวลามาแคร์ส้มแน่ๆ ก็เลิกกันไปวันนั้นเราจำเสียงสุดท้ายในโทรศัพท์ได้นะมันคือเสียงกรี๊ดดังดังพร้อมกับร้องโฮออกมาอย่างไม่อาย แต่หลังจากเราวางสายส้มไปเราก็ปล่อยโฮเหมือนกัน
และนี่คือกรรมครั้งที่ 2 ที่เราไม่ได้สนใจเขาอย่างที่เคย เราเลิกกับเขาไปประมานเกือบๆปีเลยนะไม่ทักไม่คุยไม่เลย แล้วเวลาผ่านไปเราก็พร้อมที่จะเปิดใจแต่เราก็คิดอยู่ตลอดว่าเรายังลืมเขาไม่ได้หรอก แต่เราก็พร้อมที่จะเริ่มใหม่กับใครสักคน เรากลับไปเล่นเกมแบบเดิมเพราะมันช่วงปิดเทอมเราก็ไปเจอคนหนึ่งเรียนอยู่มหาลัยเขาแทคแคร์เราดีทุกทุกอย่างทำให้เราลืมเรื่องส้มไปเลยแหละ และสิ่งที่เราไม่คาดฝัน ก็มาถึงแปดเดือนที่ผ่านมาส้มไม่เคยออนเกมอีกเลย วันนั้นส้มกลับมาออนเกมทำให้เราได้คุยกับส้มอีกครั้ง ใช่ค่ะเหมือนที่ทุกคนคิด เราขอเลิกกับพี่คนนั้นแล้วกลับไปคุยกับส้มทุกครั้งนี้ไม่เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ส้มอยู่ในช่วงเรียนหนัก ต่างจากเราที่ว่างมากถึงมากที่สุดทำให้เราน้อยใจนอยด์ๆว่าทำไมไม่สนใจเรา บวกกับที่เรารู้
มาคือเขาก็มีคุยๆกับคนอื่นบ้างที่ไม่ใช่เราจนถึงวันหนึ่งเราบอกส้มว่าเดือนหน้าเราจะไปหาส้ม
พอถึงวันที่เราต้องไปดันเป็นวันหยุดของปีรถติดวุ่นวายนั่งรถเกือบ5ชั่วโมงกว่าจะถึงแถมไม่พอเราต้องมานั่งรอส้มอีกเกือบชั่วโมง
แต่มันก็คุ้มนะเพราะเราเจอส้ม ส้มถามเราว่า รอนานไหม แล้วก็ยิ้มให้เรา ก็เพราะยิ้มแบบนี้ไงเราถึงใจอ่อนเราก็บอกว่า
ไม่เป็นไรแกล้งหงุดหงิดนิดหน่อย แต่พอผ่านไปช่วงเย็นก็ถึงเวลากลับของเราเรากลับทำตัวไม่พูดไม่คุยกับส้ม
ส้มชวนเราคุยทุกๆอย่างแต่เป็นเราที่ไม่อยากคุย
เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมไม่คุยจุดๆนั้นเราไม่มีคำพูดคำไหนที่จะคุยกับส้มเลย เราอยากคุยนะแต่พอเรารู้สึกว่าจะต้อง
จากกันเราก็รู้สึกแย่เราเดินแยกย้ายกันไปส้มมาส่งเราที่คิวรถตู้เรากลับขึ้นรถตู้
พร้อมโทรหาเพื่อนแล้วร้องไห้ระบายให้เพื่อนฟังบนรถตู้เราอายมาก (จะบอกว่าเราหน้าด้านก็ได้นะ55) แต่จุดๆนั้นคือเรา
ไม่ไหวจริงๆทุกๆอย่างมันไม่เหมือนเดิมตรงที่เราเป็นแฟนแค่อยากจะเดินจับมือกับเขา
แต่เราจับได้แค่ปลายนิ้วแล้วเขาก็ปล่อยมือจากเราเราเสียใจมากเราไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น พอเวลาผ่านไปทุกๆอย่าง
ก็มีแต่เรื่องให้เราคิดอยู่ตลอดเวลา เช้ามาคือร้องไห้ กลางคืนมาคือน้อยใจ
นี่คือคติของเราในช่วงนั้นเลยแหละเพราะเราโดน10โมงโทรไปร้องไห้เกือบทุกวัน คิดแล้วก็ขำอยู่เหมือนกัน5555+
จนเราไม่ไหวเราชีวิตวนเวียนร้องไห้น้อยใจเยอะเกินไปเราทำอะไรก็ดูผิดไปหมด
เรารู้ว่าเขาเรียนหนักเรารู้ว่าเขาต้องตื่นเช้าแต่ก็เป็นเพราะเราที่ทำให้เขานอนดึกจนเช้าแทบไม่ไหว
เราเสียใจกับสิ่งที่เราทำนะแต่เราแค่อยากอยู่กับเธอจริงๆ จนถึงวันสุดท้ายที่เราคุยกัน
เราคิดมาทั้งวันว่าเราจะไม่ทนอีกต่อไป เราจะต้องไม่ทำให้ตัวเองนั้นแย่ลงกว่านี้ เอาตรงๆคือเราสมเพชตัวเองทั้งๆที่เมื่อ
ก่อนเราเป็นคนทำให้เขาเสียใจทุกๆครั้งแต่มาวันนี้กลับเป็นเราที่เป็นเหมือนเขา
เหมือนหน้ามือกับหลังมือ พอวันนั้นส้มเลิกเรียนโทรมาเราก็บอกเหตุผมต่างๆพร้อมกับบอกเลิกแต่น้ำเสียงส้มก็ไม่ได้
ดูเหมือนจะเสียใจสักเท่าไหร่เราคิดว่าอาจจะดีใจด้วยซ้ำที่จะไม่มีคนมาวุ่นวายหลังจากนั้น
เราก็ลบทุกๆอย่างบล็อคเบอร์ลบเฟสลบไลน์ เราอยากให้มันจบเราไม่อยากกลับไปแบบนั้น เรารู้เรารักเขามากเพราะเรา
ไม่เคยเสียน้ำตาให้กับใครแต่คือส้มที่ได้น้ำตาเราไป
ผ่านมาวันนี้ ส้มก็ได้กลับมาคุยกับเราอีกครั้ง ใช่ค่ะส้มออนเกมส์แล้วส้มเห็นเราออนเหมือนกันส้มเลยทักทายเราตามปกติแต่คนที่ไม่ปกติคือเรา
เรานั่งกุมหัวเลยค่ะทำไมต้องทักทำไมต้องกลับมา เลิกกันไปสี่ห้าเดือนทำไมทำไมทำไมได้แต่ถามตัวเองแล้วตอบทักทายส้มไป
เราก็คุยกันเรื่อยเปื่อยจนเราดันไปถามเรื่องคนที่เขาคุยอยู่เขาก็บอกก็คุยๆกันอยู่ ทุกอย่างก็โอเคคือดี เราก็ดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุขแต่เราก็รู้สึกเสียใจที่เราทำให้เธอกลับมารักเราไม่ได้
ถ้าถามว่าเรายังคิดถึงส้มไหม เรายังคิดถึงส้มนะความรู้สึกทุกอย่างสำหรับเรามันยังเหมือนเดิมเหมือนมีส้มอยู่ข้างๆแต่แค่ส้มไม่มีเวลาให้เรา แต่เราก็รู้ทั้งรู้ว่าเลิกกันไปแล้วแล้วเราก็คิดไปเองแล้วประโยคสุดท้ายที่เราคุยกับส้มวันนี้
- เรายังรู้สึกเหมือนเดิมแหละ แค่เราเหยียบมันไว้ไม่ให้มันกลับไปทำร้ายเธออีก -
เรายังคิดถึงเธอเสมอนะ ขอให้เธอเจอกับคนที่ดีๆ
แล้วก็ตั้งใจเรียนให้มากมากมันคืออนาคตของเธอนะ
อย่าทำให้เราผิดหวังละกัน. เราจะคอยมองเธออยู่ไกลไกลแบบที่เธอมองเราไม่เห็น
อ่านแล้วอาจจะดูงงๆแต่เราคิดว่าทุกๆอย่างมันเกิดขึ้นเพราะการกระทำแย่ๆของเราและเราจะไม่ขอทำแบบนี้กับใครอีก
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ ^^
เราแค่อยากให้เขารู้ว่าเรายังรู้สึกเหมือนเดิมกับเขาทุกๆอย่าง
ปล. เกมส์ที่เราเล่นคือเกมส์ Audition นะค่ะ